Karin las: Het Beest van Bakendorp-Patricia Mollenhauer***

Dank aan Patricia Mollenhauer / Uitgeverij Ellessy voor het recensie-exemplaar.

Genre: Historische Thriller

Aantal pagina’s: 167

Verschijningsdatum: oktober 2021

Over de auteur:

Patricia Mollenhauer (Breda, 1970) – dochter van een Zeeuwse moeder en Frans Congolese vader – woont in het gehucht Bakendorp op een eeuwenoud kerkhof. Deze prachtige plek omgeven door groen heeft Patricia geïnspireerd haar debuut te schrijven. Haar eigen achtergrond heeft direct en indirect gediend als decor voor deze spannende roman. Patricia ziet zichzelf als de createur van haar leven en gelooft net zoals het hoofdpersonage Janine, niet in toeval.

http://www.ellessy.nl

Achterflap:

Het is levensgevaarlijk om oude beesten wakker te maken ondervindt een Zeeuwse nakomeling van een zwarte slavenhandelaar, als zij sinistere familiegeheimen aan het licht brengt.

Janine is een freelance culinair journalist met een Nederlands-Ghanese achtergrond. Na lang zoeken heeft ze eindelijk haar stukje hemel gevonden en verhuist Janine met haar man en twee kinderen naar het rustig gelegen gehucht Bakendorp op Zuid-Beveland.

Haar ideale leven wordt echter ruw verstoord als tijdens verbouwingswerkzaamheden in de tuin de stoffelijke resten van drie mannen worden blootgelegd. Wie waren deze mannen en hoe zijn ze daar terecht gekomen? Het raadsel wordt complexer als uit forensisch onderzoek blijkt dat twee van de drie gevonden mannen alsook zijzelf afstammen van dezelfde voorouder uit West-Afrika, de steenrijke zwarte slavenhandelaar Jacob Rühle (1751-1828).

Janine start zelf met onderzoek in en rond haar omgeving. De meeste antwoorden vindt ze door het lezen van eeuwenoude dagboeken uit de nalatenschap van haar tante, die het aangrijpende verhaal vertellen over twee families die verbonden en verscheurd raken door ‘vervuild’ bloed. Al snel blijkt dat niet iedereen blij is met haar gewroet in het verleden.

Mening:

Een historische thriller, dat maakt nieuwsgierig. Het Beest van Bakendorp stelde dan ook zeker niet teleur.

De schrijfstijl is even inkomen. Patricia schrijft af en toe echt hoe men spreekt en dat leest aan de ene kant erg lekker weg. Aan de andere kant werd ik een beetje ‘uhm’ moe. Verder is het ook zeker doorspekt met mooie geformuleerde en filmische zinnen.

De drie lijken in de tuin brengen het verhaal tot switchen naar het verleden, en weer terug naar het heden. De scènes van vroeger worden heel treffend gebracht en pakkend eerst gelijk de aandacht. Later zwakt dit wat af, net wanneer ik denk feeling met personages te krijgen wordt er gewisseld en daar mis ik dan ook uitdieping van de karakters.

Er is eigenlijk niet één personage mijn favoriet, wat niet wil zeggen dat er geen  prachtige mensen en rotzakken aanwezig zijn, want die zijn er! Het onderwerp ’vervuild’ bloed wordt kundig verweven in een prima plot. Dit weet ook ergernis te wekken, dat is dus goed gedaan en ook het thema homoseksualiteit pakt een goede rol. Toch weet het me net niet zo te pakken als ik zou willen. Het is me wat te onrustig en ik mis wat structuur en spanning tijdens het lezen. De tijdsperiode van een paar honderd jaar geleden compenseert dit, want dat stukje geschiedenis is wat mij betreft zeker een verrijking en nergens op een zware manier.

De dagboeken en het onderzoek in het heden zijn een leesfeest en ook de afronding is erg goed uitgevoerd. Wat kritische nootjes dus, maar ik heb er ook zeker leesplezier aan beleefd. Het Beest van Bakendorp telt niet heel veel bladzijdes en is al met al een prima debuut!

Ik ben zeer benieuwd wat deze auteur nog meer in haar pen heeft zitten.

Conclusie:

Schrijfstijl: 3.5

Spanning: 3

Originaliteit: 4

Psychologie: 2.5

Leesplezier: 3

Plot: 4

Maakt drie hele dikke ruime sterren voor Het Beest van Bakendorp.

Karin Meinen.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Over Kamer 19 (Tom Babylon deel 2) :

Op het openingsevenement van de Berlinale zorgt een snuff-movie voor een massale schok. Ruim 1800 sterren en beroemdheden zien hoe een gruwelijke moord op camera is vastgelegd. Het slachtoffer is de dochter van burgemeester Otto Keller. De dader dreigt dat het niet bij deze moord zal blijven.

Rechercheur Tom Babylon en psychologe Sita Johanns staan met hun onderzoek naar de moord onder hoge druk. Maar een groep beroemdheden rond Otto Keller werkt hen tegen. De burgemeester heeft duidelijk iets te verbergen.

Op de plaats-delict ontmoet Babylon een angstige getuige: een meisje van elf jaar oud dat niet kan praten. Haar enorme gelijkenis met Toms vermiste zus Viola rijt oude wonden bij hem open.

Dan wordt de dochter van een andere Berlijnse beroemdheid ontvoerd. En plotseling realiseert Sita Johanns zich dat er een verband bestaat tussen haar en de slachtoffers: een vreselijke gebeurtenis in haar jeugd – en het getal negentien.

Riejanne leest:

Met dank aan Yvonne Sonke voor het recensie-exemplaar.

Over Wodka & Ranja :

Moeder Ria, 1970: ‘Mijn kinderen zijn mijn alles, ik doe mijn best om alles draaiende te houden, ook als ik koppijn heb en misselijk ben. Tussen de bedrijven door moet ik mijn kleine jongen bezoeken in het ziekenhuis. Ik hoop dat hij mee naar huis mag, hoewel de zorg voor me meissies al zwaar genoeg is. Als het me te veel wordt, ben ik blij dat Jacob er is. Me meissies, de liefde en de drank. Ik houd van hen alle drie … als er maar genoeg wodka en bier in huis is. ’

Jasmijn (6), 1972: ‘Mama heeft vaak hoofdpijn en soms moet ze spugen, dan help ik haar. Ik pas ook op mijn zusje. Dat kan ik best, als oom Jacob ons maar met rust laat. Mama drinkt biertjes met hem en dat andere, dat op water lijkt. Er komt weleens een mevrouw met ons praten. Mama zegt dat we haar moeten vertellen dat alles goed gaat. Mijn mama is de aller, allerliefste mama. Ik hoop dat ze een brood koopt, alles is op. Er is alleen nog ranja. Waar mijn papa is weet ik niet.’

