*Winactie gesloten* Win het bijzondere boek Toen ik bang was van Saskia van der Heijden!

En op de eerste dag van oktober hebben wij een winnaar voor het bijzondere boek “Toen ik bang was”!! Yeah! Wat een namen moesten er weer op de lootjes geschreven worden echt super weer. But there can be only one winner en dat is…..

Lianne Clappers! 

Stuur je ons via Samenlezenisleuker@gmail.com je adres gegevens door dan maken wij de rest in orde!
Boek ontvangen? We love foto’s 😀

Aan Uitgeverij Tobi Vroegh een heule dikke dank voor deze prachtactie!
En namens ons allemaal veel leesplezier!!

Whoop en daar zijn we weer! In samenwerking met Uitgeverij Tobi Vroegh maak je drie dagen kans om dit mooie en bijzondere ervaringsverhaal van Saskia van der Heijden te winnen!

Wat moet je doen? Ach je kent ons hè? 😀

-Like de Facebookpagina van Uitgeverij Tobi Vroegh via onderstaande link:

Uitgeverij Tobi Vroegh

-Laat onder dit bericht in onze Facebookgroep Samenlezenisleuker weten dat je meedoet en plaats in reactie een dikke duim.

En dat was dat alweer, is dat makkelijk of is dat makkelijk?

We zullen zondag 1 oktober de winnaar bekend maken…………..Chop Chop namens ons en Uitgeverij Tobi Vroegh heel veel succes!!

Over Toen ik bang was:

Toen ik bang was is het relaas van Saskia, een moeder, echtgenote en werknemer bij de Spoorwegen. Ze heeft last van paniekaanvallen. Ze is onder meer bang voor liften, maar ook voor pleinen, voor drukte, voor alleen zijn, voor de dood, en ook voor bussen. Haar fobieën ontwrichten haar hele leven. Op een dag beseft ze dat het zo niet langer kan en dat ze een therapie moet vinden die haar kan helpen haar kwaal te verlichten. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk.

Activiteiten buitenshuis die voor anderen volkomen normaal zijn kunnen voor mensen met een angststoornis oorzaak zijn van wilde hysterie. De gang naar de supermarkt of het over een brug fietsen zijn voor hen een gewaagde onderneming. Saskia wordt aan de hand van haar therapeut een andere wereld binnengeloodst. Een wereld van vermijdlijstjes, deelfobieën en gedoseerde blootstelling aan angsten. Een soort shocktherapie eigenlijk, waardoor ze langzamerhand weer greep krijgt op haar leven.

Karin las: Vrije Val-Pierre Lemaitre****1/2

Met dank aan Xander Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Pierre Lemaitre

Oorspronkelijke titel: Cadres noirs

Eerder verschenen als Rollenspel (2011)

Vertaling: Jan Steemers

Uitgever: Xander

Aantal pagina’s: 383

Genre: Literaire Thriller / NUR 305

Verschijningsdatum: augustus 2017

 

Over de auteur:

Pierre Lemaitre (1956) verwierf internationale faam als schrijver van thrillers als Alex en won in 2013 de Prix Goncourt voor zijn literaire roman Tot ziens daarboven. Lemaitre woont in Parijs en is naast auteur ook scenarioschrijver.

( Bron: https://www.xanderuitgevers.nl/ )

Cover:

Deze cover pakt direct wel de aandacht. Lekker zakelijke outfit en wat doet hij nu eigenlijk met zijn handen?

“Als je droombaan een nachtmerrie wordt” , dat maakt nieuwsgierig dus kom maar op met die achterflap.

Achterflap:

De 57-jarige Alain Delambre, voormalig HR-manager, is al jaren werkloos. Uit pure wanhoop sorteert hij voor een hongerloontje dozen in een fabriek. Tot er een functie voorbijkomt die perfect bij hem past: HR-assistent. Hij wordt uitgenodigd voor een gesprek.

De ultieme beproeving blijkt dan nog te moet komen. Tijdens een gesimuleerde gijzeling worden de kandidaten getest op hun moed, stressbestendigheid en trouw. Vastbesloten de baan in de wacht te slepen, besluit Alain het spel mee te spelen. Maar hoever is hij als wanhopige werkloze bereid te gaan?

Mening:

We hebben allemaal wel een auteur waarvan je denkt: daar moet ik ècht nog eens een boek van oppakken. Dat had ik al zo lang bij Pierre Lemaitre en jongusjongus wat een gaaf boek is Vrije Val.

We hebben een Voor, een Na en tussendoor een zalige perspectiefwisseling, maar om bij het begin te beginnen: wat een pracht van een opening!

De schrijfstijl is fantastisch, staccato soms, met een meer dan goed woordgebruik, en Lemaitre trakteert je daarnaast op een flinke lik sarcastische humor. In de ik-vorm beleef je het verhaal mee vanuit Alain Delambre en Alain stal mijn hart. Hoe onbegrijpelijk zijn redeneringen en daarbij behorende keuzes soms ook zijn, wat een emoties weet dit figuur los te maken. En niet alleen Alain, ook de overige karakters spelen stuk voor stuk een sterke rol en Nicole is gewoon mijn heldin.

“Ik ben nooit een gewelddadig man geweest. Hoe ver ik ook terugga, ik heb nooit de wil gehad iemand te doden.  Zo nu en dan een woede-uitbarsting, dat wel, maar ik heb nooit echt iemand pijn willen doen.”

