Corina las: De trouwe lezer-Max Seeck****1/2

Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers

Auteur: Max Seeck

Serie: Jessica Niemi deel één

Vertaling: Annemarie Raas

Genre: Literaire thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 352

Verschijningsdatum: februari 2021

Over de auteur:

Voor zijn debuutthriller werd Max Seeck bekroond met de Finse debutantenprijs. Hij leest dolgraag Scandinavische thrillers en luistert tijdens het lezen naar filmmuziek. Hij heeft een achtergrond in verkoop en marketing, spreekt vloeiend Engels en Duits en doet zelf ook veel aan de promotie van zijn boeken.

Bron: https://www.awbruna.nl/

Achterflap:

De vrouw van bestsellerauteur Roger Koponen wordt dood aangetroffen in een prachtige zwarte avondjurk, zittend aan het hoofd van een lege eettafel. Haar gezicht is bevroren in een afgrijselijke glimlach.

Rechercheur Jessica Niemi onderzoekt de zaak en algauw blijkt dat Maria Koponen niet het enige slachtoffer is. Het lijkt erop dat de dader de moorden exact kopieert uit de thrillertrilogie van Roger Koponen. De slachtoffers stapelen zich op en Jessica ontdekt dat er een sinistere groepering schuilgaat achter de moorden. Als gebeurtenissen uit haar eigen verleden aan het licht komen, blijkt dat Jessica zelf ook niet veilig is. Kan ze een halt toeroepen aan de moorden?

Mening:

Omg dit is van af regel één genieten. Ik hou zo van de scandinavische manier van schrijven. De details, de trage opbouw en vooral de gruwelijke moorden. En dan al die randzaken, wat is belangrijk, wie, wat zet me op het verkeerde been of juist op het goede (het is maar hoe je gaat staan hè?)

De personages leer je beetje bij beetje kennen al blijven er genoeg vragen over, wat totaal niet erg is want het is een deel één, dus tijd zat.

De moorden zijn gruwelijk en de zoektocht leidt via een super coole twist tot een heel bijzondere ontknoping. Je zit echt (nou ja ik dan) meerdere malen met je oren te klapperen en je oren te knipperen. Want huh ja … Dit gebeurt? Echt? Ja ow okeeee daar sta ik dan weer te wankelen op m’n benen en blijf ik maar op het puntje van mijn stoel zitten.

Ja dit vraagt echt om meer en ik ga dat volgende deel zo snel mogelijk open slaan.

Conclusie:

Schrijfstijl: 5

Originaliteit: 4,5

Leesplezier: 5

Spanning:4,5

Plot: 5

Vier en halve sterren voor De trouwe lezer.

Corina Nieuwenhuis.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan LS Amsterdam voor het recensie-exemplaar.

Over De som van jou en mij :

Allegra groeide op bij haar vader. Nu heeft ze een gedurfde stap gezet en is ze verhuisd naar Dublin om haar moeder te zoeken. Daar leeft ze een teruggetrokken leven als parkeerwacht en laat niemand bij zich in de buurt komen. Maar wanneer op een dag een Ferrari-coureur haar zegt dat iedereen een mix is van de vijf mensen met wie ze de meeste tijd doorbrengen, begint Allegra te twijfelen aan haar zorgvuldig afgeschermde bestaan – heeft zij die vijf mensen wel? Wie zijn de belangrijkste mensen in haar leven? Een sprankelende zoektocht begint.

Een buitenstaander op zoek naar mensen die ze kan vertrouwen. Een fascinerende vraag die iedereen aan het denken zet. De som van jou en mij is een onvergetelijk verhaal over menselijke verbondenheid, vriendschap en de zoektocht naar identiteit.

Riejanne leest:

Over Je liet mij leven :

Ze schreef het boek om de moordenaar te ontmaskeren. Maar wat als de moordenaar meeleest?

Toen Eve Black twaalf was, overleefde ze als enige een aanval van een beruchte seriemoordenaar wiens identiteit nog altijd onbekend is. Nu, jaren later, is ze nog steeds geobsedeerd door de man die haar familie vermoordde en haar leven verwoestte. Ze is vastbesloten hem eindelijk te ontmaskeren.

Bewaker Jim Doyle is net begonnen in een nieuw boek. In de true crime-bestseller Je liet mij leven vertelt Eve Black over haar pogingen om de moordenaar van haar familie op te sporen. Met elke pagina die hij omslaat groeit Jims woede, én zijn angst. Want Jim realiseert zich hoe gevaarlijk dicht Eve bij de waarheid zit, en hij weet dat ze niet zal opgeven voor ze hem gevonden heeft. Tenzij hij haar eerst vindt.

