Duorecensie Sandra & Riejanne: IJskoude leugens-Eva Björg Aegisdóttir ***1/2

Dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Eva Björg Aegisdóttir

Serie: IJslandse moorden deel 2

Oorspronkelijke titel: Stelpur sem ljúga

Vertaling: Willemien Werkman

Genre: Thriller

Aantal pagina’s: 320

Verschijningsdatum: augustus 2022

Over de auteur:

Eva Björg Aegisdóttir groeide op in Akranes, het decor van haar thrillers, maar woont en werkt inmiddels in Reykjavík. Voor haar debuut Vanuit het duister ontving zij de Blackbird Award, de prijs voor het beste IJslandse thrillerdebuut van het jaar.

http://www.uitgeverijdefontein.nl

Achterflap:

Alleenstaande moeder Maríanna verdwijnt en door het briefje op de keukentafel gaat iedereen uit van zelfmoord. Dan wordt zeven maanden later haar lichaam gevonden op de lavavelden en het wordt duidelijk dat ze slachtoffer was van moord.

Rechercheur Elma neemt de zaak onder de loep en die zaak wordt steeds complexer naarmate het aantal verdachten groeit. Elma volgt het spoor terug tot aan de jeugd van Maríanna, een meisje dat nooit was zoals anderen…

Sandra:

Het is het tweede deel in de serie IJslandse moorden. Het eerste deel, Vanuit het duister, heb ik niet gelezen, maar ik had niet het idee dat ik dingen miste. Naar mijn gevoel is dit tweede deel prima los te lezen.

Het verhaal gaat van start met een jonge vrouw die net bevallen is, maar niet veel liefde voor de baby lijkt te voelen. Dit roept al meteen een aantal vragen op? Wie is deze vrouw, is er een vader aanwezig en waarom heeft zij niet de moedergevoelens die je zou verwachten?

Het verhaal neemt een sprong in de tijd en we zijn 15 jaar later. Rechercheur Elma en haar collega Saevar moeten een zaak oplossen. Er is een lichaam gevonden in de lavavelden. Is er een link met de verdwijning van Marianna? Haar dochter Hekla heeft de vermissing destijds gemeld en verblijft sindsdien in een pleeggezin.

Riejanne:

IJskoude Leugens is deel 2 in de serie IJslandse moorden. Het eerste deel heb ik niet gelezen, maar het voelde ook niet alsof ik wat miste. Mijn inziens is dit boek dus prima los te lezen. Het boek heeft twee verhaallijnen, namelijk het verhaal van een vrouw die bevalt van een dochter en daar niet blij mee lijkt te zijn. Daarnaast volgen we rechercheur Elma en haar collega Saevar.

De proloog trok me gelijk het verhaal in en bevatte zelfs een zin die me als een mokerslag trof. Dat was ook het moment dat ik heel graag door wilde lezen, want ik moest weten welk verhaal er achter deze vrouw schuil ging.

Sandra:

De hoofdstukken worden afgewisseld met enerzijds Elma die de moord/verdwijning onderzoekt en met Saevar in het verleden van Marianna duikt. Daarbij komen afschuwelijke zaken aan het licht die tot in het heden hun nawerking hebben. Anderzijds volgen we de alleenstaande moeder die worstelt met de opvoeding van haar dochtertje en wat dat met haar zelf doet.

Gedurende het verhaal werd ik een aantal keren op het verkeerde been gezet. Er zijn meerdere verdachten en het politieonderzoek lijkt steeds vast te lopen. Het verhaal vond ik origineel bedacht. De twee verhaallijnen lopen goed naast elkaar en op het einde valt alles goed samen en is de puzzel compleet. Er wordt uitgebreid verteld over hoe het politieonderzoek verloopt en waar Elma en Saevar tegen aan lopen. Ook de verhaallijn van de alleenstaande moeder is goed neergezet, je voelt als het ware haar onmacht over wat ze met haar dochtertje aan moet en wat ze toch verkeerd doet.

Riejanne:

Emma en Saevar krijgen een moordzaak voor de kiezen die hen tot ver in het verleden dwingt. Liggen hier de antwoorden op de vragen die ik
gaandeweg het verhaal steeds meer krijg? Meerdere keren denk ik te weten hoe alles in elkaar steekt, maar oh oh oh wat zat ik er naast!

Meerdere keren betrapte ik mezelf op: Huh? Hoe dan? Wat dat betreft is de insteek van het verhaal origineel en ik vind het heerlijk dat ik steeds op het verkeerde been gezet word. Dat maakt dat het boek me verrast en daar hou ik zo van!

Sandra:

Het hele verhaal zit knap in elkaar, de personages zijn goed uitgewerkt, het heden wat uitvloeit in het verleden is ook knap verteld. Toch miste ik de spanning in dit verhaal. Het hele boek kabbelt het verhaal een beetje voort en nergens werd het spannend, wat ik altijd toch wel hoop en verwacht bij een thriller. Wat ik dan wel weer erg prettig vond, was dat ik zeker dacht te weten hoe de plot in elkaar stak, maar toen kwam er ineens wel een fijne plotwending en daar word ik altijd wel weer blij van.

Riejanne:

Hoewel het verhaal lekker weg leest en een fijne schrijfstijl heeft waardoor je wil blijven lezen miste ik toch de nodige spanning. Ik hou ervan als ik op het puntje van de stoel zit en sneller wil lezen dan ik kan en dat miste ik toch in dit verhaal. Het samenspel tussen Emma en Saevar vond ik leuk. Twee rechercheurs die aan elkaar gewaagd zijn. Aan het einde van het boek vielen alle puzzelstukjes in elkaar en dat door een plot twist die ik niet aan zag komen, maar wel top bedacht is!

Drie en halve sterren voor IJskoude leugens.

Sandra Remmig & Riejanne Zwiers.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Duorecensie: Corina & Riejanne: Hannelore – Frank Krake *****

Met dank aan Frank Krake voor de recensie-exemplaren.

