Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan Uitgeverij HarperCollins Holland voor het recensie-exemplaar.

Over Valse getuige ( verschijnt op 8 juni ) :

Ze dachten ermee weg te komen… Ze hadden het mis.

Leigh en haar zus Callie zijn geen slechte mensen, maar op een avond meer dan twintig jaar geleden hebben ze iets vreselijks gedaan. Het resulteerde in een leven dat getekend werd door schuldgevoelens, verraad en geheimen.

Jaren later heeft Leigh, inmiddels werkzaam bij een succesvol advocatenkantoor, de herinneringen aan die avond verdrongen. Tot ze tegen haar wil gedwongen wordt om een nieuwe cliënt aan te nemen en de grond onder haar voeten wegvalt. Want de man weet wat er destijds is gebeurd. Hij weet wat Leigh en Callie hebben gedaan. En tenzij ze hem stoppen, zal hij hun levens verwoesten…

‘Plotseling duikt een gedeeld geheim weer op in het leven van twee zussen, die nu de confrontatie moeten aangaan met een duistere, angstaanjagende werkelijkheid. Dit verhaal met zijn veelzijdige personages en vernuftige plot grijpt je zo aan dat je het in één adem wilt uitlezen. Slaughters allerbeste.’ – Camilla Läckberg

Riejanne leest:

Met dank aan Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het recensie-exemplaar.

Over De Camino :

Het is precies een jaar geleden dat Lottes man onverwacht zelfmoord pleegde tijdens het wandelen van de Camino. Emil had als vluchteling uit Bosnië en Herzegovina een moeilijke jeugd, maar toch zou hij nooit zelfmoord plegen. Emil was een geweldige vader, was dol op zijn vrouw en gefocust op zijn werk.

Lotte besluit exact dezelfde route te lopen, in de hoop erachter te komen wat hem tot deze beslissing dreef. Maar dan ontdekt ze dat Emil helemaal niet is wie hij altijd beweerde te zijn… een gruwelijk geheim uit het verleden dient zich aan.

Marie leest:

Met dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het recensie-exemplaar.

Over Het Hotel op de Rots :

Hella gaat met haar broertje en ouders op vakantie, maar onderweg worden ze door een storm overvallen. Gelukkig komen ze het Rotshotel tegen, en ze besluiten om daar te overnachten. Er zijn  nog meer gezinnen in het hotel gestrand. Alles lijkt normaal tot het gebouw van de grond loskomt en de lucht in schiet.  En dan verdwijnen ook nog eens zomaar alle ouders.

Samen proberen de kinderen het geheim van het hotel te ontraadselen. Daardoor komen ze al gauw in allerlei gevaarlijke situaties terecht, waarbij ze hun angsten onder ogen moeten zien.

Wees maar niet bang. Of toch wel?

Vanaf 9 jaar

Jac leest:

Over Perfecte dood :

Perfecte dood van Helen Fields is het derde deel in de serie rondom Luc Callanach en Ava Turner.

Een seriemoordenaar heeft Edinburgh stevig in zijn greep, zonder dat Luc Callanach en Ava Turner er weet van hebben. Hij slaat berekenend en gewetenloos toe. Zijn slachtoffers legt hij om door middel van gif, zodat deze langzaam en op pijnlijke wijze sterven, zonder enig besef van het gif dat door hun bloedbaan stroomt. Hoe sla je een moordenaar in de boeien als hij zich op de achtergrond verborgen houdt? Deze moordenaar houdt ervan zijn slachtoffers van een afstand te observeren. Callanach en Turner staan deze keer echt voor een onmogelijke taak…

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Jac las: De Zwarte Dahlia-James Ellroy*****

James Ellroy – De Zwarte Dahlia

Ergens had ik gelezen dat De Zwarte Dahlia een meesterwerk was. Bij aanvang overheerst de scepsis, na twee bladzijden komt de overtuiging dat er wel wat in zit en na twintig bladzijden is de conclusie duidelijk: het klopt! Er moeten dan nog drie honderd acht en dertig bladzijden volgen.


Het is opvallend hoe vaak uitgevers of liever gezegd hun literaire letterknechten heden ten dage het woordje rauw gebruiken in hun vertwijfelde aanprijzingen van nieuwe uitgaven in plaats van de gebruikelijke superlatieven als boeiend, leerzaam, interessant, geweldig of indrukwekkend. De gelijkenis met schoonmaakazijn ligt dan voor de hand. Een woord dat redelijk nieuw is in deze conservatieve sector en alles wegvaagt en schoon maakt wat tot dan toe gebruikelijk was om de nieuwe waren aan te prijzen. Echter de geoefende thrillerlezer weet wel beter. De schoonheid van het rauwe taalgebruik is in de wereld van de literaire roman zeker niet onbekend, het is toch eerder een uitzondering. James Ellroy voegt een nieuwe dimensie toe aan dit begrip. Wie de monumentale trilogie Underworld U.S.A. (1995-2009) gelezen heeft, is daarvan op de hoogte. Maar een paar jaar daarvoor, in 1987, kwam De Zwarte Dahlia op de markt.

