Sandra las: GROENE RANJA – Yvonne Sonke *****

Met dank aan Yvonne Sonke voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Yvonne Sonke

Uitgeverij: Aquazz

Genre: Non Fictie

Aantal pagina’s: 248

Verschijningsdatum: 1 mei 2023

Over de auteur:

Yvonne Sonke (pseudoniem van Yvonne Schoolderman-van Bethlehem) publiceerde ruim 250 blogs, ervaringen als patiënt en verpleegkundige vormden hiervoor de basis. Daarna schreef zij vooral korte verhalen, deels gepubliceerd in diverse bundels. Groene Ranja is het vervolg op Wodka & Ranja, gebaseerd op herinneringen uit haar jeugd, aangevuld met fictie. Beide delen zijn afzonderlijk van elkaar te lezen.

Achterflap:

Jasmijn (6) en Imke (4) zijn tijdens een heftige ruzie tussen hun dronken moeder en haar vriend uit huis gehaald door de buurvrouw. Ze worden twee dagen later naar een kindertehuis gebracht, omdat hun moeder niet meer voor hen kan zorgen.

De zusjes houden heel veel van hun moeder en wonen liever bij haar, ondanks dat het niet zo goed ging thuis. Er was bijna geen eten, hun kleding was kapot, ongewassen of te klein en ze werden vaak alleen gelaten. In het kindertehuis wonen ze in een groep met meerdere kinderen. Alles is er anders en de zusjes moeten erg wennen. Ook hier probeert Jasmijn haar zusje te beschermen. Elke dag kijken ze uit naar hun moeder, in de hoop dat ze worden opgehaald, maar na zes weken is mama nog steeds niet op bezoek geweest. Pas als mama helemaal stopt met drinken, mogen ze weer bij haar wonen. Zal het mama lukken om te stoppen?

Mening:

Onlangs las ik het eerste deel, Wodka & Ranja, ik had Jasmijn en Imke toen al meteen in mijn hart gesloten en was dan ook erg benieuwd hoe het de meisjes (en moeder Ria) verder zou vergaan. Ook dit verhaal kruipt van begin af aan weer onder mijn huid. Och och, wat heb ik te doen met deze twee kleine meisjes, die op zo’n jonge leeftijd al zoveel meegemaakt hebben. 

Het verhaal wordt ook hier weer verteld vanuit Jasmijn en moeder Ria, maar ook vanuit tante Ceciel, die in het kindertehuis werkt en Jasmijn en Imke onder haar hoede krijgt. Vooral de stukken verteld vanuit Jasmijn grijpen me aan. Zo ontzettend jong nog en al zoveel verantwoordelijkheidsgevoel. Pas zes jaar oud, maar heeft de taak op zich genomen om op haar kleine zusje te passen en haar te beschermen. De manier waarop Sonke beschrijft hoe de meisjes zich voelen is zó treffend. Angst voor het onbekende, wonen in een groep met andere kinderen, tantes en ooms die voor hen zorgen, allerlei regels waar ze zich aan moeten houden, een nieuwe school en vooral het niet weten wanneer ze hun moeder weer zien en wanneer ze weer naar huis mogen.

Moeder Ria, zwaar verslaafd aan alcohol. Ze wil wel stoppen, maar het is zo moeilijk. Ook dit maakt Sonke goed duidelijk. Ze houdt veel van Jasmijn en Imke (mijn meissies), maar de drang naar alcohol is zo groot. Het maakt me afwisselend boos en verdrietig.

Tante Ceciel, wat een lieverd! Haar hart ligt echt bij de kinderen in het kindertehuis en dat is zo mooi om te lezen. De kinderen zitten daar allemaal met een andere reden waarom papa en/of mama niet meer voor ze kan zorgen. En elk kind gaat daar op zijn of haar eigen manier mee om. Door opstandig te zijn, verdrietig in een hoekje te kruipen of juist extra lief te zijn. 

Verdriet als er een kind weggaat, de hoop dat je ook snel weer naar mama mag en verwachtingsvol op de klok kijken of mama er al bijna is, de teleurstelling….de enorme loyaliteit en liefde van Jasmijn en Imke voor hun moeder…alle emoties komen voorbij in dit boek, maar precies goed gedoseerd, het vliegt nergens uit de bocht. 

Zal het moeder Ria lukken de alcohol te verslaan? En wat gebeurt er met Jasmijn en Imke? Mogen ze terug naar huis? Blijven ze voor altijd bij elkaar zoals Jasmijn haar zusje heeft beloofd? 

Aangrijpend, schrijnend, verdrietig en toch mooi zijn de woorden waarmee ik Groene Ranja kan omschrijven.

5 sterren

Sandra Remmig

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Sandra las: De laatste verdwijning-Jo Spain****

Dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Oorspronkelijke titel: The last to disappear

Vertaling: Anne Livestro

Aantal pagina’s: 396

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: maart 2023

Over de auteur:

Jo Spain werkte eerder als adviseur op Economische Zaken bij het Ierse parlement. Ze woont met haar man en vier kinderen in Dublin. Van haar hand verschenen Ik beken, Iets te verbergen, Zes goede redenen, De perfecte leugen en De laatste verdwijning.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Wanneer Alex Evans te horen krijgt dat het dode lichaam van zijn zus uit een meer in Fins Lapland is gehaald, gaat hij ervan uit dat het een ongeluk is geweest. Hij reist naar het luxe resort waar Vicky als reisleider werkte en ontmoet Agatha Koskinen, de rechercheur die het onderzoek leidt. Deze no-nonsense-politievrouw vermoedt dat er meer aan de hand is dan het in eerste instantie lijkt.