Men neme een werkloze oudere man, een gesimuleerde gijzeling, en dan begint het gedonder. Het is als een warm bad om al lezend in een regelrechte film te belanden waarin zóveel meer gaat gebeuren dan je ook maar had kunnen bevroeden. Waarin de personages en de onderlinge relaties tot elkaar je raken, Alain je onder je huid gaat zitten. Waarin plotwendingen, actie en intriges je om de oren vliegen. Wat een opbouw en wat zit dit allemaal ingenieus in elkaar!

Is het allemaal echt geloofwaardig? Welnee, maar wanneer een verhaal dit allemaal brengt en weet los te maken; who cares? Ik niet!

Het is een leesfeest ten top, en je vraagt je continu af waar het nu dan weer naartoe gaat en hoe dit af gaat lopen. Het einde is ronduit passend, geeft antwoord op alle vragen, en liet me gewoonweg niet los. Lemaitre heeft er een fan bij, dat moge duidelijk zijn.

Conclusie:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 4.5

Psychologie: 5

Plot: 4.5

Leesplezier: 5

Spanning: 4

Vier en halve sterren voor Vrije Val.

Karin Meinen.

Jac las: De verzamelaar-Fiona Cummins****1/2

Fiona Cummins – De verzamelaar

Over de auteur:

Fiona Cummins heeft gewerkt bij Daily Mirror en hield zich bezig met showbusiness nieuws. Zij heeft een cursus schrijven gevolgd bij de ‘Faber Academy Writing A Novel’. De Verzamelaar ( The serial killer to rattle your bones) is haar debuut en direct bijzonder succesvol in het Verenigd Koninkrijk. Haar tweede boek is getiteld The Collector ( He’s back and this time the collector has nothing to lose). Ben benieuwd hoe Saskia Peterzon-Kotte, de uitstekende vertaalster, dit gaat oplossen.

( Bron https://www.panmacmillan.com/authors/fiona-cummins )

Over het boek:

Jakey Firth leidt aan een zeldzame botziekte, het Stone Man Syndrome, een ziekte die extra botgroei in het bindweefsel van het lichaam veroorzaakt. Hij zal op den duur verworden tot een skelet, gevangen en versteend in het leven en in de dood. Ook met Clara Foyles is er iets bijzonders aan de hand.

De verzamelaar, waarvan sprake is, verzamelt geen postzegels of sigarenbandjes, maar een speciaal soort artefacten, die bij een normaal mens de wenkbrauwen zouden doen fronsen. Maar bij deze freak, die mestkevers houdt en gebruikt om zijn doelstellingen te bereiken, is niets normaal. Als bottenbeheerder is hij op de hoogte van deze prachtexemplaren. Hij zal en moet zijn collectie uitbreiden met deze twee bijzondere objecten. Hij ontvoert beide kinderen.

DS (Detective Sergeant) Etta Fitzroy krijgt de zaak op haar bordje geschoven. Emotioneel en gevoelig als zij is, met een hoop privé problemen, begint ze aan de zaak. Er blijkt ook nog een derde slachtoffertje te zijn geweest: Grace Rodriquez. Etta’s verbetenheid neemt toe als zij begrijpt dat de drie zaken met elkaar te maken hebben. De jacht op deze zieke idioot begint.

Conclusie:

Seriemoordenaars liggen goed in de markt bij thrillerauteurs. Om voor de hand liggende redenen. De schrijver kan er een groot aantal slachtoffers en even zovele scènes in kwijt, alvorens de autoriteiten goed en wel weten wat er aan de hand is, maar ook de figuur van de moordenaar is meestal geen doorsnee misdadiger. Integendeel, hij of zij ( vrouwelijke seriemoordenaars zijn zeldzaam) biedt volop ruimte tot ontplooiing van de creativiteit van de auteur.

Fiona Cummins heeft het thema prima uitgewerkt. Verrassend ook, in die zin dat de dader ook nog over een hart blijkt te beschikken. Hij verzorgt zelf zijn zieke vrouw. Zij laat ons een uitgebreid kijkje nemen in de sinistere geest van een psychopaat. Bij de slachtoffertjes is de ontreddering groot, maar ook bij de ouderparen spat de fysieke, geestelijke en relationele onttakeling van de pagina’s af. Ook bij deze figuren worden karakters en typeringen uitgebreid en vol mededogen neergezet.

Een mooie gimmick was het rondje roltrappen lopen van Etta, als moment van bezinning, als rustpunt om na te denken over de misdaden, de aanwijzingen, de boodschappen.

Fiona Cummins heeft een uitstekend debuut geschreven met deze sfeervolle en zeer spannende thriller. Maar ook goed geschreven, vol met mooie zinnen, waarin met een paar woorden een bepaalde sfeer wordt neerzet. En met een snuifje horror in de persoon van de extreme dader, die zo weggelopen kan zijn uit een roman van Charles Dickens.

Vier en halve sterren.

Jac Claasen.

PS, Dit boekt schreeuwt om verfilming. Met in de hoofdrol Johnny ‘scissorhands’ Depp. Met witte bloes, in een krijtstreeppak en zwarte glanzende puntschoenen.

