Corina las: Boven de wolken-Jenny Colgan****

Met dank aan LS Amsterdam voor het recensie-exemplaar.

Serie: Summer skies 1

Originele titel: The Summer Skies

Vertaling: Inge Pieters

Genre: Feelgood

Aantal pagina’s: 319

Verschijningsdatum: juli 2023

Over de auteur:

De Engelse bestsellerauteur Jenny Colgan is geboren in Schotland en heeft in Engeland, Nederland, de VS en Frankrijk gewoond. Maar nu woont ze ten noorden van Edinburgh op de regenachtigste plek ter wereld, samen met haar man, drie kinderen en haar hond. Ze brak door in Nederland en Vlaanderen met haar vijfdelige Café Zon en Zee-serie en haar driedelige Happy ever after-serie. Ze verovert met elk nieuw boek en met haar geestige feelgoodstijl weer meer lezersharten. In 2023 startte opnieuw een nieuwe serie: Summer Skies.

http://www.lsamsterdam.nl

Achterflap:

Morag McGinty onderbreekt haar snelle pilotenleven in Londen om terug te keren naar de rust van Schotland. Nu haar grootvader niet kan werken, heeft Morag geen andere keuze dan de lokale vliegroute over te nemen in zijn gammele, oude vliegtuig en de lokale bevolking – en af en toe een schaap – over de prachtige archipel te vervoeren.

Tot ze terechtkomt in een razende storm en een noodlanding moet maken op een afgelegen eiland. Ze is gestrand, ver van de bewoonde wereld en helemaal alleen, hoewel… Naast ontelbare vogels woont er één man: Gregor Cameron, de norse ornitholoog die het hele seizoen voor het eiland zorgt. En het lijkt erop dat ze voorlopig met elkaar opgescheept zitten…

Mening:

Dit is mijn kennismaking met Jenny Colgan en wat een onwijs fijne. In een heerlijke schrijfstijl wordt dit verhaal vanuit Morgan verteld en wat een tof wijf (mag je dat nog schrijven tegenwoordig?) Ik hou van haar humor, echt heerlijk.

Door de schrijfstijl en de mooie details waan je je in Schotland en ik zou bijna ook op een onbewoond eiland daar willen zitten. Alle ingrediënten voor een goede feelgood zijn aanwezig en het is misschien allemaal wat voorspelbaar, maar kniesoor die daar over valt. Tikje voorspelbaar in deze setting en schrijfstijl maakt mij echt geen bal uit.

Colgan beschrijft alle personages duidelijk en de brompot Gregor steelt al snel mijn hart. Net als Morgan natuurlijk, maar dat zei ik al. Alles is tot in de puntjes verzorgd en is prachtig verteld en ik ben dan ook erg benieuwd naar deel twee.

Overall vier sterren.

Corina Nieuwenhuis.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Karin las: De champagne-dagboeken van Ruud van Gessel**1/2

Dank aan Ruud van Gessel voor het recensie-exemplaar.

Uitgeverij De Kring

Serie: Bubbel-trilogie deel twee

Genre: Populaire fictie / NUR 340

Aantal pagina’s: 256

Verschijningsdatum: november 2022

Over de auteur:

Ruud van Gessel is regisseur en cultuurhistoricus. Daarnaast schrijft en fotografeert hij. Hij is juryvoorzitter van de Visser-Neerlandia Prijs voor Scenario. Over het eerste deel van zijn Bubbels-reeks, De prosecco-dagboeken (2021), schreef Will Koopman ( regisseur van Gooische Vrouwen) “Wat een heerlijk boek om bij weg te dromen!” De delen zijn los van elkaar te lezen.

http://www.uitgeverijdekring.nl

Achterflap:

Amy Ester Goldmann, begin dertig, erft een vervallen boerenhoeve in de Champagne. Op zoek naar haar identiteit geeft ze haar carrière in Australië op en begint een nieuw leven in de beroemde wijnstreek. Haar wijngaard grenst aan die van Bernice de Brugny, eigenaresse van een eeuwenoud champagnehuis. Bernice, in de vijftig, heeft de dood van haar vader in haar jeugd verwerkt met een promiscue en liefdeloos leven.