Zodra Alex hoort dat er in het verleden drie andere vrouwen zijn verdwenen, beseft hij dat het stadje meer geheimen herbergt dan hij kon vermoeden. Op deze afgelegen, bevroren plek lijkt de dood maar een hartslag verwijderd…

Mening:

De laatste verdwijning begint met een proloog die je meteen in het verhaal trekt en die meteen vragen oproept: Wat is hier gebeurd? En met wie? En wie heeft dit op zijn of haar geweten?

Er zijn twee verhaallijnen. Het verleden, waarbij we Kaya volgen. Stukje bij beetje wordt duidelijk wat er met haar gebeurd is. Is ze echt verdwenen of is er iets ergs met haar gebeurd? En wie is daarvoor verantwoordelijk? In het heden volgen we Alex, die op zijn niet professionele manier er koste wat kost achter wil komen wie verantwoordelijk is voor de dood van zijn zus, en Agatha, de rechercheur die op haar eigenzinnige wijze het onderzoek leidt en daarbij ook nog met het één en ander of eigenlijk met iemand te dealen heeft. Want wie is toch die Luca waar ze zo voor lijkt te vrezen en die ze absoluut niet in de buurt van de kinderen wil hebben?

De schrijfstijl van Spain is heerlijk vlot, je vliegt door de hoofdstukken heen en aan het einde van elk hoofdstuk wordt er wel iets gezegd of gedaan waardoor je door wilt lezen, want hey, wat bedoelt deze persoon? of wat gebeurt daar nou weer?

De personages zijn goed uitgewerkt, er komt goed naar voren waar Alex mee worstelt en hoe hulpeloos en schuldig hij zich voelt. Agatha is neergezet als een stoere politievrouw, die weet waar ze mee en met wie ze te maken heeft.

Ook de omgeving is goed beschreven, de mooie, weidse omgeving, de extreme koude, ik waande me tijdens het lezen bijna echt in Fins Lapland.

Gedurende het verhaal wordt duidelijk dat er in het verleden nog twee vrouwen naast Kaya vermist zijn geraakt. De vraag is of er een verband is tussen deze drie vrouwen en is er dan ook een verband met Vicky. Dat wordt door middel van steeds kleine beetjes informatie steeds duidelijker. De beide verhaallijnen zijn knap opgebouwd. Veel wendingen waardoor je als lezer continue op het verkeerde been wordt gezet en de spanning er lekker in blijft. De ontknoping tenslotte was verrassend, superspannend en toch ook wel schrijnend.

Een aantal dingen in het verhaal hadden wat mij betreft wel achterwege gelaten mogen worden. Ik kan daar verder niet al teveel over zeggen zonder te spoileren, maar een aantal personen die voorkomen in het verhaal voegen eigenlijk niks toe en halen her en der de vaart een beetje uit het verhaal.

Maar dat doet niets af aan het uiteindelijke verhaal en deze Jo Spain is wederom een dikke aanrader.

Vier sterren.

Sandra Remmig.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Sandra las: Spijt?-Luc Vos*****

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het recensie-exemplaar.

E-book only

Aantal bladzijden: 77

Genre: Thriller / NUR 305

Verschijningsdatum: februari 2023

Over de auteur:

Luc Vos (Heultje-Westerlo, 1968) is al vele jaren gebeten door schrijven. Korte en langere verhalen wisselen elkaar in hoog tempo af en vallen met grote regelmaat in de prijzen. In 2022 werd zijn debuut thriller Zeven bijzonder enthousiast onthaald. In afwachting van de nieuwe thriller met inspecteur Anne Verelst, Paternoster, zet Luc even een stapje over de grenzen met een thrillernovelle die zich afspeelt in de VS.

http://www.letterrijn.nl

Achterflap:

‘Heeft u spijt?’

Een schijnbaar eenvoudige vraag voor een meervoudige moordenaar aan de vooravond van zijn executie.

Een jonge psychologe herhaalt deze meermaals in een poging inzicht te krijgen in het waarom van zijn daden.

Antwoorden komen, maar ze zijn divers, verrassend, muzikaal en… niet wat zij had verwacht.

Mening:

Spijt? is mijn kennismaking met Luc Vos. En wat voor één! Een thriller in 77 pagina’s, ik was benieuwd, want hoe bouw je de spanning op en vertel je een verhaal in zo weinig pagina’s? Maar ik werd allerminst teleurgesteld. Vos heeft een fijne, beeldende schrijfstijl. Lukas Lewis, het hoofdpersonage, tevens seriemoordenaar, is waanzinnig goed uitgewerkt. Man, wat had ik een bloedhekel aan die vent, met zijn irritante manier van ‘muziek’ maken. Ik hoorde het gewoon joh! Maar wat goed bedacht en ook die songs erbij. Zo goed passend in het verhaal! Ook de onderzoeksjournaliste tevens psychologe is goed neergezet. Ik voelde als het ware haar emoties tot in mijn botten.

Ik vind het knap hoe de auteur in zo weinig pagina’s zoveel weet te vertellen, waarin we tussen de regels door ook veel te weten komen, over het waarom en het hoe. En dan die ontknoping! Wauw, die had ik niet verwacht. Of Lukas spijt heeft en waarom wel of waarom niet ga ik hier natuurlijk niet vertellen. Wat ik wel ga vertellen is dat Spijt? een enorme aanrader is en Luc Vos een auteur is waar ik zeker meer van ga lezen.