Marie leest:

Met dank aan Bart de Wolf voor het recensie-exemplaar.

Over Poe in de polder:

Uit ons mistige verleden reiken de verhalen en gedichten van Edgar Allan Poe bijna twee eeuwen de toekomst in om ons te verleiden met zijn schitterende poëzie, te verbazen met zijn mysterieverhalen en te laten griezelen met zijn Gotische horror. 24 schrijvers, meest Nederlands, aangevuld met twee Amerikanen en een Zweed, hebben zich laten inspireren door de grootmeester en in deze bundel hun eigen verbeelding laten spreken.

Sandra leest:

Met dank aan Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar.

Over Het eindigt met jouw dood :

De relatie van Manon De Ridder en Daniël Snoeck komt onder druk te staan wanneer ze een eigenaardige dreigbrief krijgen. “Het eindigt met jouw dood” luidt de mysterieuze boodschap.

Wanneer het stel wordt gestalkt en Manon spoorloos verdwijnt, slaan de stoppen bij Danny door. Nico, Danny’s vriend, worstelt met een relatiecrisis. Zijn vrouw stapt achter zijn rug in een geblindeerde luxewagen met chauffeur. De twee vrienden gaan op onderzoek uit om erachter te komen wat er met hun vrouwen aan de hand is.

Dankzij de hulp van Nico’s broer ontdekken ze dat Daniëls moeder haar zoon dertig jaar geleden aan een geheimzinnig experiment heeft laten deelnemen. Een bedrijf dat bestempeld wordt als Omega Corporatie heeft in de jaren tachtig experimentele therapie op baby’s toegepast.

Is het schaduwbedrijf na al die jaren zijn testobjecten aan het ophalen? Lukt het Danny om Manon terug te vinden en weet hij uit de klauwen van Omega Corporatie te blijven?

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Corina las: Geef nooit op-Ellie Dean***1/2

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het exemplaar.

Auteur: Ellie Dean

Serie: Een veilige haven deel drie

Vertaling: Yolande Ligterink

Genre: Vertaalde literaire roman, Feelgood

Aantal pagina’s: 384

Verschijningsdatum: 12 oktober 2021

Over de auteur:

Ellie Dean woont en werkt in een klein dorpje op het platteland van Engeland, waar het rustig genoeg is om zonder afleiding te kunnen schrijven. 

Bron: http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Cliffehaven, 1940. Als haar vader naar het front moet, blijft de 17-jarige Rita alleen achter. Gelukkig kan ze rekenen op haar buren, de familie Minelli. Maar als die net als andere families van Italiaanse afkomst worden geïnterneerd, staat Rita er helemaal alleen voor…

Rita weigert bij de pakken neer te zitten. Als haar droom om bij de luchtmacht te gaan in duigen valt, meldt ze zich aan bij de brandweer. Maar wanneer haar eigen huis in vlammen opgaat, is het zelfs voor Rita een zware opgave de moed erin te houden. Gelukkig kan ze terecht in het pension van Peggy Reilly, en voorzichtig leert Rita weer te hopen dat ze de mensen van wie ze het meest houdt terug zal vinden…

Mening:

Ondanks dat dit het derde deel in een serie is had ik niet het gevoel dat ik iets miste. De schrijfstijl is rustig, duidelijk en nergens moeilijk te volgen.

Rita is een pittig personage als in dat ze net even haar tijd vooruit lijkt in haar denken en handelen, ondanks dat ze pas zeventien is als ze er toch wel alleen voorkomt te staan.

De overige personages worden niet echt uitgewerkt en blijven wat op de vlakte, maar voor het verloop van het verhaal is dat niet heel erg. Het draait nu eenmaal voornamelijk om Rita.

Het verhaal is beeldend en mooi in zijn eenvoud. Van mij had er wel iets meer diepgang ingemogen. Zeker naar het einde toe, maar ik heb een paar fijne uurtjes gehad met dit verhaal .

Schrijfstijl: 4

Originaliteit: 3,5

Leesplezier: 3,5

Plot: 3

Overall drie en halve sterren.

Corina Nieuwenhuis.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: Stilte-Yrsa Sigurdardóttir*****

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Yrsa Sigurdardóttir

Serie: Zesde en laatste deel Huldar & Freya

Vertaling: Willemien Werkman

Genre: Literaire thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 442

Verschijningsdatum: 4 januari 2022

Over de auteur:

Yrsa Sigurdardóttir (1963) is een veelvoudig bekroonde IJslandse bestsellerauteur. Sinds haar debuut in 2005 schreef ze meer dan tien thrillers, die in ruim dertig landen in vertaling zijn verschenen. Sigurdardóttir woont met haar man en twee kinderen in Reykjavik.