Wodka & Ranja is gebaseerd op herinneringen uit de vroege jeugd van de auteur, aangevuld met fictie. Grotendeels waargebeurd, semi-autobiografisch en kan ook als non-fictie worden gezien.

Marie leest:

Met dank aan Uitgeverij Macc voor het recensie-exemplaar.

Over De Gigant van Eenoogeiland :

De Eilanden worden overschaduwd door het ijzige beleid van de gemaskerde Griseine. Eén voor één legt zij de sterkste Beschermers lam, terwijl haar sinistere Manheksen in het geheim een reusachtig Vuurvogelleger klaarstomen.

Zullen Okjo-Ri en Cleo – de jonge vertegenwoordigers van de oude volkeren – in staat zijn om Griseine te ontmaskeren en haar te stoppen voordat zij ongenaakbaar wordt?

Een spannend nieuw Fantasy avontuur van de Belgische schrijver Gerd Goris die zijn debuut beleefde met het sprookjesachtige Goedzo en de Zoeker.

Sandra leest:

Over De Das :

Elk jaar, in de nacht van 5 op 6 november, slaat hij toe, de Das. Een seriemoordenaar die inbreekt in de kelder van het huis van zijn prooi. Zijn slachtoffers worden de grond in gesleept en verdwijnen vervolgens spoorloos.

Op een dag vindt uitgever Annika Granlund voor de deur van haar kantoor een met modder besmeurd manuscript. De titel is De Das en het verhaal is een morbide biografie van een seriemoordenaar die ondergronds leeft. Annika ziet kans met dit manuscript haar noodlijdende uitgeverij te redden, die failliet zal gaan als ze niet snel een bestseller vindt.

Ze besluit het uit te geven, ook al is het een controversieel verhaal. Haar beslissing blijkt dramatische gevolgen te hebben en langzaam maar zeker raakt ze weer in de greep van de duistere krachten die ze als kind dacht te hebben overwonnen.

Wie is de Das? Wie schreef het boek? En wie of wat houdt zich schuil onder de grond?

Corina leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over De man zonder gezicht :

In de jaren zestig van de vorige eeuw is Nederland een broeinest van activiteiten en infiltraties door geheime diensten aan beide kanten van het IJzeren Gordijn. De Binnenlandse Veiligheidsdienst heeft handenvol werk aan het monitoren van vredesbewegingen, studenten, pacifisten, provo’s en jonge socialisten.


Markus Wolf, de op één na machtigste man van het Ministerium für Staatssicherheit, stuurt zijn topspion Alleman de grens over om een mol binnen de Stasi op te sporen. Er is maar één aanwijzing, de mol wordt vanuit Nederland aangestuurd door iemand met de codenaam Victor.


In Den Haag wordt een acteur op gruwelijke wijze vermoord. Bij de BVD gaan de alarmbellen af wanneer de naam Alleman opduikt in het onderzoek. Luuk Jonker, voormalig BVD’er, joeg na de oorlog op een dubbelspion van het communistische verzet met die naam. Hij heeft de zaak nooit kunnen laten rusten, en krijgt nu de opdracht om Alleman te ontmaskeren. Zijn zoektocht zal hem van het grimmige Oost-Berlijn naar het noorden van Italië leiden, waar hij een schokkende ontdekking doet die een bom zal leggen onder het wankele evenwicht van de Koude Oorlog.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Karin las: Voordat ze verdween-Lisa Gardner****

Dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Lisa Gardner

Serie: Frankie Elkin deel 1

Oorspronkelijke titel: Before She Disappeared

Vertaling: Els Franci-Ekeler

Genre: Literaire thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 414

Verschijningsdatum: 22 februari 2022

Over de auteur:

Lisa Gardner is een van de meest geprezen en succesvolle misdaadauteurs ter wereld. Haar thrillers worden in dertig landen vertaald en ze verkocht meer dan 22 miljoen boeken. Lisa woont in New Hampshire.

http://www.uitgeverijcargo.nl

Achterflap:

Frankie Elkin is een doodgewone vrouw, met een klein alcoholprobleem, en met meer spijt dan bezittingen. Maar ze doet wat niemand anders doet: zoeken naar vermiste personen die door de rest van de wereld zijn vergeten. Wanneer de politie de hoop opgeeft en de media geen interesse meer hebben, is het voor Frankie tijd om haar zoektocht te beginnen.

Een nieuwe zaak leidt haar naar een achterbuurt in Boston, waar Angelique Badeau, een Haïtiaanse tiener, maanden geleden verdween van school. Ze stuit op tegenwerking door de politie en het lijkt erop dat ze vragen stelt die niet beantwoord mogen worden. Maar Frankie laat zich niet stoppen, zelfs als dat betekent dat zij zelf binnenkort ook ineens kan verdwijnen.

Mening:

Yes! Een nieuwe Lisa Gardner en dan ook nog een eerste deel in een serie. Dan heb je me! En wat een zalige thriller is dit zeg. Waarom? Door Frankie Elkin. Ai lof Frankie Elkin.

Frankie is een vrouwelijke Jack Reacher, maar dan anders. Dit is nu een personage die echt weet te intrigeren en stukje bij beetje kom je steeds wat meer te weten. Over haar verleden; haar verlies, en dit zorgt voor een groeiend inlevingsgevoel voor de huidige levensstijl. Want hoezo gaat ze alleen op zoek naar vermiste personen? Naja, het brengt flink wat markant leesvoer in dit verhaal dat erg goed in elkaar steekt.

Dat Gardner een kunstenaar is met de pen staat buiten kijf. Moeiteloos waan je je in deze andere wereld en cultuur die Amerika heet. Frankie komt op prachtige wijze te werken in een typische kroeg gerund door een prachtige kroegbaas. Deze buurt in Boston brengt wisselende culturen met zich mee en dat wordt fantastisch neergezet.