‘Betty ging nogal losjes met mannen om en huwelijken stukmaken is mijn stijl niet.’

Deze uitspraak komt uit de mond van Russ Millard een van de onderzoeksleiders in de zoektocht naar de dader van de moord op Elizabeth Ann Short. Het naakte en in twee delen doormidden gesneden, verminkte lijk van Miss Short is 15 januari 1947 gevonden op een braakliggend terrein in Central L. A. Waarom Zwarte Dahlia? Simpel, ze droeg altijd zwarte, nauwsluitende jurken.

Het mooie bij James Ellroy is dat elke bladzijde net zoveel ontwikkelingen bevat als de meeste thrillers van meer bedaagde auteurs in een heel boek. Met ijzersterke, harde ondervragingstechnieken waarvan opa Baantjer nog wat kan leren, trouwens de hele Nederlandse schrijvende goegemeente. Een zooitje totaal verknipte figuren, waarbij er nauwelijks onderscheid bestaat tussen de figuren aan deze en gene kant van de scheidslijn van wet en recht. Geweld gebruiken was de norm. Wie met de beoordeling ‘Onwillig om gepast geweld te gebruiken tegenover weerspannige delinquenten’ op zijn conto kreeg bijgeschreven werd als een ‘doetje’ beschouwd.
De schrijfstijl is erg direct, een inbraak is een inbraak, punt uit. De gesprekken en woordenwisseling zijn het hart van het boek. Ook direct, invoelbaar, to the point en veelal met een hele zwarte humoristische ondertoon. Ook letterlijk. Het is 1947 ten slotte.

James Ellroy heeft de gave om volkomen naturel te schrijven. Een verhoor wordt weergegeven zoals dat in de praktijk gebeurd, rauw, onverbloemd en heftig zoals dat in 1947 eraan toeging. Mexicanen en zwarte Amerikanen worden genoemd zoals ze genoemd werden in die tijd. Geen verhullende omschrijvingen maar de gebruikelijke recht voor zijn raap scheldnamen.

Vooral de recensie van de film getiteld Slavinnen uit de hel maakt indruk. Elke bladzijde is een apart verhaal. Wie Ellroy leest als detective, doet zichzelf tekort. Neem nou zo’n beschrijving van Toguana, de lezer weet nu ongeveer hoe Dante’s inferno er moet hebben uitgezien. Trouwens, Dante komen we regelmatig tegen, vooral in Mexico, in Ensenada, in club Satan waar het rariteitenkabinet zijn hoogtepunt bereikt. Of dat schilderij De man die lacht van Frederick Yannantuono, naar het boek van Victor Hugo. En Gwynplain, de hoofdfiguur. Denk maar aan The Joker, dan zit je een beetje in de richting. Een onbeduidend detail, de lezer heeft veel uit te zoeken. Zoals het begrip Comprachicos of Seersucker. Doe dat, anders mis je (te) veel.

Je herkent de taferelen van het zooitje persmuskieten die alles en iedereen in de weg lopen bij de moord op JFK en daarna bij Lee Harvey Oswald en de chaos die er op volgde. De ronduit chaotische toestanden op Amerikaanse politiebureaus, waar iedereen in de beste kapitalistisch tradities bezig is met scoren, zijn dankbaar voer voor James Ellroy. Ik weet nu ook waar een heleboel misdaadauteurs hun inspiratie vandaan hebben gehaald. Het is natuurlijk erg moeilijk om het origineel te benaderen of te evenaren, maar oefening baart kunst niet waar Philip Kerr, Stuart MacBride en talloze anderen?

De harde, sarcastische humor en het even ingewikkelde als fraaie scenario maken er een tijdloze, goudgerande vijf sterren klassieker van.

Jac Claasen.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂




Marie las: De nepvampier-Sophia Drenth****

Met dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Sophia Drenth

Serie: De Bloedstollende Avonturen van Vladimir von Rotenbeck deel één

Illustraties: Shanna Paulissen

Aantal pagina’s: 211

Genre: Fictie 10-12 jaar / NUR 283

Verschijningsdatum: mei 2021

Over de auteur:

Sophia Drenth (1971) is de auteur en bezieler achter Bloedwetten, een fantasyreeks voor volwassenen. De nepvampier is haar debuut als jeugdauteur en tevens het eerste deel in de reeks De Bloedstollende Avonturen van Vladimir von Rotenbeck.

http://www.hamleybooks.be

Achterflap:

Boze darmen, jeuk aan zijn kladden en een reusachtige pukkel op zijn neus. Vladimir von Rotenbeck is geen gewone vampier. Bloed maakt hem ziek tot op het bot, een kwaal die hem tot schande van de familie heeft gemaakt.

Vladimir zweert dat hij op de Nacht der Doden weer bloed zal kunnen drinken. Tijdens zijn speurtocht naar een geneesmiddel maakt hij kennis met het waarzegmeisje Naswikka. Zij vertelt hem dat er een groter gevaar op de loer ligt dan boze darmen. Op de Nacht der Doden zal een vampierjager Knekelstein onveilig maken. Zijn doel: alle vampiers uitroeien.