Auteur: Frank Krake

Uitgever: Achtbaan

Genre: Waargebeurd

Aantal pagina’s: 478

Verschijningsdatum: 5 februari 2020

Over de auteur:

Frank Krake (1968) studeerde Marketing Strategy aan de RUG. Hij publiceerde in de Verenigde Staten en schreef eerder de autobiografie De Rampondernemer (Pearson – 2013)

(Bron: http://www.uitgeverijachtbaan.nl)

De achterflap:

Hannelore groeide vanaf haar derde op in de sekte “Gemeente Gods” waar haar ouders actief lid van waren. Het leven speelde zich deels af binnen de muren van een oud klooster in Nederland. Vijftien jaar werd ze gehersenspoeld en leefde ze in haar eigen wereld. De charismatische en zichzelf “Profeet” noemende sekteleider Sipke Vrieswijk voerde met zijn partner Aagje een waar schrikbewind. Niemand was veilig.

Toen het einde nabij leek “ontvoerden” ze Hannelore naar Israël, Zweden en Cyprus. Na jaren van gevangenschap, drank en drugs bevrijdde de politie haar, tegen haar eigen wil. Een internationale klopjacht op Vrieswijk begon. Vanaf dat moment begon ook pas haar echte strijd. Het gevecht om opnieuw te leren leven, weer Hannelore te worden in een vrije wereld. Met vallen en opstaan wist ze de strijd uiteindelijk te winnen. Nu leidt Hannelore (42) een gelukkig leven met haar grote liefde en vier kinderen en hoopt ze een voorbeeld te mogen zijn voor velen.

Hannelores verhaal lijkt wellicht een bizar incident, maar niets is minder waar. Anno 2019 zijn er alleen al in Nederland meer dan 80 sektes actief, met zo een tienduizend volgelingen.

Meningen:

Riejanne:

Ik was een van de gelukkigen die Hannelore vooruit mocht lezen en was dan ook heel erg benieuwd naar dit boek.  Het verhaal begint met de manier waarop Julia ( de moeder van Hannelore) in contact komt met de sekteleider Vrieswijk. Langzaamaan wordt ze steeds verder meegezogen in zijn overtuigingen. Vooral in het begin lezen we veel over wat Vrieswijk predikt en dat maakt dat de rillingen me over de rug lopen. Ik betrap mezelf erop dat ik heel erg boos wordt op de manier waarop hij de mensen bespeelt. Hen ‘boodschappen’ geeft in de volle overtuiging dat zijn waarheid dè waarheid is. Het beklemt me en tegelijkertijd heb ik enorm te doen met de kinderen die meegenomen worden naar zijn diensten en daar soms urenlang zitten, verplicht luisteren naar de Broeder zoals hij zichzelf noemt.  Een van die kinderen is Hannelore, een op dat moment driejarig meisje dat geen andere keuze heeft dan met haar moeder mee te gaan naar de Gemeente Gods.

Corina:

Hoe bijzonder dat we dit boek vooruit mochten lezen. Je zit vanaf de eerste pagina in het verhaal, vanaf de proloog tot het nawoord zit je af en toe met ingehouden adem te lezen. Het is bij tijd en wijle ook herkenbaar uit de tijd dat ik zelf nog naar de kerk moest en de rillingen lopen over mijn rug. Ik voel zo intens mee met  Hannelore, omdat ze nog zo jong is en geen stem heeft.

Riejanne:

Vrieswijk is een meester in manipuleren en het uitdelen van straffen. De manier waarop hij zijn volgelingen vernedert is gewoon voelbaar. Het is gruwelijk om te lezen hoe graag de volgelingen gezien willen worden door Vrieswijk en daar alles voor over hebben. Natuurlijk denk je als lezer dat het jou nooit kan overkomen, maar dit boek bewijst  hoe ‘makkelijk’ het is om kwetsbare mensen het gevoel te geven ergens bij te horen, dat ze iemand zijn en vooral gezien worden. Vrieswijk is daar ontzettend sterk in. Daarnaast heeft hij heel duidelijk zijn voorkeuren voor een aantal volgelingen en helaas is Hannelore er daar ook één van. 

We volgen het leven van Hannelore, en beleven helemaal mee hoe zij van jongs af aan gehersenspoeld wordt met alle gevolgen van dien. Meermalen betrap ik mezelf erop dat ik haar daar weg wil halen, zo beklemmend voelt het.  De volgelingen wachten soms urenlang voor een dienst begint, omdat Vrieswijk volgens zijn zeggen nog geen seintje heeft gehad van God. Dit resulteert erin dat mensen soms hele dagen zitten te wachten op een dienst die pas in de avond begint en soms de halve nacht duurt. Dan is daar het moment dat Vrieswijk niet langer Broeder genoemd mag worden, maar de Profeet. Dit heeft God hem doorgegeven. Een titel met nog meer aanzien.

Corina:

Als het verhaal vordert en de eisen van Vrieswijk steeds bizarder worden, steeds groter, moet ik af en toe het boek weg leggen. Ik kan er niet bij dat dit gewoon echt gebeurt, hier in ons Nederland…

Er gebeurt veel en alles onder het mom van “zo sprak de Here van de Heerschare”. Oi oi die opmerking doet me elke keer weer huiveren. Ook hoe hij zogenaamd met God praat en hij de vrouwen andere namen gaat geven en uiteindelijk ook de dochters van bepaalde vrouwen. Waar de ene dochter mag blijven, wordt de andere zonder pardon weggestuurd en ik zit vol verbijstering te lezen dat de ouders dat allemaal goed vinden. Wat gaat zo een hersenspoeling ver!!

Riejanne:

Wat mij enorm raakt is het moment dat Hannelore voor haarzelf de oplossing vindt over hoe ze zich moet gedragen. “De enige oplossing, de manier om met de pijn te kunnen omgaan was stoppen met denken, stoppen met voelen en haar eigen persoonlijkheid begraven, haar eigen ik.’ Dit zinnetje geeft in één klap weer hoe je gevangen zit in een wereld, waar je niet uit kunt stappen, omdat je totaal geen weet hebt hoe het er ergens anders aan toegaat. 

Als dan na verblijf in het buitenland het moment komt dat Hannelore bevrijd wordt begint het grote gevecht pas echt. Hoe angstig moet het zijn om ineens zelf keuzes te mogen maken, terwijl die altijd voor je gemaakt zijn? Deel uitmaken van een wereld die nooit de jouwe is geweest en waarvan je nagenoeg niets weet, omdat je binnen de ‘veilige’ muren van een sekte bent opgegroeid. Wat een gevecht en wat dwingt Hannelore een respect af dat ze dat gevecht gewonnen heeft. Diepe buiging voor het feit dat ze haar verhaal naar buiten brengt.