Bron: https://www.uitgeverijcargo.nl/

Achterflap:

Op een koude dag in Reykjavik verdwijnt een baby uit een kinderwagen. Op haar plek vindt de vader het lijkje van een ander kind. Het onderzoek naar de vermiste baby leidt al snel naar de draagmoeder. De dader van de verdwijning wordt echter niet gevonden, en de baby blijft spoorloos.

Elf jaar later overlijdt een meisje aan het mazelenvirus. Haar vader gaat op zoek naar de drager van het virus om wraak te nemen voor de dood van zijn dochter. Ondertussen wordt in een ander deel van de stad in een verlaten auto het lichaam van een vrouw gevonden.

Politieagent Huldar en kinderpsycholoog Freyja worden geconfronteerd met drie heel verschillende zaken, die met een onzichtbare draad met elkaar verbonden lijken te zijn. En alle drie de zaken worden omringd door een hoge muur van stilte.

Mening:

Wat was ik blij dat ik, als groot fan van Huldar en Freya, dit zesde en tevens laatste deel mocht lezen en recenseren. Het verhaal begint meteen heftig. Een terugblik naar elf jaar geleden. Baby Mia wordt gestolen uit de kinderwagen waarin zij ligt te slapen. Er wordt een dode baby voor in de plaats gelegd. Dat roept voor de lezer meteen een aantal vragen op: wie heeft het meisje meegenomen? Wat was de rol van de draagmoeder? Leeft het meisje nog?

Dan een volgende terugblik, nu naar vijf maanden geleden. Een meisje overlijdt als gevolg van de mazelen. De ouders zijn kapot van verdriet, vader wil wraak op degene die zijn dochter besmet heeft en dus verantwoordelijk is voor de dood van zijn dochter. Hij begint een indringende zoektocht en schuwt daarbij geen enkele methode.

Dan komen we in het heden. Daar zijn de oude bekenden Huldar en Freya. Sinds Freya weg is bij het Kinderhuis en deel uitmaakt van het politieteam van chef Erla, werken ze heel nauw samen en ook privé kunnen ze het inmiddels erg goed met elkaar vinden. Erla is nog altijd lekker onvriendelijk en onsympathiek. Ze is hoogzwanger, maar praat er niet over en niemand vraagt (durft er naar te vragen) er naar of weet wie de vader is. Erla is, net als Huldar en Freya, zo’n goed uitgewerkt personage. Onder haar leiding moeten ze een ingewikkelde moordzaak zien op te lossen. Huldar en Erla gaan op onderzoek bij een achtergelaten auto. Daarin vinden ze het in stukken gezaagde lichaam van een vrouw.

Dat zijn drie vrij belangrijke verhaallijnen in één boek. Toch weet Sigurdardóttir de verhaallijnen goed uit elkaar te houden en raak je als lezer nooit in verwarring over om wie en welk verhaal het gaat. Alle drie de verhalen zijn spannend, af en toe echt gruwelijk zoals we van deze auteur gewend zijn, alleen is het bij tijd en wijle langdradig en zakt de spanning een beetje in. Dat wordt ruimschoots goedgemaakt als de verhaallijnen uiteindelijk bij elkaar komen en blijkt dat niets is zoals  gedacht en net als ik denk: nu is het klaar en weet ik hoe het zit, komt er nog een plotwending die ik echt nooit had kunnen bedenken en daar word ik dan zo blij van hè!

Stilte is het laatste deel van de serie. Jammer? Nee, ik vind van niet. De auteur heeft deze serie heel mooi afgesloten. Huldar en Freya, tja daar ga ik niets over zeggen, maar ik vond het goed zo. En Erla? Nou, onze vreselijk onvriendelijke, onsympathieke haaibaai van een politiechef, die had als kers op de taart nog even een grote verrassing voor zowel de andere hoofdpersonages als voor de lezer in petto. Wauw, dat bedenk je toch niet?

Ik heb echt zo genoten van dit verhaal. Alle personages, niet alleen de hoofdpersonages, zijn zo goed neergezet. De vaders, de verdachten, de kinderen. Elk met hun eigen verhaal, hun geheimen en motieven. Petje af voor de auteur die een serie van zes, naar mijn mening hele goede serie, zo sterk en waardig heeft afgesloten.

