Marie las: Monsters & mislukte superhelden-Bart de Wolf****

Met dank aan Bart de Wolf voor het recensie-exemplaar.

Uitgever: Hamley Books

Aantal pagina’s: 198

Genre: Fictie 10-12 jaar / NUR 283

Verschijningsdatum: oktober 2022

Over de auteur:

Bart de Wolf schrijft verhalen over monsters, voor kinderen. En soms ook andersom. Sinds hij er de Harland Debuutprijs mee won in 2018, heeft hij de smaak van het gruwel schrijven pas goed te pakken. Monsters & mislukte superhelden is zijn debuut bij Hamley Books en is het begin van een nieuwe griezelreeks voor de jeugd.

Achterflap:

Op het strand van Westerkerke spoelen lichamen aan. Het gerucht gaat dat de slachtoffers schipbreuk leden, veroorzaakt door de Brimskölle, een mythisch zeemonster uit oude zeemansverhalen. Of is er toch iets anders aan de hand?

Floris droomt er al zijn hele leven van om superheld te worden. Nu hij dertien geworden is, wordt hij ongeduldig: het is nu of nooit. Zelfs Haroen, zijn beste vriend, kan het hem niet uit zijn hoofd praten.
Wanneer een bende pestkoppen de twee jongens belagen, ziet Floris zijn kans om aan Haroen te bewijzen wat hij waard is. Maar dat plan gaat gruwelijk mis.

Mening:

De cover laat al zien dat dit een boek is voor de lezers die niet zo bang zijn aangelegd. Diverse monsters sieren deze prachtig gekleurde cover en voorspellen niet veel goeds…

Het boek heeft drie verhaallijnen, namelijk voor het voorval, het voorval en na het voorval. De hoofdstukken zijn niet te lang en duidelijk aangegeven met elk een eigen monster, hierdoor is het duidelijk wanneer je aan het volgende hoofdstuk begint en is een leuke griezelige toevoeging aan het boek. Ook wordt duidelijk aangegeven in welke tijd het verhaal zich afspeelt, hierdoor leest het verhaal lekker vlot doordat de lezer van tevoren al weet wanneer het zich afspeelt.

Nu hoor ik je denken: Voor, tijdens en na het voorval? Lekker onduidelijk, welk voorval? Nou dat is dus in het begin nog even een vraagteken voor de lezer en ga ik zeker niet verklappen. Het verhaal wordt namelijk goed opgebouwd en maakt het je allemaal duidelijk op zijn tijd. Je maakt kennis met de hoofdpersonen Floris en Haroen, twee jongens die bevriend zijn en het niet makkelijk hebben door de pestkoppen uit de buurt. Een actueel onderwerp uit het dagelijkse leven wat hiermee onder de aandacht wordt gebracht.

De droom van Floris is om een superheld te worden, juist door alle pesterijen zou hij graag willen dat hij die gemene pestkoppen eens een lesje kon leren. Wat beide jongens niet weten is dat de grootste pestkop Dave zo ook zijn problemen thuis heeft en de grondlegging zijn van zijn pesterijen en agressie. Wanneer de pesterijen uit de hand lopen en zowel Haroen als Floris hierdoor in groot gevaar komen, blijkt de droom van Floris toch anders uit te pakken en gebeurt het onmogelijke.

Het verhaal geeft steeds meer bloot over het hoe en wat en waarom, ook krijg je meer duidelijkheid over wat er nou tijdens het voorval gebeurd is. Dat het iets is wat ik niet aan zag komen of had kunnen bedenken kan ik je wel alvast verklappen. De spanning is om te snijden, het verhaal zit goed in elkaar, de personages zijn tastbaar, het verhaal is origineel en de titel klopt gewoon helemaal. Ik ben benieuwd wie dit boek voor het slapen gaan durft te lezen….

Conclusie:

Dat de auteur de smaak van het gruwel schrijven te pakken heeft kan ik beamen; martelingen, bloed en smerige details schuwt hij niet en worden gedetailleerd beschreven. Persoonlijk zou ik het leeftijdsadvies hebben verhoogd naar 15 jaar, maar ik kan me zeker voorstellen dat voor de jongere echte durfal, dit boek een gruwelijk leuke uitdaging is. Een waarschuwing vooraf in het boek zou wellicht een optie zijn geweest, zodat ouders beter kunnen inschatten of dit boek voor hun boekenwurm geschikt is. 

Bart de Wolf tilt met Monsters & mislukte superhelden het schrijven van griezelboeken naar een heel nieuw niveau. Daar waar ik vroeger genoot van de boekenreeks Kippenvel, bezorgt dit boek mij pas echt kippenvel. Het zou zeker een boek zijn die ik als griezel en gruwel liefhebber in mijn kast zou willen hebben staan.

Ik hoop dat het vervolg snel mag verschijnen, voor Monsters & mislukte superhelden geef ik vier gruwelijke sterren en stiekem hoop ik ook dat Bart de Wolf in de toekomst nog een horror boek gaat uitgeven voor volwassenen.

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Einstein de Pinguïn-Iona Rangeley*****

Met dank aan Uitgeverij HarperCollins Holland voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Iona Rangeley

Oorspronkelijke titel: Einstein the Penguin

Vertaling: Angelique Verheijen

Illustraties: David Tazzyman

Aantal pagina’s: 220

Genre: Fictie 7-9 jaar/ NUR 282

Verschijningsdatum: november 2022

Over de auteur:

Iona Rangeley studeerde Engels aan de universiteit van Oxford. Ze wilde al schrijver worden vanaf haar vijfde, toen ze ‘debuteerde’ met Sam en het varken.

Tijdens het blokken voor haar laatste examens schreef ze Einstein de Pinguïn gewoon omdat dat nu eenmaal veel leuker was dan haar studieboeken.

http://www.harpercollins.nl

Achterflap:

Wanneer de familie Stewart naar de dierentuin gaat, zijn Imogen en Arthur niet weg te slaan bij een kleine Pinguïn. Ze gaan pas mee naar huis als hun moeder roept dat de Pinguïn natuurlijk altijd welkom is om te komen logeren. Toch had niemand verwacht dat het dier die avond daadwerkelijk op de stoep zou staan, met een rugzakje om met de naam EINSTEIN erop.

Omdat het nu eenmaal was beloofd, mag Einstein blijven logeren. En hoewel een pinguïn in huis even wennen is, wordt hij al snel een onmisbare vriend voor alle gezinsleden.