Vijf sterren.

Sandra Remmig.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Sandra las: De Heraklesmoorden-Alexander Olbrechts*****

Met dank aan Godijn Publishing voor het recensie exemplaar.

Auteur: Alexander Olbrechts

Aantal pagina’s: 416

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 19 november 2022

Over de auteur:

Alexander Olbrechts is een Vlaams auteur die met zijn twee katten (de ragdolls Trixie en Louis) en vrouw (Sara) in Kortenberg woont. Zijn kortverhaal Jongen zonder naam haalde de tweede plaats op de schrijfwedstrijd De Zilveren Strop 2022 – de wedstrijd voor het beste Nederlandstalige kortverhaal. Daarnaast won hij samen met drie andere auteurs de schrijfwedstrijd Fatale Ontmoeting van Godijn Publishing.

Hij is medisch laboratoriumtechnoloog van opleiding en werkt sinds 2009 in één van de grootste bloedbanklaboratoria van België. Zijn wetenschappelijke achtergrond neemt hij graag in zijn werk op. Daarnaast is hij al enkele jaren muziekredacteur bij het digitale muziekmagazine metalfans.be.

Het liefst schrijft hij niet-alledaagse thrillers met een uitdagend karakter. Hij schrijft zijn thrillers graag zoals hij fantasy schrijft: door de personages levendig uit te werken, hun persoonlijke wereld en gedachten te schetsen en plotgericht te schrijven naar een zinderend einde met een grote confrontatie tussen de protagonisten en antagonisten. Alexander probeert telkens een ander soort boek te schrijven en schrijftechnisch niet in herhaling te vallen.

Achterflap:

Realiteit en mythologie lijken samen te komen wanneer een moordenaar zich door de twaalf werken van Herakles laat inspireren.

In een zoo worden een leeuw en zijn verzorger op een gruwelijke manier vermoord. In het voorhoofd van de leeuwenverzorger is een Romeinse I gesneden. Als er opnieuw een man wordt vermoord  en de politie het romeinse cijfer III terugvindt, voert hoofdinspecteur Rudi Smeets een race tegen de klok om een vermiste man te vinden die mogelijk het volgende slachtoffer kan zijn.

Om het motief en de dader te vinden verdiepen Rudi en zijn team zich in de mythologie van Herakles. De druk op Rudi’s team neemt zienderogen toe en de moordenaar lijkt haast ongrijpbaar. Zal Rudi tijdig het tij kunnen keren en voorkomen dat er nog meer genummerde slachtoffers vallen? Want mens noch dier is veilig voor de Heraklesmoordenaar.

Herakles is een held uit de Griekse mythologie. Hij is vooral bekend om de twaalf werken die hij heeft uitgevoerd in opdracht van koning Eurystheus. De Heraklesmoorden is een boek uit de nieuwe serie De Mythosmoorden waarbij er telkens een mythologisch verhaal centraal staat.

Mening:

De Heraklesmoorden is het derde boek van Alexander Olbrechts dat ik las. Ik wilde het graag lezen, allereerst omdat ik fan, nee, groot fan ben na het lezen van Gevlinderd en Het eindigt met jouw dood, ten tweede omdat de achterflap mij enorm aansprak; realiteit en mythologie komen samen, hoe dan? En niet in de laatste plaats vanwege de cover. Wauw! Prachtig gewoon!

Het verhaal begint al meteen lekker gruwelijk en er komen meer gruwelijkheden aan bod in dit boek, zowel tegen mens als dier, maar Olbrechts heeft dit op zo’n manier beschreven dat het niet misselijkmakend of walgelijk is. Ik ben zelf geen kenner van de Griekse mythologie al had ik wel van Herakles gehoord. Deze kennis heb je ook zeker niet nodig als je dit boek gaat lezen. De auteur weet zijn kennis van de twaalf werken van Herakles goed in het verhaal te verwerken en daarbij de nodige uitleg te geven. 

Hoofdinspecteur Rudi Smeets is door de auteur werkelijk fantastisch uitgewerkt, ik deel zijn gevoel voor koffie op de vroege morgen helemaal. We krijgen een goed beeld van zijn privéleven en wat er zich afspeelt bij hem thuis tussen hem en Odette, zijn vrouw. Het wordt verteld met de nodige humor en een aantal keer zat ik dan ook hardop te lachen. 

Ook mooi om te zien hoe Delfine en Lucas, die samen met Rudi het team vormen die de moordenaar moeten opsporen, worden neergezet. Delphine, die precies weet hoe ze met Rudi om moet gaan en de jonge Lucas, die er alles aan doet om Rudi´s goedkeuring te krijgen, maar ergens toch ook zijn eigen(wijze) weg gaat. 

Het verhaal is erg goed opgebouwd, her en der krijgen we de nodige uitleg. Je voelt de angsten en gedachten van de slachtoffers, die allemaal een band hebben met een specifiek dier. De spanning is gedurende het hele verhaal voelbaar en maakt dat je continue door wilt lezen. 

Alexander heeft een vlotte, beeldende schrijfstijl, wat maakt dat het verhaal zich als een film in mijn hoofd afspeelde. Een actiefilm, want er gebeurt veel en zeker de weg naar de uiteindelijke ontknoping is er één waar veel actie en spanning is.