Durft Vladimir een held te worden en zijn moeder en zussen te redden, ook al vinden zij hem een waardeloze nepvampier?

Mening

Vampiers zijn een van mijn favoriete “monsters”, maar een nepvampier? Daar had ik nog nooit van gehoord. Als een magneet werd ik dan ook door de titel en zeker ook door de cover naar dit boek toegetrokken. Wanneer je door het boek heen bladert valt direct het binnenwerk op, elk nieuw hoofdstuk is mooi weergeven met een afbeelding en de illustraties zijn zeer gedetailleerd. 

De wereld waar het verhaal zich afspeelt is levendig en uitgebreid beschreven. Knekelstein is duidelijk een mysterieuze en duistere stad vol donkere steegjes, krakende enge huizen en de monsters die daar wonen zijn griezelig spannend. Door het gebruik van illustraties krijg je een nog duidelijker beeld van Knekelstein en zijn bewoners.

Alle monsters uit enge verhalen en spannende dromen wanneer je slaapt komen tot leven in dit boek. Sommige zijn eng en gemeen, andere harig en groot, weer andere zijn klein maar sluw of juist vriendelijk of misschien een beetje gek. Ondanks de vele diverse bewoners van Knekelstein is het Sophia gelukt om het overzicht in de personages te bewaren.

Het gebruik van humor door het boek heen kan ik zeer waarderen. Een lach tussendoor veroorzaakt door bepaalde dingen die gebeuren bij Vladimir door zijn kwaal (sorry Vladimir) of het gebruik van bepaalde woordkeuzes zorgt voor afwisseling tussen de spanning en de avonturen door.

Dat Vladimir von Rotenbeck anders is dan andere vampiers wordt al gauw duidelijk, maar één ding is zeker, je wilt Vladimir helpen, je wilt roepen dat hij niet moet opgeven en je wilt mee vechten tegen de vampierjager. Je gaat met Vladimir en het waarzegmeisje Naswikka mee op avontuur tijdens de zoektocht naar een geneesmiddel voor zijn kwaal en je sluit Vladimir (hoe anders hij ook is) zeker weten in je hart!

Conclusie:

Het boek is zeker geschikt voor jong en oud, voor elke liefhebber van Fictie. Voor mij is dit het eerste boek dat ik lees van Sophia Drenth, maar ik weet nu al, dit is zeker niet de laatste! Ik hoop dat Sophia ons weer snel meeneemt naar Knekelstein, mee op de avonturen van Vladimir von Rotenbeck.

Het aantal sterren? Vier hele mooie dikke sterren geef ik voor De Bloedstollende Avonturen van Vladimir von Rotenbeck, De nepvampier.

Marie Quickboots.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

*JeugdboekWinactie Gesloten* Win Jack & Lev – De terugkeer van de Schaduwheer!

Whoohoooo daar zijn we op deze prachtige zonnige zondag met de beloofde drie winnaars! 📚🥳 Bedankt weer voor de deelname, geweldig!

De Samenlezenisleukerds die een gesigneerde Jack & Lev. hebben gewonnen zijn:

Yvonne Sonke

Ilse Brinkhuis

ennnn Marianne Binnenmars

Van harte gefeliciteerd en als je ons even via Samenlezenisleuker@gmail.com je adresgegevens mailt dan regelen wij de rest en kun je lekker (on)geduldig onder de brievenbus gaan liggen!

Nogmaals een hele dikke dank aan Zutje & DeViss voor het mogelijk maken van deze meer dan gave actie! 📚🥂🥂📚

———————————————————————————————————————————

Whooohooo daar zijn we weer met een onwijs toffe winactie!

***** EEN DIKKE VIJF STERREN ****

Dat was de conclusie van onze Marie na het lezen van Jack & Lev. ! Gemist? Kan echt niet 😜 Hier komt ie nog een keer:

Marie las: Jack & Lev. De terugkeer van de Schaduwheer-Zutje & DeViss*****

Voor je verder leest, even voor het gemak want we houden van gemak: de blauwe linkjes zijn aanklikbaar dus maak daar vooral ook even gebruik van is het motto 👌

Wij mogen maar liefst DRIE gesigneerde exemplaren van Jack & Lev. weggeven! Zutje & DeViss zijn een heel bijzonder schrijf duo, omdat de één woonachtig is in Sydney en de ander in Den Bosch. Nu snappen jullie vast ook meteen dat het boek maar door één auteur gesigneerd wordt.

Maarrrrr….dat is nog niet alles hoor. Naast het boek ontvangen de winnaars ook nog een setje Jack & Lev. ansichtkaarten! Hoe bijzonder is dat? Heul bijzonder en daar zijn wij superblij mee!! 

Wil jij dit boek graag winnen? Zet dan nu even de *oplet-modus* aan en volg de volgende stappen:

1: Like / Volg de Facebookpagina van dit schrijversduo via dit linkje:

Zutje & DeViss

2: Deel deze winactie openbaar, en dat gaat het makkelijkst via onze openbare Facebookpagina

3: Laat in reactie onder de actie in onze gezellige Facebookgroep Samenlezenisleuker met een leuk gifje even weten dat je meedoet!