Geen idee hoe het er in het echt is maar ik denk zoals dit, want ik geloof alles wat ik al lezend voor me zie. Deze setting en sfeer is spannend en avontuurlijk, heerlijk. Haar zoektocht brengt Frankie naast een valse kat en een juweel van een baas, tevens ook in contact met nabestaanden en de politie. Wanneer Lotham zijn intrede doet is het plaatje compleet. Vertrouwen groeit en de grote hamvraag blijft natuurlijk wat er met de vermiste meisjes is gebeurd.

Zal het Frankie lukken om voor de eerste keer een meisje levend terug weten te vinden? Deze vraag blijft lang onbeantwoord en ergens in het verhaal raakt de snelheid er net even uit. Niet dat traag erg is, maar er gebeurt me dan een poosje net te weinig. Dat is dan ook de enige soort van kritische noot want dat wat je graag in een thriller ziet gebeuren gebeurt. Dan heb ik het over onverwachte wendingen en dat het op zo’n manier anders en erg goed in elkaar zit dan je gedacht had of had kunnen verzinnen. Wat een plot!

Voordat ze verdween wordt volmaakt volledig afgerond maar het loopt dan tevens zó af dat je weer lekker met dubbele gevoelens achter blijft. Tnx Lisa en you go Frankie Elkin!

Conclusie:

Schrijfstijl: 4.5

Spanning: 3.5

Plot: 4.5

Originaliteit: 4

Psychologie: 5

Leesplezier: 4.5

Maakt vier hele dikke sterren voor Voordat ze verdween.

Karin Meinen.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

*Winactie Gesloten* Win Wodka & Ranja van Yvonne Sonke!

Jaaaaa hier zijn we dan met de gelukkig winnaars en dat zijn *tromgeroffel* 🥳

Klaaske Kammen ennn

Marjan Dekker-Scholten

Van harte gefeliciteerd en als je ons even via Samenlezenisleuker@gmail.com de adresgegevens mailt, dan regelen wij de rest en kun je lekker (on)geduldig onder de brievenbus gaan liggen!

Nogmaals een héle dikke dank aan Yvonne Sonke voor het mogelijk maken van deze meer dan gave actie! 📚🥂🥂📚

———————————————————————————————————————————-

Hatsikiedeeeee daar zijn we weer met een meer dan geweldige Winactie!

Al benieuwd wat je kunt winnen? Nou hier komt ie dan! Wij mogen TWEE GESIGNEERDE exemplaren weggeven van Wodka & Ranja, is dat tof of tof? Wij worden daar in ieder geval heul blij van! 🥳

Wil jij weten waar dit boek over gaat? Bekijk dan gauw de boektrailer:

Dan nu over naar het officiële gedeelte, dus zet die *oplet-modus* nu maar aan en let’s gooooo….🙌

1: Zit je op Instagram? Volg de auteur dan daar via dit linkje:

Insta Yvonne Sonke

2. Zit je op Hebban? als je het toch graag wil lezen, zet Wodka & Ranja dan even op je Hebban ‘Wil ik lezen’ plank.

3. Reageer in onze gezellige Facebookgroep Samenlezenisleuker met een plaatje/gifje van Wodka of Ranja 🍹🥂 Zo weten we dat je meedoet 😍

4. Niet verplicht maar wil je het boek een extra handje helpen, deel de actie dan via onze openbare Facebookpagina.

Nou dat was weer simpel toch? Een heule dikke dankjewel aan Yvonne Sonke voor het mogelijk maken van deze prachtige actie! Op woensdag 6 april maken we de winnaars bekend whooohooo! 📚🥂🥂📚

Over Wodka & Ranja:

Moeder Ria, 1970: ‘Mijn kinderen zijn mijn alles, ik doe mijn best om alles draaiende te houden, ook als ik koppijn heb en misselijk ben. Tussen de bedrijven door moet ik mijn kleine jongen bezoeken in het ziekenhuis. Ik hoop dat hij mee naar huis mag, hoewel de zorg voor me meissies al zwaar genoeg is. Als het me te veel wordt, ben ik blij dat Jacob er is. Me meissies, de liefde en de drank. Ik houd van hen alle drie … als er maar genoeg wodka en bier in huis is.’

Jasmijn (6), 1972: ‘Mama heeft vaak hoofdpijn en soms moet ze spugen, dan help ik haar. Ik pas ook op mijn zusje. Dat kan ik best, als oom Jacob ons maar met rust laat. Mama drinkt biertjes met hem en dat andere, dat op water lijkt. Er komt weleens een mevrouw met ons praten. Mama zegt dat we haar moeten vertellen dat alles goed gaat. Mijn mama is de aller, allerliefste mama. Ik hoop dat ze een brood koopt, alles is op. Er is alleen nog ranja. Waar mijn papa is weet ik niet.’

Wodka & Ranja is gebaseerd op herinneringen uit de vroege jeugd van de auteur, aangevuld met fictie. Grotendeels waargebeurd, semi-autobiografisch en kan ook als non-fictie worden gezien.

*Blogtour* Sandra las: De Uitdaging-Marit Vanström****

Met dank aan Loft Books voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Marit Vanström

Serie: Lianne Bloemen deel drie

Genre: Literaire thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 298

Verschijningsdatum: maart 2022

Over de auteur:

Marit Vanström is het pseudoniem van een Nederlandse thrillerauteur. Van haar hand verschenen inmiddels met veel succes bij Uitgeverij Loft Books De Puzzelaar en De Schuldige. De Puzzelaar is haar spannende thrillerdebuut, voor de fans van M.I. Arlidge en Daniel Coles Ragdoll.

http://www.amboanthos.nl/loft-books/

Achterflap:

In De Uitdaging maken we kennis met Cassandra, een Amsterdamse die als barvrouw in een illegaal casino werkt. Tot haar grote schok wordt in het gokpaleis onder luid gejoel een livestream uitgezonden waarin een jonge moeder voor een onmogelijke keuze wordt gesteld: ze moet zichzelf iets aandoen of haar geliefden moeten het ontgelden. Terwijl ze in blinde paniek een beslissing moet nemen wordt er in het casino enthousiast grof geld ingezet. Wanneer Cassandra beseft dat het spel menens is en niet in scène is gezet, neemt ze een drastische beslissing die consequenties heeft voor haar eigen veiligheid. Ze went zich tot de enige persoon die ze echt kan vertrouwen: rechercheur Thomas van Aaken.