Gruwelijkheden, lekker veel actie en de nodige humor om het behapbaar te houden, zijn wel de woorden om deze thriller te beschrijven. Op het einde nog even een twist waardoor wel duidelijk wordt dat we van Rudi Smeets wel meer gaan horen. Althans, dat hoop ik dan, want ik ben wel benieuwd hoe dit gaat aflopen…

Wat ik ook nog even wil benoemen: er staan werkelijk mooie illustraties in het boek en dat geeft het nog net even een meerwaarde.

Vijf welverdiende sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: De zaak Alaska Sanders-Joël Dicker****

Dank aan Uitgeverij De Bezige Bij voor het recensie-exemplaar.

Serie: Marcus Goldman deel 3

Auteur: Joël Dicker

Vertaling: Angela Knotter-de Boer

Genre: Vertaalde literaire roman / NUR 302

Aantal pagina’s: 568

Verschijningsdatum: oktober 2022

Over de auteur:

Joël Dicker (Genève, 1985) brak wereldwijd door met de grote bestseller De waarheid over de zaak Harry Quebert. Die roman werd bekroond met diverse prijzen en verkozen tot Boek van de Maand bij De Wereld Draait Door. Vervolgens verschenen de eveneens uitstekend ontvangen romans Het boek van de Baltimores, De verdwijning van Stephanie Mailer en Het mysterie van kamer 622.

Dickers nieuwste boek, De zaak Alaska Sanders is het vervolg op De waarheid over de zaak Harry Quebert en wederom een absolute pageturner.

http://www.debezigebij.nl

Achterflap:

April 1999. Mount Pleasant, een rustig stadje in de Amerikaanse staat New Hampshire, wordt opgeschud door een gruwelijke moord. Het lichaam van een jonge vrouw, Alaska Sanders, wordt gevonden aan de rand van een meer. De politie verkrijgt al snel een bekentenis van de dader en zijn handlanger en sluit het onderzoek.

Elf jaar later ontvangt sergeant Perry Galahowood een verontrustende, anonieme brief, die de uitkomst van het eerdere onderzoek geheel in twijfel trekt. Wat als er een grove fout is gemaakt? Met hulp van de bevriende schrijver Marcus Goldman, die inmiddels beroemd is geworden door zijn boek over Harry Quebert, besluit Gahalowood het onderzoek te heropenen, met alle gevolgen van dien.

Mening:

Al vanaf zijn eerste boek ben ik fan van Joël Dicker en bij elk nieuw boek van hem weet je gewoon dat je niet teleurgesteld gaat worden. Het begint met de dag voor de moord in 1999 en het eindigt met een epiloog, 12 jaar later en een jaar na de oplossing van de moord op Alaska Sanders. En het is alle 568 pagina’s genieten.

Het verhaal wisselt tussen 1999 en 2010. 1999 is het jaar waarin Alaska Sanders vermoord wordt. Door de flashbacks krijg je een inkijk in haar leven, wat ze deed, met wie ze omging en waarom ze naar Mount Pleasant kwam. 2010 is het jaar waarin het hele politieonderzoek van destijds in twijfel wordt getrokken. Sergeant Perry Gahalowood die een anonieme brief krijgt waaruit blijkt dat er elf jaar geleden grote fouten zijn gemaakt in de zaak Alaska Sanders. Samen met zijn vriend, de schrijver Marcus Goldman duikt hij in de zaak. Ze krijgen hulp van politieagente Lauren Donovan, die ook persoonlijk bij de zaak betrokken is, en van advocate Patricia Widsmith.

De verhaallijnen wisselen steeds tussen 1999 en 2010. Boven de hoofdstukken staat steeds duidelijk aangegeven in welk jaar we zitten. Langzaam maar zeker komt er steeds meer duidelijkheid over wat er gebeurd is en wie welke rol precies heeft gespeeld. Je wordt als lezer voortdurend op het verkeerde been gezet en telkens wanneer je denkt te weten hoe het zit, blijkt dat dan toch weer niet zo te zijn. Meerdere personen die een motief hebben, die een verborgen agenda hebben, wat zit dit verhaal verschrikkelijk knap in elkaar. En dan, als het verhaal klaar is, we zeker weten wie het gedaan heeft, dan volgt er nog even een plotwending waarvan ik bijna ga juichen. Zo onverwacht en zo knap bedacht van de auteur.

Ik heb echt van elke letter genoten. Joël Dicker schrijft zo goed dat ik het gevoel had dat ik terug was bij mijn oude vrienden, Marcus Goldman (schrijver) en Perry Gahalowood (sergeant). Het enige minpuntje vond ik dat er teveel Harry Quebert en privé aangelegenheden van Marcus Goldman werden beschreven. Maar de verrassende plotwendingen, de fijne schrijfstijl en de goed uitgewerkte personages maken dat weer goed. De epiloog doet mij vermoeden dat wij nog wel meer gaan lezen van Marcus en Perry.

De zaak Alaska Sanders is het derde deel in de serie over Marcus Goldman, maar is heel goed zelfstandig te lezen.

Vier sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: De Patiënt-Petra Spark*****

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Petra Spark

Genre: Thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 320

Verschijningsdatum: oktober 2022

Over de auteur:

Petra Spark – Vilvoorde, België – heeft van jongs af een voorliefde voor bloedstollende verhalen. In 2017 debuteerde ze met de thriller Artikel 13, bij Houtekiet, een imprint van Veen, Bosch & Keuning. Vervolgens verschenen Eén kans op zes, Gruwelijke Gave en Astarte.

http://www.letterrijn.nl

Achterflap:

‘IK KEN JOUW GEHEIM, IK WEET WAT JE MET DAT MEISJE DEED.’