Vijf stralende sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Karin las: De ijskring-Max Seeck****1/2

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Max Seeck

Oorspronkelijke titel: Pahan verkko

Vertaling: Annemarie Raas

Genre: Literaire Thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 479

Verschijningsdatum: 4 januari 2022

Over de auteur:

Voor zijn debuutthriller werd Max Seeck bekroond met de Finse debutantenprijs. Hij leest dolgraag Scandinavische thrillers en luistert tijdens het lezen naar filmmuziek. Hij heeft een achtergrond in verkoop en marketing, spreekt vloeiend Engels en Duits en doet zelf ook veel aan de promotie van zijn boeken.

De ijskring is na De trouwe lezer de tweede thriller over de eigenzinnige rechercheur Jessica Niemi. Seecks boeken verschijnen in 40 landen en de filmrechten van het eerste deel, een New York Times-bestseller, werden verkocht in Hollywood – uniek voor een Finse thriller.

http://www.awbruna.nl

Achterflap:

Na een releaseparty verdwijnen twee jonge Finse influencers spoorloos. Niet lang daarna wordt er een vreemde foto gepost op hun beider Instagram-accounts. Het is een foto van een oude vuurtoren op een rotsachtig eiland midden in zee. Als bijschrift een gedicht. De tekst beschrijft hun dood…

Jessica onderzoekt de verdwijningen, maar elk spoor lijkt dood te lopen. Dan ontdekt ze dat de twee bloggers een geheim deelden waardoor ze betrokken raakten bij iets heel mystieks en duisters. De dader speelt een levensgevaarlijk spel en lijkt niet van plan te stoppen met spelen…

Mening:

De trouwe lezer vond ik een geweldig eerste deel. Dit tweede deel maakt ook weer al je thrillerdromen waar. Wat een ijzersterk verhaal en wat zit hier veel in!

Deze stijl is sowieso helemaal mijn ding. Seeck plaatst zijn wereld en personages zó natuurlijk en gemakkelijk als een film in je hoofd. Waar hij enerzijds een omgeving prachtig weet neer te zetten zonder te gedetailleerd te worden, weet hij ook de personages met zijn pen tot leven te toveren. Naast daders, slachtoffers komt het weer tot een kernteam waarin ook nieuwe karakters geïntroduceerd worden.

Jessica, Jusuf en Rasmus zijn stiekem mijn favorieten. De achtergronden en geheimen die ze met zich meedragen, geven nou precies die verdieping die dit zo extra goed maakt. Je leeft mee en je ergert je zo her en der ook kapot. Ge-wel-dig. Bij Nina en Harjula weet je het niet of je ze nu bij de kop of de kont hebt en zo ook met de nieuwe hoofdinspecteur Helena Lappi (Hellu). Sjongejonge die kan er ook wat van, dit lijkt op de verste verte niet op haar voorganger (ik mis je ook echt Erne) en dat maakt het ook juist weer zo leuk.

Ik hou ervan wanneer je twijfelt en hoopt hoe iemand gaat zijn en dit is echt fantastisch neergezet en uitgewerkt. Dit nieuwe team afdeling geweldsmisdrijven dat vanwege twee moord/vermissingszaken samengevoegd wordt, brengt je in ieder geval een flink scala aan variatie!

Seeck neemt de tijd om de onderzoeken/zaken neer te zetten en dit is ook nodig. Er is best een complex plot gebouwd maar door deze manier rol je er steeds verder in en blijft het duidelijk en overzichtelijk. De uitkomst is wat betreft thema niet heel verrassend, doch actueel. Wat ik dan wel verrassend vond was het stukje manga en kikkergif, dat moet gezegd worden.

Het is onderhoudend van begin tot eind en op de juiste momenten weet spanning op te vlammen. Meerdere malen denk ik te weten hoe het zit, maar zit ik mis en dat houdt je continu leesgretig. Een stuk gruwel of lompe actie wordt zeker niet uit de weg gegaan maar dat wordt humor ook niet. De dialogen en denkwijzen zijn zo af en toe hilarisch, dan is hardop lachen bij een thriller toch werkelijk een cadeautje.  

Er wordt weinig teruggegrepen naar het eerste deel, maar zeker de achtergrond van Jessica Niemi herinner ik me als de dag van gisteren. Niemi is Uniek 2.0 en ik ben echt ontzettend fan van haar. Verre van perfect, maar des te meer sterk en eigenzinnig. Vechtlustig en grappig. Vol emotie en net zo makkelijk ook afstandelijk. Dit is nu echt een personage dat bijblijft en je volledig inpakt. Met al haar eigenaardigheden dus eigenlijk toch wel perfect als hoofdpersoon.

Een boek als dit kan me eigenlijk nooit dik genoeg zijn. Het wordt allemaal afgerond, dus ik ben een gelukkig en voldaan lezer, maar ook weer op zo een wijze dat ik me nu alweer verheug op een vervolg. Deze personages wil je gewoon niet kwijt.