Corina:

Als Hannelore na heel veel strijd (ook innerlijk van haar moeder) wordt bevrijd in Cyprus begint het volgende gevecht. Want hoe leef je in een wereld, waar je opeens na 15 jaar zelf moet denken, kiezen, voelen? Maar ze doet het en hoe! Wat fijn dat ze juist in die tijden de juiste mensen om zich heen had en haar geloof in God nieuw leven in kon blazen op een gezonde manier. Chapeau!

Conclusie:

Riejanne:

Krake heeft het weer gedaan. Hij heeft het vermogen om te schrijven met empathie zonder oordelen en zonder iemand tekort te doen. In no time zit je in het verhaal alsof je het van dichtbij beleeft. Daarnaast weet Krake haarfijn weer te geven hoe het er in de Gemeente Gods toegaat, waaruit ook weer blijkt hoe gedegen zijn research is. De foto’s maken het verhaal af. Dit boek kroop me echt onder de huid en daar blijft het nog lang zitten.  

5 stralende sterren

Corina:

Krake bewijst ook met dit boek weer dat hij op een integere, meelevende en gevoelige manier iemands levensverhaal kan vertellen. Hij laat je de krochten zien van hoe duister mensen kunnen zijn, maar ook hoe iemand daar zo immens sterk kan uitkomen. En dat alles in een fijne schrijfstijl die op geen enkel moment belerend wordt.

5 meer dan verdiende sterren

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Samenlezenisleuker Leesclub: Kamer 305 van Yvonne Franssen – Duorecensie Anita en Carin!

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Yvonne Franssen

Uitgever: Futuro Uitgevers

Aantal pagina’s: 222

Genre: Literaire Thriller

Verschijningsdatum: september 2019

Over de auteur:

Yvonne Franssen heeft een grote liefde voor taal. Al sinds ze kan lezen, schrijft ze korte verhalen en versjes. Ze schreef jarenlang maandelijks een column voor een website en wist bij schrijfwedstrijden met haar verhalen diverse prijzen en publicaties in de wacht te slepen.

In 2011 verscheen haar eerste thriller Talio, een jaar later gevolgd door De genius. In 2013 schreef ze ter gelegenheid van de Limburgse Avond van het Spannende Boek de minithriller Mysterie aan de Maas. In 2017 maakte Yvonne met de versjesbundel #omazegt een uitstapje buiten het thrillergenre, waarin ze in 2018 terugkeerde met haar vierde thriller Schaduwen. Hiermee stond ze langdurig in de top-100 met ‘populairste auteurs’ bij Hebban (zelfs twee dagen op nummer 1). In de literaire thriller Kamer 305 raken de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld tijdens hun huiveringwekkende zoektocht naar het motief achter enkele mysterieuze moorden.

(Bron: www.futurouitgevers.nl)

Achterflap:

Kim is ongelukkig getrouwd met Simon en heeft al ruim een jaar een buitenechtelijke relatie met Martijn. Eva werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze wordt regelmatig geplaagd door traumatische herinneringen uit haar jeugd.

Kim en Eva kennen elkaar niet, maar als Kim op een dag een dode vrouw aantreft in de hotelkamer waar ze met haar minnaar heeft afgesproken, raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld.

Wie is de dode vrouw in de hotelkamer? Waarom is ze vermoord? Welke rol speelt Kims minnaar in het verhaal en op welke manier is hij met Eva verbonden? Los van elkaar proberen Eva en Kim de waarheid te achterhalen en dat heeft voor beiden verstrekkende gevolgen.

Meningen:

Anita:

Kamer 305 begint idyllisch: een zomerdag, Eva leest een spannend boek. De voorbode van wat komen gaat?De schrijfster laat er geen gras over groeien: vrijwel onmiddellijk gaat de sfeer van een ontspannend vakantiegevoel over in een sfeer van terreur, haat en geheimzinnigheid.  En dan zit je gevangen in een spannende pageturner. Het verhaal bouwt chronologisch op en bestaat uit 12 tijdsblokken. De schrijfstijl van Yvonne is heel vlot en heel beeldend, alsof het haar geen enkele moeite heeft gekost om dit boek te schrijven. Een belangrijke rol hierin is weggelegd voor de perspectiefwissels.

Carin:

De hoofdpersonen van dit boek zijn Kim, Eva en Martijn. Je wordt het verhaal als het ware ingezogen via korte hoofdstukken vanuit de zienswijze en beleving van de hoofdpersonen zelf en een vierde persoon, de moordena(a)r(es) van de vrouw van Martijn, Judith.

Anita:

In korte stukjes (soms nog geen halve pagina lang), voorafgegaan door een naam, vertellen Eva, Kim en Martijn de gebeurtenissen vanuit hun standpunt. Dat er snel en vlot van perspectief wordt gewisseld, maakt dat je als lezer op elk moment goed op de hoogte blijft van ieders gedachten en positie in het verloop van het verhaal, dat zich voor het overgrote deel afspeelt in het heden.De personages zijn levensecht, zonder franjes, met hun angsten en onzekerheden, in hun eenzaamheid en vertwijfeling, en zijn psychologisch goed uitgewerkt. Hun persoonlijkheid ontvouwt zich geleidelijk aan en groeit mee met de verhaallijn.

Carin:

Doordat de schrijfster prettig en duidelijk schrijft, ontstaat er geen verwarring over alle personen die meedoen in het verhaal. De spanning wordt ook goed opgebouwd naarmate het verhaal vordert. Ik kon het boek niet wegleggen, heb het echt in één adem uitgelezen. Het was ook zo dat ik al vrij snel in de gaten had wie er de dader zou kunnen zijn. Of toch niet?!

Anita:

De plot wordt goed onderbouwd en zit ingenieus in elkaar. Yvonne Franssen weet hoe ze een lezersbrein moet meevoeren en aan het werk zetten. Mondjesmaat geeft ze puzzelstukje na puzzelstukje plus de kans en de tijd om zelf uiteindelijk de puzzel te leggen. Zij houdt echter de regie, zorgt dat alle neuzen in dezelfde richting wijzen en kluistert de lezer tot op het einde aan het boek. Geen ontsnappen mogelijk, pagina na pagina, steeds vlugger sla je de bladzijden om. Het boek is gewoon verslavend. En als je dan meent alles te weten… dan ontploft er nog een bom.