Maar hij kan niet voor altijd blijven. Toch?

Mening:

Deze leuke hardcover met sprekende voorkant belooft veel goeds. Als je in het boek kijkt zie je dat de vrolijke kleur van de titel doorloopt in het boek zelf.

De stevige omslag en de wat dikkere bladzijden zullen ervoor zorgen dat het boek langer meegaat wanneer dit deze meermaals gelezen wordt. De achterflap geeft je in grote lijnen vast een voorproefje van het verhaal zelf. De illustraties zijn een leuke en vrolijke aanvulling op het verhaal en helpen je bij de verbeelding van het leven samen met een Pinguïn.

De familie bestaat uit vader en moeder Stewart en uit broer en zus Arthur en Imogen. De personages zijn erg leuk uitgewerkt en het is echt een doorsnee gezin. Lief en leed wordt gedeeld, de chaos voor het naar school gaan, het maken van huiswerk, gezamenlijk avondeten, het boek geeft je op deze manier echt een huiselijk gevoel.

Broer en zus kibbelen lekker samen maar als het ze uitkomt spannen ze ook graag samen tegen hun ouders. Vader en moeder Stewart proberen zo goed en zo kwaad als het gaat, het gezin op de rails te houden, wat zorgt voor de nodige herkenningspunten en humor. Net als vele kinderen zijn Arthur en Imogen gek op de dierentuin, echter eindigt hun dagje dierentuin niet zoals je zou verwachten.

Na hun ontmoeting met Einstein de Pinguïn in de dierentuin, staat hij in de avond ook daadwerkelijk bij het gezin voor de deur. Einstein is hun gevolgd en aangezien moeder Stuwart had beloofd dat hij mocht logeren, mag Einstein daadwerkelijk binnenkomen. Met de komst van Einstein veranderd de familie Stuwart van een doorsnee gezin naar een wel heel bijzonder gezin. Einstein blijkt niet zomaar in London te zijn en heeft ook zo zijn redenen om aan te kloppen bij de familie Stewart. Zij zullen hem wel helpen…. Hoopt hij…. Maar als je als mens geen pinguïns spreekt, probeer dan maar eens te ontdekken wat Einstein allemaal bedoelt en waarnaar hij opzoek is.

Imogen en Arthur moeten hun handen ineenslaan om Einstein te helpen. Terwijl ze proberen hun dagelijkse leven zo normaal mogelijk door te brengen voor zover dat kan met een pinguïn in huis, moeten ze alles op alles zetten om het mysterie rondom Einstein op te lossen. Waar ouders soms een beetje streng en volwassen kunnen zijn, kan teamwork van het gehele gezin Einstein misschien dan toch helpen….

Conclusie:

Niet te geloven dat Iona Rangeley dit heeft weten neer te zetten tijdens haar laatste examens, echt ik neem mijn petje af. Het boek is leuk opgezet en gevuld met avontuur, humor en het gevoel van het gezinsleven weet ze duidelijk over te brengen.

Een heerlijk winters verhaal voor kinderen die al zelfstandig kunnen lezen, maar ook zeker leuk om te gebruiken als voorleesboek.

Absoluut een geschikt boek voor het gehele gezin en voor op school. Ik weet zeker dat jong en oud net als ik uren leesplezier zullen beleven met dit unieke en warme verhaal en je het helemaal voor je ziet, zeker door de leuke illustraties.

Als ik ze had, dan had ik in mijn flippers geklapt van enthousiasme over dit boek. Tevreden, vrolijk en met een warm gevoel heb ik dit boek uitgelezen.

Vijf zilveren vissen… euh ik bedoel vijf gouden sterren geef ik aan Einstein de Pinguïn!

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Het Lot van de Roos-K.T. Sterling****

Met dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het recensie-exemplaar.

Auteur: K.T. Sterling

Serie: Dochters van de Fae deel 1

Genre: Fictie 15+ / NUR 285

Aantal pagina’s: 191

Verschijningsdatum: oktober 2022

Over de auteur:

K.T. Sterling studeerde criminologische wetenschappen aan de universiteit van Gent. Ze houdt van fantasy te verweven in al haar verhalen, iets wat ze nu ook doet in haar debuut bij Hamley Books. Het Lot van De Roos, is het eerste deel in de nieuwe reeks Dochters van de Fae.

http://www.hamleybooks.be

Achterflap:

Isabelle Allard loopt stage bij het Instituut voor Zeldzame en Exotische Ziekten.
Ze is rationeel ingesteld en gelooft niet in het bestaan van fae, weerwolven en vampiers. Zelfs niet wanneer ze tijdens haar stage oog in oog komt te staan met een man. Of is het een weerwolf?

Tot ze geconfronteerd wordt met haar eigen krachten. Ze moet al snel logica aan de kant zetten om te overleven in een wereld die magischer en dreigender is dan ze ooit had gedacht.

Mening:

Op deze aantrekkelijke hardcover springt meteen de grote roos in het oog. De roos verwijst niet enkel naar de titel, maar vormt ook een rode draad door het verhaal heen. Ik houd ervan als covers verwijzen naar het verhaal, dat is bij dit boek zeker weten geslaagd! Er is niet alleen veel aandacht besteed aan de cover, maar ook zeker aan de binnenzijde van het boek. Prachtige versieringen van rozen en sierlijke hoofdstukken maken het boek nog even net wat specialer dan het al is.

Isabelle Allard is de hoofdpersoon, een nuchtere jonge meid die zich niet zo gauw dingen laat aanpraten. De wetenschap en wat daarover in boeken geschreven staat zijn voor haar de waarheid, met verhalen over weerwolven en vampiers hoef je bij haar dus echt niet aan te komen. Dit heeft ze immers niet van een vreemde, ook haar vader werkt als arts op het Instituut waar zij haar stage loopt.

De wereld van Isabelle komt op zijn kop te staan wanneer er vreemde dingen gebeuren op het instituut, vooral als ze erachter komt dat haar goede vriend Gabriel helemaal niet zo een goede vriend blijkt te zijn, op het instituut cel 31 voor haar verboden toegang is, en ook haar vader zich vreemd gedraagt als Isabelle om openheid van zaken vraagt. Maar hoe lang kan je blijven ontkennen dat iets niet bestaat, als bewijs zich blijft opstapelen en je zelfs met je eigen ogen dingen ziet die je niet voor mogelijk had gehouden? Kunnen de gebeurtenissen van nu te maken hebben met haar verleden?  Beetje bij beetje wordt het voor de lezer en Isabelle duidelijk dat ze niet is wie ze altijd heeft gedacht te zijn, dat er veel meer is dan ze altijd heeft geloofd en dat zolang je niet aan jezelf twijfelt, je alles aankunt!