Conclusie:

Schrijfstijl: 4.5

Plot: 4.5

Spanning: 4

Originaliteit: 4

Psychologie: 5

Leesplezier: 4.5

Maakt vier en halve sterren oftewel een 9/10 voor De ijskring.

Karin Meinen.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Over Steenkoud (Logan McRae deel één) :

De littekens op zijn romp zijn net moderne kunst, maar de steekpartij heeft hij overleefd. Het is zijn eerste werkdag na een lange afwezigheid en een slechter begin kan inspecteur Logan McRae zich niet wensen. In een zompige greppel wordt een kinderlijkje gevonden. Het kind is gewurgd, mishandeld en al een hele tijd dood. Het post mortemonderzoek is een stinkend, misselijkmakend karwei. De patholoog is de koele maar bloedmooie Isobel MacAlister, het ex-liefje van Logan, en dat maakt het niet makkelijker.

Bovendien krijgt hij agente Jackie Watson, bijgenaamd?’de ballenbreekster’ toegewezen als assistente, en worden er meer lugubere vondsten van dode slachtoffertjes gedaan. De media ruiken bloed maar het is niet alleen de reputatie van de politie die op het spel staat. Wanneer de kleine roodharige Jamie McCreath wordt vermists, moet Logan alles op alles zetten om een volgende tragedie te voorkomen…

Riejanne leest:

Over De Das :

Elk jaar, in de nacht van 5 op 6 november, slaat hij toe, de Das. Een seriemoordenaar die inbreekt in de kelder van het huis van zijn prooi. Zijn slachtoffers worden de grond in gesleept en verdwijnen vervolgens spoorloos.

Op een dag vindt uitgever Annika Granlund voor de deur van haar kantoor een met modder besmeurd manuscript. De titel is De Das en het verhaal is een morbide biografie van een seriemoordenaar die ondergronds leeft. Annika ziet kans met dit manuscript haar noodlijdende uitgeverij te redden, die failliet zal gaan als ze niet snel een bestseller vindt.

Ze besluit het uit te geven, ook al is het een controversieel verhaal. Haar beslissing blijkt dramatische gevolgen te hebben en langzaam maar zeker raakt ze weer in de greep van de duistere krachten die ze als kind dacht te hebben overwonnen.

Wie is de Das? Wie schreef het boek? En wie of wat houdt zich schuil onder de grond?

Marie leest:

Over Het Bluebird geheim :

Het Bluebird geheim van Sharon Cameron is een beklemmende pageturner over Project Bluebird, dat echt bestaan heeft. Met dit project probeerde de CIA, door gebruik te maken van technieken die in de concentratiekampen waren ontwikkeld, het geheugen van mensen te resetten.

Vlak na de oorlog ontvlucht Eva het verwoeste Berlijn en reist af naar New York. Hier gaat ze op zoek naar de waarheid over haar afkomst en ontdekt ze welke gruwelijke praktijken haar vader tijdens de oorlog uitvoerde. Eva wil maar één ding: gerechtigheid.

Sandra leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over Stilte (zesde en tevens laatste deel Huldar & Freya) :

Op een koude dag in Reykjavik verdwijnt een baby uit een kinderwagen. Op haar plek vindt de vader het lijkje van een ander kind. Het onderzoek naar de vermiste baby leidt al snel naar de draagmoeder. De dader van de verdwijning wordt echter niet gevonden, en de baby blijft spoorloos.

Elf jaar later overlijdt een meisje aan het mazelenvirus. Haar vader gaat op zoek naar de drager van het virus om wraak te nemen voor de dood van zijn dochter. Ondertussen wordt in een ander deel van de stad in een verlaten auto het lichaam van een vrouw gevonden.

Politieagent Huldar en kinderpsycholoog Freyja worden geconfronteerd met drie heel verschillende zaken, die met een onzichtbare draad met elkaar verbonden lijken te zijn. En alle drie de zaken worden omringd door een hoge muur van stilte.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

*LedenWinactie Gesloten* Gewoon omdat het kan!

Jaaaa hier zijn we dan met de  gelukkige winnaar en dat issss *tromgeroffel*

Angela Idzinga 🥳

Als je even je adres mailt naar Samenlezenisleuker@gmail.com dan kinkelt De stilte van de witte stad in je brievenbus!

