Luc Vos (Heultje-Westerlo, 1968) is al vele jaren gebeten door schrijven. Korte en langere verhalen wisselen elkaar in hoog tempo af en vallen met grote regelmaat in de prijzen. In 2022 werd zijn debuut thriller Zeven bijzonder enthousiast onthaald. In afwachting van de nieuwe thriller met inspecteur Anne Verelst, Paternoster, zet Luc even een stapje over de grenzen met een thrillernovelle die zich afspeelt in de VS.
Een schijnbaar eenvoudige vraag voor een meervoudige moordenaar aan de vooravond van zijn executie.
Een jonge psychologe herhaalt deze meermaals in een poging inzicht te krijgen in het waarom van zijn daden.
Antwoorden komen, maar ze zijn divers, verrassend, muzikaal en… niet wat zij had verwacht.
Mening:
Spijt? is mijn kennismaking met Luc Vos. En wat voor één! Een thriller in 77 pagina’s, ik was benieuwd, want hoe bouw je de spanning op en vertel je een verhaal in zo weinig pagina’s? Maar ik werd allerminst teleurgesteld. Vos heeft een fijne, beeldende schrijfstijl. Lukas Lewis, het hoofdpersonage, tevens seriemoordenaar, is waanzinnig goed uitgewerkt. Man, wat had ik een bloedhekel aan die vent, met zijn irritante manier van ‘muziek’ maken. Ik hoorde het gewoon joh! Maar wat goed bedacht en ook die songs erbij. Zo goed passend in het verhaal! Ook de onderzoeksjournaliste tevens psychologe is goed neergezet. Ik voelde als het ware haar emoties tot in mijn botten.
Ik vind het knap hoe de auteur in zo weinig pagina’s zoveel weet te vertellen, waarin we tussen de regels door ook veel te weten komen, over het waarom en het hoe. En dan die ontknoping! Wauw, die had ik niet verwacht. Of Lukas spijt heeft en waarom wel of waarom niet ga ik hier natuurlijk niet vertellen. Wat ik wel ga vertellen is dat Spijt? een enorme aanrader is en Luc Vos een auteur is waar ik zeker meer van ga lezen.
Vijf sterren.
Sandra Remmig.
**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀
Heather Gudenkauf is een New York Times– en USA Today-bestsellerauteur van acht spannende boeken. Haar debuutthriller In stilte gehuld betekende haar doorbraak en stond 22 weken in de bestsellerlijst. Haar werk wordt in meer dan 20 landen gepubliceerd. Samen met haar gezin en hond woont ze in Iowa.
Wylie Lark vindt het in eerste instantie helemaal niet erg dat ze ingesneeuwd raakt. Ze heeft zich namelijk teruggetrokken in een authentieke, afgelegen boerderij om haar nieuwe boek te schrijven. En een gezellig haardvuur en volledige stilte zijn precies wat ze daarvoor nodig heeft.
Toch bekruipt haar af en toe iets van angst, want in hetzelfde huis zijn decennia eerder twee mensen in koelen bloede vermoord en is een meisje spoorloos verdwenen. Dan ontdekt ze een jongetje buiten in de sneeuw. Waar komt hij vandaan? Wylie neemt het kind in huis en gaat op zoek naar antwoorden. Maar al snel wordt duidelijk dat ze niet alleen zijn…
Mening:
De cover trok direct mijn aandacht, een voor mij onbekende auteur en de achterflap maakte het goede voorgevoel af. Dit moet ik lezen. Deze thriller weet te doen wat maar weinig boeken zo bij me weten te doen. Echt maar dan ook echt spannend met meerdere malen een hoge hartslag als gevolg.
Gudenkauf is in het bezit van een meer dan kundige pen en weet het zo te brengen dat je de realiteit compleet vergeet en helemaal in dit verhaal zit. Het switchen van het verleden naar het heden verloopt naadloos. Wylie zit ingesneeuwd en hoe dit ook neergezet wordt zeg, je tenen vriezen af. De rillingen volgen al snel maar dan van de dingen die haar daar overkomen! Wie is dat jongetje met dat enge gedrag?