Conclusie:

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen, de korte hoofdstukken en de duidelijke schrijfstijl maakt dat je het boek op elk moment weer vlot kunt oppakken. De aandacht voor de versiering binnen in het boek geven een extra ervaring aan het lezen. Op de een of andere manier bleven de personages voor mij wel wat afstandelijk aanvoelen, ik kan hier niet precies de vinger op leggen maar een echte verbinding bleef voor mij uit.  Het verhaal heeft een fijne spanning maar niet op een enge manier waardoor het naar mijn mening ook goed te lezen is voor wie nog wat moeite heeft met enge boeken. Het verhaal bleef me tot het einde toe trekken om te ontdekken hoe het heden en het verleden van Isabelle met elkaar verbonden blijken te zijn. Ben ik nieuwsgierig naar het vervolg? Zeker weten!

Een nieuw sprookje is met de komst van dit boek geboren… vier sterren voor Het Lot van De Roos. 

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Het meisje achter het prikkeldraad-Imogen Matthews*****

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Imogen Matthews

Oorspronkelijke titel: The Girl Across the Wire Fence

Vertaling: Els Franci-Ekeler

Aantal pagina’s: 287

Genre: Vertaalde literaire roman, Novelle / NUR 302

Verschijningsdatum: september 2022

Over de auteur:

Imogen Matthews is geboren in Nederland en opgegroeid in Engeland. In haar romans heeft ze de verhalen van haar moeder verwerkt, die als tiener de oorlog heeft meegemaakt in Nederland.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Amersfoort, 1944. De bezetting is een dagelijkse realiteit voor de jonge geliefden Saskia en Frans, met het concentratiekamp net buiten de stad. Frans reist elke dag naar het kamp om het keukenafval op te halen. Als een gevangene hem smeekt een brief naar buiten te smokkelen, besluit Frans dat te doen, ook al brengt dat hemzelf en zijn familie in gevaar. Samen met Saskia verzamelt Frans honderden brieven van gevangenen, en brengt hij de antwoorden terug naar het kamp. Maar dan wordt Saskia opgepakt en opgesloten in Kamp Amersfoort, en Frans zoekt wanhopig naar een manier om haar te redden. Hij zal haar moeten helpen ontsnappen uit het kamp – ook al zegt iedereen dat dat onmogelijk is…

Mening:

Het meisje achter het prikkeldraad is voor mij het eerste boek wat ik lees van Imogen Matthews. Imogen heeft hier een mooie combinatie weten te maken tussen fictie en non-fictie, het boek is gebaseerd op waargebeurde verhalen die ze heeft van haar moeder.

Het boek is verdeeld in diverse hoofdstukken, per hoofdstuk beleef je het verhaal vanuit het oogpunt van Frans, Theo en Saskia. De verhalen zijn met elkaar verweven en de personages worden door het lot met elkaar verbonden. Te weten dat het boek is gebaseerd op waargebeurde verhalen, geeft dit je tijdens het lezen diep respect voor de personages.

De personage Frans groeit op de boerderij op. Als oudste helpt hij zijn vader dagelijks met werkzaamheden op de boerderij. Wanneer hij de taak om aardappelschillen op te halen overneemt van zijn pa, rijd hij elke dag samen met zijn broertje Cas met paard en wagen naar kamp Amersfoort. 

Saskia en Frans kennen elkaar al vanaf school. Saskia groeit op in een hele andere omgeving en waar Frans al werkt op de boerderij, leert Saskia nog door en helpt zij dagelijks in de stoffen en fournituren winkel van haar ouders. Net als voor vele andere wordt hun dagelijkse leven steeds moeilijker sinds de komst van de Duitsers. 

Theo had de grote pech dat hij op het verkeerde moment op de verkeerde plek was. Hij wordt opgepakt wanneer hij aanwezig is bij een bijeenkomst van het verzet en wordt gevangengezet in kamp Amersfoort.

Door de dagelijkse ritten naar het kamp, zien Frans en zijn broertje Cas de vreselijke omstandigheden van de gevangene met eigen ogen en vragen zich af wat zij zouden kunnen doen. Dit is ook de plek waar het lot Frans en Theo samenbrengt en waar zij met gevaar voor eigen leven een plan bedenken om het leven binnen het prikkeldraad wat menselijker te maken. 

Het verhaal is erg origineel, dit doordat je het allemaal beleeft vanuit een gevangene binnen in het kamp en vanuit mensen van buiten het kamp. Waar ieder een eigen droom had om bijvoorbeeld te trouwen, de boerderij over te nemen of actrice of zangeres te worden, verandert de oorlog vele levens.

Wat begon met een kleine daad van één enkel briefje doorgeven, groeit uit tot een heel netwerk van brieven en pakketten smokkelen met o.a. hulp van Theo, Frans, Saskia, Cas, de ouders van Frans en vele anderen. Deze kleine daad tegen de Duitsers werd een levenslijn voor wie daar behoefte aan hadden.

Conclusie:

De Nederlandse titel vind ik persoonlijk wat minder passend, voor mijn gevoel had deze wat anders vertaald moeten worden. Ik kan hier niet te diep op ingaan vanwege het niet vrij willen geven van spoilers en ik begrijp waar de titel vandaan komt, maar als je het boek leest snap je wellicht wat ik bedoel dat voor mij de titel niet helemaal juist aanvoelt.

Buiten dat is het boek moeilijk weg te leggen, door de sprekende personages leef je extra met iedereen mee en is het verhaal erg goed uitgewerkt. De gruwelen en het onrecht die mensen in kamp Amersfoort hebben moeten doorstaan zijn amper voor te stellen, maar wat zijn Frans, Theo en Saskia dapper en moedig geweest om het leven binnen in het kamp net een beetje dragelijker te maken met hun daden. Het grote gevaar dat zij hier zelf bij liepen is duidelijk voelbaar en mijn respect voor iedereen die heeft geholpen dit verschil voor vele te maken, is groot.