Ennn dat was het dan, piece of koekie weer, ja toch niet dan  🥳

Heel veel succes allemaal! We zullen de gelukkige winnaars bekend maken op zondag 30 mei whoooooo 📚🍀🥂

Over Jack & Lev. :

Als Jacks hond voor zijn neus wordt ontvoerd, stort zijn wereld in. Hij is alleen en eenzaam. Zijn vader woont in het buitenland, zijn moeder is dood, en hij is overgeleverd aan de zorgen van zijn egoïstische tante. Dan ontmoet hij het vreemde meisje Lev dat hem doodleuk vertelt dat ze uit een andere dimensie komt. Als zij hem vraagt toe te treden tot een geheim genootschap, is dat het begin van een bizar avontuur. Samen met Lev en zijn beste vriend Fidel raakt hij verwikkeld in een strijd om een steen: de Fosgeniet. Hun grootste vijand: Skia Ombre, de kwaadaardige Schaduwheer. Jack ontdekt dat hij tot heel wat meer in staat is dan hij zelf ooit had gedacht.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over Wolfzomer ( Hannah Wester deel één ):

Een dode wolf. Een mislukte drugsdeal.
Een slaperig stadje in het noorden van Zweden.
Een ongenadige zomer.

Wolfzomer speelt zich af in Haparanda, in het noorden van Zweden, vlak bij de grens met Finland. Er wordt een dode wolf in de bossen gevonden, en in de maag van het beest ontdekt de politie de resten van een mens. Al snel wordt duidelijk dat deze man betrokken was bij een mislukte drugsdeal in Finland, en vanaf dat moment weet politieagente Hannah Wester dat haar normaal zo rustige zomer volledig op zijn kop zal staan.

Terwijl Hannah en haar collega’s proberen uit te zoeken hoe de man in de bossen van Haparanda terecht is gekomen, wordt het kleine grensstadje opgeschrikt door een reeks gewelddadige gebeurtenissen. Er is duidelijk nog iemand op zoek naar antwoorden, en die laat zich door niets of niemand tegenhouden.

Riejanne leest:

Over De Puzzelman :

Als er lichaamsdelen nabij de Theems worden gevonden in de Londense wijk Deptford, wordt inspecteur Anjelica Henley van de Serial Crime Unit op de zaak gezet. De aanwijzingen doen haar denken aan het werk van Peter Olivier, beter bekend als De Puzzelman, die een levenslange gevangenisstraf uitzit voor zijn daden. Zijn methode was gruwelijk. Hij deelde zijn slachtoffers op in stukken: hoofd, benen, armen, handen en voeten.

Wanneer er korte tijd later een afgehakt hoofd bij inspecteur Henley wordt afgeleverd, realiseert ze zich dat de moordenaar zijn slachtoffers niet willekeurig uitkiest, maar er een persoonlijk spel van maakt. Om de waarheid te achterhalen moet Henley haar eigen demonen in de ogen kijken. En als Peter Olivier dan ook nog uit de gevangenis ontsnapt, heeft ze te maken met twéé uiterst meedogenloze seriemoordenaars…

Marie leest:

Met dank aan Hamley Books Uitgeverij voor het recensie-exemplaar.

Over De Nepvampier :

Boze darmen, jeuk aan zijn kladden en een reusachtige pukkel op zijn neus. Vladimir von Rotenbeck is geen gewone vampier. Bloed maakt hem ziek tot op het bot, een kwaal die hem de schande van de familie heeft gemaakt. Vladimir zweert dat hij op de Nacht der Doden weer bloed zal kunnen drinken. Tijdens zijn speurtocht naar een geneesmiddel maakt hij kennis met het waarzegmeisje Naswikka. Zij vertelt hem dat er een groter gevaar op de loer ligt dan boze darmen. Op de Nacht der Doden zal een vampierjager Knekelstein onveilig maken. Zijn doel: alle vampiers uitroeien. Durft Vladimir een held te worden en zijn moeder en zussen te redden, ook al vinden zij hem een waardeloze nepvampier?

Jac leest:

Over Afdaling ( Martin Servaz deel zes ) :

Hoofdinspecteur Martin Servaz, gevierd rechercheur, is geschorst vanwege zijn optreden in een groot onderzoek het jaar ervoor. Een telefoontje van zijn verloren gewaande grote liefde brengt hem naar een mysterieus bos in een vallei in de Pyreneeën. Als de vallei door een explosie wordt afgesloten van de buitenwereld en drie mannen worden gevonden die op gruwelijke wijze zijn vermoord, kan Servaz het niet laten zich te bemoeien met het onderzoek – zeker als de dorpsbewoners het heft in eigen hand willen nemen… Nooit eerder was Minier zó beklemmend als in in deze ingenieuze thriller in zijn bekende vloeiende en heldere stijl. Prachtige beschrijvingen van het Franse landschap worden afgewisseld met schokkende filmische scènes, die garant staan voor een aantal slapeloze nachten.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Wendigo-Mark Groenen*****

Met dank aan Uitgeverij Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar

Auteur: Mark Groenen

Genre: Thriller, Fantasy / NUR 332

Aantal pagina’s: 150

Verschijningsdatum: 24 april 2021

Over de auteur:

Mark Groenen (1989) woont in Veldhoven en werkt als docent geschiedenis in het middelbaar onderwijs. Wanneer hij niet aan het lesgeven, lezen of schrijven is, is hij waarschijnlijk op reis.

http://www.godijnpublishing.nl

Achterflap

Eindhoven is gehuld in een winters wit tapijt na de hevigste sneeuwval sinds jaren. De treinen rijden niet, de wegen zijn onbegaanbaar en alle colleges zijn geschrapt. Het weerhoudt de studenten Boris en Pjotr er niet van om het weer te trotseren en de warme kroegen van het Stratumseind te bezoeken.