Carin:

Aan het eind van het boek is er nog een verrassende cliffhanger die bij mij het ‘what the f….´effect had.Kortom: Echt een hele goede thriller van eigen bodem.

Conclusies:

Anita:

Kamer 305 is een thriller zoals een echte goede thriller hoort te zijn!

Yvonne Franssen, blijf alsjeblieft meer van dit moois schrijven.  Ik hou alvast een plank in mijn boekenkast vrij voor jouw volgende boeken!

4,5 sterren!!

Carin:

Prachtige cover, heb echt genoten van dit boek. 4,5 sterren.

Anita Schroeyers en Carin de Wit.

*** Dit maakt tezamen een prachtige unanieme vier en halve sterren voor Kamer 305.

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier:Samenlezenisleuker📚🥂

Samen wachten op, om te recenseren…

Joehoe de maand november is nog maar net begonnen of wij mogen alweer drie pracht boeken in de spotlight gaan zetten. Jaja deze drie parels komen onze kant op ter recensie en oi oi oi wat hebben we er een zin in! 👯‍♂️🎉💃🎉 Dus lees met ons mee en wie weet wil jij ze ook op je perkament rol gaan zetten.

** Op 5 november verschijnt bij Uitgeverij De Fontein  Nachtschaduw van Wendy Walker en Ka & Co zijn meer dan nieuwsgierig naar dit boek en gaan hem dan ook samen lezen voor een gezellige duo-recensie. Whoooop nu al zin in!!

**Ook bij Uitgeverij De Fontein maar dan op 12 november verschijnt Een onmogelijke keuze van Clare Mackintosh. Na drie succesvolle thrillers is dit haar eerste roman, gebaseerd op een ingrijpende gebeurtenis uit haar eigen leven.

**Eveneens op 12 november, maar dan bij A.W. Bruna Uitgevers verschijnt De riten van het water van Eva García Sáenz de Urturi en omg wat hebben wij genoten van deel één en wat kijken we hier dan ook naar uit. Ook deze lezen Ka & Co gezellig samen voor een duo-recensie. Het feest kan niet op 🥳

Over Nachtschaduw:

Rosie en Laura, twee zussen die van elkaar verschillen als dag en nacht. De een heeft het perfecte gezinsleven, de ander probeert uit alle macht los te komen van een getroebleerd verleden en bezoekt regelmatig haar psychiater. Wanneer Laura niet terugkeert van een blind date, is Rosie gealarmeerd. Wanneer zij op zoek gaat naar haar zus, stuit zij op een reeks geheimen uit Laura’s verleden die nu aan de oppervlakte komen en die het ergste doen vrezen.

Over Een onmogelijke keuze:

Pip en Max hebben een gelukkig huwelijk. Wanneer hun zoontje Dylan ongeneeslijk ziek wordt vechten ze voor zijn leven, maar ze komen uiteindelijk voor de moeilijkste beslissing van hun leven te staan. Pip wil de behandeling stoppen. Max wil deze voortzetten. Een onmogelijke keuze. Stel dat je het op dat moment niet eens wordt.

Dit verhaal vertelt hun levens zoals ze hadden kunnen zijn.

Over De riten van het water:

Inspecteur en profiler Unai López de Ayala – beter bekend als Kraken – krijgt het vreselijke nieuws dat zijn ex-vriendin, Ana Belén Liaño, vermoord is aangetroffen. Ze was zwanger, en is op een 2600 jaar oude, rituele manier gedood. Kraken moet een moordenaar zien te stoppen die de Riten van het Water imiteert op historische plekken in Baskenland en Cantabrië – en waarvan alle slachtoffers zwanger blijken te zijn.

Commissaris Alba Díaz de Salvatierra is zwanger, maar haar stilzwijgen brengt haar in gevaar. Als Kraken de vader is, zoals wel wordt beweerd, zal ook Alba zich binnenkort bevinden op de lijst van vrouwen die bedreigd worden door de Riten van het Water…

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

*Blogtour* Duo-recensie Eva & Corina: Kwijt – Sandra J. Paul ****

Met dank aan Hamley Books voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Sandra J. Paul

Uitgever: Hamley Books

Aantal pagina’s: 325

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 27 september 2019

Over de auteur:

Sandra J. Paul is een veelzijdig auteur die vooral bekend staat om haar Young Adult-boeken en thrillers. Zij debuteerde in 2015 met de Eilanden-reeks, gevolgd door de thrillers Azerty en Moordspel. Haar boeken werden meteen in Vlaanderen en Nederland uitgebracht en massaal gelezen.

(Bron: https://hamleybooks.be/)

De achterflap:

Jim Vermeersch leidt het perfecte leventje. Gelukkig getrouwd met Iris, vader van tienerzoon Vince, eigenaar van een gerenommeerde Londense Patisserie. Beter dan dat kan het leven niet worden.

Tot hij ontwaakt in zijn ouderlijk huis en alle herinneringen van de afgelopen twee jaar kwijt is. Alles wat hij ooit gekend heeft is weg, inclusief zijn vrouw, zoon en zaak. Terwijl hij de geheimen van de voorbije twee jaar ontrafelt, begint Jim zich steeds meer af te vragen of hij echt wel de man is die hij altijd meende te zijn.

En dan is er nog die ene vraag: Wie is de vrouw die altijd in zijn herinneringen opduikt, een vrouw die niemand anders lijkt te kennen?

Meningen:

Eva:

Het gegeven achter Kwijt is doeltreffend voor een thriller: wat als je bijkomt en twee jaar van je leven kwijt bent? Geen herinneringen, je ontwaakt in je ouderlijk huis in plaats van je eigen woning en je ziet er ineens ouder en uitgeblust uit.

Het overkomt Jim. Zijn vrouw is weg, zijn zoon haat hem ineens en hij blijkt het bruisende Londen ingewisseld te hebben voor België. Daarvoor had hij het perfecte bestaan; een liefdevol huwelijk, een vlotte puberzoon genaamd Vince en hij was een succesvol patissier. Het laatste wat hij zich herinnert is de zestiende verjaardag van zijn zoon. Naar het schijnt is er die avond heel wat gebeurd en heeft hij zijn oude leven vaarwel gezegd. Maar waarom? En hoe kan hij zijn geheugen kwijt zijn?

