Top 12 van 2018 – Samenlezenisleuker

De Top 12 van 2018 van: Karin

Top 13 Karin

**Zooo, we gaan weer fijn een vierkant ei leggen. Ik las pak hem beet gooi hem weg 61 boeken dit jaar en kom-tie dan. Kom-tie kom-tie dan hè!

De Top 12 van 2018; op de collage zijn 13 boeken te zien, dus ik doop het om tot de Sjoemel Top 12 van Karin. Daar begint het gedonder al 🤪

Ik begin al vals te spelen met twee maal een nummer 1 en dat is in de categorie Young Adult: Hart-Slag van Joanne Carlton. Ik kan werkelijk niet één boek in deze categorie opnoemen dat zo’n indruk op me heeft gemaakt, prachtverhaal.

Blogtour – Karin las: Hart-Slag Joanne Carlton*****

**Hopsekee en door naar mijn andere favoriet van 2018. Jonges wat een bruut thriller debuut en ik kan niet wachten op het volgende deel! Nieuwsgierig naar Geir Tangen en Joanne Carlton? Onder het kopje Samen Praten zijn onze interviews met de beide nummers 1 te vinden, ben ik ook best wel trots op.

Karin las: Het meesterwerk-Geir Tangen*****

**Hè jong, dat waren de nummers 1 en het zou geen Sjoemel Top 12 zijn als ik nu netjes af ging tellen naar de nummer 12. Ik ga dat dus ook niet doen maar ik ga gewoon even verder met de thrillers. Want mensen, deze boeken zijn DE voorbeelden wat mij betreft waarom dit genre ook zo populair is!

Ik begin even met Buitenlands Gedistilleerd en om het verhaal niet langer dan nodig te maken som ik mijn favorieten even voor jullie op:

De Krijtman van C.J. Tudor ( petje af voor zo’n debuut en ook daar is een interview van te vinden)

De Opvolger van Fiona Cummins ( De opvolger ook van De verzamelaar, je weet wel die enge bottenkerel, mennnnn wat een goed en spannend tweeluik is dit)

Lazarus van Lars Kepler (waar de één denkt too much, denk ik alleen maar geef me méér van dit. Hoe dan ook, er zit een flinke ontwikkeling in deze topserie en ai lof Joona Linna)

Het oordeel van John Grisham (dit is thriller, dit is legal, dit is historisch. Dit was ook echt zó mijn boek! Genieten met een grote G ook weer)

**Las ik alleen thrillers? Hell no en er was één roman die me steil van de klompen blies, te weten:

Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. (ontroerend mooi, echt ontroerend mooi en ook hier is een interview van te vinden, mag ik ons stoer vinden met onze stoere hobby?)

**Uiteráárd las ik ook Fantasy en dan is er maar één de koning ook hè. Toch.

De buitenstaander van Stephen King. ( dit boek is weer waarom ik al jaren fan ben, had ook graag de link naar ons interview geplaatst! *keihardelachhardop*)

**Oké, ik zit op 7 stuks nu. Een gestechelde 8. Tijd voorrrr:

Binnenlands gedistilleerd!

Allereerst noem ik onze Keizerin van de Fantasy. Ik smul ook van haar korte verhalen maar welk boek ik dan zo geweldig vond?

Kleine moordenaar van Sophia Drenth (bestaat dat? Literaire Fantasy? Man wat schrijven en Bloedwetten gaat in 2019 op zeker opgepakt worden)

**Gaan we weer even terug naar de thrillers en jongesjonges wat hebben we toch veel abnormaal moois van eigen bodem. Ik begin even met een spectaculair duo:

Meedogenloos van Sharpe & Skye (de titel is precies what you get, onmenselijk goed dit)

**Mooi bruggetje van duo naar de solisten en over solisten gesproken! Euhmm damn, dit is ook wel weer een duo eigenlijk maar dan in het verhaal:

Vonk van Anita Terpstra (ik was al fan, hier zou je groupie van worden)

**En dan was er nog dat bijzondere boek met die fantastische schrijfstijl. Ik heb het over:

Herberekening van Frederik Baas (Baas is een Baas, maar dan ook echt)

**Tijd voor de hekkensluiter en dat is dan weer een roman:

Noem het liefde van Daan Heerma van Voss (origineel en gewoon fantastisch schrijfwerk)

**Volgens mij heb ik ze nu! Viel best mee dat sjoemelen dus ik sjoemel hier nog snel even aanraders die mijn moaten Corina en Jac ook al genoemd hadden. Want als iemand onverhoopt daar wat gemist heeft en mijn lijstje gebruikt om de NTL te spekken dan zou ik met stip de Erika Foster serie van Robert Bryndza noteren. Vergeet dan ook zeker Oktober van Søren Sveistrup niet en als je toch bezig bent zet dan De tattooverzamelaar van Alison Belsham er even bij ook. (Interview te vinden, ja echt!) Niet genoemd door mijn blogmaten maar die moest er gewoon bij ook.