Tegen eenieder die geïnteresseerd is in boeken over de Tweede Wereldoorlog kan ik maar één ding zeggen: laat dit boek absoluut niet liggen!

Ik geef een dikke vijf sterren aan Het meisje achter het prikkeldraad.

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Het Donkere Visioen-Marjo de Vroed*****

Dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het recensie-exemplaar

Auteur: Marjo de Vroed

Aantal pagina’s: 158

Genre: Fictie 15+ / Nur 285

Verschijningsdatum: augustus 2022

Over de auteur:

Marjo de Vroed denkt en droomt in verhalen. Ze heeft als leerkracht altijd met veel plezier voor de klas gestaan, maar sinds 2019 heeft ze zich volledig toegelegd op het schrijven van boeken en verhalen. Met Het Donkere Visioen maakt ze haar debuut als kinderboekenschrijfster.

http://www.hamleybooks.be

Achterflap:

Rowin Kelsie lijkt een heel gewoon twaalfjarig meisje, maar dat is ze niet. Ze woont in een groot huis met een privékerkhof in de tuin, en haar enige vrienden zijn de geesten die daar wonen.

Als op haar dertiende verjaardag een mysterieuze graaf in een mistwolk verschijnt, krijgt Rowin een visioen over monsterlijke wolven die haar kerkhof vernielen. Ze weet zeker dat het visioen en de graaf iets met elkaar te maken hebben. De grote vraag is alleen: wat?

Om haar kerkhof te redden, zit er voor Rowin niets anders op dan haar veilige omgeving te verlaten en samen met haar geesthondje Zombie op zoek te gaan naar het geheim van de graaf. En dat brengt haar op duistere plekken…

Mening:

Een spannende hardcover loert naar me, met een oud maar statig huis en een groot ijzeren hek die de tuin van de buitenwereld afsluit. Niet zomaar een tuin, nee nee, dat zie je meteen. Allemaal oude grafzerken laten zien dat het hier gaat om een begraafplaats. Stel je voor, een begraafplaats in je tuin?! Dat belooft heel wat spannends!

Wanneer je even snel in het boek gluurt zie je dat elk hoofdstuk is versierd met een spannende afbeelding en er is gekozen voor een fijn formaat lettertype. De hoofdpersonage Rowin is een heel bijzonder meisje met hele bijzondere vrienden. Ze is niet zo zelfverzekerd en veel kinderen uit haar omgeving vinden haar maar raar. Net als haar moeder en oma, heeft ze een speciale gave, echter is zij de enige van hun die geesten kan zien én met ze kan praten.

Op de begraafplaats bij hun huis wonen vele geesten. Zo woont daar ook een hele goede geestenvriendin van Rowin, spreekt ze de geest van haar lieve oma dagelijks en is ze toch een klein beetje bang voor de geest van haar tante Aintín. Waar andere zoals jij en ik misschien bang zijn voor geesten en ons zouden verstoppen, is het zien van geesten voor Rowin helemaal niets bijzonders. Familieleden die op de begraafplaats bij hun huis zijn begraven, ziet en spreekt zij dagelijks. Hun verschijning is voor haar juist helemaal niet eng en iedereen daar is gek op Rowin.

De onverwachte komst van een spookachtige graaf bij hun begraafplaats lijkt alles te gaan veranderen. Wat wil hij…? Daar waar haar gave soms een zegen is, kan ze hem nu wel vervloeken wanneer zij door deze gave de aangewezen persoon lijkt om erachter te komen wat de verschijning van deze graaf betekend.

Samen met haar geliefde geesthondje Zombie komt de niet zo zelfverzekerde Rowin voor een moeilijke keuze te staan. Wil ze dit allemaal wel, durft ze het eigenlijk wel, of heeft ze eigenlijk geen keuze? Wat ze wel weet is dat de familie geesten op het kerkhof doodsbang zijn en niet alleen hun kerkhof, maar heel de wereld staat iets vreselijks te wachten! Iemand moet iets doen! Zal Rowin zich in haar bed verstoppen en doen alsof er niets aan de hand is? Of gaat juffrouw schijtebroek met haar trouwe zombie-hond op pad om de wereld te redden?

Conclusie:

In één ruk uitgelezen! Een hele fijne schrijfstijl die rustig wordt opgebouwd en goed te volgen is. De hoofdstukken zijn in behapbare stukken opgedeeld en mooi geïllustreerd. Er zijn niet te veel personages gebruikt en ieder heeft zijn rol, waardoor het niet verwarrend wordt en een juiste combinatie van spanning, humor en vriendschap vormt een mooie balans.

Zeker niet voor wie heel bang is voor geesten en spoken, een lampje aan bij het lezen is een aanrader, maar het boek is ook weer niet te eng hoor.

Erg leuk om te lezen, juist in deze oktobermaand richting Halloween, maar griezelen kan natuurlijk het hele jaar door, dus ook buiten Halloween om is dit boek een grote aanrader voor wie wel van een beetje griezelen houdt.

Vijf Griezelige en spookachtige sterren voor Het Donkere Visioen!

Marie Quickboots.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Enna tegen het Inktgenootschap-Kristen Perrin****

Met dank aan Uitgeverij de Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Kristen Perrin

Oorspronkelijke titel: Attie and the World Breakers

Verschijningsdatum: augustus 2022

Serie: Inktgenootschap deel 1

Vertaling: Anne Douqué

Genre: Fictie 10-12 jaar en Fictie 13-15 jaar / NUR 283 en 284

Aantal pagina’s: 256

Verschijningsdatum: augustus 2022

Over de auteur:

Kristen Perrin komt oorspronkelijk uit Seattle, Washington, waar ze een aantal jaren als boekverkoper heeft gewerkt voordat ze naar het VK emigreerde om een ​​Masters en PhD te doen. Ze is gepassioneerd door boeken en werkt graag aan projecten met een mysterie in hun hart. Ze woont met haar gezin in Surrey, waar ze te vinden is in vintage boekwinkels, in de modder stampt met haar twee kinderen en te veel planten verzamelt.

Bron: https://www.thebentagency.com/

Achterflap:

De boekhandel van Enna’s moeder heeft altijd vreemde klanten aangetrokken, maar de man met de groene hoed is wel érg vreemd. Nadat Enna hem in een zeldzame eerste editie ziet schrijven vindt ze al snel overal sporen van gloeiende inkt – het teken van het mysterieuze Inktgenootschap van meneer Fabel. En steeds als Fabel een boek op magische wijze herschrijft, verandert er iets in Enna’s wereld.