Mening:

De uitdaging is het derde deel in de reeks met rechercheur Lianne Bloemen. Het tweede deel, De Schuldige had een nogal open einde, een cliffhanger van het soort dat je niet kan wachten om te weten hoe het verder zou gaan. Het verhaal begint al meteen erg heftig. Een vrouw die een keuze moet maken, een keuze tussen haarzelf en haar geliefden.

Dan maken we kennis met Cassandra. Ze werkt als barvrouw in een illegaal casino gerund door Shaban Loshaj, de leider van de Albanese maffia in Amsterdam. Elke week wordt er in een aparte ruimte grof geld ingezet en klinkt er een hoop gejoel en gejuich vanachter de deur. Cassandra is benieuwd wat zich daar afspeelt en Shaban laat zich door haar overhalen: ze mag daar werken, ookal waarschuwt hij haar dat het niets voor haar is. Het is gruwelijk: een livestream van een vrouw, een moeder die moet kiezen: of je doet jezelf iets aan, of jouw geliefden moeten het op een gruwelijke manier bekopen.

Dan komt rechercheur Lianne Bloemen in beeld. Zij stuit via een andere opdracht op deze zaak en is vastbesloten deze gruwelijkheden te stoppen. Zoals we haar kennen bijt ze zich vast in deze zaak. Natuurlijk niet zonder de enige die ze honderd procent vertrouwt: rechercheur Thomas van Aaken. En uiteraard gaat Lianne weer op haar eigenwijze manier aan het werk. Haar manier, ze trekt haar eigen plan, soms een beetje ondoordacht en op zekere hoogte trekt ze Thomas er in mee. Maar hoe ver is Thomas bereid te gaan als zijn privéleven ermee gemoeid is? Het wordt een race tegen de klok: Wie zit erachter de livestreams en zijn ze op tijd om de volgende moord te voorkomen?

Dit derde deel in de serie was er eentje in de categorie ‘op het puntje van je stoel, nagelbijtend spannend’. Het was op sommige punten echt gruwelijk en ik zag het zo voor me gebeuren. Ik betrapte mezelf erop dat ik erover nadacht wat ik zou doen: wat als ik voor de keus gesteld zou worden: óf jij óf je kinderen. Het verhaal zat goed in elkaar. Waar ik deel één, De Puzzelaar, nogal matig vond, vond ik deel twee, De Schuldige,  al een heel stuk beter en dit deel is tot nu toe de beste.

Lianne is als personage zo goed uitgewerkt. Ze is koppig, keihard, soms heel gevoelig en heeft een groot gevoel voor rechtvaardigheid. Haar drijfveer is gerechtigheid voor de slachtoffers en ze rust niet voor ze de dader te pakken heeft en schuwt hierbij geen enkele actie. Een vrouw met ballen! Ik hou ervan. Thomas en zijn vrouw zijn ook goed neergezet. Thomas, die bereid is ver te gaan voor Lianne, maar die aan de andere kant ook rekening moet houden met zijn vrouw die het zat is dat Lianne hem elke keer weer meesleept in haar ellende.

Het boek leest als een trein, niet alleen vanwege de spanning, maar Vanström heeft een lekkere vlotte schrijfstijl. Het verhaal zit knap in elkaar, het heeft een hoog thrillergehalte en het ontbreekt niet aan allerlei emoties en psychologische spelletjes. De uiteindelijke dader was een verrassing, maar het motief waarom de dader met deze gruwelijkheden was begonnen vond ik wat mager. Ik had graag gezien dat deze persoon wat meer uitgediept was. Ik had meer van deze persoon willen weten.

De Uitdaging is een fijne thriller, de auteur laat een mooie ontwikkeling zien qua schrijven, maar ook qua karakters. Ik wil zeker meer lezen over Lianne en ook over Thomas, want hoe gaat het nu verder met hen?

Vier hele dik verdiende sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne las: Je bent niet alleen-Isa Hoes en Merlijn Kamerling****

Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Isa Hoes & Merlijn Kamerling

Genre: Literaire non-fictie algemeen NUR/320

Aantal pagina’s: 223

Verschijningsdatum: 1 maart 2022

Over de auteur:

Isa Hoes (1967) is actrice en schrijfster. Ze speelde onder meer in Goede tijden, slechte tijdenDe gelukkige huisvrouwCelblok H en Rozengeur & Wodka Lime. Haar eerste boek Toen ik je zag (2013) stond wekenlang op nummer 1 in de Bestseller 60 en er zijn inmiddels meer dan 350.000 exemplaren van verkocht. 

Merlijn Kamerling (1998) groeide op in het dorpje Zevenhoven, waar hij tot zijn elfde met zijn ouders, Antonie Kamerling en Isa Hoes, en zijn zusje Vlinder woonde. Na de tragische dood van zijn vader verhuisden Merlijn, Vlinder en Isa naar Amsterdam. In zijn eerste boek Nu ik je zie (2020) ging hij op zoek naar een completer beeld van zijn vader. Er zijn inmiddels 40.000 exemplaren van verkocht.

https://www.boekerij.nl/

Achterflap:

In hun eerste gezamenlijke boek Je bent niet alleen beschrijven moeder Isa Hoes en zoon Merlijn Kamerling hoe het is om te rouwen om iemand die heel dicht bij je stond. Zo dichtbij dat door het wegvallen van die persoon je leven totaal anders wordt. In het geval van Isa en Merlijn was die persoon een echtgenoot en vader, Antonie Kamerling, maar dit boek is herkenbaar voor iedereen die een broer, zus, kind, ouder of partner verloren heeft. Isa en Merlijn reiken handvatten aan om met zulk intens verdriet om te gaan. Ze beschrijven hoe zij hun grote verlies hebben moeten verwerken. Ze gaan in op de verschillende fases van rouw, hoe je dicht bij jezelf kunt blijven, hoe je grenzen aan kunt geven, hoe je je voorbereidt op de klappen die nog gaan komen, hoe je het verstikkende verdriet niet de overhand laat krijgen, maar ook hoe je leert er niet voor weg te lopen.