Wanneer Peggy Vermoes deze woorden uitspreekt, slaat het hart van Vincent Roels een slag over. Weet zijn patiënt wat hij al die jaren angstvallig probeerde te verbergen? In een poging om zijn geheim te bewaren raakt hij verstrikt in een demonisch kluwen van chantage en wraakzucht dat pas wordt ontrafeld wanneer er een nieuw slachtoffer valt.

Mening:

De Patiënt van Petra Spark is voor mij een eerste kennismaking met deze auteur. En wat voor één! Het verhaal begint met een hele fijne proloog, die je meteen laat afvragen: wat gebeurt hier nou precies, met wie en waarom? De hoofdpersoon is Vincent Roels. Ik vond hem een beetje een sneu figuur. Zijn vrouw en hij zijn uit elkaar, hij is op zoek naar een andere baan en is wanhopig op zoek naar een date. Dankzij zijn beste vriend Erik heeft hij, tijdelijk, een baan en onderdak. Hij is verpleger van beroep en zorgt voor de moeder van Erik, Peggy Vermoes, die lijdt aan een spierziekte. Vincent draagt een geheim met zich mee uit zijn verleden. Hij is er vast van overtuigd dat niemand zijn geheim kent. De schrik is dan ook groot als Peggy hem laat weten dat zij zijn geheim kent. Vanaf dat moment gebeuren er allerlei vreemde dingen en weet Vincent al snel niet meer wie hij nog kan vertrouwen. En het allerergste: kan hij zichzelf nog wel vertrouwen? Iemand heeft het op hem gemunt. Maar wie en waarom? Of toch niet? De vraag komt steeds vaker bij hem op: heb ik bepaalde eigenschappen van mijn moeder geërfd? 

Wat heeft Spark een fijne vlotte schrijfstijl. Ik vloog door de bladzijden heen, ook mede door de spanning die op een perfecte manier werd opgebouwd. Als lezer wordt je voortdurend op het verkeerde been gezet. Net als je denkt te weten hoe het zit, blijkt het totaal anders te zijn. De verschillende personages zijn goed uitgewerkt en op een gegeven moment vertrouw je niemand meer. Vincent vond ik in het begin een sneu figuur, maar naarmate het verhaal vorderde kreeg ik toch wel sympathie voor hem. Niemand is wie hij of zij lijkt in dit verhaal, maar toch ook weer wel. Veel onderhuidse spanning omdat je werkelijk geen idee hebt welke kant het opgaat. Alles, maar dan ook werkelijk alles lijkt verkeerd af te lopen voor Vincent. De ontknoping is zeer spannend beschreven, ik zit met open mond te lezen, want dit had ik zó niet zien aankomen.

Als je zo een verhaal weet te bedenken, met goed uitgewerkte personages, uitstekend opgebouwde spanning en waarin werkelijk alles klopt dan kan ik niet anders dan dit met de volle mep aan sterren te waarderen.

Vijf sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: Game on-Cis Meijer****

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Cis Meijer

Genre: Jeugdthriller, Young Adult

Aantal pagina’s: 240

Verschijningsdatum: september 2022

Over de auteur:

Cis Meijer (1970) studeerde film- en televisiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Ze werkt niet alleen als schrijfster, maar voorheen ook als beeldeditor. Met Val schreef Cis een bloedstollende jeugdthriller, en haar ervaring als model inspireerde haar tot het schrijven van Verdoofd, waarmee ze werd genomineerd voor de Hebban Award voor beste YA-thriller in 2014.

Cis Meijer woont in Amsterdam met haar man en dochter, en ze houdt van kunst, pure chocolade en Parijs.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Hoever ga jij voor je vrienden?

No fear. No limits. No excuses…

Vijf vrienden krijgen een mysterieuze uitnodiging om deel te nemen aan een populair YouTube-spel: de nieuwsgierige Noor, de ambitieuze Sky, de knappe Eline, gezelligheidsdier Daan en de sportieve Jordi. De finale zal plaatsvinden in een afgelegen landhuis. Game on!

Maar de uitnodiging blijkt de start van een gruwelijk spel. Wanneer Sky spoorloos verdwijnt, móéten de andere vier alles op alles zetten om hun vriendin te redden. Hoever zijn ze bereid te gaan voor haar? En wie heeft het op hen gemunt, en waarom?

Mening:

Ik hou van jeugdthrillers, heb meerdere boeken van Cis Meijer gelezen en was dan ook enthousiast om Game on te mogen lezen. 

Het verhaal heeft vijf hoofdpersonen. Een vriendengroepje zoals we die allemaal wel kennen op de middelbare school. Elk met hun eigen karakter, problemen en geheimen. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Noor en Sky, maar voornamelijk vanuit Noor. Ook komt een aantal keer de mysterieuze dader aan het woord. Noor is degene die de groep opgeeft voor het YouTube-spel ‘Breakpoint’. Een heel populair spel en er kan veel, erg veel geld mee worden verdient. We volgen de jongeren op de weg naar het spel toe, wat maakt dat het grootste gedeelte van het boek eigenlijk een inleiding is naar het spel. Maar Meijer heeft dit erg goed beschreven en het wordt nergens saai en langdradig. Hierdoor wordt goed duidelijk wat de problemen zijn waar voornamelijk Noor en Sky mee worstelen.

Er komen allerlei dingen aan bod die voor de jeugd van nu erg actueel zijn: social media en de druk die je daardoor kan voelen, hoe belangrijk uiterlijk is en de soms daarmee gepaard gaande eetstoornissen en pesten, wat helaas onder elke leeftijdsgroep voorkomt. 

