Jac las: Marionet-Daniel Cole*****

Over de schrijver:

Daniel Cole ( 1983), verdiende als ambulancebroeder de kost. Voorheen werkte hij bij de RSPCA  ( dierenbescherming) en bij de Royal National Lifeboat Institution, het Engelse equivalent van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij. Hij woont tegenwoordig in Bournemouth, Engeland.

( Bron: https://www.harpercollins.com/cr-124346/daniel-cole en interview http://www.publishersweekly.com/pw/by-topic/authors/interviews/article/72689-baseball-bat-to-the-head-pw-talks-with-daniel-cole.html)

Over het boek:

Die Baxter, dat is een grote, latente kop-staartbotsing

Ragdoll begon met een overdonderende rechtbankscène, Marionet begint met een intrigerende proloog die zich afspeelt na het slagveld, en waarin Emily Baxter door twee special agents van de FBI en CIA wordt ondervraagd.

Emily Baxter was m’n favoriete karakter uit Ragdoll,  een egoïstische bitch, zoals ze met haar vriendje Thomas Alcock omgaat. Vloekend, scheldend, tierend en bij tijd en wijle zelfs hysterisch en gillerig, snauwerig, prikkelbaar, vaak licht ontvlambaar en bij vlagen stierlijk vervelend, disfunctioneel en reuze achterdochtig.

Zij is door Wolf een paranoïde wrak geworden.

Door haar uiterst belangrijke rol bij het oplossen van lappenpoppenmoorden, wordt Baxter door de FBI uitgenodigd om een andere mysterieuze moord op te lossen. Op 2 december 2015 is tussen de kabels van de Brooklyn Bridge n.l. een gebroken lichaam gevonden. Het woord ‘lokaas ‘is diep in zijn borstkas gekerfd. Maar er is meer. Op 6 december is in de VS een tweede moord gepleegd. Baxter wordt gedetacheerd bij  de NYPD. Een pr stunt zogezegd.

Het is nodig. De media duiken er op. Andrea Hall, de mediageile anchorwoman van het nieuws in Engeland en de theorie van dominee Jerry Pilsner Junior over Azazel, de theorie van de gevallen engel, die lichaam na lichaam in bezit nam, doen de ronde onder kijkers en lezers, en zetten de politieautoriteiten onder druk.
Wat volgt is een imponerende race, een race waarbij de tegenstander extremer en groter schijnt te zijn dan vermoed.

Conclusie:

Daniel Cole handhaaft zijn schrijfstijl uit z’n debuut. En daar zijn we uitermate gelukkig mee. Hij  gaat zelfs nog een stapje verder.

Is deze thriller dan schaamteloos over de top en ongeloofwaardig? Surrealistisch zelfs?

Gelukkig totaal over de top, maar ongeloofwaardig? Kijk maar eens rond in deze maatschappij. Op internet en Twitter kom je deze figuren bij bosjes tegen, vooral als ze het ergens niet mee eens zijn. Maar Baxter vergelijken met internet randfiguren is niet eerlijk. Baxter heeft goede redenen voor haar gedrag. Bovendien na 11 september 2001 bevat elk rampenscenario een zekere mate van realiteit, hoe extravagant ook geformuleerd.

Het boek bevat een groot aantal bijzonder karakters, waar je van gaat houden. Veel harde, diep zwarte en sarcastische grappen. En talloze wisecracks en situaties. Elke pagina bevat wel een paar grappen.  Dit boek is alles wat het naar Nederlandse politiek correcte gebruiken niet mag zijn, net als de Luizenmoeders,  en biedt daarom zo enorm veel leesplezier dat dit argument in een klap van de tafel geveegd wordt.

Kunstig speelt Cole met de  tijdlijnen, met gebeurtenissen uit 2014, 2015 en 2016.
De proloog, spelend in januari 2016, zit barstensvol met zinnen die je niet kunt plaatsen, omdat deze betrekking hebben op zaken en gebeurtenissen die zich afspelen in december 2015. Dit komt meer voor in het boek: een naam, een gebeurtenis die terloops genoemd wordt en verderop, na tig bladzijden, wordt toegelicht. Een schrijftechniek die maakt dat je moet blijven opletten. Overigens kom je als lezer niet in de problemen met de tijdlijnen.

Boeiende schrijfstijl met veel, heel veel venijnige dialogen, karakteristieke hoofdrolspelers, veel en pikzwarte humor en bizarre gebeurtenissen die voor een drukkende spanning zorgen. Na de lange aanloop – vergelijk het maar met de aanloop in American Psycho van Ted Easton Ellis – ontrolt zich een dijk van een thriller, met een tikkeltje horror.

Daniel Cole heeft met z’n tweede boek bewezen dat hij een blijvertje is. Wat mij betreft terecht. Kun je dit boek lezen, los van Ragdoll? Jazeker. Je mist enkele verwijzingen, maar niets essentieels.  En de e-readers missen ditmaal de blauwe draad. Prima gedaan van Luitingh-Sijthoff.

Vijf sterren.

Jac Claasen.