Hoe kun je het beste handelen als een familielid, vriend of collega een naaste verliest? Wat zou je kunnen zeggen en voor welke adviezen of opmerkingen is het nog te vroeg? Ze vertellen over de waardevolle betekenis van kleine gebaren en het averechtse effect dat grote gebaren kunnen hebben, al zijn ze nog zo goedbedoeld. Zelfs de mensen die absoluut niet met het verdriet van een ander om kunnen gaan, weten na het lezen van dit boek hoe ze toch een waardevolle bijdrage aan iemands rouwproces kunnen leveren. Want soms is het zwijgzaam bereiden van een simpele maaltijd ruim voldoende om te laten weten: je bent niet alleen.

Ook gaan Isa en Merlijn in gesprek over de verschillende vormen van rouw met Kluun en zijn dochter Eva, met Humberto Tan, met Xandra en Lola Brood, met Marjan Huydts over haar dochter Fréderique, en met Edwin Spee en Julian van de Kamp, de weduwnaar en zoon van Bibian Mentel.

Mening:

Wow, wat een liefdevol geschreven boek. Het eerste hoofdstuk voelt als een warme deken en komt gelijk binnen! Wat ik vooral heel mooi vind is dat er geen oordeel gegeven wordt en er benadrukt wordt dat er geen goed of fout is aan wat je voelt. Dat een ieder zijn eigen rouwproces heeft en dat dat ook gewoon mag.

Het zijn korte hoofdstukjes vanuit Isa, Merlijn en vanuit hen samen en ondanks dat het een zwaar onderwerp is voelt het niet zwaar. Alle fases van het rouwen komen aan bod en het geeft ons een mooi inkijkje in hoe zij dat ervaren hebben. Daarnaast schuwen ze het niet om eerlijk naar zichzelf in het rouwproces te kijken, waardoor je een heel openhartig verhaal leest.

De gesprekken die ze met anderen voeren vind ik hartverwarmend. Het is mooi om te lezen hoe ze elkaar vinden in die gemeenschappelijke deler, namelijk het verdriet om het verlies van iemand. Daarnaast blijkt uit elk gesprek hoeveel respect ze voor elkaar hebben, ongeacht de dingen die gezegd worden en de keuzes die men maakt met betrekking tot de overledene en de manier van rouwen.

Ik vind het prachtig hoe Isa benadrukt dat je naast verdriet en rouw ook gewoon leuke dingen mag doen en geluk mag ervaren. Iets waar veel mensen vaak moeite hebben, omdat dan gelijk het schuldgevoel overheerst en het lijkt alsof je de overledene vergeet.

Wat voor velen misschien heel prettig is om te lezen is dat er in dit boek ook gesproken wordt over hoe bevrijdend de dood ook kan voelen. De opluchting die je kan voelen omdat het lijden van een dierbare eindelijk voorbij is, wat ook weer voor een schuldgevoel kan zorgen, maar hier in dit boek lees je gewoon dat het oké is. Het is geen of/of, maar en/en en ik denk dat velen daar wat aan kunnen hebben.

In dit boek worden verschillende muzieknummers aangehaald en al die liedjes zijn verzameld in een Spotify playlist die je heel makkelijk terug kunt vinden door de code te scannen. Een mooie toevoeging aan het boek!

Conclusie:

Isa en Merlijn hebben een prachtig boek geschreven, waarin velen zich zullen herkennen, maar ook voelen dat hun verdriet erkent wordt. Dat er geen tijd staat voor rouw en dat het gewoon oké is om je verdrietig te voelen. Het biedt inzicht, maar voelt daarnaast ook als een troostende arm om je heen.

Vier sterren voor Je bent niet alleen.

Riejanne Zwiers.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan Patricia Mollenhauer voor het recensie-exemplaar.

Over HET BEEST van Bakendorp :

Het is levensgevaarlijk om oude beesten wakker te maken ondervindt een Zeeuwse nakomeling van een zwarte slavenhandelaar, als zij sinistere familiegeheimen aan het licht brengt.

Janine is een freelance culinair journalist met een Nederlands-Ghanese achtergrond. Na lang zoeken heeft ze eindelijk haar stukje hemel gevonden en verhuist Janine met haar man en twee kinderen naar het rustig gelegen gehucht Bakendorp op Zuid-Beveland.

Haar ideale leven wordt echter ruw verstoord als tijdens verbouwingswerkzaamheden in de tuin de stoffelijke resten van drie mannen worden blootgelegd. Wie waren deze mannen en hoe zijn ze daar terecht gekomen? Het raadsel wordt complexer als uit forensisch onderzoek blijkt dat twee van de drie gevonden mannen alsook zijzelf afstammen van dezelfde voorouder uit West-Afrika, de steenrijke zwarte slavenhandelaar Jacob Rühle (1751-1828).

Janine start zelf met onderzoek in en rond haar omgeving. De meeste antwoorden vindt ze door het lezen van eeuwenoude dagboeken uit de nalatenschap van haar tante, die het aangrijpende verhaal vertellen over twee families die verbonden en verscheurd raken door ‘vervuild’ bloed. Al snel blijkt dat niet iedereen blij is met haar gewroet in het verleden.

Riejanne leest:

Over Perfecte Misdaad (Luc & Ava deel 5) :

In Perfecte misdaad van Helen Fields, deel 5 in de D.I. Callanach-serie, staat Stephen Berry op het punt van een brug af te springen; op het laatste moment weet een psycholoog hem ervan te weerhouden. Een week later wordt Stephen dood aangetroffen onderaan een klif. Inspecteur Luc Callanach en hoofdinspecteur Ava Turner onderzoeken of hij zelf sprong, of dat hij over de rand is geduwd…

Als ze dieper graven, ontdekken ze meer zaken waar een luchtje aan zit – een vrouw die dood in bad werd aangetroffen, een man die door elektrocutie om het leven is gekomen. Het lijkt of iemand deze sterfgevallen zorgvuldig heeft uitgedacht. Callanach en Turner hebben geen idee hoe dicht ze zich bevinden bij de moordenaar, die met elke moord overmoediger wordt…

Marie leest:

Over Moord in het kattencafe :

Maddie James is klaar om te settelen in haar geboorteplaats, maar daar spelen duistere zaken… Heerlijk verslavende cosy crime voor de fans van Agatha Christie en Midsomer Murders

Maddie James is klaar om te settelen in haar geboorteplaats: Daybreak Island, een pittoresk eilandje voor de kust van Massachusetts. Haar grootste droom is om haar eigen bedrijf te beginnen en als de rode kater JJ haar leven binnen komt trippelen, raakt ze geïnspireerd. Er zijn zo veel katten op het eiland die een thuis nodig hebben: waarom begint ze geen kattencafé?