Bernice ziet Amy Ester als een indringer in de streek, maar de strijd tussen de twee begint pas écht als Vasyl Chumak opduikt. Amy Ester heeft deze jonge, knappe Oekraïense wijnmaker gevraagd een champagne te assembleren. Hij blijkt niet ongevoelig voor de charmes van de twee vrouwen.

Vasyl raakt ook bevriend met Jule, de chroniqueur van de lokale krant, en ziet hem zelfs als de vader die hij nooit had. Dan vallen de Russen Oekraïne binnen. Vasyl moet kiezen tussen de liefde of zijn vaderland.

De champagne-dagboeken gaat over liefde en loslaten, beminnen en bezinnen, oorlog en vrede.

Mening:

Het eerste deel vond ik echt goed en heb ik met veel plezier gelezen. Ik was dan ook bijzonder nieuwsgierig naar dit tweede deel maar jammer genoeg kon dit boek me niet bekoren.

De aftrap is goed, het pakt maar vlot daarna wordt het, op een aantal passages na, allemaal aan de trage kant. De schrijfstijl is goed en kundig voorzien van mooie zinnen die heerlijk weglezen.

Het is daarnaast behoorlijk beschrijvend met vele afdwalingen en zijwegen. Dat daar kennis ligt is duidelijk, ik verlies echter ook interesse omdat er te weinig daadwerkelijk gebeurt. De personages komen niet tot leven en gaan in deze wijze van brengen ten onder.

Het vlamt even op wanneer het zich wel even duidelijker tot de personages splitst. Om vervolgens weer terug te zakken en waarbij ik me te vaak afvraag over wie dit gaat en wie er aan het woord is. De achterflap belooft in die zin een verhaal dat daardoor nergens echt uit de verf komt.

Waar ik daadwerkelijke gebeurtenissen en dialogen mis, zet Van Gessel wel prachtig vertellend geschiedenis en feiten op de kaart doorspekt met Franse woorden.

De term feelgood, of zelfs atypische feelgood kan ik er niet van maken. Ik zou zelf die term in dit geval compleet weglaten want het schept nu regelrechte verkeerde verwachtingen.

Het einde an sich zorgt in ieder geval voor een afronding met een plot twist. Al met al kon het mooie schrijven dit verhaal niet voldoende dragen en was dit niet mijn boek. Helaas.

Conclusie:

Twee en halve sterren oftewel een 5/10 voor De champagne-dagboeken.

Karin Meinen.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Duorecensie Riejanne & Corina: Ook dat nog van Anya Niewierra & Merel Godelieve ****

Met dank aan Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Anya Niewierra & Merel Godelieven

Genre: Feelgood

Aantal pagina’s: 256

Verschijningsdatum: 21 juni 2022

Over de auteur:

Anya Niewierra is de schrijfster van de thrillers Vrij uitzicht en Het Dossier. Ze woont, werkt, schildert en schrijft in Zuid-Limburg en in de Pyreneeën. Zowel haar jeugdjaren binnen de serene abdijmuren van Gymnasium Rolduc als het deels wonen in Frans Catalonië hebben Niewierra geïnspireerd tot het schrijven van Het bloemenmeisje. Haar meest recente boek is De Camino (2021). 

Het bloemenmeisje is de winnaar van de Hebban Thrillerprijs 2020. 

Luitingh-Sijthoff | Anya niewierra (lsamsterdam.nl)

Achterflap:

In deze vrolijke dagboekroman over een gescheiden moeder in haar ‘tweede leven’, een millennial in een identiteitscrisis en een hippieoma in een bejaardenoord, leven we mee in het jaar waarin alles verandert.

Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een flatje. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af. Wanneer dochter Maddy na een verbroken relatie bij Roos intrekt, lopen de spanningen hoog op en grijpt ook Maddy naar de pen.

Ondertussen belandt Oma Loes, een voormalige dolle mina, na een gebroken heup in een zorgcomplex tussen de ‘wandelende graftakken’. Haar activistische hart bloeit op en ze trekt weer ten strijde. Nu tegen de stereotypering van ouderen.