Corina las: De laatste adem-Marijke Verhoeven***1/2

Met dank aan Uitgeverij De Crime Compagnie voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Marijke Verhoeven

Uitgever: De Crime Compagnie

Aantal pagina’s: 350

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 21 augustus 2017

 

Over de auteur:

Marijke Verhoeven (1967) werkte in de evenementenorganisatie voordat zij besloot fulltime te gaan schrijven. In juli 2016 verscheen via uitgeverij De Crime Compagnie de romantische thriller De beproeving.

In 2012 debuteerde Marijke met de thriller Onder invloed. Hierna volgden Onder mijn huid, Onderschat en Zomerhitte. De boeken van Marijke kenmerken zich door een verrassende combinatie van spanning, liefde en romantiek. Met haar man en kinderen woont Marijke vlakbij Groningen.

( Bron: www.marijke-verhoeven.nl )

De cover:

Mistig, duister, met een vrouw half in het water…. ja dat triggert, al had het iets minder flets gemogen misschien.

De achterflap:

Midden in het zomerseizoen wordt het toeristische Deense eiland Kenning opgeschrikt door een gruwelijke moord. Aanvankelijk is er geen verband met het kleine groepje vrouwen dat zich witte heksen noemt en dat deze zomer op het eiland verblijft om er hun traditionele feesten te vieren.

Tegen wil en dank heeft Nina zich weten te verzoenen met haar bovennatuurlijke gave. Als er een tweede verdwijning plaats vindt op het rustieke eiland, besluit Nina alles op alles te zetten om de zaak op te lossen.

 

Mijn mening:

In korte hoofdstukken word je in een fijne vlotte schrijfstijl meegenomen door het leven van Nina, Torben, Eddie, David en het groepje heksen. Het verhaal wordt vanuit de ik-vorm verteld, en vanuit verschillende personen, wat af en toe echt even opletten geblazen is. Maar het maakt het verhaal uiteindelijk wel completer en wil je het niet anders.

Er lopen verschillende lijntjes langs elkaar en door elkaar, en langzaam ga je begrijpen wat wel en wat niet precies bij elkaar hoort. Er wordt gezegd dat dit een goed los te lezen vervolg is op De beproeving. Dit is voor mijn gevoel maar deels waar. Ik merk dat ik qua rode draad in het boek toch wat achtergrondinformatie mis, en dat leest net niet 100% fijn.

Verhoeven bouwt langzaam naar het plot met een mooie twist, en dat zag ik toch even niet aankomen. Heerlijk! De romantiek en het paranormale gedeelte in het verhaal kunnen afschrikken, maar het wordt niet te overdreven gebracht en past in het geheel.

Conclusie:

Geen bloedspannende thriller, maar een mooi spannend opgebouwd verhaal met verrassende elementen en een einde waarvan je denkt : Oké kom maar op met dat vervolg!!

Schrijfstijl: 4

Leesplezier: 4

Originaliteit: 3

Spanning: 3

Plot: 4

Psychologie: 3.5

Drie en halve sterren voor De laatste adem.

Corina Nieuwenhuis.

Karin las: Onvindbaar-Laura McHugh***

Auteur: Laura McHugh

Oorspronkelijke titel: Arrowood

Vertaling: Fanneke Cnossen

Uitgever: Cargo

Aantal pagina’s: 320

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: augustus 2017

 

Over de auteur:

Laura McHugh woont en werkt in Missouri, en debuteerde met het zeer goed ontvangen Het gewicht van bloed, winnaar van de International Thriller Writers Award 2015. Onvindbaar is haar tweede thriller.

( Bron: https://www.uitgeverijcargo.nl/ )

Cover:

De tweeling op de voorgrond, het huis op de achtergrond. Prachtige en beladen sfeer, ik vind de cover echt heel gaaf. De quote van Karin Slaughter maakt me toch wel extra nieuwsgierig.

Achterflap:

Wanneer de tienjarige Arden op haar jonge tweelingzusjes past, ontsnappen ze even aan haar aandacht. Vervolgens ziet ze de meisjes in een glimp in een onbekende auto voorbijsnellen. Sindsdien is de tweeling spoorloos verdwenen.

Twintig jaar later heeft Arden haar leven nog maar nauwelijks op de rails, haar studie lijkt te mislukken en de vraag of haar zusjes nog leven houdt haar nog altijd bezig. Als haar vader overlijdt, erft ze het familiehuis dat sinds het drama leegstaat, en besluit ze terug te keren naar haar geboortedorp. Daar blijkt al snel dat haar herinneringen aan die verschrikkelijke middag niet kunnen kloppen, en ze gaat op zoek naar de man die korte tijd verdacht werd van de verdwijning. Arden is vastberaden om de waarheid te achterhalen, maar het stadje en het familiehuis geven hun geheimen niet zomaar prijs.

 

Mening:

Onvindbaar is mijn kennismaking met Laura McHugh, en in eerste instantie weet deze thriller zwaar indruk op me te maken. In de ik-vorm sleept McHugh je de belevingswereld van Arden in.

De schrijfstijl is ietwat zwaar, filmisch en vol detail. Je waant je moeiteloos in Amerika en ook een stukje historie wordt niet uit de weg gegaan. Ik vind dit zó goed en ronduit zalig lezen. We maken kennis met Arden, met haar verleden, en uiteraard is de hoofdvraag; Wat is er toen gebeurd met haar tweelingzusjes?