Je leert Wylie stukje bij beetje kennen en ze maakt beslissingen die dapper en stoer zijn, maar ook zó angstaanjagend. Zowel binnen-als buitenshuis gebeuren er dingen….mennn hou op met me.
De hoofdstukken die zich afspelen in het jaar 2000 brengen nog meer emotie met zich mee. Het is afschuwelijk, maar gewoonweg geweldig hoe het zich ontvouwt. De hele setting rondom de personages; alles komt tot leven en het onderbuik gevoel verandert in diepe gruwel en verdriet.
Het stukje dat de dader tot op een meter nadert is één van de vele scènes die me altijd bij zullen blijven. Laag voor laag pelt Gudenkauf je naar de vreselijke kern. OMG wat verschrikkelijk en je hersens maken overuren. Wat is de link naar het heden en klopt mijn gevoel bij bijvoorbeeld Ethan?
De schuingedrukte stukken geven de verdere hersenbrekers. Ook deze stukken word je ingesleurd en leef je compleet mee met waar deze slachtoffers zich in bevinden. Manmanman ik haat deze dader, kan het niet anders brengen. Maar wat is de connectie? Wie zijn dit?
Op alle vragen komt het antwoord en het maakt diepe indruk hoe het allemaal in elkaar gaat passen. Meerdere malen op het verkeerde been gezet, bevend en tegelijkertijd hopend op ergens een mooi iets of goede afloop. Dit suddert nog wel een poosje na.
Mensen dit is geen gewone achtbaan, dit is de Kingda Ka.
Conclusie:
Vijf stralende sterren voor De logé.
Karin Meinen.
**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀
Iona Rangeley studeerde Engels aan de universiteit van Oxford. Ze wilde al schrijver worden vanaf haar vijfde, toen ze ‘debuteerde’ met Sam en het varken.
Tijdens het blokken voor haar laatste examens schreef ze Einstein de Pinguïn gewoon omdat dat nu eenmaal veel leuker was dan haar studieboeken.
Wanneer de familie Stewart naar de dierentuin gaat, zijn Imogen en Arthur niet weg te slaan bij een kleine Pinguïn. Ze gaan pas mee naar huis als hun moeder roept dat de Pinguïn natuurlijk altijd welkom is om te komen logeren. Toch had niemand verwacht dat het dier die avond daadwerkelijk op de stoep zou staan, met een rugzakje om met de naam EINSTEIN erop.
Omdat het nu eenmaal was beloofd, mag Einstein blijven logeren. En hoewel een pinguïn in huis even wennen is, wordt hij al snel een onmisbare vriend voor alle gezinsleden.
Maar hij kan niet voor altijd blijven. Toch?
Mening:
Deze leuke hardcover met sprekende voorkant belooft veel goeds. Als je in het boek kijkt zie je dat de vrolijke kleur van de titel doorloopt in het boek zelf.
De stevige omslag en de wat dikkere bladzijden zullen ervoor zorgen dat het boek langer meegaat wanneer dit deze meermaals gelezen wordt. De achterflap geeft je in grote lijnen vast een voorproefje van het verhaal zelf. De illustraties zijn een leuke en vrolijke aanvulling op het verhaal en helpen je bij de verbeelding van het leven samen met een Pinguïn.
De familie bestaat uit vader en moeder Stewart en uit broer en zus Arthur en Imogen. De personages zijn erg leuk uitgewerkt en het is echt een doorsnee gezin. Lief en leed wordt gedeeld, de chaos voor het naar school gaan, het maken van huiswerk, gezamenlijk avondeten, het boek geeft je op deze manier echt een huiselijk gevoel.
Broer en zus kibbelen lekker samen maar als het ze uitkomt spannen ze ook graag samen tegen hun ouders. Vader en moeder Stewart proberen zo goed en zo kwaad als het gaat, het gezin op de rails te houden, wat zorgt voor de nodige herkenningspunten en humor. Net als vele kinderen zijn Arthur en Imogen gek op de dierentuin, echter eindigt hun dagje dierentuin niet zoals je zou verwachten.