Hip Hip Hurreee wij hebben weer wat leuks bedacht hoor, vinden we zelf 😎 Gewoon out of the blue een Winactie. Waarom? Nou in ieder geval al omdat we donders blij zijn met jullie. Elke dag genieten we weer van alles wat jullie inbrengen: de humor, de gelezen boeken, maar ook gewoon om wie jullie zijn! 😍🥂

Maar euh. Zijn jullie ook groot fan van de Witte stad-reeks van Eva García Sáenz de Urturi? 🤩 Wij wel! En nu  kwam A.W. Bruna Uitgevers met het fantastische nieuws dat er een deel vier verschijnt en wel in de zomer van 2022  als Het zwarte boek van de uren.

Dat vinden wij een meer dan mooie gelegenheid om deel één De stilte van de witte stad aan één van jullie weg te geven. Hoe maak je kans? Zie hieronder en no wurries, we houden van makkelijk 🍀🤘

1: Reageer op leuke wijze onder deze Winactie in onze gezellige besloten Facebookgroep Samenlezenisleuker dat je meedoet.

2: Deel deze Winactie via onze openbare Facebookpagina openbaar op je tijdlijn en ons daar liken/volgen is ook leuker 😁

Je maakt alleen kans als beide punten gedaan zijn. Dat was het dan alweerrr. Piece of koekie, ja toch niet dan 😁 Op zaterdag 5 februari maken we de gelukkige winnaar bekend! 🥳

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Over De IJskring (Jessica Niemi deel 2) :

Na een releaseparty verdwijnen twee jonge Finse influencers spoorloos. Niet lang daarna wordt er een vreemde foto gepost op hun beider Instagram-accounts. Het is een foto van een oude vuurtoren op een rotsachtig eiland midden in zee.

Als bijschrift een gedicht. De tekst beschrijft hun dood…Jessica onderzoekt de verdwijningen, maar elk spoor lijkt dood te lopen. Dan ontdekt ze dat de twee bloggers een geheim deelden waardoor ze betrokken raakten bij iets heel mystieks en duisters.

De dader speelt een levensgevaarlijk spel en lijkt niet van plan te stoppen met spelen…

Riejanne leest:

Over De perfecte echtgenote :

HOORT EEN LIJK NIET TE BLIJVEN LIGGEN WAAR JE HET HEBT ACHTERGELATEN?

Lila Ridgefield woont in een idyllisch stadje met haar man, Aaron, die lesgeeft op de plaatselijke school. Ze lijken een perfect leven te hebben. Als Aaron niet komt opdagen op zijn werk en zijn auto ook nergens wordt aangetroffen maakt Lila zich enorme zorgen. Want hoe kan hij vermist zijn als zij zijn lijk een paar uur geleden in zijn auto op de parkeerplaats van de school heeft achtergelaten?

Terwijl Lila worstelt met de angst dat Aaron het op de een of andere manier heeft overleefd en nu ergens op wraak zint, speelt ze de bezorgde echtgenote en probeert ze de politie om de tuin te leiden. Maar Ginny Davis, de ambitieuze detective die de zaak onderzoekt, vertrouwt Lila niet helemaal en zet alles op alles om de waarheid boven tafel te krijgen.

Marie leest:

Over Man, fuck this house :

Sabrina Haskins and her family have just moved into their dream home, a gorgeous Craftsman in the rapidly-growing Southwestern city of Jackson Hill. Sabrina’s a bored and disillusioned homemaker, Hal a reverse mortgage salesman with a penchant for ill-timed sports analogies.

Their two children, Damien and Michaela, are bright and precocious. At first glance, the house is perfect. But things aren’t what they seem. Sabrina’s hearing odd noises, seeing strange visions. Their neighbors are odd or absent. And Sabrina’s already-fraught relationship with her son is about to be tested in a way no parent could ever imagine. Because while the Haskins family might be the newest owners of 4596 James Circle, they’re far from its only residents…

Sandra leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over Stilte (6e en tevens laatste deel Huldar & Freya) :

Op een koude dag in Reykjavik verdwijnt een baby uit een kinderwagen. Op haar plek vindt de vader het lijkje van een ander kind. Het onderzoek naar de vermiste baby leidt al snel naar de draagmoeder. De dader van de verdwijning wordt echter niet gevonden, en de baby blijft spoorloos.

Elf jaar later overlijdt een meisje aan het mazelenvirus. Haar vader gaat op zoek naar de drager van het virus om wraak te nemen voor de dood van zijn dochter. Ondertussen wordt in een ander deel van de stad in een verlaten auto het lichaam van een vrouw gevonden.