Riejanne schrijft: Taalmaatjes

Een paar maanden geleden bedacht ik me dat ik graag weer iets als vrijwilliger wilde doen, maar wat? Er zijn zoveel mogelijkheden dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Wel stond het gelijk al vast dat ik echt iets met mensen wilde doen in plaats van voor mensen. Nou dat was al een goede stap in de richting 😉

Al zoekende stuitte ik op het Huis der Taal. Nu zullen jullie wel begrijpen dat bij het lezen van het woord taal onmiddellijk alle bellen gingen rinkelen. Ik bedoel Taal en lezen.…dat is toch onlosmakelijk met elkaar verbonden! Dus de stoute schoenen aangetrokken, de laptop erbij gepakt en gemaild met de vraag of ze nog vrijwilligers nodig hadden. Het antwoord volgde al snel en was kort maar krachtig: Ja!

Al snel besloot ik me aan te melden als vrijwilliger en volgde er een intakegesprek. Vanuit dat intakegesprek werd ik steeds enthousiaster en besloot gelijk akkoord te gaan. Nu was het wachten op de introductiecursus….

31 januari was het dan zover. De cursus zou beginnen. Ik had geen idee wat ik er van moest verwachten, dus besloot er blank in te gaan en alles op me af te laten komen. We waren in totaal met 12 mensen die zich aangemeld hadden. Eerst volgde een korte kennismaking en kregen we informatie over de inhoud van de training.

Daarna begon het “echte “ werk. Er ging een wereld voor me open wat informatie betreft. Iedereen weet dat men hier een inburgeringsexamen moet doen, maar voor mij was het totaal nieuw dat men dat ook op verschillende niveaus kan doen! Ik heb altijd gedacht dat het een standaard examen was, maar gelukkig dachten velen dat met mij 😉 Oh en dan alle communicatieregels die ineens op je af komen! Zoveel dat we elkaar soms vertwijfeld aan keken. Hoe moeten we dit ooit gaan onthouden en sterker nog, in de praktijk gaan brengen? Bizar eigenlijk hoe zoiets je dan ineens onzeker kan maken, terwijl het eigenlijk niets anders was dan hoe we in ons dagelijks leven communiceren.  Het enige verschil was dat we ons nu bewust waren van hoe we communiceren, wat daar eigenlijk allemaal bij komt kijken! Erg leuk om dat eens onder de loep te nemen mensen, je staat versteld van wat je allemaal doet!

7 februari was de tweede training. We moesten in een kring gaan zitten, zonder dat we een idee hadden wat ons te wachten stond. Vervolgens kwam er een dame de ruimte binnen, ging voor de groep staan en begon een heel verhaal -in wat later bleek- Pools te vertellen. In eerste instantie dachten we nog dat ze zich aan het voorstellen was, maar het verhaal duurde wel heel lang. Vervolgens ging ze heen en weer lopen tussen een tafel en een stoel.  Hilarisch wat er dan in een groep gebeurt! De gekste dingen ga je bedenken om erachter te komen wat ze ons wil vertellen. Er waren zelfs cursisten die haar stappen gingen tellen! Om het nog wat ingewikkelder te maken kwamen er ook nog eens een boek, een krant, een bloem en een koffiekopje tevoorschijn. En toen kwam het! Volledig in het Pools ging ze ons opdrachten geven. Ook wel weer heel bijzonder om te ervaren hoe ver je met handen en voeten komt, door gewoon te kijken naar wat iemand doet!

Wat een wijze les was dit zeg, confronterend ook! Omdat het zo goed weergeeft hoe iemand zich moet voelen die hier als anderstalige het land binnen komt. En ja, ik was me er van bewust dat ik me te midden van een grote groep Nederlanders bevond en dus ten alle tijden om hulp kon vragen, kon communiceren in mijn eigen taal, maar wilde ook zo graag weten wat de Poolse ons duidelijk wilde maken. Wilde horen wat ze te zeggen had! Als wij dit gevoel al zo sterk hebben, hoe moet het dan voor een anderstalige zijn die noodgedwongen huis en haard heeft moeten verlaten? Die in een land komt, waarvan ze niet weet wat er van haar verwacht wordt, waar ze zich niet verstaanbaar kan maken, simpel om de reden dat wij hun taal niet spreken en ons Nederlands voor hen abracadabra is! Hoe verloren voel je je dan?

De laatste training was 14 februari en hierin werd materiaal besproken wat we kunnen gebruiken om hun woordenschat te vergroten, hoe belangrijk het is om met verschillende werkvormen te spreken etc.  En natuurlijk de cultuurverschillen. Dat laatste spreekt mij dan ook weer zo aan! Ik hou van andere culturen, vind het mooi om te zien hoe elke cultuur zijn eigen waarden en normen heeft. En hoe mooi is het dat je van elke cultuur ook weer wat kunt leren!

Inmiddels ben ik gekoppeld aan een anderstalige en hoop ik heel snel te gaan starten. Hoe groot was de verrassing dat deze persoon naast het leren spreken ook iemand zocht die met haar mee wilde lezen, omdat ze ook die vaardigheid wil verbeteren. Gekscherend zei ik nog dat de eerste woorden die ik ze ga leren zijn: Samenlezenisleuker en waailap! Want eerlijk is eerlijk, als je die woorden kent is het leven toch een stuk leuker 😉

Riejanne Zwiers.