Na hun ontmoeting met Einstein de Pinguïn in de dierentuin, staat hij in de avond ook daadwerkelijk bij het gezin voor de deur. Einstein is hun gevolgd en aangezien moeder Stuwart had beloofd dat hij mocht logeren, mag Einstein daadwerkelijk binnenkomen. Met de komst van Einstein veranderd de familie Stuwart van een doorsnee gezin naar een wel heel bijzonder gezin. Einstein blijkt niet zomaar in London te zijn en heeft ook zo zijn redenen om aan te kloppen bij de familie Stewart. Zij zullen hem wel helpen…. Hoopt hij…. Maar als je als mens geen pinguïns spreekt, probeer dan maar eens te ontdekken wat Einstein allemaal bedoelt en waarnaar hij opzoek is.
Imogen en Arthur moeten hun handen ineenslaan om Einstein te helpen. Terwijl ze proberen hun dagelijkse leven zo normaal mogelijk door te brengen voor zover dat kan met een pinguïn in huis, moeten ze alles op alles zetten om het mysterie rondom Einstein op te lossen. Waar ouders soms een beetje streng en volwassen kunnen zijn, kan teamwork van het gehele gezin Einstein misschien dan toch helpen….
Conclusie:
Niet te geloven dat Iona Rangeley dit heeft weten neer te zetten tijdens haar laatste examens, echt ik neem mijn petje af. Het boek is leuk opgezet en gevuld met avontuur, humor en het gevoel van het gezinsleven weet ze duidelijk over te brengen.
Een heerlijk winters verhaal voor kinderen die al zelfstandig kunnen lezen, maar ook zeker leuk om te gebruiken als voorleesboek.
Absoluut een geschikt boek voor het gehele gezin en voor op school. Ik weet zeker dat jong en oud net als ik uren leesplezier zullen beleven met dit unieke en warme verhaal en je het helemaal voor je ziet, zeker door de leuke illustraties.
Als ik ze had, dan had ik in mijn flippers geklapt van enthousiasme over dit boek. Tevreden, vrolijk en met een warm gevoel heb ik dit boek uitgelezen.
Vijf zilveren vissen… euh ik bedoel vijf gouden sterren geef ik aan Einstein de Pinguïn!
Marie Quickboots.
Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Jens Henrik Jensen (1963), auteur en journalist, schreef al diverse thrillers voordat hij definitief doorbrak met De hondenmoorden, het eerste deel van zijn Oxen-serie. Met deze reeks over de getraumatiseerde oorlogsveteraan Niels Oxen, vestigde hij definitief zijn naam als een van Denemarkens beste thrillerschrijvers. De boeken van Jensen verschijnen in veertien landen.
Met tegenzin is voormalig topmilitair Niels Oxen begonnen aan de behandeling van de PTSS die hem al jaren plaagt.
Als hij thuiskomt van een survivaltrip met een groep veteranen wordt hij opgewacht door een oude bekende: Axel Mossman van de PET, de Deense nationale Inlichtingen- en Veiligheidsdienst. Die is met tegenzin met pensioen gegaan, maar is door zijn opvolger gestuurd om Oxen om hulp te vragen in een explosieve zaak: een aantal oorlogsveteranen is op verschillende plaatsen in het land geliquideerd, en de unieke vaardigheden van Oxen zijn nodig.
Hij gaat akkoord en wordt herenigd met zijn voormalige partner en vriendin Margrethe Franck. Midden in het onderzoek verliest Margrethe plotseling het contact met Oxen. Hij lijkt van de aardbodem verdwenen en zij begint aan een wanhopige zoektocht.
Oxen levert op zijn beurt een strijd op leven en dood met onbekende vijanden die geen enkele waarde lijken te hechten aan menselijk leven.
Mening:
Men neme De wereld en De onderwereld. Twee delen en je kunt vooraf gewoon niet bevroeden wat dit allemaal weer gaat brengen. Kanonnen wat een boek!