Corina:

Zo goedendag vanaf hoofdstuk één heeft Sandra mij ingepakt met haar schrijfstijl. Toegankelijk, maar zeker niet te makkelijk en je weet ook gelijk “ah vandaar deze titel”. En die proloog! Ik heb sowieso een zwak voor goede prologen, als die mij echt pakken, dan kan je bij mij al bijna niet meer stuk, want wat in hemelsnaam is daar gebeurd? En hoe staat dat in verhouding met de bizarre situatie waarin Jim zich nu bevindt? En hallo, waar is de vrolijke Vince gebleven? Waar komt deze boze jongeman vandaan? De vragen stapelen zich met elk hoofdstuk bij elkaar op.

Eva:

In het begin hanteert de auteur een wat afstandelijke schrijfstijl. Ik vermoed dat dit bewust gedaan is, omdat Jim immers ook geen idee heeft wie hij de afgelopen twee jaar geworden is. Er wordt naar hem verwezen als “de man” en “de patissier”. HIerdoor is het wat lastiger om een binding met hem te krijgen ook al zijn deze hoofdstukken vanuit zijn perspectief geschreven.

In Kwijt volg je namelijk om en om Jim en Vince. Vooral in het begin zijn het de stukken vanuit Vince die intrigeren en je meenemen. Het is een verbitterde puber geworden die zijn vader alles van de afgelopen twee jaar kwalijk neemt en zijn vader dan ook niet gelooft als hij beweert aan geheugenverlies te lijden. Hij liegt al twee jaar de boel aan elkaar en hij zou nu op het punt staan om Vince de waarheid te vertellen over zijn moeder. Zij is namelijk weg en hij heeft geen idee waar ze is. Voor Vince is het al jaren een raadsel wat er de nacht van zijn verjaardag gebeurd is en hoe het zover heeft kunnen komen. Zijn vader weet het wel, maar weigert het hem al twee jaar te vertellen. Het komt dan ook net even iets te toevallig uit dat Jim het plots ook niet meer weet.

Corina:

Sandra werkt Jim en Vince meer dan goed uit als personage zijnde en al heb je eerst vooral sympathie voor de boze, nukkige Vince doordat hij geen antwoorden heeft en die maar niet krijgt. Naarmate het verhaal vordert krijg ik meer en meer een goed en misschien wel beter gevoel bij Jim. Ik krijg echt medelijden met hem helemaal door de terugblikken naar het verleden. Mooi gedaan en je raakt nergens de weg kwijt en je mist geen afslag.

Eva:

Halverwege slaat het verhaal om en is de binding met de beide personages geen enkel probleem meer. Je gaat samen met Jim op zoek naar de waarheid en volgt Vince op de voet. Als lezer krijg je steeds een puzzelstukje aangereikt en aan jou de taak om samen met Jim en Vince het mysterie van die nacht te ontrafelen. Het is tevens het moment dat Kwijt wat mij betreft uitblinkt in dit genre. Net als je denkt te weten hoe het zit, volgt er weer een plotwending waardoor het verhaal net weer anders loopt. Juist dit gegeven zorgt voor de nodige spanning en afwisseling.

Corina:

Als het einde nadert heb ik al wel 100 keer gedacht dat ik precies wist hoe het nu dan echt zat, maar nee, er is een twist waar ik U tegen zeg en die ik echt niet aan zag komen. Kei tof gedaan en vooral super origineel.

Conclusie:

Eva:

Wat ik zo knap vind aan Sandra is dat haar verhaal simpel, maar doeltreffend is. Ze haalt er geen poespas bij en rekt niet onnodig. Het is zoals het is. Het is geen bloemrijk taalgebruik, maar recht voor zijn raap. Haar schrijfstijl is dan ook onderscheidend te noemen.

Al met al zorgt Kwijt voor een paar uur (ont)spanning. Het verhaal zit origineel in elkaar en het plot is werkelijk om van te smullen. Want hoe “simpel”het verhaal ogenschijnlijk ook lijkt, het zit ingenieus in elkaar en daardoor een kunst op zich. Van mij krijgt  dan ook vier sterren.

Corina:

Een meer dan intelligente thriller, waar je alleen maar in door kan blijven lezen. Want wat je ook bedenkt, je hebt het echt fout. En oooow die epiloog ook….love it!

Overall vier sterren.

Eva Krap en Corina Nieuwenhuis.

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Duo-recensie Karin & Sandra: Zwarte ziel – Angelique Haak ****1/2

Dank aan Uitgeverij De Crime Compagnie voor de recensie-exemplaren.

Auteur: Angelique Haak

Serie: Jennifer Brugman deel drie

Uitgever: De Crime Compagnie

Aantal pagina’s: 400

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: september 2019  

Over de auteur:

Angelique Haak (Rotterdam, 1978) heeft al sinds haar jeugd een passie voor lezen en schrijven. In 2013 won zij een regionale schrijfwedstrijd ter gelegenheid van de week van het spannende boek. Daarna begon het te kriebelen en besloot ze om een eigen thriller te schrijven. Een nieuw begin is haar thrillerdebuut en werd genomineerd voor de Schaduwprijs 2018. Uitgeschakeld is boek nummer twee en ook in dit boek speelt rechercheur Jennifer Brugman een hoofdrol. Met haar man en kinderen woont Angelique in Spijkenisse.

( Bron: http://crimecompagnie.nl/nieuw/ )

Achterflap

Een doodgewone zaterdag. Tot twee tieners een gruwelijke vondst in de Maas doen… Het team van rechercheur Jennifer Brugman wordt geconfronteerd met een lugubere moord en de vermissing van een kind. Ze zetten alles op alles om snel het vermiste kind terug te vinden en schakelen de hulp in van paragnoste Evie Smit. Vanaf de eerste ontmoeting is Jennifer geïntrigeerd door de roodharige paragnoste met haar ijsblauwe ogen, maar ze is ook sceptisch. Kan Evie waarmaken wat zij belooft of loopt zij hen alleen maar voor de voeten?

Meningen:

Sandra:

Het derde deel met rechercheur Jennifer Brugman en ik ben fan. Vond ik Een nieuw begin al goed, Uitgeschakeld vond ik nog beter en ik begon dan ook met hoge verwachting aan Zwarte Ziel.