Samen wachten op, om te recenseren

**Voor Boek10 van Godijn Publishing mogen wij de Fantasy Midland van Marguerita le Roy oppakken ter recensie. Hij verscheen op 9 december vorig jaar en nu zetten wij hem nog even in het zonnetje… stay tuned….

**Bij SVM Publishing verscheen pas het eerste boek te weten Flirten met de baas van Natasha Madison. Deze door Olga Hoekstra vertaalde New Adult is het eerste deel van de serie “Flirten met….” Dat gaat genieten worden!

**Op 15 maart verschijnt Kleine moordenaar-Een Bloedwetten-bronvertelling, van Sophia Drenth en wij zijn de gelukkige deelnemers van de Blogtour omtrent deze Fantasy. Whoooop 31 maart mag onze recensie online!

Over Midland:

Als de grenzen tussen dromen en realiteit vervagen, waar vertrouw je dan op?

Wanneer Sammy beseft dat ze elke ochtend ontwaakt met schrammen en kneuzingen die ze in de duistere wereld uit haar nachtmerries heeft opgelopen, vreest ze dat ze krankzinnig wordt. Naarmate de ernst van de verwondingen toeneemt, rest haar echter geen andere keuze dan deze serieus te nemen.Samen met haar beste vriend Matt probeert ze te achterhalen wat haar dromen betekenen. Hun zoektocht leidt hen naar Daron, iemand die haar zowel in haar slaap als in het dagelijks leven de stuipen op het lijf jaagt, en die beweert hetzelfde door te maken als zij. Hoewel Sammy liever uit zijn buurt blijft, ziet ze zich gedwongen zijn hulp te aanvaarden. In het gezelschap van een man die ze niet vertrouwt, betreedt ze een wereld die eeuwenlang voor de mensheid wordt verborgen. Een wereld waar zelfs de doden onwelkom zijn.

Over Flirten met de baas:

Eén blik, één aanraking. Eén nacht.

Als we de regels breken, zal ons leven nooit meer hetzelfde zijn.

Dus het is een goede zaak, dat regels werden gemaakt om te verbreken.

Over Kleine moordenaar:

De twaalfjarige Rafaël heeft één wens: van de tirannieke luimen van zijn vader verlost worden. Wanneer hij in de door waterpest getroffen straten van Hofstedes Scheepskwartier getuige is van een moord, lijkt het erop dat hij de ideale leermeester heeft gevonden. Maar hij komt bedrogen uit.

Kleine moordenaar vertelt het verhaal over de geboorte van Ravàn, de rebel onder de Ath’vacii.

Jac las: Het wolvenrijk-Jean Christophe Grangé****1/2

Over de auteur:

Jean-Christophe Grange is journalist, schrijver en scenarist, en geboren op 15 juli 1961 in Boulogne-Billancourt. Het is een van de weinige Franse thrillerauteurs die doorgebroken is in de VS. Hij studeert aan de Sorbonne en begint als copywriter. In 1989, werkt hij als free-lancer voor fameuze tijdschriften zoals Paris Match, The Sunday Times en National Geographic. De reizen en verslagen die hij maakt zullen een bron van inspiratie voor zijn latere werken blijken te zijn In 1994 schreef hij zijn eerste roman De vlucht van de ooievaars. Geroemd door de kritiek. Zijn tweede roman, De bloedrode gletsjer ( 1998), is zijn doorbraak naar het grote publiek.

Naast zijn carrière als romanschrijver, schreef hij diverse scenario’s gebaseerd op zijn eigen boeken, maar schreef ook het scenario voor een stripboek: La Malédiction de Zener (de Philippe Adamov).

Over het boek:

Verhaallijn 1

Anna Heymes, 31, geen kinderen, getrouwd met Laurent Heymes, directeur van het studie- en onderzoekscentrum van het ministerie van Binnenlandse Zaken, heeft last van vervagende, vervormde, vertekende beelden van gezichten en herinneringen. Met name het vertrouwde beeld van het gezicht van haar man  herkent zij niet meer. Black outs, hallucinaties, gezichten lopen door elkaar en vormen een afschuwelijk masker. Een neuro-degeneratieve ziekte? Een kleine weefselafsterving in de rechter hersenhelft, in het onderste gedeelte van de temporale kwab? Een fysieke oorzaak? Of een psychisch trauma zoals Mathilde Wilcrau, een psychiater-psychoanalytica die zij  heeft ingeschakeld voor een second opinion, oppert. Een schok? Een paranoïde psychose? Wat is er met haar aan de hand?

Dan doet Anna een bizarre ontdekking en breekt de hel los. Waarom zit de halve Parijse politiemacht achter haar aan?

Verhaallijn 2

Locatie: Parijs, Rue Saint-Denis, Klein-Turkije, waar het barst van de illegale, anonieme Turken.

Drie moorden.

De slachtoffers: drie vrouwen met exact dezelfde kenmerken, ze zijn een jaar of dertig, rossig en mollig. Paul Nerteaux, inspecteur, is op eigen verzoek overgeplaatst naar de afdeling Criminele Recherche van het tiende arrondissement in de rang van gewoon rechercheur van de afdeling Recherche van de Rue de Nancy. Hij wil deze  kans pakken en de zaak van de drie vermoorde Turkse vrouwen oplossen. Hij beseft dat hij het Turkse bastion niet alleen kan binnendringen, en  zoekt hulp in de vorm van Jean-Louis Schiffer, een gepensioneerde wijkagent, een klootzak van een politieman, die diep met z’n vingers in de georganiseerde misdaad zat, door iedereen gevreesd, maar te slim om gepakt te worden.