Het is heel even ingroeien maar dit is Jensen ook echt weer ten voeten uit. Korte hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven en regelmatig is het eerst niet direct duidelijk vanuit wie. Ai lof it.
Er wordt teruggegrepen naar de vorige delen en dat brengt je weer lekker met beide voeten in dit vervolg. De diensten en organisaties zijn je bekend, meerdere personages dus ook en dat leest dan erg goed weg. Zo ook zijn eigen en originele stijl. Informatief, zakelijk en to the point. Beeldend en met een lekkere beeldspraak zo her en der, voorzien van een lik humor. Jensen kan het allemaal!
Het verhaal zelf wordt briljant opgebouwd. Niels Oxen en Margrethe Franck. Jongesjonges wat gaaf dat ze weer samenkomen. De onderzoeken gaan ook afzonderlijk maar deze twee…het zijn de vlaggen van de serie. Hoe gaaf ook dat Mossman zijn herintrede maakt en dan heb ik het nog niet eens over nieuwkomer Sally Finnsen. Wowww wie is zij? Wat een fantastisch figuur zeg! Ook zij heeft haar eigen onderzoek, de dader komt tussendoor en je raakt verstrikt in een meer dan meeslepend en spannend, soms kopbrekend gebeuren. Naast persoonlijke sorus beland je in een web doorgesponnen met een stukje politiek, volop criminaliteit en het is op het puntje van de stoel zitten.
In deel twee rolt het allemaal een kant op waarvan de haren me te berge rijzen. Dit is niet best en loeispannend want hoe kom je hier uit? De laatste 100 bladzijden zijn gewoon niet te doen! Dit dendert door naar een climax waar je hart vijf salto’s van maakt. Wat een agitatie, mijn hemel. Dit is letters vreten en Jensen weet me zelfs in mijn moederhart even diep te raken.
Alles is duidelijk. De titel, de beide delen en al is het verhaal an sich afgerond, de lijntjes liggen voldoende open om weer te mogen hopen op een deel zes. Yeah.
Conclusie:
Gladiator is Jensen op z’n best. Kennis en pure spanning worden perfect uitgebalanceerd in deze intelligente en filmische thriller. Plus daar fantastische personages bij op die zorgen voor buitengewone actie, je volledig weten in te pakken, en voilà. Dan heb je alles waar je in een thriller serie op gehoopt had.
Vijf sterren.
Karin Meinen.
Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Arttu Tuominen is een Finse milieu-inspecteur en misdaadauteur. Tuominen onderscheidt zich door zijn actuele en geëngageerde thrillers die een stem geven aan degenen aan beide kanten van de wet. Voor zijn debuut Bloedbroeders ontving hij de Johtolanka-prijs Hij woont met zijn gezin in de Finse stad Pori, waar hij zijn thrillers situeert.
Een groep mannen komt samen om een paar dagen te drinken, maar hun kameraadschap krijgt een bittere wending wanneer een van hen wordt neergestoken. Commissaris Jari Paloviita is geschokt wanneer hij erachter komt dat het slachtoffer Rami Nieminen is, degene die hem vroeger op school meedogenloos pestte. De dader is Antti, zijn jeugdvriend die het altijd voor hem opnam maar die nu zelf een verleden van geweld en criminaliteit heeft. Jari wordt verscheurd tussen zijn loyaliteit aan zijn vriend en zijn plicht als politieman.
Mening:
Sjesusmina er zijn maar weinig eerste delen in thrillerseries die deze diepe indruk op me weten te maken. Wat is dit een ijzersterk, steengoed, vreselijk, spannend en daarnaast ook echt ontroerend boek!
Arttu weet me gelijk te vangen met zijn prachtige en kundige no nonsens stijl. Wat een genot als een auteur het zo weet te verwoorden. Je ziet het, je voelt het. Leesbeleving ten top.
Dit is zo’n verhaal waar je in groeit. De moord an sich verloopt rommelig maar toch ook klip en klaar. Duidelijke zaak, ware het niet dat Paloviita goed bekend is met zowel de dader als het slachtoffer. Met dit gegeven werpt Arttu je terug naar het verleden en oi oi oi..nu gaat het allemaal pas echt los.