Dan slaat het noodlot toe. Maddie’s opa, de voormalige politiechef van het eiland, wordt sinds het overlijden van zijn vrouw steeds vergeetachtiger. En nu is de invloedrijke zakenman en lokale bullebak Frank O’Malley op zijn huis uit. Maddie is vastbesloten O’Malley op andere gedachten te brengen, maar voor ze de kans krijgt wordt hij dood aangetroffen. Alle ogen zijn op Maddie gericht.

Is het niet héél toevallig dat uitgerekend de kat van deze nieuwkomer het lijk heeft gevonden? Maar Maddie is niet voor niets de kleindochter van een politiechef. Samen met haar viervoeter gaat ze op onderzoek uit. Wat voor zaken spelen er op Daybreak Island die het daglicht niet kunnen verdragen?

Sandra leest:

Over Perfecte Misdaad (Luc & Ava deel 5) :

In Perfecte misdaad van Helen Fields, deel 5 in de D.I. Callanach-serie, staat Stephen Berry op het punt van een brug af te springen; op het laatste moment weet een psycholoog hem ervan te weerhouden. Een week later wordt Stephen dood aangetroffen onderaan een klif. Inspecteur Luc Callanach en hoofdinspecteur Ava Turner onderzoeken of hij zelf sprong, of dat hij over de rand is geduwd…

Als ze dieper graven, ontdekken ze meer zaken waar een luchtje aan zit – een vrouw die dood in bad werd aangetroffen, een man die door elektrocutie om het leven is gekomen. Het lijkt of iemand deze sterfgevallen zorgvuldig heeft uitgedacht. Callanach en Turner hebben geen idee hoe dicht ze zich bevinden bij de moordenaar, die met elke moord overmoediger wordt…

Corina leest:

Met dank aan Uitgeverij Ellessy voor het recensie-exemplaar.

Over De Meidenschuur (Deel 8 rond de loner Jeff Meeks):

Een minuut na sluitingstijd liep ik het filiaal van Wells Fargo uit, een halve minuut later lag ik languit op het grasveldje ernaast met een suizend hoofd, een dik oor en veel belangstelling van automobilisten die remden, maar niet stopten. In Dover, New Jersey moet meer gebeuren dan een overval voor ze er overstuur raken.

Gael Quinones heerst over Dover, New Jersey, met Tonio als zijn sterke man. Hij heeft een hekel aan iedereen die niet Spaanstalig is, ook aan Jeff Meeks die een baantje als uitsmijter heeft in een bar die wordt gedreven door latino’s. Dover is ook een van de plaatsen waar Lenny the Giant en Little Levy Beaurevoir geld hadden gestort. Jeff Meeks is hun erfgenaam. Als hij een deel van het geld heeft opgehaald wordt hij neergeslagen en beroofd. Dat krijg je, in Dover, als je de verkeerde mensen boos maakt.

Meeks gaat achter zijn overvallers aan en achterhaalt hun namen met wat hulp van Spaans-Duitse Heather Schrier, die zich omschrijft als een ‘werkend meisje’ en vindt dat ze een wereldberoep heeft. Heather is al jaren op zoek naar haar zusje Emma die, nadat ze illegaal de grens overstak, in handen viel van een handelaar in jonge vrouwen en terecht kwam in de meidenschuur.

De zoektochten van Meeks en Heather gaan parallel lopen als ze ontdekken wie de eigenaar van de meidenschuur is, welke banden er zijn met Dover en wie verantwoordelijk is voor de dood van de zuster van Gael Quinones, die een dochtertje naliet dat met grote tegenzin wordt opgevoed door haar oom.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne schrijft: Dankbaar

Soms word ik ineens overvallen door een gevoel van dankbaarheid. Dankbaar voor alles wat ik heb en heb gehad, de kansen die ik kreeg, maar vooral voor de mensen in mijn leven. De mensen die altijd aan mijn zijde staan, zelfs toen ik er in een ingewikkelde periode in mijn leven niet voor hen was. Sterker nog, tijdens die periode had ik geen ruimte voor hen en nam volledig afstand. Toch was het altijd oké, bleef de deur voor me open staan en kwam er nooit een verwijt waar ik al die tijd was geweest.

Na jaren gingen we gewoon weer verder waar we destijds gebleven waren en voelde het contact weer als een warme deken. Hoe bijzonder dat je voor het eerst sinds jaren weer bij iemand thuiskomt, je gewoon achterom gaat, omdat je dat vroeger altijd deed en je een knuffel krijgt en vervolgens hoort dat het theewater al opstaat. En juist dat theewater raakte me zo, omdat zij na al die jaren nog steeds wist dat ik geen koffie dronk. Zoiets kleins, maar het voelde zo ontzettend groot en warm.

Geen vragen waar ik al die jaren was geweest, waarom ik niets meer had laten horen, maar gewoon het is oké. Als jij wil vertellen waarom je afstand nam, mag dat, maar voel je niet verplicht. Hoe zeldzaam zijn deze mensen? En ja, ik ben de gelukkige die hen in mijn leven mag hebben. Zij zijn echt goud waard en dan realiseer ik me weer hoe kostbaar en belangrijk vrienden zijn. Vrienden die je nemen zoals je bent, waarvoor je altijd goed genoeg bent en die de deur altijd voor je open hebben staan. Wat een rijkdom!

Nog bijzonderder is misschien wel het leeftijdsverschil van acht jaar. Dat is niet veel op onze leeftijd, maar als kind zijnde is dat een onoverbrugbaar verschil. Ik kwam als baby al in dat gezin en hun dochter was toen acht. Toch ontwikkelden wij een band en had ze altijd een plaatsje in mijn hart, zelfs tijdens de jaren dat we elkaar niet zagen.