Conclusie:

De maakbaarheid en breekbaarheid van de menselijke geest en het menselijk lichaam is een geliefd thema bij Jean-Christophe Grangé. Dit leidt in De Passagier tot een vuistdikke, werkelijk adembenemende thriller. In Het Wolvenrijk is de flexibele geest van Grangé weer op dreef met hetzelfde thema.

Op een fraaie manier brengt Grangé beide verhaallijnen bij elkaar in deze uitstekend gedocumenteerde en geplotte thriller, die zich al snel ontpopt tot een page turner. Met hele mooie zijlijnen. De  geopolitieke beschrijvingen en achtergronden zijn weer uiterst actueel. De thrillers van Grangé hebben geen samenhang in de zin dat bepaalde hoofdrolspelers keer op keer terugkomen. Dat is zelfs onmogelijk in veel gevallen. Het slot doet wat geforceerd en gekunsteld aan.

In een mooie, vloeiende schrijfstijl zet Grangé een keiharde thriller neer. Het boek is geschreven in 2002, en door de Geus in 2004 op de markt gebracht. En derhalve al weer veertien jaren oud. Geen probleem.

Qua woordgebruik, woordspel en zinsopbouw heeft hij van een gewone policier, een meedogenloze, bijzonder goed geschreven, literaire thriller gemaakt. Het plakplaatje met dat etiket ontbreekt echter.

4,5 sterren.

Jac Claasen.

*Winactie gesloten* Win Beslist geen moordkuil van Saskia Jansen Storyteller!

Het is ijzig koud dus wij hebben lekker warm binnen gekeken naar alle gifjes en gecheckt of ook stap één was ondernomen…. En ja hoor daar is een winnaar uitgekomen:

Yvonne Kamps gefeliciteerd!!!

Jij mag ons een mailtje sturen naar Samenlezenisleuker@gmail.com met je adres gegevens en dan zullen wij zorgen dat dit bij Saskia terecht komt. Het enige wat jij daarna hoeft te doen is geduldig wachten op de pakjesmeneer! (ongeduldig mag ook 🤪)

Wij bedanken Saskia Jansen Storyteller nogmaals voor deze prachtactie! Niet gewonnen? Ren dan gewoon lekker naar de boekhandel, krijg je het nog warm van ook…. 🤗

Vertelden wij afgelopen week nog dat het boek met de verhalen van Saskia Jansen Storyteller overal te koop is,  en dan maak je nu ook gewoon kans bij ons op dit boek! Super toch?!

Wat moet je daarvoor doen? Nou dat zullen wij eens even vertellen 😉

1: Like de Facebookpagina van Saskia via onderstaande link:

Saskia Jansen Storyteller

2: Reageer in onze Facebookgroep Samenlezenisleuker onder deze winactie met je leukste honden-gifje 😀

Geen verplichting maar het zou wel erg gaaf zijn als je dit openbaar zou willen delen op je tijdlijn. Even naar onderen scrollen en dat kan dan heel gemakkelijk via het Facebookicoontje.

Nou dat was het alweer…. piece of koekie toch? Let’s do this en wij zeggen: succes allemaal want wij hebben het al in ons bezit en hij is gaafff. Saskia een hele dikke dank voor deze geweldige actie!!

Vrijdag 2 maart zullen we de gelukkige winnaar bekend maken, whoohoooo.

Over Beslist geen moordkuil:

Saskia Jansen (1976) is een hardwerkende moeder en echtgenote die zichzelf omschrijft als dromenjager en dierenliefhebster pur sang.

In Beslist geen moordkuil geeft zij de lezer een kijkje in haar leven, waarin zij zich als geen ander inleeft in de mensen en dieren die op haar pad komen. Soms ontroerend, dan weer humoristisch. Door haar openhartigheid en makkelijke manier van schrijven wist zij op het internet al vele harten te veroveren met haar korte verhalen.

Duorecensie Karin & Corina: Meedogenloos-Sharpe & Skaye****1/2

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het recensie-exemplaar

Auteur: J.Sharpe & Melissa Skaye

Uitgever: LetterRijn

Aantal pagina’s: 270

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 22 februari 2018

Over de auteurs:

Melissa Skaye (1972) is auteur van de VT-thrillerreeks: Virtuele tango, Verboden tranen en Verleden tijd. Verminkte toekomst is het vierde deel van de reeks met rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra in de hoofdrol. Ook is zij auteur van de thriller In onschuld en van de fantasyreeks Jeremy Jago. Ze heeft in diverse bundels korte thrillerverhalen gepubliceerd. Melissa woont samen met haar man en twee kinderen in Hoorn.