Door de schrijfstijl, de introductie van personages, en de herinneringen aan het verleden, weet dit verhaal me getriggerd te houden. Toch verlies ik richting het midden enigszins mijn gretigheid. Het gebrek aan echte spanning, het her en der veel uitweiden, veroorzaken een lichte daling in mijn leesplezier. De foutjes wat betreft de (wisselende) leeftijden van de meisjes zijn misschien geen halszaak, maar jammer is het wel.

Richting einde komt er weer meer vaart in het verhaal en zitten er echt wel spannende stukken tussen. Het plot in zijn geheel is me uiteindelijk wat te gekunsteld en het weet me nergens ècht te verrassen.

Al met al is Onvindbaar een boek wat qua schrijfstijl echt zó mijn ding is. Waar het verhaal me wel in de greep hield, maar waar het met de sticker Thriller erop me niet volledig wist te overtuigen.

Conclusie:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 3

Psychologie: 3

Spanning: 2.5

Leesplezier: 3.5

Plot: 2.5

Drie sterren voor Onvindbaar.

Karin Meinen.

Samen wachten op, om te recenseren

En er liggen weer prachtboeken te wachten op een recensie vanuit Drenthe en Noord-Holland….. Whoop hoe leuk willen we het hebben bij Samenlezenisleuker?

**Dankzij Uitgeverij Kluitman mogen we het gave boek Voorlopers gaan lezen van Mirjam Hildebrand. Deze YA is runner-up bij de Hebban Awards in de categorie Young Adult! Whooooop heb jij hem al gelezen en wil je stemmen? Klik dan even deze link:

Hebban Awards 2017

**Bij Uitgeverij Xander verscheen pas geleden Vrije Val van Pierre Lemaitre. Deze thriller verscheen eerder onder de titel Rollenspel in 2011 maar de vernieuwde uitgave ligt in Drenthe te wachten op een recensie. Gaaf of gaaf?

**A.W. Bruna Uitgevers gaf op 1 augustus de thriller Het Kwaad van John Sandford uit en deze ligt in Noord-Holland klaar om gelezen en bekritiseerd te worden. Alleen die titel maakt toch al dat je hem lezen wilt!

**Uitgeverij Futuro  gaf begin september de mooie roman De Schaduwbokser van Johan Zonnenberg uit. En lucky us … hij zit al in de brievenbus!! Heerlijk toch weer hè!

Over Voorlopers:

De vijftienjarige Emma voelt zich ‘anders’: ze voelt, hoort en weet meer dan andere mensen. Wanneer de mysterieuze Philana haar vertelt dat Emma’s vader – die ze al ruim twee jaar niet meer heeft gezien – deel uitmaakt van een groep mensen die zich Voorlopers noemen, besluit Emma met haar mee te reizen… Maar eenmaal in het bergdorp in Frankrijk, waar de Voorlopers zich gevestigd hebben, blijkt haar leven nog gecompliceerder te worden. Is Emma zelf ook een Voorloper? Waarom wil haar vader niet dat ze de Voorlopers helpt? Wat is er met de ouders van Philana gebeurd? En wie probeert haar in de val te lokken?

Over Vrije Val:

De 57-jarige Alain Delambre is al jaren werkloos. Als er eindelijk een functie voorbijkomt die perfect bij hem past, wordt hij uitgenodigd voor een gesprek. Dan blijkt dat de ultieme beproeving nog moet komen. Tijdens een gesimuleerde gijzeling worden de kandidaten getest op hun moed, stressbestendigheid en trouw. Vastbesloten de baan in de wacht te slepen, besluit Alain het spel mee te spelen. Maar hoever is hij als wanhopige werkloze bereid te gaan?

Over Het Kwaad:

Ze worden trekkers genoemd. Ze reizen van de ene staat naar de andere, proberen wat geld te verdienen, maar plegen geen misdrijven. Ze reizen gewoon graag. En nu is iemand ze aan het vermoorden…

Lucas Davenports dochter Letty is tijdens de zomervakantie thuis van de universiteit, wanneer ze wordt gebeld door een vrouwelijke trekker die ze in San Francisco heeft leren kennen. De vrouw denkt dat iemand haar vrienden vermoordt, dat ze zelfs weet wie dat doet, en nu wordt haar reisvriend vermist. Ze is naar North Dakota gevlucht en weet zich geen raad

Letty laat haar vriendin naar Minnesota komen en wil haar ophalen. Lucas vermoedt dat Letty wordt bespeeld, maar biedt desondanks aan om met haar mee te gaan. Als hij het verhaal van de vrouw echter heeft aangehoord, begint hij te geloven dat ze wellicht toch de waarheid spreekt. Hij moest eens weten. In de daaropvolgende dagen wordt hij meegenomen op een odyssee door een subcultuur die volkomen nieuw voor hem is, een reis die niet alleen Letty en hemzelf in gevaar brengt, maar die misschien zelfs zijn hele leven zal veranderen…

Over De Schaduwbokser:

Victor, dertig jaar, geboortefotograaf, kijkt terug op zijn leven en volgt het spoor naar het beginpunt. Na het stuklopen van zijn relatie met Amy gaat hij uit wanhoop daten. Drie dates worden een totale mislukking. Eén date, Monique, geeft hem moed, niet zozeer voor een nieuwe relatie maar moed als hij naar zichzelf kijkt. Hij kijkt verder terug in zijn leven.