Die avond eindigt Boris in een plas bloed, dat uit zijn steekwonden gutst en de sneeuw rood kleurt. De daders laten hem voor dood achter. Hulp komt uit onverwachte hoek, in het duister van de nacht verschijnt de Wendigo aan Boris. Hij krijgt de kans om zich te wreken, maar niet voor niets. Boris krijgt zijn wraak. Is de prijs die hij betaalt het waard?

Mening

Wendigo is een Godijntje, mini-roman, in het handige zakformaat: 11.7 x 16.8 en mijn eerste kennismaking met de auteur Mark Groenen.

De cover past heel goed bij het verhaal, deze is mysterieus en zelfs een beetje griezelig. Het formaat boek is even wennen voor mij, maar ook zeer handig voor onderweg.

Waar ik meestal meerdere hoofdstukken nodig heb om lekker in een boek te komen, pakt dit boek mij direct. De korte hoofdstukken, geen overdaad aan personages en spanning maken dat je snel in het verhaal komt. Boris en Pjotr zijn goed uitgewerkte personages. Studies, vriendschap, bijbaantjes en de gevaren rondom drugsgebruik in het uitgaansleven, geven het gevoel alsof dit boek zich zo voor je neus afspeelt. Het vleugje Fantasy wat erdoorheen loopt zorgt voor een mysterieus en duister sfeertje. Werkelijkheid en een legende zijn goed verweven en vormen samen een perfecte combinatie.

Het verhaal zelf vind ik erg origineel. Hoe spannend is het als een oude legende van een mythisch wezen tot leven blijkt te komen in onze moderne wereld…

Conclusie

Met opgetrokken knieën heb ik dit boek in één ruk uitgelezen, onmogelijk gewoon om weg te leggen. De spanning blijft in het gehele verhaal voelbaar en kruipt onder je huid, het leest soepel en vlot en klopt gewoon helemaal!

Ik kan dan ook niet anders dan een dikke vijf sterren geven voor Wendigo! Dit smaakt naar meer!

Marie Quickboots.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Jac las: Hitlers vrede-Philip Kerr*****

Philip Kerr – Hitlers vrede

‘Professor Mayer, ik geloof niet dat ome Jozef je erg graag mag.’

Third boxcar, midnight train
Destination: Bangor, Maine

Waarom kom ik die stad toch regelmatig tegen in de boeken die ik lees. Nu ook weer. Overigens niet zo verwonderlijk want Kerr zet een groot offensief in om de lezer te verblijden met namen. Van mensen, schepen, geografische aanduidingen, karakters en gebeurtenissen, noem maar op. Het past wel perfect in deze grandioze thriller, waarin de auteur etaleert waarom het verschrikkelijk jammer is dat hij te vroeg is heengegaan.

Laten we meteen maar met de conclusie beginnen. Dit boek bevestigt wat de regelmatige lezer al lang weet: Kerr behoort tot het selecte groepje topauteurs die werkelijk een verhaal kunnen vertellen, een thriller kunnen schrijven waarin feiten en fictie op een onnavolgbare manier met elkaar verstrengeld worden.

Professor Mayer, 35, met Duitse roots en hoofddocent in Princeton heeft filosofie gestudeerd, dit tot grote teleurstelling van zijn vader, die geneigd is te denken ‘dat alle filosofen krankzinnige Duitse syfilislijders zijn die denken dat God dood is.’

Willard Mayer wordt door president Roosevelt ontboden en gevraagd een onderzoek te doen naar de massamoord bij Karyn in Oost Polen. Vier- tot vijfduizend Poolse officieren zijn daar vermoord in de periode april – mei 1940, in opdracht van Jozef Stalin. Alleen wisten de Amerikanen dat toen nog niet. De Duitsers waren daar al wel van op de hoogte. Mayer werkt voor het Central Office of Information in Washington als analist Duitse Inlichtingen vanwege zijn grondige kennis van de Duitse taal.