( http://www.melissaskaye.nl )

J. Sharpe – pseudoniem van Joris van Leeuwen (1986) – heeft verschillende mysterieuze thrillers en fantasyboeken geschreven, alsmede meerdere korte spannende verhalen. Zijn werk wordt regelmatig vergeleken met de werken van auteurs zoals o.a. Stephen King, Peter Straub en Dean Koontz. Hij begon met schrijven toen hij acht jaar was. Hij woonde twee jaar op het Portugese eiland Madeira en was een fanatieke lezer. Al snel was hij echter door zijn Nederlandse leesvoer heen en besloot hij zelf te gaan schrijven.

( http://www.jsharpebooks.com )

De cover:

Karin:

Duister, onheilspellend. Hoe staat dit in verhouding met de titel? Nieuwsgierig makend en ik vind het gaaf!

Corina:

Een verlaten huis in een bos, donkere kleuren, ja dat triggert…. wat is daar gebeurd?? Love it.

De achterflap:

Nadat hun ouders zijn vermoord, slaan de zusjes Mandy en Lisa Peeters op de vlucht. Het belastende bewijsmateriaal dat ze bij zich dragen, maakt dat ook zij moeten vrezen voor hun leven.

Vier jaar eerder verdween de toen dertienjarige Californische India Johnston spoorloos. Ze duikt buiten het zicht van haar familie op in de gedwongen prostitutie in België. Dan is er een klant die zich haar lot aantrekt.

Tim Bosman en Suzanne Meyer hebben elkaar na het verbreken van hun relatie al ruim zeven jaar niet meer gezien. Tim heeft in de journalistiek te maken met uiteenlopende zaken, waarbij hij niet altijd vrienden maakt. Als de omstandigheden Tim en Suzanne weer bij elkaar brengen, staat hun leven op het punt voorgoed te veranderen.

Op het eerste gezicht lijken dit drie op zichzelf staande gebeurtenissen. Schijn bedriegt …

Meningen:

Corina: 

Ik lees de proloog en weet gelijk OMG dit gaat wat worden! En ja hoor vanaf het eerste hoofdstuk hebben Sharpe & Skaye me te pakken. What’s going on??

Karin:

Sharpe & Skaye. Het bekt direct al zo lekker hè en gloeiende gloeiende wat een verhaal zet deze combinatie hier neer zeg!

Corina:

Vanuit verschillende personages word je mee genomen door het verhaal en al snel lopen de rillingen over mijn rug. De lijntjes aan elkaar knopen lijkt me een onmogelijke taak, maar ik zit als een gek te schelden onder het lezen en alle personages kruipen onder mijn huid. Applaus heer en dame goed gedaan.

Karin:

Dit is snoei- en snoeihard, de spanning is regelmatig om te snijden en in dit verschrikkelijke gebeuren, gevuld met actie, met uiteraard ook moord, staan de personages als een huis. Wat zeg ik? Als een compleet flatgebouw.

Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld en een ieder speelt zijn eigen unieke rol. Men neme een journalist, een privé-detective. Men neme ontvoerde meisjes of meisjes van wie de ouders bruut zijn vermoord. Men neme een prostituee ganger. Volg je me nog? Wel, in het boek wil-je-gewoon-niet-anders dan dit volgen, wil je weten hoe dit bij elkaar gaat komen met een grote ‘Hoe dannn’ in je achterhoofd. En dan de emoties die dit bij me teweeg wist te brengen zeg. Och och de ellende en dan het afschuwelijke besef: dit bestaat…

Corina:

Dit is niet voor tere zieltjes want OMG wat een gruwel en dan niet persé in moord en doodslag of uitgerukte ingewanden, maar de WTF momentjes zijn in Aalsmeer niet van de lucht. De wetenschap dat dit echt gebeurt maakt je misselijk en toch wil je doorlezen, want wat schrijven Sharpe en Skaye heerlijk samen…. Alles klopt gewoon, toch?

Karin:

De schrijfstijl in deze is puur, direct, beeldend en het superknappe is dat verschrikkelijke gebeurtenissen op uiterst precieze wijze neergezet worden. Deze gebeurtenissen komen ontzettend binnen en dit duo weet het qua details perfect binnen de perken te houden. Dat zie ik echt als een gave.

Corina:

Langzaam ga je verbanden zien, maar die daadwerkelijke punt op de i kan je nog niet zetten. Er komt nog wat aan, maar wat? En dan doen ze iets…. het is een beetje op het randje en toch houd ik ervan, want hé, dat is toch een mooie twist! Maar hoe nu verder? Kan het wel tot een goed einde komen zo?

Karin:

Resumé: we hebben spanning, geweldige personages, maag omkerende situaties actie en moord. Doe je gordel maar om want het geheel is dan ook nog eens compleet onvoorspelbaar. Het neemt wendingen die je zó niet ziet aankomen! Niks maar dan ook niks is zeker. Eén wending wordt teruggedraaid en ondanks de hoop die dit geeft vond ik dit ergens jammer. Kort door de bocht: een twist is een twist. Deze terugkomst wordt echter uiteindelijk weer monsterlijk ‘rechtgezet’.

Corina:

Ola ola ola en dan is daar DE ontknoping en zit ik met mijn hand voor mijn mond en denk alleen maar, neeeeeee dit kan niet? Maar ja het kan en het klopt. Het daadwerkelijke einde van het boek maakte me gewoon een beetje boos, want het is niet allemaal eind goed, al goed en ik heb gewoon medelijden met het personage…. Ik zit echt met kloppend hart en tienduizend vragen. 😦

Karin:

Wanneer uiteindelijk dan alle lijntjes samenkomen, wanneer alles duidelijk is en op de plaats is gevallen volgt daar het epiloog. Prachtig afgewerkt, het laat je als lezer compleet beduusd achter en dit moet echt, echt even bezinken.