De afgelopen maanden gebeurden er een aantal dingen waardoor wij nog meer naar elkaar toegroeiden. Iets wat ik vooraf nooit had kunnen bedenken. Ineens hadden we gesprekken die we nog nooit gevoerd hadden en konden elkaar zelfs nieuwe dingen vertellen, ondanks dat we elkaar eigenlijk al een leven lang kennen. Hoe mooi dat je jaren later een band nog meer kunt verdiepen, van elkaar kan leren, maar er ook gewoon voor elkaar kan zijn. Dat een half woord genoeg is om elkaar te begrijpen, zonder oordeel, sisters by heart.

Natuurlijk is zij niet de enige waar ik dankbaar voor ben, dat zijn er gelukkig meer, maar daar waar ik vroeger als puber zoveel mogelijk vrienden wilde hebben, denk ik daar nu heel anders over. Mijn echte vrienden kan ik nu op een hand tellen en dat is genoeg. Maar dat zijn dan ook de mensen waarvan ik weet dat ik ze midden in de nacht kan bellen als het nodig is en uiteraard geldt dat andersom net zo.

Een paar mensen waarmee ik deel wat er in me omgaat, die aan me zien hoe ik me voel, waarmee ik soms bots, gewoon omdat het kan. Die mensen die altijd eerlijk tegen me zijn, al doet de waarheid soms een beetje pijn. Maar juist omdat ze me de waarheid durven te vertellen waardeer ik hen alleen maar meer, omdat daaruit blijkt dat ze het beste met me voor hebben.

Van hen leer ik en zij maken mij groter, versterken mijn gevoel van eigenwaarde en geven me het gevoel dat ik ertoe doe, dat ik er gewoon mag zijn met al mijn (on)hebbelijkheden. Dat is vriendschap in de puurste vorm en dat is waar het in het leven om draait. Ja, ik ben een rijk mens!

Riejanne Zwiers.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: De maarschalk-Zora del Buono****

Met dank aan Uitgeverij J.M. Meulenhoff voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Zora del Buono

Oorspronkelijke titel: Die Marschallin

Vertaling: Michel Bolwerk

Genre: Vertaalde Literaire roman, novelle / NUR 302

Aantal pagina’s: 336

Verschijningsdatum: 25 januari 2022

Over de auteur:

Zora del Buono (1962) woont in Berlijn en Zürich. Ze studeerde en schreef over architectuur en richtte het magazine Mare op. De maarschalk is haar derde roman.

http://www.meulenhoffboekerij.nl

Achterflap:

Zora del Buono erfde niet alleen haar voornaam van haar grootmoeder, maar ook een familiecatastrofe: Zora senior was betrokken bij een dodelijke overval. Deze grote familieroman vertelt deze gebeurtenissen en de consequenties ervan.

De jonge Sloveense Zora ontmoet haar toekomstige echtgenoot, radiologieprofessor Pietro del Buono, aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. Ze volgt hem naar Bari, in het zuiden van Italië, waar het communistische echtpaar een bourgeois maar actief politiek leven leidt in het verzet tegen het opkomende fascisme onder Mussolini. Zora is dominant, indrukwekkend, temperamentvol en getalenteerd, en groot bewonderaar van communistisch partizanenleider Tito, aan wie ze tracht wapens te leveren en van wie haar man het leven redt. Ze wil meer dan waartoe ze in staat is, en toch drukt ze een groot stempel op de mensen om haar heen. Haar leven en de levens van haar kinderen en kleinkinderen spelen zich af in een tijd van oorlogen en geweld, territoriale en ideologische gevechten die onze huidige wereld hebben gevormd. In een magnifieke slot-monoloog besluit Zora del Buono senior haar verhaal, een verhaal over liefde, strijd, haat en verraad.

De maarschalk is een kleurrijke roman vol levenslust, over een onvergetelijke vrouw en het tragische lot van een familie.

Mening:

Allereerst de cover, wauw! Hoe is zo een boek te weerstaan als je dit ziet?! Vooral de vele details en de vele kleuren zijn absoluut een lust voor het oog. Alsof dit nog niet genoeg was bevindt er zich onder de papieren omslag nog een kleurrijke verassing.

Ondanks dat De maarschalk de derde roman is van Zora del Buono, is dit voor mij het eerste boek wat ik van haar lees. Een boek waarvan niet alleen de auteur nieuw is voor mij, maar zo ook het onderwerp van het verhaal. Door de beschrijving op de achterflap wist ik, dit boek wil ik lezen. Een stuk geschiedenis waarvan ik amper tot geen kennis heb, een geschiedenis die ik graag beter zou willen leren kennen.

Je eerste kennismaking met een nieuwe auteur is altijd spannend, tenminste dat vind ik. Het onderwerp, de schrijfstijl, de sfeer, wat kan je verwachten? Dat ik even in moest komen kan ik wel eerlijk zeggen, maar lees dit alsjeblieft niet op een negatieve manier. Ik kan je vast verklappen dat ik dit boek met grote interesse en bewondering heb gelezen.

Tijdens het lezen krijg je namelijk veel informatie over de geschiedenis van onder andere Joegoslavië, Slovenië, Duitsland en Italië. Je reist terug in de tijd naar 1919 en in sprongen ga je vooruit naar 1948. Je krijgt te maken met de effecten die de eerste wereldoorlog heeft gehad op deze familie en ook de tweede wereldoorlog blijft ze niet bespaard. In het tweede deel beland je in de periode van 1948 en 1980.

In hoofdstukken leer je Zora kennen van een kleine meid die al snel volwassen dient te worden, tot een jonge sterke dame. De oorlog die hun treft dwingt de familie om hun vertrouwde woonplaats te verlaten. Gebeurtenissen worden beschreven waarvan je je amper kan voorstellen dat je je daarin zou bevinden.

Wanneer Zora haar echtgenoot Pietro del Buono ontmoet, volgt ze hem uiteindelijk naar Italië, ze stichten samen een gezin en ze ontwikkelt zich tot een harde en krachtige vrouw die haar tijd naar mijn mening ver vooruit is. Zora is geïnteresseerd in politiek, iets wat in die tijd helemaal niet vanzelfsprekend was. Ze staat voor gelijkheid en verzet zich tegen de macht van Mussolini en is een groot voorstander van Josip Broz Tito. De weg die het leven voor haar heeft uitgestippeld en zij zal bewandelen is niet zonder gevaren.