Enna besluit te infiltreren in het genootschap en Fabel te stoppen voordat haar hele wereld instort. Maar in je eentje ten strijde trekken tegen een magische genootschap

Dat blijkt nog niet eenvoudig.

Mening:

Een cover die werkt als een magische magneet! De donkere achtergrond met daarop de felgroene kleuren, echt wauw! De pen met de groene inkt is een leidraad in het boek en daardoor perfect gekozen.

De moeder van Enna heeft een eigen boekenwinkel en Enna helpt dagelijks in deze winkel. Als op een dag een rare man genaamd Fabel, de boekenwinkel binnenkomt, wekt hij de interesse van Enna. Maar wanneer het erop lijkt dat deze rare snuiter in een zeer zeldzaam boek van haar moeder aan het krabbelen is, wilt Enna ingrijpen, want in boeken schrijven… dat mag absoluut niet! Maar wat begin je tegen zo een grote oudere man?

Wanneer Enna in het bezit komt van een kaartje met daarop een uitnodiging voor het Inktgenoodschap, kan Enna haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en begint het hele avontuur. 

Voor zowel Enna als de lezer wordt het boek opbouwend beschreven, want niet alleen voor de lezer is dit alles nieuw, voor de hoofdrolspeler Enna ook. Samen ontdek je gaandeweg de werkwijze en de bedoelingen van het Inktgenoodschap. Wie heeft kwade bedoelingen en wie juist goede? Daarbij word je meegenomen in bekende verhalen zoals Peter Pan en Alice in Wonderland, maar komen er ook de grote bekende schrijvers aan bod zoals Shakespeare en Dickens. Daarnaast spelen ook de Grieks-Romeinse muzen een belangrijke rol in het boek. Erg origineel bedacht en je waant je volledig in de wereld van boeken.

Het boek zit vol fantasie, magie en mysterie, dit alles zonder eng te worden, maar is ook zeker tussendoor grappig te noemen. Een groot favoriet van mij is de oma van Enna, is deze oude dame echt zo van het padje af als het lijkt? Waarom heeft ze het vaak ineens over van die rare onbegrijpelijke dingen? Zelf moest ik regelmatig lachen om die maffe oma en de melodieuze scheetjes.

Conclusie:

Dit boek is echt voor de boekenwurmen onder ons, zowel voor jong als voor oud en leest heerlijk weg. Boeken, magie, mysterie, het speelt allemaal een grote rol en wordt met een vleugje humor op een leuke manier beschreven.

Probeer je eens te verplaatsen in Enna en vraag jezelf eens af: als je de geschiedenis kunt herschrijven, dan kun je alles in het heden veranderen. Wie de macht over de inkt had, kon de wereld kapot maken….

Wat zou jij doen?

Het was jammer dat het boek uit was, maar achterin tref je nog een extra bonus! Je krijgt een inkijkje in deel 2 van het Inktgenootschap, hoe tof is dat om te weten dat je opnieuw op avontuur kan gaan samen met Enna?! We moeten alleen nog even geduld hebben….

Het vervolg gaat zeker op mijn lijstje, deel 1 geef ik dan ook Vier magische sterren en laat hem vooral niet liggen omdat je qua leeftijd over het leeftijdsadvies heen bent 

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Wintereiland-Katrine Engberg***1/2

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Katrine Engberg

Oorspronkelijke titel: Isola

Vertaling: Corry van Bree

Serie: Bureau Kopenhagen deel 4

Genre: Literaire Thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 350

Verschijningsdatum: augustus 2022

Over de auteur:

Katrine Engberg (1975) was in Denemarken reeds bekend als danser en choreograaf toen ze in 2006 haar schrijfdebuut maakte met een non-fictieboek.  Sinds 2017 schrijft ze fulltime. Haar thrillers over Jeppe Kørner en Anette Werner belanden steevast in de top 3 van de Deense bestsellerlijst, en ook is har ster nu internationaal rijzende.

http://www.awbruna.nl

Achterflap:

Een man wordt wakker van het weerzinwekkende geluid van een kettingzaag. Hij is vastgebonden, kan zich niet bewegen en hij kan niets anders dan toezien hoe het blad dichterbij komt.

Jeppe Kørner is met verlof van de politie en houdt zich tijdens de winter schuil op het eiland Bornholm. Wanneer hij een helpende hand biedt bij de zagerij op het eiland, belandt hij onbedoeld midden in een sinister mysterie.

Hij zal opnieuw met Anette Werner en Esther de Laurenti moeten samenwerken als ze de geheimen van het eiland willen onthullen en de moordenaar willen stoppen voor hij opnieuw toeslaat.

Mening:

​Wintereiland is het vierde vertaalde boek wat ik lees van Katrine Engberg. Hiervoor heb ik de andere delen gelezen van deze Bureau Kopenhagen serie. Voor Wintereiland zijn verschenen: De krokodilvogel, Glazen vleugels en Dodenmasker. 

Het vierde deel begint ontzettend sterk. Zowel op de achterflap als waar het boek mee begint, is de moord bijna te gruwelijk om je voor te stellen en lijkt heel wat te beloven. Je leest het boek vanuit Jeppe, Esther en Anette, waarbij tussendoor brieven worden beschreven die Esther te lezen krijgt. De brieven geven me eerst een vraagteken met wat ze toevoegen aan het verhaal, maar uiteindelijk geven ze de lezer achtergrondinformatie die ervoor zorgt dat je verderop in het boek verbindingen gaat leggen en connecties gaat zien.

Algauw mis ik de fijne en humorvolle samenwerking tussen Anette en Jeppe, dit doordat Jeppe met verlof is van de politie om gebeurtenissen uit het verleden te verwerken. Terwijl hij in de bossen van Bornholm bomen zaagt voor de lokale houtzagerij, komt de verantwoordelijkheid van het onderzoek op Anette haar schouders terecht. Door het lot blijkt Jeppe toch niet zo alleen te zijn op het vreemde eiland als hij had verwacht en kruizen zijn paden onverwacht die van Esther de Laurenti en die van Anette. Ze zeggen wel eens bloed kruipt waar het niet gaan kan, voor Jeppe in dit geval letterlijk en algauw wordt hij ongewild betrokken bij het moordonderzoek.