Conclusie:

Karin:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 4.5

Leesplezier: 5

Spanning: 5

Psychologie: 4.5

Plot: 5

Corina:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 5

Leesplezier: 5

Spanning: 5

Plot: 5

Psychologie: 4

Een unanieme vier en halve ster voor Meedogenloos.

Karin Meinen en Corina Nieuwenhuis.

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar.

Over Midland:

Wanneer Sammy beseft dat ze elke ochtend ontwaakt met schrammen en kneuzingen die ze in de duistere wereld uit haar nachtmerries heeft opgelopen, vreest ze dat ze krankzinnig wordt. Naarmate de ernst van de verwondingen toeneemt, rest haar echter geen andere keuze dan deze serieus te nemen. Samen met haar beste vriend Matt probeert ze te achterhalen wat haar dromen betekenen. Hun zoektocht leidt hen naar Daron, iemand die haar zowel in haar slaap als in het dagelijks leven de stuipen op het lijf jaagt, en die beweert hetzelfde door te maken als zij. Hoewel Sammy liever uit zijn buurt blijft, ziet ze zich gedwongen zijn hulp te aanvaarden. In het gezelschap van een man die ze niet vertrouwt, betreedt ze een wereld die eeuwenlang voor de mensheid wordt verborgen. Een wereld waar zelfs de doden onwelkom zijn.

Myrtle (15) leest:

Over Showstopper:

Showstopper van Hayley Barker is deel 1 in een spannend YA-tweeluik voor de fans van De Hongerspelen. Superspannende young adult voor 13 jaar en ouder.

Hoshiko is de sterattractie van het gevaarlijkste circus van Engeland, waar kinderen van immigranten moeten optreden met gevaar voor eigen leven. De heersende, autochtone elite is dol op de show. Hoe gruwelijker, hoe beter.

Wanneer Ben, zoon van een machtig minister, voor het eerst de show bezoekt, wordt hij op slag verliefd op Hoshiko. Maar terwijl zij adembenemende kunsten op het hoge koord vertoont, wachten onder haar hongerige leeuwen. Kan Ben haar helpen ontsnappen uit deze gevangenis? En heeft hij de moed het systeem aan te klagen dat zijn moeder als minister in stand houdt?

Jac leest:

Over Marionet:

In Marionet, het vervolg op bestseller Ragdoll van Daniel Cole, is er een copycat moordenaar aan het werk…

Rechercheur Emily Baxter krijgt te maken met een nieuwe zaak die haar akelig bekend voorkomt: een lichaam dat in dezelfde onmogelijke houding is opgehangen aan draden als bij de Ragdoll-moorden. Dit keer ligt het lichaam echter aan de andere kant van de wereld, en met het woord LOKAAS in de borst gekerfd. Terwijl de media-aandacht steeds groter wordt, moet Baxter helpen bij een andere moordzaak. En dan treft ze eenzelfde soort moord aan: nu staat het woord POPPEN op de borst. Voor wie is het lokaas bedoeld, en wie zijn de poppen? Maar nog belangrijker, wie heeft de touwtjes in handen?

Corina leest:

Met dank aan Daniel Meyer voor het recensie-exemplaar

 

Over Het masker van Venus:

..Er verschijnt een nieuw scherm dat de plattegrond van een grote stad toont. De man buigt naar voren om een straatnaam te lezen. ‘Daar zit je nu dus,’ lacht hij. ‘Je bent een eind van huis, Daan.’…

Samen met zijn vriendin Sofie is Daan Meyer naar het zuiden van Japan vertrokken. En hoewel Daan niets met de nieuwe cannabisvariant Venus van zijn vermoorde vriend Leo te maken wilde hebben, beheert hij nu de fabriek die Leo aan hem heeft nagelaten. De koivoerfabriek is de perfecte dekmantel om ongestoord nieuwe Venus-varianten te kunnen ontwikkelen. Het geld stroomt binnen.

De onbekende drone die over de plantage van Daans fabriek vliegt, lijkt onschuldig. Tot de volgende avond het hoofd Beveiliging half dood wordt aangetroffen op het strand. Tijdens het onderzoek naar de moordaanslag plaatst de politie steeds meer vraagtekens bij de activiteiten van de fabriek. De protectie die Daan en Sofi e krijgen van de yakuza uit Tokio vertoont hiaten. Een gruwelijke tragedie trekt Daan vervolgens in een stroomversnelling omlaag en toont hem zijn duistere kant …

De inbeslagname van 720 kilo cocaïne in de havens van Antwerpen en Rotterdam lijkt een onbelangrijk detail, maar Daan en zijn fabriek zijn pionnen in een krachtenspel dat hem via een oud militair vliegveld in Tsjechië terugbrengt naar Nederland. Een onverwachte ontmoeting in Amsterdam luidt de eindfase in. Daan realiseert zich dat er geen spelregels zijn en dat hij nog maar één kans heeft om het initiatief naar zich toe te trekken en te overleven.