Hoe Amy en hij elkaar hebben leren kennen, hoe fantastisch het was en hoe triest het werd. Zijn vriendschap met Rolf toen hij naar de havo ging en hoe dramatisch die ten einde kwam. Zijn basisschool en het verschrikkelijke ongeluk met zijn ‘buitenspeelvriendje’ Maarten. Door alles heen speelt het levenslange confl ict met zijn moeder. Zoals zij hem heel zijn leven heeft dwarsgezeten, het steekt als een graat achterin zijn keel.

Victors moeder is inmiddels aan het dementeren en zit in een verzorgingstehuis. Zijn wekelijkse bezoeken aan haar leveren dezelfde gevechten maar ook onverwachte, tedere momenten op. Bij zijn laatste bezoek in het verhaal vertelt zij wat er rond Victors geboorte met haar is gebeurd en hoe dat haar drastisch veranderde. Eindelijk kan Victor zijn verleden zoals hij zelf zegt ‘steen voor steen gaan opbouwen’.

*Winactie gesloten* Samen praten met: J.Sharpe, inclusief Winactie Syndroom!!

Deze vrijdag hebben Ka & Co weer geloot en mogen we iemand héél blij gaan maken met Syndroom van J.Sharpe!  Whoooop heerlijk hoor al die lootjes schrijven en vouwen. Dit keer helaas geen filmpje maar hey, het kan niet altijd feest zijn…

But the winner van deze geweldige Mindfuck isssssss

Fleur Soors!

Als je ons je adresgegevens mailt naar Samenlezenisleuker@gmail.com dan zorgen wij voor de rest.

Boek ontvangen? We love foto’s 🙂

Heel veel leesplezier en nogmaals een hele dikke dank aan J.Sharpe voor deze prachtactie!

 

Na het meedoen aan de Blogtour van Syndroom waren wij natuurlijk weer eens nieuwsgierig geworden. De enthousiaste recensie gemist? Klik dan hier:

Blogtour-Karin las: Syndroom-J. Sharpe****1/2

En dus gingen er vervolgens een paar vragen richting J. Sharpe. Te leuk toch weer?

Over J. Sharpe:

J. Sharpe – pseudoniem van Joris van Leeuwen (1986) – heeft verschillende mysterieuze thrillers en fantasy boeken geschreven, alsmede meerdere korte spannende verhalen. Zijn werk wordt regelmatig vergeleken met de werken van auteurs zoals o.a Stephen King, Dean Koontz en Peter Straub.

Hij begon met schrijven toen hij acht jaar was. Hij woonde twee jaar op het Portugese eiland Madeira en was een fanatieke lezer. Al snel was hij echter door zijn Nederlandse leesvoer heen en besloot hij zelf te gaan schrijven.
Naast schrijven is Joris jarenlang banketbakker geweest en heeft hij in binnen- en buitenland voor verschillende bakkerijen gewerkt. Momenteel is hij, naast schrijver, tevens rijinstructeur en muzikant.

( Bron: http://www.jsharpebooks.com. )

Het interview!

1: Kan je in 5 woorden beschrijven wie de man achter het pseudoniem is? Niet het waarom, want dat weten we al, maar wie is hij?

Hahaha. Dat vind ik altijd erg lastig. Dus ik heb het maar aan mijn vrouw gevraagd. Hardwerkend, zachtaardig, geduldig, multi-tasker en sportief.

2: Volgens de cover van Syndroom is het ‘Een geweldige Mindfuck’. Mag je zo’n oneliner zelf bedenken of heb je daar een mannetje c.q. vrouwtje voor?

Die quote staat daar naar aanleiding van de commentaren van de proeflezers. Daarnaast kun je zoiets alleen maar plaatsen als het ook daadwerkelijk zo is, anders krijg je daar natuurlijk opmerkingen over in recensies.

3: Syndroom is een mix van horror, fantasy en thriller volgens onze Karin, ben je het daar mee eens?

Ja, klopt. Eigenlijk geldt dat voor vrijwel al mijn boeken.

4: Schrijven is schrappen, moest je voor Syndroom veel schrappen, en zo ja, hoe lastig vind je dat?

Gek genoeg viel dat voor Syndroom wel mee. Hoewel ik nauwelijks had geplot kwam het verhaal redelijk makkelijk tot me.

5: Hoe kwam je er op om het schone-slaapstersyndroom te verwerken in Syndroom?

Een tijdje geleden vertelde het Belgische meisje (dat ook even kort in het boek voorkomt) erover in een tv-programma. Het was het eerste aanzetje voor dit verhaal.

6: Kun je ons al vertellen of er alweer een nieuw verhaal in je hoofd rondspookt? Misschien zelfs al een beetje vormt krijgt?

Zeker. Ten eerste verschijnt, als het goed is, in april de thriller die ik samen met Melissa Skaye schreef bij Uitgeverij LetterRijn. We zijn nu in de herschrijf/eerste redactiefase beland. Dus dat is super tof.