Dat is ook de reden dat hij door FDR wordt gevraagd om later in het jaar als vertaler te fungeren bij de besprekingen in Teheran. De conferentie van Teheran was een bijeenkomst tussen Jozef Stalin, Franklin Roosevelt en Winston Churchill die werd gehouden in de Sovjetambassade in Teheran, de hoofdstad van Iran, van 28 november tot 1 december 1943. Het was de eerste oorlogsconferentie waarbij Stalin aanwezig was. Belangrijkste punt van bespreking was de noodzaak een tweede front te openen in West-Europa. Kerr laat zijn hoofdrolspelers echter hun rol spelen in een groots drama, waarin feiten, Wahrheit und Dichtung, op een formidabele manier door elkander gehusseld worden. Vermengd met de bittere, cynische humor die je bij Kerr om de oren vliegt: Hitler werd een Tweede Klasse IJzeren Kruis opgespeld; “de meeste eersteklas medailles werden toegekend aan mannen op begraafplaatsen.” De buikdanseres Taheya Carioca is zelfs nog zingend op YouTube te bewonderen, weliswaar niet erg stemvast, maar ik heb begrepen dat dit in dit vak geen minpunten oplevert.

Kerr heeft zich uitmuntend gedocumenteerd. Vele feiten, weetjes en beweringen zijn waar mogelijk nagetrokken. Het barst van de details en ook, niet zo verrassend, van bepaalde filosofische getinte stukjes tekst. Achterin in het boek geeft de auteur in een appendix nog wat passages weer van Willard Mayer en tevens wat obscure gebeurtenissen uit het boek die werkelijk gebeurd zijn. Toch ben ik er niet achter gekomen of Hitler op zondagen onder het diner zijn tafelgasten vermoeide met ellenlange redeneringen, dat is best mogelijk, immers de soep werd regelmatig koud, maar of hij toen de stelling poneerde “dat een vrede nooit langer dan vijfentwintig jaren mag duren – volkeren hebben bij tijd en wijle een aderlating nodig om te regenereren – “ is mij onbekend.

Is dit werk het magnum opus van Philip Kerr? Zeker, het werk van Kerr, de veertien thrillers met Bernie Gunther, behoren tot de top van het genre, trillers die zich afspelen voor, tijdens en na W.O. II. Sinds eind jaren tachtig verschijnen er met zekere onregelmatige regelmaat de thrillers met in de hoofdrol Bernie Gunther. Maar deze stand alone uit 2005 springt eruit. Het is zeker smullen voor lezers met wat meer achtergrondkennis over WO II, want Kerr (1956-2018) heeft een fantastisch soort geschiedvervalsing gefabriceerd.

De vertaling van Jan Pott is uitstekend te noemen.

Vijf sterren.

Jac Claasen.

Voor de echte fans verwijs ik naar de volgende site.https://berniegunther.com/

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne las: Meisje 4.1.8 – Annette van Gelder / Eric Bankras

Met dank aan Uitgeverij Palmslag voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Annette van Gelder, Eric Bankras

Uitgever: Palmslag

Genre: Waargebeurde verhalen / NUR 402

Aantal pagina’s: 119

Verschijningsdatum: 19 april 2021

Over de auteur:

Eric Bankras vindt zijn rust en inspiratie op het platteland, maar werkt nog steeds graag in de grote steden. Zijn brede interesse in de mensheid en de wereld om hem heen prikkelen zijn enthousiasme voor veel verschillende onderwerpen. Hij heeft echter een passie voor het verhaal waarin gerechtigheid en het niet ontlopen van verantwoordelijkheden centraal staan. Hier schrijft hij over zonder terughoudendheid en hij schuwt noch de waarheid, noch scherp sociaal commentaar. Met zijn beeldende schrijfstijl schetst hij de harde en soms pijnlijke wereld, waarheen hij de lezer aan de hand meeneemt.

http://www.palmslag.nl

Achterflap:

Het verhaal van Annette begint bij haar jeugd. Ze komt uit een liefdeloos gezin en raakt in de ban van Pipa als een kennis haar introduceert. Al snel komt ze terecht in een hel van geweld, misbruik en een moordpoging. Wat is er nou echt gebeurd en wat heeft het voor impact op haar? Lees hoe Annette in deze situatie belandt, hoe ze thuis een masker draagt en hoe ze uiteindelijk weet te ontkomen.

Meisje 4.1.8 is het debuut van Eric Bankras en in het boek vertelt Annette het waargebeurde verhaal van hoe zij als tiener slachtoffer werd van een loverboy.

In 2008 is de dader, een jongen met de bijnaam Pipa, veroordeeld tot vier jaar cel en TBS. Annettes verhaal is rauw, hard en grimmig, maar een verhaal dat verteld moet worden.

Mening:

Meisje 4.1.8 begint met een proloog waarin een heldere uitleg staat over de waarheid van het verhaal. Mooi om te lezen hoe ze vertelt dat het haar waarheid en beleving is. Daarnaast geeft ze duidelijk aan dat er ook delen zijn met aannames gebaseerd op haar eigen waarneming en de verklaring van anderen. Dit triggert me gelijk, omdat het getuigt van inzicht en me gelijk het gevoel geeft dat het er in dit boek niet omgaat om een ‘mooi’ verhaal te vertellen, maar gewoon een reëel beeld te schetsen.

Het verhaal is opgedeeld in verschillende leeftijdscategorieën. De hoofdstukjes zijn niet al te lang en lezen vlot weg. Vanaf het begin is het gelijk duidelijk hoeveel Annette thuis tekort komt, wat ook maakt dat je snapt dat ze in deze wereld terecht is gekomen.