Daar waar het boek erg sterk, spannend en bijna gruwelijk begint, zakt het naar mijn gevoel al vrij snel daarna in. De goed uitgewerkte personages maken echter een hoop goed waardoor het lezen zeker niet gaat vervelen en algauw is de oude buurman van Jeppe, genaamd Orla, mijn nieuwe favoriete personage. De beschrijvingen van de omgevingen en natuur geven je het gevoel of je er zelf bij bent, wat dat betreft echt een Scandinavische thriller. Toch blijft het gebrek aan spanning gedurende het verhaal aan me knagen en kabbelt het boek verder als een beekje door het bos van Bornholm. Het einde echter is net als een winterstorm, het blaast je omver en het kabbelende beekje is veranderd in een kolkende rivier waarin je wordt meegesleurd….

Conclusie:

Jeppe en Anette zijn denk ik wel één van mijn favoriete duo’s in de Scandinavische thrillers.

Het was dan ook even wennen om het verhaal te lezen terwijl eigenlijk ieder zijn en haar eigen weg ging. Gelukkig is Katrine Engberg de lezer goed gezind en heeft ze het lot laten bepalen dat hun wegen elkaar toch zullen kruizen gedurende het verhaal. Bureau Kopenhagen is een geweldige serie, waarbij ik kan aanraden om de vertaalde delen op volgorde te lezen.

Wintereiland zit zeker goed in elkaar, de verhalen vanuit de diverse personages zijn mooi met elkaar verweven en werken goed naar het einde toe en zoals ik van deze auteur gewend ben is ook dit deel weer zeer beeldend beschreven.

Het blijven kabbelen gedurende het verhaal was voor mij toch wel een groot minpunt, de spanningsboog kan natuurlijk niet altijd gespannen zijn, maar het bevindt zich voor mij vooral aan het begin en het einde van het boek. Tussendoor moest ik me er soms echt even toe zetten om het boek door te lezen, wat op het einde zeker de moeite waard bleek. Daar waar ik de overige delen vier sterren heb gegeven, haalt dit deel dat voor mij niet. Maar als je me vraagt: zou je het volgende deel ook willen lezen, zal ik volmondig JA roepen!

Jeppe en Anette zijn gewoon een top duo en het gedeeltelijk verbreken van dit duo heeft voor mij niet zo goed uitgepakt. Ik hoop zeker op nog een deel waarbij hun samenwerking weer in nauw verband zal staan.  In dit duo zit nog veel meer en aangezien ik in Anette een lotgenoot heb gevonden betreft de liefde voor Chocolademelk, heeft zij bij mij al een streepje voor op alle andere vrouwelijke rechercheurs in andere thrillers. Ook hoop ik stiekem dat er in het volgende deel nog een plekje zal zijn voor de oude Orla, want die man heeft toch wel een plekje in mijn lezershart veroverd hoor!

Alles meegenomen en afgewogen geef ik dit deel toch een ruime voldoende met drie en halve sterren voor Wintereiland en kijk ik zeker uit naar het vervolg.

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: De verloren ring-Kirsty Manning***1/2

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Kirsty Manning

Oorspronkelijke titel: The Lost Jewels

Vertaling: Fanneke Cnossen

Genre: Vertaalde literaire roman, novelle / NUR 302

Aantal pagina’s: 302

Verschijningsdatum: juli 2022

Over de auteur:

Kirsty Manning woont en werkt in Australië. Ze werkte bij een uitgeverij als redacteur en marketeer voor ze samen met haar man een wijnbar begon. De verborgen ring is haar tweede roman die hier verschijnt.

Bron: http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

De Amerikaanse historica Kate Kirby wordt gevraagd om een artikel te schrijven over de Cheapside-juwelen, een in 1912 in Londen opgegraven verzameling sieraden van onschatbare waarde. Als ze in Londen aankomt om de sieraden in het echt te bekijken, kan ze niet vermoeden dat dat het begin is van een zoektocht naar het verleden van haar eigen familie. Want in 1912 was haar overgrootmoeder Essie Murphy, een arme arbeidersdochter van Ierse immigranten, erbij toen deze sieraden gevonden werden. Deze vondst zou haar leven en dat van haar latere familie bepalen…

Mening:

Het boek is werkelijk gebaseerd op de Cheapside Hoard schat die is gevonden in een kelder in Cheapside in 1912. Aangevuld met de fantasie van de auteur is het boek De verloren ring tot stand gekomen. Een leuk weetje is dat een deel van deze collectie waar het boek over gaat, vandaag de dag te bewonderen is in het Museum of London, het Britisch Museum en het Victoria & Albert Museum. De verschillende verhaallijnen spelen zich af in London, Boston en India en gaan over Kate en haar grootmoeder Essie.

Als lezer beleef je het verhaal vanuit Kate en vanuit haar grootmoeder Essie. Waar het verhaal van Kate zich in de huidige en moderne tijd afspeelt, speelt het verhaal van Essie zich grotendeels af in het verleden, het boek begint zelfs helemaal in 1666 en je word even met je neus op de feiten gedrukt dat de rechten voor de vrouw zoals wij die hier nu kennen, toen der tijd helemaal niet zo vanzelfsprekend waren. Geen stemrecht hebben omdat je vrouw bent of het niet mogen volgen van een opleiding kan ik me amper voorstellen maar was toen de dagelijkse realiteit van vele vrouwen.

Het levenspad van de grootmoeder van Kate blijkt niet te gaan over rozengeur en maneschijn. Het is hard werken, het onrecht naar vrouwen toe, een dronken moeder, de pest en de dood..het is een zware periode waarin Essie is opgegroeid en zich niet enkel staande moest houden voor zichzelf, maar ook voor haar broer en zusjes. De sterke Essie ziet echter een andere toekomst voor zich en durft te dromen. Als het geluk dan eindelijk daar is, mag je daar dan ook gebruik van maken? Als lezer krijg je de sfeer van toen goed mee, hier is veel aandacht aan besteed en dit is dan ook goed uitgewerkt.