Politieagent Huldar en kinderpsycholoog Freyja worden geconfronteerd met drie heel verschillende zaken, die met een onzichtbare draad met elkaar verbonden lijken te zijn. En alle drie de zaken worden omringd door een hoge muur van stilte.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne schrijft: Ode aan de vriendschap

Soms leer je iemand kennen waarvan je geen idee hebt dat er een mooie vriendschap uit voort kan vloeien. Ik heb zo’n vriendin. We leerden elkaar kennen door onze gezamenlijke liefde voor boeken en hadden beiden geen idee dat er veel meer in zat. Af en toe ging er een pb over en weer, maar langzamerhand groeide dat uit tot een gesprek in de app. Eerst nog alleen over boeken, maar dat groeide mondjesmaat uit naar privé. We konden uren appen zonder dat we elkaar ooit in het echt gehoord of gezien hadden. Het was goed zo!

Beiden hadden we de nodige levenservaring, maar ook onze muurtjes, die heel langzaam afbrokkelden ten opzichte van elkaar. Tot dat moment dat we elkaar voor het eerst spraken via de telefoon. Een bijzonder gesprek dat ik nooit meer vergeet. Bij het opnemen beiden de slappe lach. Waren het de zenuwen? Vervolgens een gesprek van ruim drie uur, waarbij we van serieus naar lachen, naar tranen gingen, om vervolgens lachend weer af te sluiten.

De volgende dag zinderde het nog na in mijn hoofd. Dit was heel bijzonder wat er tijdens ons gesprek gebeurde en uit het appje dat daarop volgde bleek dat het aan de andere kant net zo ervaren werd.

Toch duurde het in totaal een jaar of twee voor we elkaar in real life zagen. Beiden voorzichtig om mensen echt toe te laten was daar dan toch het moment. Het voelde goed van beide kanten, dus onze afspraak stond. Ik was in de buurt voor familiebezoek en aansluitend zouden we elkaar ontmoeten om samen wat te gaan drinken in de stad.

Dit klinkt geweldig natuurlijk maar de werkelijkheid was dat ik op een ongepast tijdstip in haar woonplaats aankwam, namelijk half zes. Een tijdstip waarop half Nederland doorgaans aan tafel zit. Een simpel telefoontje loste dit op. “Riejan, als jij het aandurft dompel ik je onder in mijn gezin en eet je met ons mee.” Bikkel als ik was zei ik heel stoer: ” Natuurlijk, dat gaan we doen. “

Daar zat ik ineens aan tafel met haar hele gezin en wat voelde ik me gelijk welkom. Het logische vervolg was om naar de tuin te verkassen waar we onder het genot van een roseetje aan het kletsen waren, nog steeds onwerkelijk dat we elkaar nu voor het eerst zagen. Later op de avond zou ik met de trein naar huis gaan tot ik een telefoontje kreeg. “Riejan, weet je wel dat er storing is met de treinen i.v.m. de hitte?” Nou weten de mensen die mij kennen echt wel dat de NS en ik geen vrienden zijn, maar dat zou me nu toch niet gebeuren? Ja hoor. Alle treinen lagen eruit en er was geen zicht op verbetering. Onze eerste ontmoeting en nu moest ze ook nog ruim een uur rijden om mij thuis te brengen. Als dat geen beproeving was 😉

Nu zijn we alweer ruim drie jaar verder. Drie jaar waarin we beiden het nodige voor de kiezen hebben gehad, drie jaar waarin we veel gedeeld hebben, maar ook drie jaar waarin we soms wat strubbelingen hadden. Strubbelingen omdat we ieder vanuit ons eigen referentiekader reageerden en soms oude muurtjes optrokken waardoor we elkaar niet konden bereiken, maar ondanks die muurtjes en geen echt contact bleven we elkaar opzoeken, zoekend naar een ingang die de boel weer kon doorbreken. Hoe mooi is dan dat we achteraf zeggen dat we ons beiden zo k*t voelden, omdat we elkaar even niet begrepen. Ook dat deelden we samen en spraken uit dat we dit dus ook kunnen. Zo hoort vriendschap te zijn. Puur en vol vertrouwen dat het altijd weer goed komt en we elkaar links- of rechtsom altijd weer weten te vinden. Op naar nog vele mooie jaren waarin we van elkaar kunnen leren, voor, achter en naast elkaar staan, maar vooral heel veel kunnen lachen om en met elkaar. Lof ya! 💜

Riejanne Zwiers.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne las: Zeemist-Marcella Kleine*****

Met dank aan Marcella Kleine voor het recensie-exemplaar.

Uitgever: Uitgeverij RS

Genre: Young Adult / NUR 766

Aantal pagina’s : 148

Verschijningsdatum: september 2021

Over de auteur:

Als schrijfster van fictie laat ik de personages in mijn boeken balanceren op de dunne scheidslijn tussen goed en kwaad.