Daarnaast ben ik ongeveer op 3/4 van een nieuw boek. Dat gaat, in het kort, over een groep mensen die vast komen te zitten op een bergpunt, omdat de zeespiegel overnacht om een onverklaarbare reden ruim 1700 meter is gestegen. Er is nauwelijks voedsel en water en geen communicatie met de buitenwereld. Daarnaast gebeuren er hele rare dingen op die berg. Het boek heeft tot nu toe lekker veel horror-invloeden. Met een beetje geluk verschijnt dat boek in het najaar van 2018.

7: Je schrijft aan je eettafel met je laptop. Heb je een favoriet schrijfdrankje? Zoethout thee of zo? Of liever een bak sterke koffie?

Heel saai, maar gewoon water. Dat drink ik heel veel.

8: Tot slot, wie is je favoriete personage in Syndroom en waarom? Karin gaat voor Jon Blund en we weten allemaal wel waarom 😉

Ja, duidelijk Jon. Het was een geweldig personage om te bedenken. Ik denk dat het tot nu toe het engste personage is die ik heb bedacht.

Wij willen Joris natuurlijk bedanken voor zijn tijd en de leuke antwoorden 😀

***Ennnnnn JIJ kunt nu Syndroom winnen!***

Wat voor makkelijks  moet je even doen?

Like de Auteurspagina van J. Sharpe via deze link:

J.Sharpe

En reageer onder dit bericht in onze Facebookgroep Samenlezenisleuker met #Syndroom

Piece of koekie hè? Chop Chop, succes allemaal!!

Vrijdag 29 september maken we de winnaar bekend.

 

Yvonne las: Waanidee-Karin Hazendonk****1/2

Over Karin Hazendonk:

Karin Hazendonk (1961), werd geboren in Utrecht. Als enig kind in het gezin groeide ze op in Waddinxveen. Het lezen werd haar met de paplepel ingegoten. Door het plezier in lezen, kwamen de verhalen al op jonge leeftijd in haar hoofd. Na haar opleiding kwam ze in het bedrijfsleven terecht. Ze trouwde jong, (1982 op twintigjarige leeftijd), en werd moeder van een dochter (1983) en een tweeling (zoon en dochter 1987).  Nadat Karin jarenlang thuis aan haar gezin werkte, keerde ze terug naar het bedrijfsleven, koos voor een carrière in finance en werkte bij verschillende bedrijven. De ommekeer kwam in 2013. Wegens reorganisatie van het bedrijf waar ze werkte, ging haar baan verloren. Het gaf haar de mogelijkheid om iets te gaan doen met de verhalen die nooit uit haar hoofd waren verdwenen. Ze schreef een kinderboek en een boek voor de oudere jeugd. Daarna volgden twee thrillers en een aantal korte verhalen.

Details:

Titel: Waanidee

Auteur: Karin Hazendonk

Uitgeverij: LetterRijn

ISBN: 9789491875397

Taal: Nederlands

Uitvoering: Paperback

Verschijningsdatum: 24-08-2017

 

Cover:

Op de cover staat een huis, in groentinten en met bomen ervoor. Ook de naam van de auteur staat in groentinten. De cover is onheilspellend, en triggert wel om het boek op te pakken en te gaan lezen. Wat ik wel jammer vind is dat de naam van de auteur en de titel ook in groentinten zijn, dus niet goed leesbaar, ik had dat opvallender gemaakt denk ik.

Achterflap:

Als Victor Bronckhorst op elfjarige leeftijd zijn ouders verliest, wordt hij door zijn grootouders in huis genomen. Ondanks het leeftijdsverschil en de sadistische karaktertrekken die zijn opa blijkt te hebben, ontstaat er een hechte band tussen de twee. Opa noemt hem de uitverkorene die een belangrijke taak heeft te vervullen.

Bronckhorst ontplooit zich tot een succesvol zakenman, maar de band met zijn grootvader blijft ook na diens dood bestaan. De gesprekken tussen beiden gaan door en ook geeft opa nog regelmatig advies, al speelt dit alles zich nu nog slechts in Victors hoofd af … Victor ontwikkelt een idee waarmee hij de door opa gegeven taak kan volbrengen. Hij verzamelt een kleine groep mensen om zich heen die hem met hun specifieke kennis van dienst kunnen en zullen zijn.

Twee jaar later wordt het land in de greep gehouden door een golf van onverklaarbare sterfgevallen. De chaos is compleet, en het land verandert in een puinhoop met overal mensen die op de vlucht slaan. De geschiedenis lijkt zich te herhalen.

 

Mijn mening:

Het boek begint wat warrig, een beetje hak op de tak, je wisselt in de verhaallijn in personage en je leest dat deze toch bij elkaar horen en dat ze bezig zijn met iets technisch. Maar wat is niet meteen duidelijk, dus je leest over technische details, maar je snapt het niet omdat je nog niet weet wat het grotere geheel is. Daarnaast verspring je dus tussen de karakters, wat ook warrig is.

Uiteindelijk valt alles op zijn plaats, en wordt duidelijk wat ze aan het creëren zijn en wordt ook duidelijk welke rol iedereen hierin heeft. Victor Bronckhorst heeft de hoofdrol, hij heeft het plan bedacht waarmee hij zijn taak waarvoor zijn opa hem heeft uitgekozen, gaat proberen te vervullen. De mensen die hij hierbij nodig heeft, heeft hij in zijn leven zorgvuldig gekozen, en gezorgd dat deze mensen bij hem in het krijt staan op wat voor manier dan ook, zodat zij zich min of meer verplicht voelen om hem te helpen. Nederland verandert in een bijzondere plek, een angstaanjagende plek, door het plan van Victor. Gaat de geschiedenis zich herhalen? Of wordt er op tijd een halt toegeroepen aan de waanideeën van Victor Bronckhorst?