Na het overlijden van haar grootmoeder duikt Kate als historica voor haar werk in de geschiedenis van de Cheapside juwelen. Wie vergeet nou vijfhonderd verstopte edelstenen en juwelen? Het is aan Kate om te ontdekken welk verhaal daarachter zal zitten. Wat was hun oorsprong en wat was hun reis? Tijdens dit onderzoek krijgt Kate hulp van de fotograaf Marcus. Onverwacht ontstaat voor Kate de vraag wat de Cheapside juwelen te maken hebben met haar familie en vooral wat hebben ze te maken met haar grootmoeder? En is er in deze ontdekkingsreis misschien opnieuw ruimte voor de liefde?

Beetje bij beetje komt er steeds meer naar boven over de verborgen schat en wordt het geheim van deze schat en ook die van Essie ontrafelt, zowel voor Kate als voor de lezer.

Conclusie:

Je merkt duidelijk dat de auteur zich goed verdiept heeft in de geschiedenis van de Cheapside Hoard schat en daarnaast ook kennis heeft van sieraden en juwelen.

Tegelijkertijd zie ik dit pluspunt ook als een minpunt, want op sommige momenten gaat het naar mijn idee daar iets te diep op in en geraak ik uit het verhaal. Gezien de diversiteit van de schat welke bestaat uit edelstenen en juwelen, vind ik persoonlijk de Engelse titel wat mooier dan de Nederlandse titel. Echter is de gekozen Nederlandse titel wel passend met het verhaal, dus het is niet storend.

Mijn favoriete personage Essie maakt veel goed en haar verhaallijn is dan ook echt mijn favoriet. Wanneer ik stopte met lezen voelde ik daarna een klein draadje trekken om het boek toch weer op te pakken. De sfeer in het oude London is erg goed beschreven waardoor het weinig moeite kost om je voor te stellen hoe het daar moet zijn geweest en ondanks de verschillende verhaallijnen is het boek goed te volgen. Het einde is passend en klopt gewoon, ik vond het een fijne roman!

Alles afgewogen en bij elkaar opgeteld geef ik drie en halve sterren aan De verloren ring!

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: Tweevoudige Duisternis-Ronald van Assen****

Met dank aan Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Ronald van Assen

Genre: Thriller/NUR 332

Aantal pagina’s: 335

Verschijningsdatum: mei 2022

Over de auteur:

In mei van dit jaar werd de suspenseroman Tweevoudige Duisternis gelanceerd. Een bloedstollend verhaal in de geest van Stephen King.

Momenteel werkt Ronald van Assen aan een nieuwe fantasy roman genaamd De schaduw van Laela. Daarnaast is hij jurylid bij verschillende schrijfwedstrijden van Godijn Publishing, helpt hij mee met manuscript beoordelingen en verzorgt hij (lees) redacties voor de uitgever.

Ronald woont met zijn vrouw en drie kinderen in Bodegraven. Naast het schrijven doet hij het huishouden, is hij ambassadeur van de organisatie MIND, voorlichter bij Stichting Kernkracht, eindredacteur van Tzitzo magazine en columnist bij Editie Groene Hart.

http://www.godijnpublishing.nl

Achterflap:

Een voor de buitenwereld doorsnee gezin. Geheimzinnige mannen met witte baarden. Een meisje dat haar speciale gaven onder controle probeert te houden. Verschillende beestachtige moorden. Een dokter in de parapsychologie die haar kans ruikt. De duistere zaken van een multinational. Een louche advocaat en een oud-rechercheur die graag buiten de lijntjes kleurt. Ingrediënten van de bloedstollende suspenseroman Tweevoudige Duisternis.

De zestienjarige Annet van der Velde is ondanks haar bovennatuurlijke krachten de meest onopvallende binnen een gezin van vijf. Met een sadistische vader, een overspelige moeder die uit is op eigen gewin en twee zussen die geweld, drugs en diefstal niet schuwen, probeert ze haar leven vorm te geven. Dat lukt haar aardig tot er op een dag twee wezens opduiken in haar huis en de tuin. Zij kan ze als enige waarnemen, tot grote frustratie van degenen die de wezens daar hebben geplaatst. Wat volgt is een reeks gruwelijke gebeurtenissen; de opmaat naar een apocalyptisch einde.

Tweevoudige Duisternis is een ijzingwekkende roman waarbij de lezer steeds stukjes van de puzzel krijgt. Hoe deze in elkaar passen en wie welke rol speelt, blijft tot het eind een mysterie. Is iedereen even betrouwbaar en wie overleeft de verschrikkingen?

Mening:

Een intrigerende cover staart me aan, ik kan niet direct de link leggen tussen de cover en de achterflap, maar tijdens het lezen van het boek wordt zowel de keuze voor de cover als voor de titel me steeds meer duidelijk. De achterflap geeft me meestal wel al een beetje een beeld van wat ik kan verwachten van een boek, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dit keer bij de achterflap eigenlijk één groot vraagteken had. Beestachtige moorden, een parapsycholoog? Een sadist, overspel … een speciale gave en mannen met witte baarden en een apocalyptisch einde? Wat moet je daar nou van denken? Toch zijn al deze ingrediënten voor mij een goede trigger om het boek op te pakken en eens kennis te maken met deze auteur.

Het boek is onderverdeeld in verschillende hoofdstukken en gaat over een gezin welke bestaat uit een vader, moeder en drie dochters.  De eerste hoofdstukken worden beschreven per gezinslid met erboven hun naam. Op deze manier maak je op een unieke en vooral bizarre wijze kennis met het hele gezin. Later gaan de hoofdstukken over in data of locaties.

Het boek is een kruising tussen een thriller, horror en fantasie. Zeker uniek want deze schrijfstijl heb ik eigenlijk enkel nog ervaren bij buitenlandse auteurs. Al op de eerste bladzijde is het me duidelijk dat dit boek niet voor de tere zieltjes of de gevoelige lezer is. De personages zijn stuk voor stuk pittig en kunnen nogal grof uit de hoek komen met hun taalgebruik.  Ook schuwt de auteur Ronald niet voor het gebruik van “sappige” en uitgebreide details tijdens een moord of tijdens een marteling.

Tot zeker halverwege het boek heb ik wel mijn vraagteken behouden van waar het verhaal nu naartoe zou gaan, wat lees ik nu eigenlijk allemaal? Wat is de connectie tussen de personages en wat drijft deze personages tot het uiterste en hun daden? Op de achterflap staat dat de lezer steeds een stukje van de puzzel krijgt en dit klopt ook wel. Gaandeweg in het boek ga je verbanden leggen en kan je gebeurtenissen aan elkaar linken.