Als Sky op een gegeven moment verdwijnt wordt er ook een beroep gedaan op het loyaliteitsgevoel van de vriendengroep. Waar kiezen ze voor? Kiezen ze voor hun vriendin of voor het geld?

Cis Meijer heeft een lekker vlotte schrijfstijl, korte hoofdstukken en door de namen boven elk hoofdstuk is goed duidelijk wie er op dat moment aan het woord is. De spanning wordt langzaam maar zeker opgebouwd en het blijft tot het eind gissen wie de dader is en waarom diegene tot deze daden komt. Het enige minpuntje vond ik dat de ontknoping voor mijn gevoel een beetje afgeraffeld was. Maar dat neemt niet weg dat je vanaf het begin meegenomen wordt door het verhaal en je wilt blijven doorlezen. Een absolute aanrader voor jongeren vanaf 14 jaar, die zich er zeker in kunnen herkennen, maar ook voor de volwassen liefhebber van jeugdthrillers.

Vier sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: Het zwarte boek van de uren-Eva García Sáenz de Urturi***

Met dank aan   A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Eva Garcia Sáenz de Urturi

Serie: Unai López de Ayala deel vier

Originele titel: El libro negro de las horas

Vertaling: Pieter Lamberts

Genre: Literaire thriller

Aantal pagina’s: 304

Verschijningsdatum: 19 juli 2022

Over de auteur:

Eva Garcia Sáenz de Urturi (1972) werd geboren in Vitoria en woont sinds haar vijftiende in Alicante, waar ze aan de universiteit werkt. Haar eerste boek heeft ze in eigen beheer uitgegeven en het werd online een grote bestseller. De serie van De witte stad verschijnt in het Spaans bij Planeta en deze boeken zijn inmiddels in alle vormen en via alle platforms een fenomenale bestseller geworden.

Achterflap:

Vitoria, 2022. Voormalig inspecteur Unai López de Ayala – alias Kraken – krijgt een anoniem telefoontje dat alles wat hij weet over zijn familie zal veranderen. Hij heeft een week de tijd om het legendarische Zwarte Getijdenboek te vinden, een exclusief bibliografisch juweel, en dan zal zijn moeder niet sterven. Zijn moeder, die al tientallen jaren op het kerkhof rust. Hoe is dit mogelijk? Er volgt een race tegen de klok tussen Vitoria en Madrid om het belangrijkste criminele profiel van zijn leven op te stellen, een profiel dat het verleden voor altijd kan veranderen.

Mening:

Ik ben groot fan van De witte stad serie en stond te juichen toen ik hoorde dat ik dit vierde deel mocht gaan recenseren. De eerste drie boeken heb ik werkelijk verslonden. Ik keek ernaar uit om weer mee te gaan door Vitoria, samen met Kraken (al wordt hij liever niet zo genoemd), Estibaliz (Esti) en natuurlijk grootvader, die al stokoud is, maar het eeuwige leven lijkt te hebben. En natuurlijk maken ook in dit boek weer heel veel personages hun opwachting en is het zaak je aandacht erbij te houden, zodat je goed weet wie nou precies wie is.

Het verhaal gaat heen en weer tussen heden en verleden. We volgen Unai in het heden en in de jaren zeventig volgen we Ítaca Expósito. Unai werkt niet meer als profiler, maar hij krijgt een telefoontje dat alles zo enorm op zijn kop zet dat hij toch van de anonieme beller, die zich Caliban noemt, een profiel moet gaan opstellen. Wie is deze Caliban? Klopt het dat zijn moeder, die al decennia geleden begraven is, toch nog in leven is? Maar wie is zij dan? En wie ligt er dan in dat graf? Al meteen heel veel vragen meteen aan het begin van het boek. Prima, dat houdt de vaart erin en ik hou ervan. Natuurlijk worden er ook hier weer moorden gepleegd die met elkaar verband lijken te houden. De auteur neemt ons mee in de wereld van de bibliografie. Er wordt enorm veel verteld over verzamelingen, verzamelaars, getijdenboeken en facsimiles. Wat mij betreft niet allemaal relevant voor het boek en het haalde her en der ook de vaart uit het verhaal. Het was voor mij meer pagina opvulling dan dat het daadwerkelijk iets toevoegde.

In het verleden, de jaren zeventig, volgen we het weesmeisje, Ítaca Expósito. Groeit onder een zwaar regime op bij de nonnen en wordt al als heel jong meisje aan het werk gezet als vervalser. Ze is zo goed dat ze zelfs een meestervervalser is. Maar wie is deze Ítaca werkelijk en wat heeft zij met het Zwarte Getijdenboek van Constanza de Navarra te maken? En waarom wil Caliban dat boek nou juist zo graag hebben?

Het verhaal van Unai vond ik langdradig, teveel zaken eromheen en Unai vond ik niet meer de Unai uit de eerdere boeken. Er was wel wat onderhuidse spanning op sommige punten, maar het thrillergehalte bleef wat achterwege. Bovendien kwamen er passages in voor die ik ronduit ongeloofwaardig vond. Jammer, want ik had erg hoge verwachtingen van dit boek.

Het verhaal van Ítaca vond ik beter geschreven. Je voelde de druk waar zij onder moest presteren, het liefdeloze leven dat ze leidde, het punt waarop je dacht nu komt het goed en dan toch zit het leven haar weer tegen. Maar ook hier waren sommige passages weer afgeraffeld. Ipv van de vele passages over getijdenboeken, vervalsingen en verzamelaars, had ik graag meer te weten gekomen over de Egeria’s. Daar wordt wel iets over verteld, maar echt heel weinig en had naar mijn mening meer in het verhaal naar voren mogen komen.