Het boek wordt naarmate je het leest steeds spannender, ik kon het steeds minder goed wegleggen omdat het zo angstaanjagend was wat er gebeurt. Het is heel realistisch omschreven, en het enige wat ik steeds bij mezelf dacht was, “ Dit gaat hopelijk nooit echt gebeuren!” . Het is lang geleden dat ik een boek zo vlug uitgelezen heb, zonder dat het te snel ging. Ik heb ervan genoten!

Sterrenwaarding:

Leesplezier: 5

Spanning: 4

Plot: 5

Originaliteit: 5

Psychologie: 4

Schrijfstijl: 4

Totaalscore: Vier en halve sterren voor Waanidee.

Yvonne Vogels.

Jac las: Ken mij niet-Nadine Barroso*****

Over de auteur:

Overgenomen van de site van de schrijfster, die zichzelf onder meer als volgt omschrijft:

Mijn hele leven lang al heb ik een voorliefde voor schrijven. Vanaf jonge leeftijd schreef ik vele verhalen en zelfs een aantal boeken voor mezelf. Mijn motto is dan ook: het leukste aan het schrijven van een boek, is het schrijven van het boek. Het is bijna een soort interne drang, die ik niet kan en wil beheersen. En voor mij voelt het alsof verhalen een weg naar buiten vinden via mij.

In een notendop heb ik in het verleden een lerarenopleiding, een taal­‐ en cultuurstudie in eigen land en in Groot‐Brittannië afgerond, en gewerkt als taaltrainer in het bedrijfsleven. Van daaruit werkte ik een jaar voor een consultancy bedrijf, waarna ik mijn relatief nieuwe liefde naar Moskou volgde

Door mijn ontdekkingstocht naar een bewuster leven als ouder, kwam ik in aanraking met het gedachtengoed uit het Boeddhisme, en als vanzelfsprekend sijpelde inspiratie hieruit mijn schrijven in. Daarnaast heb ik een fascinatie voor de rauwe menselijkheid met zijn egocentrisme en honger naar macht, seks en vermaak, dus dit is ook terug te vinden in mijn schrijven.

 Bron : http://nadinebarroso.com/posts/biografie-nadine/

Over het boek:

Ben ik wie ik zeg te zijn?

Wie bepaalt mijn identiteit?

Wat is een identiteit?

‘Wie ben ik? Soms denk ik dat niet alleen ik, maar iedereen in de vrije wereld op zoek is naar zichzelf. Identiteit zoals wij dat kennen, wat vooral is dat de buitenwereld ziet, is flexibel. Identiteit is een illusie. Het is volledig te fungeren’

Het boek opent met een krantenknipsel. Uit de Cannon Grove Gazette, Oregon, van 14 oktober 2007 , waarin melding wordt gemaakt van een brute moord en de mogelijke ontvoering van de 16 jarige Alice K.

Nadine gebruikt drie stijlvormen door elkaar. De krantenknipsels, die vooral in korte, nuchtere zinnen vertellen over de moorden;  het schriftje, ooit gehad van haar pleegouders, de Petersons, dat fungeert als dagboek en dat geschreven is in de ik-vorm. De rest van het boek wordt verteld in de derde persoon enkelvoud.

Na dit krantenknipsel volgt de eerste zin uit het boek:

‘Mijn naam is Tessa. Ik ben op zoek naar een nieuw leven’

Het is duidelijk. Tessa is op de vlucht. Op de vlucht voor een ontvoerder die haar 14 jaar lang gevangen heeft gehouden en met wie zij een gruwelijk geheim deelt. Zij is doodsbang voor haar ontvoerder. Zij vertelt het verhaal van Tessa aan zuster Elena van het Centrum voor Huiselijk Geweld. Een verhaal dat ze heeft verzonnen. Hiermee wordt de toon gezet voor de rest van het boek en wordt een odyssee in gang gezet met vreselijke gebeurtenissen.

Het wisselen van identiteit en plaats gaat haar goed af, en op zeker moment lukt het haar om nanny te worden bij een familie die het goed met haar voor heeft. Deze mensen zetten haar aan om te gaan studeren, en er lijkt een tijdperk van rust aangebroken te zijn. Niets is minder waar. Zowel bij het gezin als op de universiteit gaat het gruwelijk mis. Maar ook elders. Als een Wrakende Engel Gods wordt het zwaard der Gerechtigheid gehanteerd.

Conclusie:

Dit boek is in twee opzichten een pageturner.

Barroso heeft een zeer spannende, gecompliceerde en intrigerende thriller met een mooi plot geproduceerd. Je wordt meegezogen naar het einde van het boek. De ontknoping  na de ontknoping is een verrassing.

Ook is het een pageturner in de betekenis van: terugkijken naar datums, gebeurtenissen, plaatsen en hoofdpersonen  die eerder beschreven zijn. Iedere lezer heeft bewust of onbewust de tijdlijn in zijn hoofd zitten van de gebeurtenissen die plaatsgevonden hebben. Barroso echter, geeft zich niet zo maar gewonnen. Vergis u niet. Het wordt een intelligente speurtocht naar identiteit, plaats en handeling om alles goed op zijn plaats te krijgen. Want de auteur heeft in deze bijzonder knap geconstrueerde thriller gekozen voor een niet alledaagse tijdlijn.