Karin:

In deze serie miste ik Een nieuw begin,  stroomde ik moeiteloos in bij Uitgeschakeld en nu na Zwarte Ziel is het toch echt wel dik bevestigd: ik ben groot fan!

Sandra:

Angelique heeft een heerlijk vlotte schrijfstijl en vanaf de allereerste bladzijden word ik meegezogen in het verhaal. Twee tieners doen een lugubere vondst in de Maas. Een koffer met daarin een hoofd. Aan Jennifer en haar team de taak het lijk te identificeren. Al gauw blijkt dat er nog een kind vermist wordt. Het team wil er alles aan doen om deze zaken op te lossen en er wordt door teamchef Martin een paragnoste, Evie, bij gehaald. Die wordt vooral door Ricardo, Jennifers partner met enige scepsis ontvangen.

Karin:

Wat een zalige schrijfstijl is dit toch ook zeg. Heel filmisch en het loopt en leest gewoon allemaal heul lekker. Naja lekker….

De spanning en de verschrikkingen zitten er direct al in! Er wordt een afschuwelijke en brute vondst gedaan en vanaf nu is het thuiskomen wat betreft personages als Jennifer en meegesleurd worden wat betreft het onderzoek en de privé perikelen die op de zijlijn een grote rol spelen.

Sandra:

De zaak zit muurvast. De ouders werken niet mee. Vooral moeder houdt haar lippen stijf op elkaar. Ik kon dat mens wel door elkaar rammelen! Je vraagt je als lezer af wat zij verzwijgt en waarom. Wat is de rol van Gregory, haar vriend? En wat heeft de speeltuin, waar Evie steeds op uitkomt er mee te maken? Gedurende het verhaal had ik steeds een ander op het oog die het gedaan zou kunnen hebben, naar het einde toe vond ik het uiteindelijk geen verrassing, maar dat was geen teleurstelling, want het plot vind ik echt geweldig in elkaar gezet. Wat betreft het verhaal rond het privéleven van Jennifer, dat had voor mij wat meer uitgediept mogen worden. Vooral de verhaallijn rond Patricia vond ik ineens heel snel gaan. En ik vond Ricardo een beetje te veel aan de oppervlakte blijven.

Karin:

Over personages gesproken: die worden fantastisch neergezet. Het voelt allemaal echt en je vormt bij een ieder een verschillende mening, ik hou daar zo van. Mooie is ook dat je naast de dingen die je al weet, je daartegenover op een ander vlak weer flink op het verkeerde been gezet wordt. Om vervolgens qua verdenkingen in de moordzaak dan weer wel helemaal goed te zitten. Ook wel eens lekker en dat doet ondertussen niks af aan je leesplezier want je blijft continue geboeid.

Sandra:

Al met al vond ik het een geweldig boek. Ik ken veel van de straatnamen die in het boek voorkomen en dat geeft het verhaal net iets extra’s. Ik kwam als kind vaak bij een tante van mijn moeder die in de buurt van de Hoflaan woonde en mijn broer en ik speelden daar dan buiten. Vandaar dat ik de Lambertuskerk ook ken en die zo voor me zie.

Karin: 

Plus daar bij op dat het dan toch nog weer meer lagen had dan je zelf bedacht had, briljant, en met het einde weet Angelique Haak me echt volledig te verrassen. OMG Jennifer!!

Kippenvel, ogen als schotels en het giert je gewoon door je gemoed allemaal. Allemachtig, wat geweldig en wat gaat dit doen? Afronding acceptabel? Dat is een ja. Afronding wenselijk? Och jongus dat is een vette nee. Ik wil echt, echt héél graag nog een volgend deel!

Conclusie:

Sandra:

Schrijfstijl: 4

Spanning: 3

Psychologie: 4

Leesplezier: 5

Plot: 4

Originaliteit: 4

Vier sterren voor Zwarte ziel.

Karin:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 4

Spanning: 4

Leesplezier: 5

Psychologie: 4.5

Plot: 5

Een 9/10 oftewel vier en halve sterren voor Zwarte ziel.

Karin Meinen & Sandra Remmig.

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

*Blogtour* Kwijt van Sandra J. Paul!

Vanaf 1 oktober gaat er weer een Blogtour van start van Hamley Books en wij mogen ook weer meedoen!! Whoop, heerlijk weer hoor! Onze Crien gaat samen met Eva Kwijt lezen van Sandra J.Paul hoe leuk is dat dan weer? De prachtige pakketten liggen al in de brievenbus dus let’s gooooo 📚🥂 🥂📚

Maar nog even geduld, want zoals jullie kunnen zien komen er eerst een boel collega bloggers voorbij, maar 21 oktober mogen wij onze mening lanceren. Stay tuned!

Over Kwijt:

Jim Vermeersch leidt het perfecte leventje. Gelukkig getrouwd met Iris, vader van tienerzoon Vince, eigenaar van een gerenommeerde Londense Patisserie. Beter dan dat kan het leven niet worden.

Tot hij ontwaakt in zijn ouderlijk huis en alle herinneringen van de afgelopen twee jaar kwijt is. Alles wat hij ooit gekend heeft is weg, inclusief zijn vrouw, zoon en zaak. Terwijl hij de geheimen van de voorbije twee jaar ontrafelt, begint Jim zich steeds meer af te vragen of hij echt wel de man is die hij altijd meende te zijn.

En dan is er nog die ene vraag: Wie is de vrouw die altijd in zijn herinneringen opduikt, een vrouw die niemand anders lijkt te kennen?

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker

Samen wachten op, om te recenseren…

Hopsaliekee, en er komen nog meer toffe boeken bij teampie Samenlezenisleuker op de recensiestapel. Jaja het kan niet op, maar wat vinden we het nog steeds supergaaf dat dit allemaal mag en kan. Dus lees mee en wie weet ren jij straks ook naar de winkel!

**Op 13 september verschijnt bij De Crime Compagnie de nieuwste thriller van Angelique Haak namelijk Zwarte ziel. Dit is het derde deel met in de hoofdrol Jennifer Brugman en onze Karin en Sandra gaan hem samen lezen voor een duorecensie! Heerlijk toch dat je samen zo kan genieten van een serie! Nog even geduld….