Via een vriendin komt ze in contact met Pipa en ik kan me niet aan het gevoel onttrekken dat deze vriendin wist wat ze deed. Het voelde alsof deze vriendin bewust aan het ronselen was voor Pipa. Annette is meteen helemaal in de ban van deze man en eigenlijk is dan gelijk al duidelijk dat er geen weg meer terug is.  

Pipa schuwt geen geweld en als hij het gevoel heeft dat Annette bij hem weg wil gaan slaan alle stoppen door en wat heb ik dan met haar te doen. Het idee dat je overgeleverd bent aan een ander en totaal geen controle meer hebt over je eigen leven voelt heel beklemmend.

Hoewel het verhaal gruwelijk is voelt het soms toch alsof het wat oppervlakkig beschreven wordt en heb ik het gevoel dat er wat dat betreft nog meer uitgehaald had kunnen worden. Desondanks waardeer ik de openheid waarmee Annette naar zichzelf durft te kijken enorm. Het besef dat bepaalde mensen gewoon extra vatbaar zijn om in dit soort situaties terecht te komen is denk ik voor velen herkenbaar en verhelderend. Wat mij betreft is dit ook een boek wat ze op middelbare scholen zouden moeten lezen, zodat ze de signalen herkennen, maar ook zien dat er altijd een weg terug is, hoe uitzichtloos het soms ook lijkt.

Drie en halve sterren voor Meisje 4.1.8

Riejanne Zwiers.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne schrijft: Onvermijdelijk…

Soms word je gedwongen om stil te staan bij keuzes die je niet wilt maken, maar die ook onvermijdelijk zijn. Vorige week ontving ik zo’n brief die ik het liefste aan de kant wilde gooien, niet over na wilde denken, heel hard voor weg wilde rennen. Zo’n brief die al je emoties op scherp zet en gevoelens naar boven haalt die zelfs niet reëel zijn.

Twintig jaar geleden is mijn moeder overleden en kwamen we plotseling voor de keuze te staan om te begraven of cremeren. Mijn moeder had zich daar nooit duidelijk over uitgelaten. Af en toe riep ze wel eens wat, maar dat veranderde een maand later dan weer. Kortom, ineens zaten we met onze handen in het haar, wat gaan we doen? Uiteindelijk hadden wij een hele theorie waarom we ervoor kozen om haar te begraven, maar realiseerden ons denk ik niet wat voor zorg dat ook weer met zich meebracht. Een graf moet immers onderhouden worden…

We kennen allemaal de graven waar nooit iemand komt, simpelweg omdat mensen er geen behoefte aan hebben, omdat er geen nabestaanden zijn, of omdat je gewoon niets hebt met een graf. In die laatste categorie val ik, maar dat realiseerde ik me toen niet goed genoeg. Voor mij is het graf gewoon een plaats waar iemand kan laten zien dat diegene een plekje op deze wereld heeft gehad.

Aangezien mijn broer en zus ver buiten de stad woonden, kwam het onderhoud van het graf voornamelijk voor mijn rekening. Ik vond het onzin dat zij twee uur moesten rijden om een bloemetje op het graf te zetten, dus deed ik dat ook namens hen. Zo gingen de jaren voorbij en wist ik altijd in mijn achterhoofd dat er een moment zou komen dat de grafrechten zouden verlopen.

Die brief kwam dus vorige week en ineens moest ik de beslissing nemen om te verlengen of te ruimen. Een brief die ontzettend veel losmaakte, want inmiddels leven mijn broer en zus ook niet meer. Ineens was daar die boosheid, die niet reëel is, maar hij was er wel. Boos op mijn broer en zus die er tussenuit gepiept waren en mij nu met deze beslissing lieten zitten.

De strijd tussen verstand en gevoel. Mijn verstand wat aan alle kanten riep dat ik niet nog eens tien jaar een graf wil verzorgen, een graf waar ik niets bij voel, ook al ligt mijn eigen moeder daar…

Maar dan het gevoel wat een stuk ingewikkelder is. Ben ik egoïstisch als ik het graf laat ruimen? Gooi ik mijn moeder dan niet aan de kant? Meerdere keren wenste ik dat ik – al was het maar een minuutje- even met mijn broer en zus in gesprek kon gaan, even horen hoe zij hierin staan en stiekem misschien ook wel om mijn boosheid naar hen te uiten, omdat zij er vandoor gingen en mij hiermee achter lieten.

Tegelijkertijd weet ik ergens wel dat zij mij in mijn beslissing zouden steunen, maar toch…het was ONZE beslissing om haar te begraven en wat er nu met het graf gebeurt is MIJN beslissing. Gelukkig heb ik gouden vrienden met wie ik dit allemaal kon delen, maar wat ze ook zeggen, het schuldgevoel over mijn moeder aan de kant gooien overheerst dan toch.

Ontneem ik haar nu de plek waar zij kan laten zien dat zij een plek op deze wereld heeft gehad, maak ik van iets ineens dat ze niets meer is, niemand meer is? Is het fair om een graf te behouden waar je alleen maar uit plichtsbesef naartoe gaat en niet omdat je daar nu zo graag wilt zijn?