Riejanne:

Ik las Ook dat nog van Anya Niewierra en Merel Godelieve en vanaf de eerste bladzijde trok het me gelijk het verhaal in. Het zijn korte dagboekfragmenten vanuit Maddy en Roos en af en toe oma Loes. En het eerste wat me opvalt is de heerlijke droge humor.  Regelmatig zat ik met een grote lach op m’n gezicht. Het boek is in vijf delen opgebouwd, namelijk lente, herfst, zomer, winter en het niet zo geheime leven van oma Loes.

Corina:

Ik “ken” de schrijfster Anya en heb van al haar boeken genoten maar dit is een compleet ander genre ennnn ze schrijft het met haar dochter. Dus ik was heel benieuwd en had toch ook wel hoge verwachtingen. En ja hoor vanaf pak ik beet alinea 5 was ik verkocht aan de schrijfstijl van deze twee dames.

Het is een luchtig geschreven dagboek vanuit Maddy en Roos en af en toe komt Oma Loes ook even voorbij.

Riejanne:

Wat een fijne schrijfstijl, die maakt dat je gewoon door wilt lezen. Maddy trekt na haar verbroken relatie bij haar moeder Roos in en dat levert spanningen op tussen haar en moeder Roos. Voor velen heel herkenbaar denk ik en ik moest ook menigmaal lachen, omdat het zo ‘pijnlijk’ duidelijk werd over wat voor kleine dingen ze zich aan elkaar irriteren. Volstrekt logisch natuurlijk, want stel je zelf maar eens voor dat je op latere leeftijd weer onder moeders vleugels moet wonen….

Corina:

Aan de datums van het dagboek had ik het natuurlijk kunnen weten maar ik had een kleine hoop. Maar ja daar was dan uiteindelijk toch …. Cor….. En dat was even slikken. Ik was en ben er zo klaar mee en dacht echt heel lang neeeeeeeeeeeeeeeeee.

Riejanne:

Wat ik zo mooi vind zijn de verschillen tussen oma, moeder en dochter. Daar waar je verwacht dat oma ouderwets is lijkt zij juist enorm met haar tijd mee te gaan en progressiever in het leven te staan dan haar dochter Roos. Dit levert uiteraard komische situaties op, omdat het verschil tussen normen en waarden tussen beiden een enorme kloof lijken.

Ik vind het superleuk om te lezen hoe deze drie generaties vrouwen, die familie zijn, zo anders in het leven staan.  Elk hun eigen ideeën hebben over hoe je moet leven en allemaal wel een mening over elkaar hebben.

Corina:

Uiteindelijk door de schrijfstijl de humor en vooral Maddy kon ik er doorheen prikken en heb ik echt volop genoten van dit verhaal. Er zijn serieuze stukken en die doen je tot nadenken aanzetten. Vooral hoe een jonge vrouw die net in een moeilijke periode zit en c… Moet overleven heeft me wel een inkijkje gegeven in hoe dat voor alle jeugd om me heen geweest moest zijn. Maar ook Roos zet je tot nadenken al vond ik haar een beetje een zeur. Oma Loes is in één woord geweldig doe mij zo een oma aub.

Al met al dus echt een heerlijk feelgood boek.

Vier en halve sterren.

Riejanne:

Meerdere keren vraag ik me af hoe de auteurs op woordspelingen uit zijn uitgekomen die zo niet dagelijks zijn, maar juist door het onverwachtse enorm grappig zijn!

Toch is er ook wel een minpuntje en dat is het corona-verhaal. Voor mij had dat niet benoemd hoeven worden, omdat ik juist in een leven wil vluchten waar geen corona bestaat. Desondanks moet ik bekennen dat het in het begin weerstand bij me opriep, maar dat gaandeweg het verhaal wel wat minder werd, juist omdat corona (gelukkig) niet heel erg in details besproken werd.

Kortom, Ook dat nog is een heerlijk boek vol droge humor en daarnaast erg origineel omdat het in dagboekfragmenten geschreven is!

Vier sterren.

Riejanne Zwiers & Corina Nieuwenhuis.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