**Deze maand verschijnt van auteur Anne-Laure Van Neer haar nieuwste boek Louise bij Uitgeverij Vrijdag Deze auteur schreef eerder Justine en Maurice en nu is daar dus Louise. Onze Sandra heeft de smaak te pakken en zal deze voor ons gaan lezen. Wij zijn heel benieuwd hoe zij het gaat vinden. Stay tuned want er volgt naast dit nog veel meer moois over dit boek!

Over Zwarte ziel:

Een doodgewone zaterdag. Tot twee tieners een gruwelijke vondst in de Maas doen…

Het team van rechercheur Jennifer Brugman wordt geconfronteerd met een lugubere moord en de vermissing van een kind. Ze zetten alles op alles om snel het vermiste kind terug te vinden en schakelen de hulp in van paragnoste Evie Smit. Kan zij helpen of loopt ze het team alleen maar voor de voeten?

Over Louise:

‘Huurster gevraagd voor goedkoop appartement, in ruil voor hulp in huis.’

De advertentie leek zo perfect. Anne-Laure is hoogzwanger, hormonaal labiel en heeft net ontdekt dat haar vriend de term monogamie nogal ruim interpreteert.Alles wat ze wil is een veilig nest voor haar baby, dus trekt ze in bij Louise en haar dementerende man Roger.Net wanneer ze haar leven en hormonen weer in de hand heeft, vindt ze in een lade een verborgen manuscript.Het schetst een misdaadverhaal met in de hoofdrol Roger, Louise en een lijk dat maar niet wil verdwijnen.

Is dit huis wel veilig?

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 

Duorecensie Karin & Corina: De stilte van de witte stad – Eva García Sáenz de Urturi *****

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Eva Gracía Sáenz de Urturi

Serie: Unai López de Ayala (1)

Originele titel: El silenco de la ciudad blanca

Vertaling: Elvira Veenings

Aantal pagina’s: 491

Genre: Literaire Thriller / NUR 305

Verschijningsdatum: juli 2019

Over de auteur:

Eva García Sáenz de Urturi (1972) werd geboren in Vitoria en woont in Alicante, waar ze aan de universiteit werkt. Haar eerste boek heeft ze in eigen beheer uitgegeven en werd online een grote bestseller. De drie boeken in de trilogie van De witte stad verschenen bij een grote Spaanse uitgeverij en zijn fenomenale bestsellers.

(www.awbruna.nl)

Achterflap:

Tasio Ortiz de Zárate is een briljante archeoloog die twintig jaar geleden werd veroordeeld voor een reeks bizarre moorden in het rustige stadje Vitoria. Hij staat op het punt de gevangenis te verlaten, als de misdaden weer beginnen: in de kathedraal van Vitoria wordt een jong stelletje gevonden, naakt en om het leven gekomen door bijensteken in hun keel. Niet veel later wordt in het Casa del Cordón, een bekend middeleeuws gebouw in de stad, een ander koppel vermoord.

De jonge inspecteur en profiler Unai López de Ayala  wil niets liever dan meer moorden voorkomen, maar een recente tragedie in zijn eigen leven maakt het hem moeilijk om deze zaak te behandelen als alle andere. Zijn onorthodoxe werkmethode wekt bovendien ergernis bij zijn baas. De tijd begint te dringen en de dreiging wordt alsmaar sterker: wie volgt?

Meningen:

Karin:

Vanuit Unai ( oftewel Kraken) begint dit verhaal direct al pakkend. Neergeschoten, een seriemoordenaar met een hoog IQ. Dat belooft wat!

Die belofte wordt volledig ingelost want wat is dit een spannend, breed en onmundig goed in elkaar gezet verhaal zeg. Een whodunnit waar je U tegen zegt. De Spaanse termen en beschrijvingen zijn een (historisch) leesfeest.

Ik hoef nergens te wennen, dit is vanaf de eerste letter genieten en het is een meer dan knap staaltje werk hoe door middel van schakelen van het heden naar het verleden, door de wijze van de onderzoeken van  Unai en Esti, je als lezer steeds dat stukje dichterbij de dader lijkt te komen. Wat een groots gebeuren, wat een uitwerking van personages, hoofd -en zijlijnen en de schrijfstijl an sich is gewoon ook fantastisch. Kundig, beeldend, doorspekt met een prachtkennis van dit gebied en de geschiedenis daar van.

Corina:

De achterflap belooft veel goeds en die proloog!! Ge-wel-dig! Vanaf de eerste zinnen waan ik mij in Spanje. Wat een heerlijke beeldende schrijfstijl. Het is even opletten met alle Spaanse namen, maar dat maakt aan de andere kant ook dat je je helemaal daar waant. Je ziet de straten, gebouwen en muurschildringen voor je. En ooooooow wat gebeurt er veel. Je hersens maken overuren, vooral als daar de verhaallijn van 1970 bijgevoegd wordt. Wat heeft dat met het heden te maken en wat is er 20 jaar geleden nou precies gebeurd, waardoor ook nu weer allerlei moorden gepleegd worden? Wie zit hier achter? En vooral waarom?

Karin:

De link met het verleden leg je wel, maar je piekert je suf bij wie die link dan ligt. Het toffe gevoel dat je krijgt wanneer je denkt: dáár gaat het zitten, ja dat is wat ik zo graag  wil ervaren bij een thriller als dit. Het maakt dan eigenlijk niet uit of je (net niet) goed zit of totaal op een verkeerd been wordt gezet. Want de opbouw is zo, dat je steeds bijstelt, bijschaaft. Je wordt continue bezig gehouden en stukje voor stukje wordt er steeds wat meer informatie vrijgegeven en dit gebeurt op een hele originele wijze.

We hebben het dan over een hoofdvraag: wie zit achter deze bizarre moorden? Wie bedenkt zo’n bizarre modus operandi en waarom? Maar naast dit gegeven houden de personages zelf ook op alle fronten je aandacht vast. Privé, zakelijk, verleden wat het heden gaat aantikken, je wordt compleet meegesleurd want met deze karakters gebeurt op veel fronten héél veel. En ze raken je. Je lijdt mee, je gruwt mee, of je geniet mee van onderlinge banden, waarvan enkele sterker lijken dan staal.