Het masker van Venus is het vervolg op De man van Venus.

Nieuw! Beslist geen moordkuil-Saskia Jansen Storyteller

Jullie weten het vast nog wel dat we tot een tijdje terug regelmatig een kort verhaal publiceerden van “onze” Saskia Jansen en toen was het even stil. Niet omdat ze gestopt was met haar te leuke schrijfsels, maar omdat ze druk bezig was met haar eerste echte boek Beslist geen moordkuil. Al haar geweldige verhalen gebundeld zodat je alles nog eens kan lezen en ook nieuwe verhalen kunt ontdekken. Gaaf of gaaf? Dikke gefeliciteerd Sas, we zijn bijna net zo trots als jij nu, dit is geweldig!

In januari dit jaar verscheen deze mooierd en het is nu dus overal te koop voor €17.95 Wij hebben hem al en dit boek is toffff! Dus ren naar de winkel of kruip achter je laptop en zoek bijvoorbeeld dat blauwe mannetje even op.

Volg je Saskia en haar korte verhalen al? Nee?? Dat kan hier!

Facebookpagina Saskia Jansen Storyteller

Binnenkort meer Beslist geen moordkuil bij Samenlezenisleuker

Stay Tuned! 😀

Over Beslist geen moordkuil:

Saskia Jansen (1976) is een hardwerkende moeder en echtgenote die zichzelf omschrijft als dromenjager en dierenliefhebster pur sang.

In Beslist geen moordkuil geeft zij de lezer een kijkje in haar leven, waarin zij zich als geen ander inleeft in de mensen en dieren die op haar pad komen. Soms ontroerend, dan weer humoristisch. Door haar openhartigheid en makkelijke manier van schrijven wist zij op het internet al vele harten te veroveren met haar korte verhalen.

Jac las: Het meesterwerk-Geir Tangen****1/2

Over de auteur:

Geir Tangen, Noors van geboorte (1970), is opgeleid als leraar Noors en maatschappijleer en beheert de grootste crimeblog van Noorwegen. Hij beschrijft zichzelf als een dromer, nog steeds de gekke tiener, die geen grenzen kent in zijn dromen. In het dagelijks leven een vader en opa, een man en een vriend. Een leraar en een schrijver.

Het interview in Samenlezenisleuker van 9 februari 2018 geeft een ontzettend mooi inkijkje in de manier van werken van Geir Tangen. Hij geeft aan dat de ongeveer 80 scènes nauwgezet ingepland zijn, alvorens hij begint met schrijven. En dat hebben wij als lezer gemerkt.

(Bron: Samen praten met: Geir Tangen inclusief Winactie-Win de thriller Het meesterwerk!)

Het meesterwerk is het eerste deel van een trilogie, waarbij het tweede deel reeds in Noorwegen is gepubliceerd en deel drie grotendeels klaar is en in het najaar van 2018 zal verschijnen, althans in Noorwegen.

Over het boek:

Viljar Ravn Gudmondsson is journalist en werkzaam bij de kleine lokale krant ‘Haugesunds Nieuws’. Op 13 oktober 2013 ontvangt hij een mail, waarin een zekere Stein Amli een hebzuchtige vrouw veroordeelt. De straf zal 14 oktober 2013 voltrokken worden. Een dreigbrief? Een idioot die het recht in eigen hand neemt en maatschappelijke uitvreters bestraft?

Wanneer de moord werkelijk wordt uitgevoerd, komt hij in contact met Lotte Skeivoll, inspecteur bij de politie van Haugesund, 32 jaar en leidster van het onderzoeksteam. Beiden hebben grote privé problemen. Bij Viljar is er vier jaren geleden iets gebeurd waardoor hij uitgeblust is en last heeft van hyperventilatie, paniek- en angstaanvallen, angst, depressies. Hij functioneert niet meer. Lotte heeft een vijf jongere zus, Anne, die verslaafd is aan de hard drugs.

Het blijft niet bij een moord.

In een tweede tijdlijn, die speelt in het jaar 2010, gebeuren zaken die vreselijke gevolgen hebben voor de hoofdrolspelers. Het gevolg is dat er een direct verband is tussen de gebeurtenissen van 2010 en de moorden van 2014. Maar welk verband? Wat is er gebeurd dat van Viljar de sterjournalist, een sjofele medewerker heeft gemaakt?

Conclusie:

Tangen heeft een fantastische plot in elkaar gedraaid waarbij, in het tijdvak van 13 tot 20 oktober 2013,  de lezer meegenomen wordt in een draaikolk van gebeurtenissen en ontwikkelingen. Het bekende thema van de eenzame wolf, niet uniek, zie Jo Nesbo, die de kakkerlakken wil verdelgen die door de mazen van het net van politie en justitie zijn geglipt, is erg goed uitgewerkt.

Waar de hoofdrollen zijn toebedeeld aan Viljar Ravn Gudmondsson en Lotte Skeivoll, die beiden psychologisch goed worden neergezet, is Tangen er ook in geslaagd een groot aantal bijrollen van collega’s en kennissen naturel te beschrijven.

Het boek kent een aantal zeer goed uitgewerkte zijlijnen.