Uiteindelijk komen heden en verleden wel weer op een knappe manier bij elkaar. De ontknoping van de moorden, de oplossing van Unai’s moeder, de vele personages die allemaal hun plekje op het spelbord hebben, uiteindelijk klopt het allemaal en heb ik echt wel fijne leesuurtjes beleefd aan dit boek, maar wat mij betreft had het bij een trilogie mogen blijven.

Drie sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: Gevlinderd-Alexander Olbrechts*****

Met dank aan Uitgeverij Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Alexander Olbrechts

Genre: Thriller

Aantal pagina’s: 281

Verschijningsdatum: mei 2022

Over de auteur:

Alexander won de schrijfwedstrijd met zijn novelle De Tantalusmoorden. Hij is als medisch laboratoriumtechnoloog werkzaam in een van de grootste bloedbanklaboratoria van België en verwerkt zijn medische achtergrond graag in zijn verhalen. Hij probeert als schrijver van het platgetreden pad te blijven, door verschillende elementen in het verhaal te incorporeren en met andere invalshoeken te experimenteren.

http://www.godijnpublishing.nl

Achterflap:

In Gevlinderd treffen gruwelijke moorden en persoonlijke drama’s de gynaecologe Lydia Muysen. Aan haar turbulent verleden heeft Lydia – Lys voor de vrienden – een zware depressie en een alcoholverslaving overgehouden. Tijdens de sessies met haar therapeut verhaalt Lys over haar verleden en probeert ze op haar eigen manier deze ingrijpende gebeurtenissen te verwerken.

Lys groeide op in een disfunctioneel gezin en haar kinderjaren werden vooral gekleurd door de afwezigheid van haar vader, maar ook door de ziekte en het overlijden van haar geliefde broer Gabriel. De tweede grote tegenslag, die ze op volwassen leeftijd te verwerken kreeg, was de ontdekking dat ze onvruchtbaar is en dat haar man Richard Duquesne in de nasleep hiervan een kind bij zijn secretaresse heeft verwekt.

Tot overmaat van ramp ontdekt Lys dat ze zich in het epicentrum bevindt van het onbekende plan van een gruwelijke seriemoordenaar die vrouwen genitaal verminkt en een grote, tropische vlinder op hun vagina speldt. De moordenaar laat bij elk nieuw lichaam de afgesneden delen van het vorige slachtoffer achter, vormgegeven als een morbide vlinderkarikatuur. Zal Lys zich in haar mentaal wankele toestand uit deze penibele toestand weten te redden of wordt ze het volgende slachtoffer van de moordenaar?

Mening:

Allereerst de cover: ik heb best wel wat reacties gezien van mensen die de cover niet mooi vonden en om eerlijk te zijn zou ik dit boek puur op de cover laten liggen. Maar ik weet ook dat je nooit alleen op de omslag af moet gaan, maar liever op de achterflap. En die sprak mij zeker wel aan. Een succesvolle vrouw die kampt met de nodige problemen en een seriemoordenaar die gruwelijke taferelen achterlaat en ik ben nieuwsgierig hoor! Bovendien las ik eerder van Alexander Olbrechts al Het eindigt met jouw dood. Die vond ik erg goed en ook dat was een reden dat ik Gevlinderd graag wilde lezen. Terug naar de cover: deze is perfect gekozen bij het verhaal.

Het boek begint meteen met een spannende scène waardoor je meteen in het verhaal gezogen wordt. We volgen het leven van Lydia Muysen, Lys die gynaecologe is, hart heeft voor haar patiënten en haar leven perfect op de rit heeft. Een mooi huis met praktijk, mooie auto, de duurste en mooiste kleding, kortom, een rijk en luxe leven. Ook haar moeder lijdt een luxe leven, terwijl haar man zwaar dement in een verpleeghuis woont. Maar dit alles is maar schijn. Achter al die luxe en rijkdom schuilt een groot verdriet. Gabriel, de broer van Lys, is op jonge leeftijd overleden na een zwaar ziekbed. Lys had een sterke band met haar broer en hij was haar steun en toeverlaat tijdens haar moeilijke kinderjaren. Zijn overlijden liet een grote leegte achter en Lys heeft dit nooit kunnen verwerken. Altijd als ze in de spiegel kijkt ziet ze het gezicht van haar broer.

Lys en haar man Richard wilden graag een kind, maar toen bleek dat Lys onvruchtbaar was. Lys kwam er op een nogal pijnlijke manier achter dat haar man een kind had verwekt bij zijn secretaresse. Dit leidde tot nog meer pijn en verdriet bij haar. Ze vlucht in de alcohol en kampt met een zware depressie door dit alles. Ook moeder Sybille, die niet weet dat haar dochter onvruchtbaar is en er bij Lys op aan blijft dringen dat ze graag een kleinkind wil, stopt haar verdriet om haar zoon weg en laat de alcohol rijkelijk vloeien.

Dan blijkt er een seriemoordenaar in de buurt aan het werk te zijn. Zijn slachtoffers zijn allemaal vrouwen en worden op gruwelijke wijze verminkt. Ook laat hij steeds een prachtige vlinder achter op het lichaam van het slachtoffer. De dader komt steeds dichter in de buurt van Lys. Hoe groot is het gevaar voor haar en wat is de relatie met de slachtoffers?