Lieve allemaal hier dan echt de eindboodschap. Ik wens jullie allemaal een fantastisch en geweldig 2019 met uiteraard ook weer veel leesplezier! Tot volgend jaarrrrrrrr. *Cheers* 🥂

Lieve groet Karin Meinen.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

De Top 12 van 2018 van: Jac

Top 12 van Jac juist 2

December, lijstjestijd. Heerlijk. Geen rampen, oorlogen, verloren wedstrijden of ander ongerief, maar een persoonlijke top tien van de allerbeste thrillers gelezen in 2018. Wat zeg ik, een top tien, echt niet, in de beste supermarkt tradities krijgt u er een bonus van 20% bij voor dezelfde lage prijs en maken we er een top twaalf van.

Hieronder een twaalftal titels met een korte omschrijving waarom zij op de lijst terecht gekomen zijn. Zoals u zult bemerken zijn het lang niet allemaal titels die in 2018 zijn uitgebracht. Laten we ons alsjeblieft niet leiden door de waan van de dag en de omzetcijfers van de uitgeverijen. Want die zeggen lang niet alles. Want waar blijven de vertalingen van de laatste twee van Jean Christophe Gangé : Congo Requiem en Lontano. Wie is er nu ziende blind?

Wat is het criterium geweest om op dit lijstje terecht te komen? Daar kunnen we heel moeilijk over doen, maar uiteindelijk telt slechts een aspect als we het boek neerleggen en de inhoud laten bezinken: leesplezier. En als net dat ene boek waar u zo ontzettend van genoten heeft er niet bij staat? Geen man of vrouw overboord. Het aanbod is gigantisch en de concurrentie is moordend. De kans is erg klein dat we dezelfde boeken lezen en dezelfde smaak hebben. Dit lijstje is niets anders dan de ‘allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie’ zoals onze dichter Kloos het uitdrukte. Het aantal zeperds is dit jaar gering geweest. Misschien komt het doordat ik dit jaar extra goed geluisterd heb naar de leesmaatjes in Samenlezenisleuker die met allerlei mooie titels aan komen zeulen en er best goed in zijn om iemand onder druk te zetten om juist die ene titel ter hand te nemen. En dat blijkt dan ook nog een schot in de roos te zijn. Dank u wel dames!!!

Kunnen we een conclusie trekken? Een goed thrillerjaar met nieuwe en veelbelovende auteurs zoals Dario Coretti, Niklas Natt och Dag, Geir Tangen, Sören Sveistrup en Bo Svernström. En ongetwijfeld nog vele andere debutanten, die ik gemist heb. Benieuwd hoeveel er nog schrijvende zijn over vijf jaar. Immers, continuïteit is zeldzaam in dit theater.

De volgorde is niet willekeurig.

Dario Correnti – Heimwee naar bloed *****

Een intrigerende, scherp geschreven thriller met korte hoofdstukjes en vele, vele uitstekende dialogen. Uitermate boeiend door de vele zijlijntjes. En het mooie duo Marco Besana, de vermoeide journalist en Ilaria Piatti , de klunzige, onhandige stagiaire, in paarse Hello Kitty laarsjes. Het is een geanimeerde thriller met veel humor, een hoge amusementswaarde. Ik heb het boek met ontzettend veel plezier gelezen.

R.J. Ellory – Bekraste zielen *****

Een krankzinnig goed boek met twee hoofdthema’s: het geweld en het lot, toeval of bestemming. Het donkere gesternte zoals het wordt benoemd. Nooit gedacht dat hij voorafgaande juweeltjes zoals Een stil geloof in engelen, De helden van New York , Een mooie dag om te sterven en Een volmaakte vendetta zou kunnen benaderen, laat staan evenaren.

Arne Dahl – Grensgebieden *****

Carpe motherfucking diem. Tot de grensgebieden. Nordic noir op z’n best. Het boek met de fameuze kanteling. Na bijna 20 jaar aan de top gestaan te hebben, wordt hij steeds beter. Dit is ongetwijfeld zijn beste boek tot nu toe.

Jan van der Cruijsse – Bling Bling 3 Toen was er nog maar één *****

Jan van der Cruijsse heeft met deze trilogie bestaande uit:

Bling Bling Diamantroof in Delhi

Bling Bling 2 De Zaventemmers

Bling Bling 3 Toen was er nog maar één

een fraaie serie thrillers van internationale allure neergezet. In dit spannende laatste deel van de trilogie houdt van der Cruijsse alle ballen op een onnavolgbare manier in de lucht. En dat mag best een prestatie heten, want er zijn nogal wat verhaallijnen.

Niklas Natt och Dag – 1793 *****

Een uiterst ongewone historische roman.

Niklas schetst een uitermate boeiend beeld van de onderklasse in Stockholm op het einde van de achttiende eeuw, de teringzooi waarin ze wonen, de stank die hen dag en nacht omringt en het brakke putwater dat ze drinken. Evenals de smeerlapperij van de bovenlaag van de Zweedse maatschappij.