Corina:

Unai is een heerlijk personage en samen met zijn collega Estíbaliz vormt hij een pracht duo. Perfect uitgewerkt en het worden gaandeweg een beetje je vrienden. En waar je bij Tasio denkt “och jij arme man” heb je bij zijn tweeling broer Ignacio een beetje het gevoel van “hmmmm gluiperd wat houd jij achter?” Ik verdenk alles en iedereen en  mijn hersens kraken van jewelste.

Karin:

En dan het einde, waar ook zó goed over nagedacht is. Alles klopt, geen complete verrassing maar wel een complete hunkering naar meer en compleet overdonderend. Ik kan niet wachten tot november, want dan verschijnt deel 2!

Corina:

Als er langzaam een beetje duidelijkheid komt in het hoe en wat met het heden en verleden denk ik te weten wat er gebeurd is, maar dan komt er een twist en zit ik met open mond naar mijn boek te staren. Hoe dan? Waar gaat het nu dan weer heen? Eva weet je als lezer aan het boek gekluisterd te houden door op de juiste momenten een twist te plaatsen of de vaart iets op te voeren. Alles klopt en elk detail is nodig. Heerlijk! En dat einde…. wat geweldig bedacht en wat origineel! Ik kijk echt reikhalzend uit naar het vervolg.

Conclusie:

Karin: 

Voor mij is De stilte van de witte stad een hoogvlieger van de bovenste plank.

Makkie, vijf stralende sterren.

Corina:

Een schitterend eerste deel van een trilogie met alles precies juist gedoseerd.

Op alle fronten vijf sterren.

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Duorecensie Karin & Corina: Dood de Koning – Sandrone Dazieri ****1/2

Met dank aan Xander Uitgevers voor de recensie-exemplaren.

Auteur: Sandrone Dazieri

Uitgever: Xander Uitgevers

Originele titel: Il re di denari

Vertaler: Irene Goes

Aantal pagina’s: 576

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 27 juni 2019

Over de auteur:

Sandrone Dazieri (1964) is geboren in Cremona, Italië. Dazieri liet zijn carrière als kok achter zich om zich volledig op het schrijven te richten. Voordat hij doorbrak als thrillerschrijver werkte hij als journalist, redacteur en scenarioschrijver. Zijn thrillers Dood de Vader en Dood de Engel zijn een internationaal succes en de filmrechten werden verkocht. Dood de Koning is het nieuwste boek in de reeks.

( Bron: http://www.xanderuitgevers.nl )

De achterflap:

Politieagente Colomba Caselli leidt tegenwoordig een teruggetrokken bestaan. Gekweld door nachtmerries probeert ze te herstellen van haar bijna-doodervaring bij een bomaanslag, die plaatsvond op de dag dat Dante Torre, haar enige echte vriend, werd ontvoerd. Haar geïsoleerde leven wordt echter ruw verstoord als ze na een verschrikkelijke sneeuwstorm een onderkoelde jongen in haar tuin vindt. Hij kan niet praten en is besmeurd met bloed.

Colomba ontfermt zich over de jongen, die de enige overlevende blijkt te zijn van een brute familiemoord. Ze is vastbesloten om de moordenaar van Tommy’s ouders te vinden. Als ze door begint te krijgen waar deze zaak naar verwijst, weet ze dat alleen zij en Dante de waarheid boven tafel kunnen krijgen. Maar dan moet ze haar vriend wel zien te vinden…

Meningen:

Karin:

Wat kun je met smart zitten wachten op een derde deel van een trilogie en het was het wachten weer meer dan waard!

Dazieri is zo aardig om kort nog even terug te grijpen naar voorgaande gebeurtenissen, dus je zit er al gauw weer helemaal in. Colomba, wat ben je toch één van de tofste hoofdpersonen ever. Eigenzinnig, stoer en stiekem ook zo sociaal en gevoelig. Dante niet anders, er is maar één Dante en zijn intrede is weer op de Dante-manier natuurlijk, mien hemel! Maar ik loop wat op de zaken vooruit nu.

Corina:

Yes, eindelijk het derde en laatste deel in deze trilogie. Vanaf de eerste regel is het weer genieten van c.q. in het mooie Italië. Colomba is gelijk weer helemaal vertrouwd met al haar eigenschappen, waar je als lezer alleen maar van kan houden. Door kleine terugblikken is het niet erg dat deel twee alweer een jaar geleden was en heb je alle lijntjes zo weer in je hoofd.

Karin:

Er gebeurt vanaf het begin veel en het blijft heel veel, het gaat maar door! Veel personages, veel gebeurtenissen, afdelingen en functionarissen en Dazieri gaat gruwel ook deze keer weer niet uit de weg. Genieten? Jazeker, maar je kunt beter hele stukken gaan lezen want als je af en toe het boek weer binnenvalt dan is het soms best lastig inkomen weer. Dazieri vertelt dit complexe verhaal op beeldende en prachtige wijze. Maakt af en toe gebruik ook van lange zinnen en de Italiaanse begrippen zijn in de context makkelijk te begrijpen en geven die extra schwung. De spanning is volop en vaak aanwezig en je vraagt je eigenlijk niet zo heel veel af want je wordt gewoon meegesleurd. Het is een *go with the flow achtbaan met loopings leesmodus* en dan komt daar het eind en hoe! Allemachtig wat een fantastische twist en wat een fantastische afronding van deze briljante trilogie.

Corina:

Het verhaal vaart en er gebeuren zoveel dingen dat je echt op opletten moet zitten om alles te volgen, maar wat hou ik er van. Alle rangen, standen, namen zijn soms wat veel en maken dat ik soms even uit het verhaal raak. Toch hoort het zo bij Dazieri zijn schrijven en wil je het ook niet missen. Als het einde daar is en het plot komt zit je op het puntje van je stoel, want wat onwijs goed is dat! Dat zag ik zo niet aankomen en whoejaaa het is misschien gewoon jammer dat dit het einde is van Colomba en Dante. Want wat heb ik genoten van die twee.

Conclusie:

Karin:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 4.5

Spanning: 4

Leesplezier: 4.5

Psychologie: 4.5

Plot: 4.5

Corina:

Schrijfstijl: 4.5

Originaliteit: 5

Spanning: 4.5

Leesplezier: 5

Psychologie: 4.5

Plot: 5

Unaniem een meer dan verdiende vier en halve sterren voor Dood de Koning.

Karin Meinen & Corina Nieuwenhuis.

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker😀