Wauw, wat kan die Olbrechts schrijven zeg! Je zit als het ware in het hoofd van Lys. Haar karakter is zo geweldig goed uitgewerkt. Je voelt haar verdriet, haar onmacht, ze kruipt onder je huid. Ik heb genoten van de sessies bij haar therapeut, waarbij ze heel cynisch uit de hoek kon komen. Ik voelde gedurende het hele verhaal zo ontzettend met haar mee. Ik had eerst moeite met de uitgebreide beschrijvingen van haar kleding en de dure merken die ze droeg, maar het geeft goed weer dat dat maar schone schijn is. Eigenlijk kreeg ik steeds meer medelijden met haar.

De moorden zijn gruwelijk beeldend beschreven. Bij elke moord zag ik het zo goed voor me, dat ik inmiddels geen nagels meer over heb. Gaandeweg had ik wel een aantal verdachten op het oog, maar steeds weer werd ik op het verkeerde been gezet en ging het weer een andere kant uit.

We hebben een stukje verleden en een stukje heden van Lys gezien en door het verleden snappen we het heden heel goed. De ontknoping vond ik bizar, maar erg knap bedacht. Van begin tot einde was dit genieten met een grote G en kan ik met recht zeggen dat ik fan ben van Alexander Olbrechts.

Vijf stralende sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Sandra las: Het schaduwhuis-Anna Downes**1/2

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Anna Downes

Genre: Literaire thriller /NUR 305

Aantal pagina’s: 352

Verschijningsdatum: juni 2020

Over de auteur:

Anna Downes werd geboren in Sheffield, maar woont tegenwoordig in Australië. Haar debuut Het veilige huis baseerde ze op de ervaringen die ze opdeed tijdens een vakantiebaan als housesitter aan de Franse kust.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Wanneer Alex met haar twee kinderen in Pine Ridge aankomt, is ze van plan om het leven een nieuwe start te geven. Deze idyllische, van de wereld afgezonderde gemeenschap lijkt er de perfecte plek voor. Maar wanneer ze voor haar huis dozen met sinistere inhoud begint aan te treffen, verdwijnt Alex’ gemoedsrust. Ze krijgt verhalen te horen over gebeurtenissen in Pine Ridge van jaren geleden. Verhalen die haar griezelig bekend voorkomen, en nu lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Alex beseft dat als ze haar kinderen wil beschermen, ze het gevaar in Pine Ridge onder ogen moet komen…

Mening:

Alex verhuist met zoon Oliver van 14 jaar en dochter Kara van 8 maanden naar Pine Ridge. Een ecodorp op 2 uur rijden vanaf Sydney. Ze huurt de woning van Jenny, die hen allerhartelijkst ontvangt. Ze huurt de woning tijdelijk, voor 3 maanden. Daarna wordt er gekeken, in samenspraak met de andere bewoners of ze er mag blijven. Al gauw komen er vragen: waarom is Alex hier naartoe verhuisd? Waarom krijgt ze dreigmails van ene Stuart? Wie stuurt haar dozen met macabere inhoud en wat is het teken wat ze op verschillende plekken tegenkomt. En dan is er nog Kit. Hij is de oprichter van het dorp. Maar is hij werkelijk wie hij zegt te zijn?

Daarnaast volgen we het verhaal van Renee. Getrouwd met Michael en moeder van Gabriël. Zij runnen een bloemenkwekerij. Ook hier weer allerlei vragen: wat is er met Gabriël aan de hand? Waarom gebeuren al die vreemde dingen? Wie doet dat en waarom?

Gedurende het verhaal komen er langzamerhand antwoorden op al deze vragen. Wat er in het verleden is gebeurd in Pine Ridge lijkt zich te herhalen. Alex besluit op onderzoek uit te gaan. Ze moet duidelijk zien te krijgen wat echt is en wat niet.

Het verhaal is op zich goed bedacht. Een dorp in the middle of nowhere met allerlei excentrieke bewoners die allemaal wel een geheim met zich mee lijken te dragen. Ingrediënten voor een spannend verhaal. Op een aantal punten was het ook spannend, maar de auteur wist die spanning voor mij niet voldoende vast te houden. Als de spannende momenten er waren, en dat waren er eigenlijk maar twee of drie, dan zakte het heel snel in en kwam er gewoon geen climax. Ineens was het spannende moment gewoon voorbij. Voor de rest kabbelt het verhaal een beetje voort en was met name de verhaallijn rond Renee erg voorspelbaar. De verhaallijn rond Alex had de auteur meer uit kunnen halen, zeker wat betreft de dreigmails en haar verleden dat daarbij hoort.

De karakters daarentegen zijn erg goed uitgewerkt. Je voelt de angsten en onzekerheden van Alex als moeder zijnde. De dingen waar Oliver als puber mee worstelt, want wat doe je als jochie van veertien die er, net als elke puber, heel graag ‘bij wil horen’? En Kit, de mysterieuze Kit, uiteindelijk snap je heel goed wie hij is en waarom hij doet wat hij doet. Ook Renee en Michael zijn goed neergezet. Ouders van hetzelfde kind en de dingen toch zo anders beleven. De overige karakters die een wat minder grote rol spelen zijn een prima aanvulling op het geheel. En dan het plot. Tja, ook hier had meer ingezeten. De verhaallijnen komen uiteindelijk wel als één geheel bij elkaar, maar ik vond het te makkelijk en nogal afgeraffeld.

Twee en halve sterren.

Sandra Remmig.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