Er wordt met zorg naar het einde toegewerkt, de puzzelstukjes vallen steeds meer in elkaar en het einde voelt absoluut niet plotseling of afgeraffeld. Wel blijf ik als lezer achter met diverse vragen die ik de auteur wel zou willen stellen, over hoe bepaalde dingen nou zitten of het waarom… Mist er dan toch nog een laatste stukje in deze puzzel of zou dit bewust zijn gedaan om je als lezer aan het denken te zetten?

Conclusie:

Als je mij zou vragen, beschrijf dit boek eens in één zin, dan zou ik gaan voor: “Een beetje vreemd, maar wel lekker.”

Als liefhebber van het genre horror ben ik aardig wat gewend, maar dit zag ik even niet aankomen. Wellicht ben ik ook een beetje op het verkeerde been gezet met mijn verwachtingen door de achterflap waarbij staat “ijzingwekkende roman” en het genre Thriller, maar persoonlijk vind ik dit boek thuis horen in het genre Horror.

Ronald van Assen schrijft absoluut “out of the box” en gooit alle remmen los. Ik was dan ook aangenaam verrast door dit boek en hij heeft hiermee voor mij bewezen dat horror schrijven niet alleen iets voor buitenlandse auteurs is. Wel kan ik me voorstellen dat voor sommige lezers dit boek als te grof wordt ervaren, dit vind ik echt een boek welke je kan waarderen of niet. Kan je wel tegen een stootje, liefhebber van horror en vind je iets niet gauw te grof en wel toe aan wat meer details bij een moord, dan kan ik dit boek zeker aanraden!

Van mij krijgt Ronald voor zijn boek Tweevoudige Duisternis vier sterren!

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Marie las: De school op de rand van Sageland-Heather Fawcett****

Dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Heather Fawcett

Oorspronkelijke titel: The School Between Winter and Fairyland

Vertaling: Mechteld Jansen

Genre: Fictie 10-12 jaar en Fictie 13-15 jaar / NUR  283 en NUR 284

Aantal pagina’s: 349

Verschijningsdatum: april 2022

Over de auteur:

Heather Fawcett is geboren en getogen in Vancouver, Canada. Voordat Heather schrijver werd, werkte ze onder meer als archeoloog, technisch schrijver en backstage-assistent voor een theatergezelschap. Heather heeft een master Engelse literatuur afgerond en overwoog kort om professor te worden, totdat ze zich realiseerde dat dat meer inhield dan boeken lezen, enorme hoeveelheden thee drinken en kleurrijke elleboogpatches dragen.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Sinds haar tweelingbroer Winter verdween is alles anders voor Herfst, een 12-jarige monsterhoeder in dienst van Haardstede. Op die school leren jonge magiërs hoe ze het koninkrijk moeten verdedigen tegen de monsters in de Mildernis, maar Herfst waagt zich al iedere dag in dat verraderlijke woud, op zoek naar antwoorden.

Dan krijgt ze bezoek van sterleerling Kai. Hij is voorbestemd om de Holle Draak te verslaan, de grootste dreiging uit de Mildernis. En Kai stelt een interessante ruil voor…

Mening:

Een prachtige cover straalt je tegemoet. Wanneer je de cover oppakt zie je dat sommige plekken lijken op te lichten net hoe het licht erop valt. De afbeeldingen op de cover geven in één opslag de omgeving en de belangrijkste personages weer, erg mooi gekozen.

Het boek is opgedeeld in prettige hoofdstukken. Deze zijn niet te lang maar zeker ook niet te kort en geven in een duidelijke zin aan waar het betreffende hoofdstuk over gaat. Een leuk detail is de draak boven aan elk nieuw hoofdstuk.

In dit boek spelen voornamelijk de monsterhoeder Herfst en de leerling-tovenaar Kai de hoofdrol. Je maakt rustig aan kennis met Herfst en haar bijzondere leven als monsterhoeder. Al is dit leven voor haar zoals ze niet anders kent en doet ze wat er van haar als bediende van de tovenaarsschool “Haardstede” verwacht wordt. Herfst woont samen met haar broers en hond Tsjoe bij haar Opoe in het kleine monsterhoedershuisje. Wanneer haar broer Winter van de ene op de andere dag lijkt verdwenen, kan Herfst niet geloven dat hij weg is en gaat ze opzoek naar een manier om hem te vinden.

De lezer wordt meegenomen in de zoektocht naar Winter, waarbij ongebruikelijke vriendschappen ontstaan tussen een tovenaarsleerling en een bediende en de gevaren van de monsters uit het woud de “Mildernis” op de loer liggen. Herfst krijgt hulp van de gevreesde Boeman, verzorgd de diverse monsters op school, ze krijgt het aan de stok met lastige dwaallichtjes die haar tenen willen afbijten en moet het opnemen tegen de Holle Draak.

Er is veel aandacht besteed aan het beschrijven van de wereld waarin het boek zich afspeelt, het kost de lezer hierdoor weinig moeite om zich in te leven in de wereld van Herfst en Kai. In dit spannende avontuurlijke boek vol toverspreuken en monsters is er zeker ook ruimte voor humor, dit is een mooie combinatie die het boek dan ook niet te griezelig maakt. Een fijn boek voor de jonge lezers maar de gekozen schrijfstijl leent zich prima om het boek voor te lezen. Voor wie het boek zou willen gebruiken voor een boekbespreking op school, staat voorin het boek een leuke tip voor het aanvragen van een spreekbeurtpakket.

Conclusie:

Een ontzettend leuk boek voor de lezers die wel houden van een beetje spanning en avontuur. Een wat spannender boek welke goed te lezen is voor de aanbevolen leeftijd, maar ook voor de wat oudere lezers onder ons. Ondanks de humor kan ik me voorstellen dat kinderen die nog een beetje gevoelig zijn voor monsters/enge verhalen, wat moeite kunnen hebben met daarna in het donker slapen. Daarvoor is het misschien beter om dit boek nog even te laten liggen of om het eerst zelf te lezen om de inschatting als ouder te kunnen maken.

Je maakt met dit boek zeker een fantasievol uitstapje naar een compleet andere wereld en beleeft een spannende zoektocht naar Winter. Een boek welke met plezier gelezen zal worden en welke ik met veel plezier heb gelezen.

De school op de rand van Sageland geef ik als eindbeoordeling 4 magische sterren.

Marie Quickboots.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