Het verhaal is rijk aan personages, maar daarin heeft Zora del Buono met de lezer meegedacht en voorin het boek tref je dan ook een overzicht van de personages en de familiebanden. Erg prettig vond ik zelf. Van enkele termen als partizanen en fascisme had ik wel eens van gehoord, zo ook van de toenmalige minister-president van Italië: Mussolini. Daar wou ik me nog wat verder in verdiepen dan het boek me kon vertellen. Een snelle zoekopdracht op Google maakte me een hoop meer duidelijk over de betekenis van dit soort woorden is en de rol in de geschiedenis van deze personen.

Het boek is zo vol kennis, geschiedenis, tragedie, strijdlust en kracht, maar vooral ook vol prachtige details. Met haar idealen en strijdlust wint Zora een hoop, maar verliest zij ook veel. Tussen dit alles door is er ook ruimte voor wat luchtige tekst, zoals bijvoorbeeld de beschrijving van een trekje van Zora, waarbij ze één rechterwenkbrauw kan optrekken. De auteur beschrijft vervolgens erachter: (toen hij jonger was, had hij voor de spiegel staan oefenen om het haar na te doen, maar altijd waren er twee wenkbrauwen omhooggegaan) Bij het lezen hiervan betrapte ik mijzelf erop dat ook ik het aan het proberen was en vroeg me af hoe Zora dit voor elkaar kreeg.

Ik vond het een intensief boek om te lezen, waarbij ik niet teveel uren achtereen heb gelezen. Niet omdat het boek niet boeit, integendeel. Het greep me aan, de voor mij tot dan toe onbekende informatie die binnenstroomde, de bewondering en de verbazing, de tragedie en de strijd voor gelijkheid.

Conclusie:

Steeds weer moest ik wat ik gelezen had even allemaal tot me laten doordringen en het laten bezinken. Even het boek weg leggen en overdenken of soms juist wat meer informatie opzoeken op internet omdat ik ergens meer over wou weten.

Het is een diep, avondtuurlijk, aangrijpend en bijzonder verhaal over een bijzondere familie met een tragisch lot. Een boek welke diepe indruk op mij heeft gemaakt en een epiloog waar je stil van wordt.

Extra bijzonder vind ik dat dit alles is geschreven door de Zwitserse Zora del Buono, de kleindochter van Zora del Buono, geboren Ostan. Echt grote complimenten, want dit boek is een knap staaltje werk.

Mijn beoordeling? 4 sterren krijgt Zora del Buono van mij voor dit boek met deze indrukwekkende familiegeschiedenis, gebundeld en verteld in De maarschalk.

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Karin las: Bloedbroeders-Arttu Tuominen*****

Uitgeverij De Fontein

Auteur: Arttu Tuominen

Serie: Deel 1 in de Rivierdelta-serie

Oorspronkelijke titel: Verivelka

Vertaling: Annemarie Raas

Genre: Thriller / NUR 332

Aantal pagina’s: 384

Verschijningsdatum: februari 2022

Over de auteur:

Arttu Tuominen is een Finse milieu-inspecteur en misdaadauteur. Tuominen onderscheidt zich door zijn actuele en geëngageerde thrillers die een stem geven aan degenen aan beide kanten van de wet. Voor zijn debuut Bloedbroeders ontving hij de Johtolanka-prijs Hij woont met zijn gezin in de Finse stad Pori, waar hij zijn thrillers situeert.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Een groep mannen komt samen om een paar dagen te drinken, maar hun kameraadschap krijgt een bittere wending wanneer een van hen wordt neergestoken. Commissaris Jari Paloviita is geschokt wanneer hij erachter komt dat het slachtoffer Rami Nieminen is, degene die hem vroeger op school meedogenloos pestte. De dader is Antti, zijn jeugdvriend die het altijd voor hem opnam maar die nu zelf een verleden van geweld en criminaliteit heeft. Jari wordt verscheurd tussen zijn loyaliteit aan zijn vriend en zijn plicht als politieman.

Mening:

Sjesusmina er zijn maar weinig eerste delen in thrillerseries die deze diepe indruk op me weten te maken. Wat is dit een ijzersterk, steengoed, vreselijk, spannend en daarnaast ook echt ontroerend boek!

Arttu weet me gelijk te vangen met zijn prachtige en kundige no nonsens stijl. Wat een genot als een auteur het zo weet te verwoorden. Je ziet het, je voelt het. Leesbeleving ten top.

Dit is zo’n verhaal waar je in groeit. De moord an sich verloopt rommelig maar toch ook klip en klaar. Duidelijke zaak, ware het niet dat Paloviita goed bekend is met zowel de dader als het slachtoffer. Met dit gegeven werpt Arttu je terug naar het verleden en oi oi oi..nu gaat het allemaal pas echt los.

Hier komt een verhaal los van jongens die binnens- en buitenshuis gevechten moeten leveren die kinderen gewoon niet te leveren hebben. Wat erg en naar en wat zit je mee te leven. Totaal uit je eigen realiteit gesleurd gaat dit allemaal recht je gemoed binnen. Als je denkt dat het eigenlijk niet slechter kan, dan geven liefde en vriendschap hoop.

Deze vriendschap is zo puur en zo echt! Maar hoop is soms niet genoeg en deze thriller brengt gruwelijke momenten op een hele andere wijze dan ik verwacht had. Mijn hart huilt. Man wat een emotionele achtbaan is dit en het brengt je op prachtige en bizarre wijze naar de grens van goed en kwaad.

Goed en kwaad. Eigenlijk is er geen grijs gebied en weet je natuurlijk donders goed hoe het hoort, alleen in dit geval ga ik zelf absoluut de foute kant op. Bekijk het maar, de goede weg voelt gewoon niet rechtvaardig maar is wettelijk wel juist. Snappen jullie me nog?

Dit is wat Bloedbroeders met je doet. Dit boek liet me alle hoeken van spanning en emoties zien alsof ik erbij was. Alsof ik ernaast stond. Dit suddert nog wel even na en ik hoop dat een volgend boek van Arttu Tuominen op korte termijn mag volgen.

Conclusie:

Vijf dikke stralende sterren voor Bloedbroeders.

Karin Meinen.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