Schrijven is iets wonderlijks: telkens weer ervaar ik dat de personages het verhaal van mij overnemen en dat ik het slechts mag uittypen.

Mijn passie ligt bij het schrijven van psychologische thrillers. Een uitstapje naar een ander genre schuw ik echter niet: waargebeurde verhalen, romans op basis van ware gebeurtenissen en zelfs kleuterverhaaltjes.

( http://www.marcellakleine.nl )

Achterflap:

Marit vindt zichzelf een gewone dertienjarige met lang bruin haar. Voor één ding is ze bang: de dood. Ze checkt elke nacht of iedereen nog leeft.

Haar rituelen moeten de dood buiten de deur houden: kleurpotloden mogen niet op elkaar liggen en haar voeten mogen niet op twee stoeptegels tegelijk staan. Toch gebeurt het ondenkbare: haar vader overlijdt plotseling. Marit vlucht in ontkenning en is tegelijkertijd intens verdrietig.

Ze probeert haar gevoelens verborgen te houden om haar moeder niet te belasten. Ook op school laat ze niets merken. Ze vertrouwt haar gevoelens alleen aan haar dagboek toe. Naarmate haar vader langer weg is, wordt het gemis van haar vader steeds groter. Zal Marit ooit over haar verdriet heen komen?

Zeemist is ook het verhaal van een gezin in rouw. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde dagboekfragmenten van een rouwende tiener en is geschreven voor lezers van 12 t/m 15 jaar, die ook iemand moeten missen.

Mening:

Wat een supergoed boek heeft Kleine hier op de kaart gezet. Een boek over een gezin in rouw, maar dan vooral de rouw in de belevingswereld van een dertienjarig meisje. Het taalgebruik is toegankelijk, vlot en makkelijk.

Marit is altijd al bang geweest voor de dood en die angst zat heel diep met als gevolg dat ze elke nacht checkt of haar ouders, broers en zus nog wel leven. Daarnaast heeft ze vaste rituelen waar ze zich aan moet houden, om te voorkomen dat er iemand dood zal gaan. Wat een onrust om zo te moeten leven, om het gevoel nodig te hebben dat je controle hebt, over iets dat zoveel groter is dan jezelf. Helaas behoeden al die rituelen haar niet, want het ergste wat Marit kan overkomen gebeurt. Ze verliest haar vader van het een op andere moment.

De manier waarop Kleine het verlies beschrijft is echt spot on! Het ongeloof, maar ook de ontkenning, omdat het verlies te groot is om te beseffen, weet Kleine haarfijn te beschrijven en zal voor velen ook heel herkenbaar zijn.

“Papa, je bent niet dood. Doe je ogen open.”, snijdt me dwars door mijn ziel heen en maakt dat de tranen me over de wangen stromen. Dertien jaar en dan zo’n verlies moeten dragen is zo oneerlijk! En ondanks dat is het toch geen zwaar boek. Er zijn zelfs een aantal stukjes waar ik met een big smile aan het lezen ben, omdat ik de humor zo kan waarderen en ik me voor kan stellen dat ik zoiets zelf ook zou kunnen doen.

Wat ik heel sterk vind in het verhaal is het gevoel van eenzaamheid die iemand in rouw kan ervaren, zowel binnen het gezin als tussen vriendinnen. Het masker dat iemand opzet om voor de buitenwereld vooral niet te laten merken dat ze zich leeg en intens verdrietig voelt. Het gevoel dat de hele wereld doorgaat, terwijl jouw wereld stil staat. Dat komt ook in het boek duidelijk naar voren op het moment dat een van de beste vriendinnen van Marit haar letterlijk vraagt: “Waar zit je altijd met je hoofd?”

Daarnaast de angst van Marit om haar moeder niet te vertellen over haar verdriet, omdat ze haar moeder wil beschermen. Niet beseffend dat het verdriet er toch wel is, ook als je er niet over praat. Als dan eindelijk het moment komt waarop Marit breekt en haar moeder vertelt hoe haar leven er nu uitziet maakt mijn hart een sprongetje. Juist in zo’n moeilijke tijd gun ik haar meer dan ooit dat ze dit samen kunnen delen.

Kleine heeft met Zeemist een boek geschreven voor Young Adults, maar dit boek verdient een veel groter publiek. Ik ben van mening dat het geschikt is voor jong en oud en dat een ieder die met verlies te maken heeft gehad hier heel veel in zal herkennen. Kortom een boek dat echt nodig is.

Vijf stralende sterren voor Zeemist.

Riejanne Zwiers.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