Jij hebt mij op de wereld gezet en nu besluit ik om jou je laatste plaats af te nemen en nee, dat is niet omdat ik niet van je hou, maar omdat jij het verdient dat er iemand aan je graf staat die daar ook echt wil zijn, die daar staat omdat ze daar de connectie met jou voelt en niet omdat het moet. Dus kies ik er met pijn in het hart voor om het graf te laten ruimen en draag ik je bij me zoals ik nu al twintig jaar doe, op die plek waar ik je met niemand hoef te delen, die plek die alleen voor mij toegankelijk is, die plek die diep in mij zit.

Verstand en gevoel en ik laat het verstand nu beslissen. En juist door die beslissing voelt het alsof ik je nu opnieuw verlies, opnieuw afscheid van je moet nemen, voelt het voor even weer net zo rauw en scherp als twintig jaar geleden……

Riejanne Zwiers.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Als Doden Spreken-Mel Hartman****1/2

Dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Mel Hartman

Serie: Dodenreeks deel twee

Genre: Urban Fantasy / NUR 280, 285

Aantal pagina’s: 301

Verschijningsdatum: februari 2021

Over de auteur:

Mel Hartman debuteerde in 2007 met De Fantasiejagers, gevolgd door verschillende boeken en kortverhalen. In 2020 verscheen Als Doden Dromen. Als Doden Spreken is het tweede boek in de reeks.

http://www.hamleybooks.be

Achterflap:

Aprils leven is een rommeltje. Ze is gevlucht omdat ze haar gave niet onder controle heeft en bang is om haar vrienden te doden, en als ze de mensen van wie ze houdt niet wil verliezen, moet ze hen de waarheid over zichzelf vertellen. Dan is er nog een journaliste, Annie Hemmings, die heeft ontdekt dat April geen mens is en dat wil ze met de hele wereld delen. Om meer bewijs te vinden, brengt Annie een vriendin van April in gevaar. April moet haar gave gebruiken om enkele moordenaars tegen te houden, maar dreigt zichzelf daardoor te verliezen. Gelukkig krijgt ze deze keer ook hulp van enkele machtige vrienden, onder wie Sekhmet, de Godin van ziekte en verderf.


Over het boek:


Terr is een wereld waarin je als aardling terecht komt wanneer je droomt. Het is een wereld waarin de bewoners genaamd “Terranen” leven in allerlei vormen en maten.  Een magische wereld waarin je kan vliegen en waar je gekste fantasie waarheid wordt, maar ook een wereld waarvan het bestaan geheim moet blijven.

Als April een verzoek krijgt om haar gave te gebruiken om een dode tijdelijk tot leven te wekken, een verzoek welke komt van de overledene zelf, krijgt zij een schokkend bericht en blijkt dat niet alleen zij, maar ook haar vriendin en Terr gevaar lopen. Gelukkig heeft April goede vrienden uit Terr in de buurt die haar willen helpen, Tom en Pat. Ieder heeft zijn of haar eigen gave en samen gaan zij de strijd aan om haar vriend en het geheim van Terr te redden. Onverwacht krijgen zij hulp van de machtige Sekhmet uit Terr.

Zal het opnieuw lukken om het geheim van Terr te beschermen en ook haar vriendin te redden? Wordt het tijd voor de waarheid of gaat dit avontuur ten koste van vriendschappen, want zeg nou zelf.. wie gelooft nou dat de wereld die je droomt wanneer je slaapt, werkelijk bestaat?


Mening:

Het eerste wat mij opvalt zijn de prachtige en gedetailleerde covers van beide delen. Deze covers zijn direct een eyecatcher en nodigen uit om opgepakt te worden. Dit tweede boek in de Dodenreeks gaat vrijwel meteen verder waar het eerste boek is geëindigd, ik zou dan ook aanraden om eerst Als Doden Dromen te lezen voor je begint aan Als Doden Spreken.

Het boek is opgedeeld in verschillende hoofdstukken, deze zijn prettig geschreven, niet te lang en ieder nieuw hoofdstuk laat met een afbeelding het verschil zien wanneer het verhaal zich op aarde afspeelt en wanneer op Terr.

De beschrijving van de wereld Terr, de vorming van de karakters van de hoofdpersonages en de overige Terranen zijn zeer beeldend en met details beschreven. De spanning die door het gehele verhaal loopt zorgt ervoor dat je door wilt lezen. Daarbij is ook een dosis humor gebruikt, wat mij regelmatig een glimlach op mijn gezicht gaf.

Minpuntjes? Ik kan ze zo niet bedenken, behalve dan dat van mij het boek nog wel dikker had gemogen, wat vond ik het jammer dat ik dit boek uit had. Het is Mel Hartman namelijk weer gelukt om mij mee te zuigen in de mysterieuze wereld van Terr, waarbij ze het eerste deel Als Dromen Doden naar mijn mening heeft overtroffen met dit tweede deel. Ik kijk dan ook ontzettend uit naar het derde boek van de Dodenreeks!


Ik geef dit boek vier en halve sterren.

Marie Quickboots.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