Hier komt een verhaal los van jongens die binnens- en buitenshuis gevechten moeten leveren die kinderen gewoon niet te leveren hebben. Wat erg en naar en wat zit je mee te leven. Totaal uit je eigen realiteit gesleurd gaat dit allemaal recht je gemoed binnen. Als je denkt dat het eigenlijk niet slechter kan, dan geven liefde en vriendschap hoop.
Deze vriendschap is zo puur en zo echt! Maar hoop is soms niet genoeg en deze thriller brengt gruwelijke momenten op een hele andere wijze dan ik verwacht had. Mijn hart huilt. Man wat een emotionele achtbaan is dit en het brengt je op prachtige en bizarre wijze naar de grens van goed en kwaad.
Goed en kwaad. Eigenlijk is er geen grijs gebied en weet je natuurlijk donders goed hoe het hoort, alleen in dit geval ga ik zelf absoluut de foute kant op. Bekijk het maar, de goede weg voelt gewoon niet rechtvaardig maar is wettelijk wel juist. Snappen jullie me nog?
Dit is wat Bloedbroeders met je doet. Dit boek liet me alle hoeken van spanning en emoties zien alsof ik erbij was. Alsof ik ernaast stond. Dit suddert nog wel even na en ik hoop dat een volgend boek van Arttu Tuominen op korte termijn mag volgen.
Conclusie:
Vijf dikke stralende sterren voor Bloedbroeders.
Karin Meinen.
Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Genre: Cadeauboeken Algemeen / Literaire non-fictie algemeen, NUR 370 / NUR 320
Aantal pagina’s: 160
Verschijningsdatum: september 2021
Over de auteur:
Schrijver en kunstenaar James Norbury illustreerdede avonturen van Grote Panda & Kleine Draak, geïnspireerd door boeddhistische filosofie en spiritualiteit, om de ideeën te delen die hem door zijn moeilijkste tijden hebben geholpen, en hij hoopt dat ze jou ook kunnen helpen.
Het is lente tegen de tijd dat ze tevoorschijn komen – ze waren verdwaald in de kolkende mist, sliepen onder glinsterende sterren. Terwijl ze kijken naar een warme zon die opkomt, dringt het tot hen beiden door dat een nieuwe dag een nieuw begin betekent, en dat er weer een prachtig avontuur wacht.
Twee geliefde vrienden, Grote Panda en Kleine draak, reizen samen door de seizoenen van het jaar. Op hun weg raken ze vaak verdwaald, en hoewel ze niet weten waar ze zijn, ontdekken ze veel mooie bezienswaardigheden die ze nooit zouden hebben gevonden als ze de juiste weg hadden gevolgd. Samen onderzoeken ze de gedachten en emoties, de ontberingen en het geluk die ons allemaal verbinden. In de natuur leren ze hoe ze in het moment moeten leven, hoe ze vrede kunnen hebben met onzekerheid en hoe ze de kracht kunnen vinden om samen de obstakels van het leven te overwinnen.
Mening:
Natuurlijk wil ik meteen even beginnen met het uiterlijk van dit boek. Want wat direct opvalt als je dit boek ziet, is dat het werkelijk een plaatje is om te zien. Het nodigt absoluut uit om het boek even vast te houden en in te kijken.
Er is gekozen voor een rustige cover, wit met een bronzen rand om de rug heen, een mooie glimmende bronzen titel met daaronder een illustratie van Grote Panda en Kleine Draak. Er is duidelijk veel liefde en aandacht aan het ontwerp geschonken.
Een klein maar sjiek detail wat ik wil vermelden, is het leeslint. In een mooie iets lichtere bronzen kleur is deze bevestigd aan het boek. Met dit leeslint kan je gemakkelijk bijhouden op welke bladzijde je gebleven bent, het bekende probleem van steeds kwijtraken van je boekenlegger is hiermee direct opgelost.