Het begin van het boek deed mij een beetje denken aan Karin Fossum, het verdere verloop laat toch de eigenheid van de auteur zien. Het hoofdpersonage is inbeeldend beschreven, en de woede en haat in haar karakter zijn begrijpelijk en voortvloeiend uit een ongekende vorm van kindermisbruik. Opvallend is dat Alice de mentale moed behoudt om niet terug te vallen in een Stockholmsyndroom. Alle voorwaarden daartoe zijn namelijk wel aanwezig.

Wat blijft hangen, is echter een dijk van thriller, met als extra’s  de nodige overpeinzingen en beschouwingen die het boek, volledig verdiend, de volgende classificatie geven:

Vijf sterren.

Jac Claasen.

*Winactie gesloten* Win het kinderboek Rumme Rups of de roman Contact! Samenlezenisleuker hand in hand met Kinderboeken

En we hebben een winnaar op deze prachtige nazomerse dag…. Hier bij ons kon je Contact winnen van Esther van der Ham and the winner is…… 

Kelly Steyls! 

Whoop stuur je een mailtje naar Samenlezenisleuker@gmail.com met je adres gegevens? Dan zorgen wij dat het goed komt! 
Bij Kinderboeken kon je Rumme Rups winnen van Mirjam Hildebrand……Ook daar werd er geloot … en de winnaar is….

Aty Janzen!!

Stuur jij je adres gegevens naar kinderboekenfb@outlook.com dan regelen onze collega’s de rest! 
Namens ons allemaal van harte en veel plezier met de boeken!

Uitgeverij Droomvallei nogmaals dikke dank!!!!

Win Win Win

Rapapapaaaa

Samen is alles leuker, ook feestvieren. En we hebben weer eens wat te vieren!

We hebben namelijk een mijlpaal bereikt:

Samenlezenisleuker is de 8.000 leden gepasseerd en gaat richting de 8200. De spiksplinternieuwe en te leuke groep Kinderboeken is de 1250 leden nu al ruimschoots voorbij! Whoopwhoop.

Nou, dat vraagt natuurlijk om een feestje. En daar Uitgeverij Droomvallei gisteren ook een feestje had gaan we deze zondag nog even doorrrrrr!!

Grote zus en kleine zus vieren dit graag samen. En natuurlijk doen we dat met mooie boeken, ons feest is jullie feest 😀

Omdat Esther van der Ham van Uitgeverij Droomvallei ( allemaal even een like op de pagina toch?) jarig was, en haar nieuwe boek op 16 september verschenen is, mogen wij maar liefst TWEE boeken cadeau geven. Is dat gaaf of is dat gaaf? Een heule dikke dank daarvoor!

Welke twee boeken willen jullie dan natuurlijk weten? Dat zijn…….

Rumme Rups van Mirjam Hildebrand en Contact van Esther van der Ham!

Contact kun je bij Samenlezenisleuker winnen

en Rumme Rups kun je bij Kinderboeken winnen. ( je moet er bijna voor gestudeerd hebben om met ons feest te vieren 😉 )

Wat moet je doen om kans te maken op een van de boeken? Niet heel veel moeilijks want deze zusjes houden van makkelijk 🙂

Zet je naam onder dit bericht bij Samenlezenisleuker of bij Kinderboeken en zorg dat je lid bent van beide groepen. Piece of koekie weer hè?

Kleine zus neemt een glaasje aanmaaklimonade en Ka & Co gaan voor de wijn.  Proost!

Here we gooooo, succes allemaal en zaterdag 23 september maken we de winnaars bekend!

Over Rumme Rups:

Rumme Rups weigert zijn buikje rond te eten. Hij vindt het eng om te veranderen en uit te groeien tot een vlinder. Rumme denkt dat hij de dingen niet goed genoeg zal doen. Gelukkig heeft hij lieve insectenvriendjes die hem willen helpen: Lilly Libelle, Lola Lieveheersbeestje, Olle Hommel, Bente Bijtje en Kirre Kever. Ze leren hem allemaal iets nieuws en daardoor durft Rumme toch steeds meer.

De auteur is werkzaam als kinderpsychologe en geeft op de laatste pagina’s van dit voorleesboek tips voor ouders met betrekking tot de thema’s faalangst en angst voor groei en verandering. Ook worden er voorbeeldvragen gegeven om een gesprek aan te gaan met een kind of kinderen in een groep.

Over Contact:

Zes jaar in de gevangenis is geen pretje. Zeker niet als veel van de medegevangenen je niet mogen omdat je niet kan en ‘mag’ praten en je daardoor de minachting van je medegevangenen over je heen krijgt. Toch is dit voor Emma realiteit. Ze gaat door een storm van emoties als ze probeert haar leven op de rails te krijgen. Het contact met haar zus en haar moeder is verbroken. Haar kinderen ziet ze sporadisch, waar ze van baalt. Al vindt ze ook dat ze het verdient omdat ze zichzelf ziet als een slechte vrouw. Waarom spreekt zij niet? En hoe bouw je in vredesnaam weer een leven op als je zo veel vijanden hebt gemaakt?