De dader vergelijkt de uitvoering van zijn moorden met de partituur van een requiem. In dit geval het requiem (zielenmis) van Wolfgang Amadeus Mozart – Requiem, een mysterieus Meesterwerk (sic!) want het gaat over een reis naar de ultieme bestemming: de dood. Tangen geeft de hoofdstukken,  waarin de verziekte en ontspoorde geest van de moordenaar aan het woord komt en die tot de beste uit het boek behoren, namen uit dit requiem: Introitus,Confitutis Maledictis. Een zeer fraaie vondst van Tangen.

Het boek is vooral ook een eerbetoon aan de Scandinavische misdaadliteratuur. Het aantal verwijzingen naar auteurs en titels is groot en op een gegeven moment zat ik volop mee te denken naar de betekenis van afkortingen. En zowaar, in een geval was ondergetekende de politie voor. Dat deed me deugd. Maar ook het falen van de politie, de fiasco’s en blunders, de onderlinge rivaliteit en competentiestrijd binnen het politieapparaat komen ruim aan bod. Met name de gefrustreerde Lotte Skeivoll staat symbool voor een groot aantal fouten in het hele onderzoeksproces.

Als negatief aspect dient zeker de wisselende schrijfstijl van Tangen genoemd te worden. De auteur gebruikt veelal metaforen die de toonzetting aandikken, waar dat helemaal niet nodig is.  Jammer van de oververhitte, overdreven en soms naïeve schrijfstijl die meer past bij een actie- of oorlogsthriller.

Geir Tangen heeft een volwaardig en uitermate fraai debuut afgeleverd. In korte hoofdstukjes, laverend in de tijd en met een groots plot dat enorm spannend is uitgewerkt, worden een aantal bijzondere  wendingen verwerkt. Het is een donker boek, volledig passend in de traditie van  ‘Nordic noir’.

4,5 sterren.

Jac Claasen.

Corina las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross*****

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Tomas Ross

Serie: Deel drie Indië-trilogie

Uitgever: Cargo

Aantal pagina’s: 400

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 25 januari 2018

Over de auteur:

Tomas Ross (1944) is al meer dan dertig jaar een van de meest toonaangevende thrillerauteurs in ons land. Hij is de godfather van de Nederlandse faction. Met zijn spannende en gedurfde thrillers balanceert hij op de scheidslijn tussen feit en fictie. Hij won driemaal de Gouden Strop en werkte als scenarioschrijver mee aan vele gelauwerde films en series.

( http://www.uitgeverijcargo.nl )

De cover:

Mooie rustige kleuren, ouderwets aandoende wat past bij het verhaal. Gewoon nice!

De achterflap:

Het spectaculaire slotstuk van de Indië-trilogie, een hoogtepunt in het oeuvre van Tomas Ross.

Eind november 1941. Na de Duitse opmars in Europa is de angst groot dat Nederlands-Indië zal worden aangevallen door Japan. In Engeland krijgt koningin Wilhelmina op het landgoed Stubbings House bezoek van de Britse premier Winston Churchill. Hij stelt haar voor een onverwacht en verschrikkelijk dilemma. Acht jaar later: de nationalisten van Soekarno hebben de onafhankelijke Republik Indonesia uitgeroepen. Voormalig inlichtingenofficier Arnie Springer hoort dat zijn oude liefde op Java is verdwenen nadat ze samen werd gezien met de beruchte Nederlandse deserteur Poncke Princen. Hoewel Arnie na de gruwelen van de jappenkampen gezworen heeft nooit terug te gaan, vliegt hij in april 1949 naar Batavia. In de tropische hitte onderneemt hij een levensgevaarlijke zoektocht en belandt hij in een mijnenveld van intriges waarin alles verband lijkt te houden met het pact van Wilhelmina en Churchill

Mening:

Hou je van fictie in combinatie van feiten? Je weet wel? Faction? JA? Dan is Ross je man en zeker met deze afsluiter…. Echt vanaf de eerste alinea heeft hij me weer in de greep.  Oude bekende en nieuwe personages en ow ow ow wat weer heerlijk uitgewerkt.

De eerste intrige is al snel een feit, maar je kan je vinger er niet op leggen, wie hoort nou bij wie, wie is te vertrouwen? Zelfs bij de bekende personages ga je twijfelen, want had je het dan wel goed in de eerste twee delen? Het is weer echt à la Ross en je denkt je een versuffing en je komt er niet uit. Ik denk meerdere malen “ah nu snap ik het” maar dan heb ik het weer mis.

Daarbij opgeteld de tijd en setting van het verhaal en je hebt een meer dan gave historische faction thriller. Staat het bol van spanning in de zin van actie? Nee, maar dat is ook niet à la Ross. Zit het vol met onderhuidse spanning en intriges? JA!!! De ontknoping zit kei goed in elkaar en je voelt mee met Anke en Arnie en och die politieke spelletjes, het is echt van alledag.

Conclusie:

Hou je van geschiedenis, nadenken, intriges, liefde, vertrouwen, wantrouwen en al die aspecten in een “literaire” thriller? Pak dan dit boek op! Ook als je de voorgaande delen niet las: AANRADER!

Vijf sterren voor Het verdriet van Wilhelmina.

Corina Nieuwenhuis.