Philip Kerr – Vergeven en vergeten. *****

Philip Kerr op z’n best in dit dertiende Bernie Gunther verhaal. De op 23 maart 2018 overleden auteur haalt weer alles uit de kast en laat zien waarom hij zo’n formidabele schrijver was. Geldzucht, gemakkelijk gewin, Alte Kameraden en ex-nazi’s, het blijft een rare combinatie, maar legt wel de bodem onder de beste Bernie Gunther tot nu toe.

Jean-Christophe Grangé – Voorbij de zwarte lijn *****

Een lange weg, met talrijke, haast ontelbare, verontrustende, fascinerende en mooie feiten, weetjes en zijlijntjes. Dat is de zoektocht naar de waarheid, naar de weg van het bloed, het donkere bloed, het zoete bloed, ijzingwekkend en smerig. Welk een enorme fantasie legt de auteur aan de dag voor het bereiken van dit doel. Ruim 500 bladzijden in de ban van Grangé, dat leidt onverbiddelijk naar 5 sterren. Wat tevens geldt voor De vlucht van de ooievaar en De bloedrode gletsjer, allebei toppers van de grootmeester uit Frankrijk.

Michael Robotham – De andere vrouw 4,5 *

Het boek is met veel empathie geschreven, zonder in goedkope dramatiek te vervallen. Het is bovenal intelligent geconstrueerd met fraaie zinnen en mooie quotes die je doen glimlachen of die je als lezer wat langer doen stil staan. En een goed plot met een bloedstollende actie scene. Michael Robotham is terug.

Geir Tangen – Meesterwerk 4,5*

Het boek kent een aantal zeer goed uitgewerkte zijlijnen. De dader vergelijkt de uitvoering van zijn moorden met de partituur van een requiem. In dit geval het requiem (zielenmis) van Wolfgang Amadeus Mozart – Requiem, een mysterieus Meesterwerk (sic!), want het gaat over een reis naar de ultieme bestemming: de dood.

Sören Sveistrup – Oktober 4,5*

Oktober is een vrij spectaculaire thriller waarin de auteur in staat is gebleken het hele boek de spanning er in te houden. En dat is een hele prestatie, want het boek telt 542 bladzijden. De enorme spanning is het gehele boek door aanwezig, dankzij een werkelijk ingenieus plot en dat vergoedt veel, heel veel. Maar niet alles. Een loodzware publiciteitscampagne is losgebarsten om het boek te promoten. Niet nodig, weggegooid geld. Het is gewoon een van de betere thrillers van 2018.

Bo Svernström – Wie zint op wraak 4,5 *

Een verrassende thriller die afwijkt van het doorsnee verhaal. Door een standpuntwisseling verschuift het perspectief in een klap grotendeels naar de moordenaar. Zal de moordenaar slagen in zijn opzet? Prima uitgewerkt.

Fred Vargas – De omgekeerde man *****

Fred Vargas geeft voor de zoveelste keer blijk van een unieke visie op het begrip thriller. Hoofdpersonen, setting en oplossing zijn niet onderhevig aan de normale wetten van de thrillerwereld. Voor de zoveelste keer heb ik genoten van unieke, dwarse mensen, die bepaald geen dwarsdoorsnede zijn van de normale bevolking, van het verhaal met dwarse dialogen vol humor en mooie zinnen.

Jac Claasen.

De Top 12 van 2018 van: Corina

Top 12 2018 Corina

En daar zijn we weer met de lijstjes in december. Deden we vorig jaar nog een top vijf per zes maanden (oké met een beetje gesjoemel van mij en Jac), dit jaar doen we een Top12 aan het einde van het jaar. Twaalf maanden in een jaar dus een Top12. Goed idee leek het…. net als die Top5 van vorig jaar, tot je er voor gaat zitten. Man man man (of vrouw vrouw vrouw), wat een ellende toch weer elk jaar.

Mijn nummer één had ik eigenlijk gelijk wel in mijn hoofd, en als je naar de collage kijkt kan je het wel raden misschien ook. Maar oké mijn absolute nummer één van het jaar 2018 isssss

De laatste getuige van Frank Krake!

Wat heeft dat boek een indruk op mij gemaakt en wat vind ik het nog steeds zonde dat ik meneer Aloserij niet heb kunnen ontmoeten bij een signeersessie. Wat een man en wat een verhaal! Echt met stip op één!!

Recensie gemist? Klik even hier:

Corina las: De laatste getuige-Frank Krake*****

Maar dit gezegd te hebben begint dus de thriller van het jaar in Aalsmeer, want nu moet ik nog elf plekken vergeven. Natuurlijk pak ik mijn recensies erbij, maar waarom ga ik de ene vijf sterren recensie op nummer twee zetten en de andere op bijvoorbeeld vier? Het is weer een duivels dilemma. Geloof me patat bakken is makkelijker. Maar oké here we go….

Op twee zet ik dan Het verdriet van Wilhelmina van onze meesterverteller van eigen bodem Tomas Ross. Faction ten top en gewoon kei goed!