Dan neem ik jullie mee naar de binnenkant, dit is net zo een feestje als de buitenkant. Binnen in het boek tref je prachtige illustraties van Grote Panda en Kleine Draak, de illustraties zijn in het zwart wit en in kleur. Ze geven je samen met de filosofische teksten een mooi beeld van de reis die deze twee vrienden samen maken.
Het boek bevat vijf hoofdstukken, welke je meenemen door de vier jaargetijden, te beginnen met de lente, gevolgd door de zomer, dan de herfst en de winter en je komt daarna weer terug in de lente.
Veel van de teksten zijn voor mij erg herkenbaar, ik kan ze in verschillende momenten van mijn leven plaatsen en denk dat het voor vele lezers ook herkenbaar zal zijn. Je krijgt hiermee een mooie en misschien andere kijk op gebeurtenissen, gevoelens en ervaringen die we allemaal op ons pad tegen komen, en soms is het ook gewoon even oké om te voelen wat je voelt.
Het is een heerlijk boek om elke dag een stukje uit te lezen, of gewoon op de momenten waarop je hier behoefte aan hebt even een bladzijde erbij te pakken.
Conclusie:
Pff, Grote Panda & Kleine Draak is wel een boek waarbij ik het moeilijk vind om een recensie te schrijven, dit doordat het in mijn ogen echt een boek is welke je eigenlijk zelf moet ervaren en zelf moet voelen. Een boek welke invloed heeft op je gevoel, je mindset en emoties. Voor iedere lezer zal dit anders zijn, maar ik denk absoluut echt dat iedereen iets positiefs uit dit boek kan halen, dat het boek je een steuntje kan geven die je net even nodig hebt en absoluut een cadeautje voor je zelf of wellicht als cadeau voor een ander.
Ik herlees nooit boeken, maar ik weet nu al dat dit boek één van de eerste zal zijn die ik zeker weten nog meerdere keren zal oppakken.
Grote Panda & Kleine Draak krijgt absoluut een plekje naast mijn bed, zodat wanneer ik daar behoefte aan heb, in de avonden met dit boek op schoot de dag nog eens kan overdenken.
Voor ik het aantal sterren prijsgeef, wil ik een klein stukje tekst met jullie delen. Voor ik dit boek las was ik mezelf hier al elke dag van bewust, maar nu waardeer ik het nog meer, hij is zo toepasselijk:
‘Probeer tijd te maken voor de kleine dingen,’
Zei Grote Panda.
‘Die zijn vaak het allerbelangrijkste.’
En zo is het! Van mij vijf grote sterren voor Grote Panda & Kleine Draak, dik verdiend!
Marie Quickboots.
Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Genre: Vertaalde literaire roman, novelle / NUR 302
Aantal pagina’s: 303
Verschijningsdatum: 28 september 2021
Over de auteur:
Jacqueline Bublitz is schrijver en feministe en komt uit Nieuw-Zeeland. Voordat je wist wie ik was is haar debuut, dat ze schreef na een zomer in New York die ze doorbracht in het mortuarium en de donkere hoekjes van het park (en van de menselijke geest).
Toen Alice Lee aankwam in New York was ze op zoek naar een frisse start. Nu, een maand later, is ze het ongeïdentificeerde slachtoffer van een moord.
Ook Ruby Jones probeert opnieuw te beginnen. Nadat ze de halve wereld over is gereisd voelt ze zich eenzamer dan ooit. Maar dan vindt ze het lichaam van Alice aan de oever van de Hudson. Ruby raakt gefascineerd door Alice en kan haar niet meer loslaten. Ze wil weten wie deze jonge vrouw is, en haar het einde geven dat ze verdient.
Voordat je wist wie ik was is niet alleen een spannende whodunit – deze krachtige, hoopvolle roman is ook een eerbetoon aan de ijzersterke band tussen vrouwen.
Mening:
BAM wat een introductie! Een zeldzaamheid: wat een insteek vanuit Alice Lee en wat een bi-zar goede en mooie schrijfstijl. Hoe is het mogelijk. In een enkele bladzijde weet Bublitz me steil achterover te blazen en dit gaat tot de laatste bladzijde niet meer veranderen ook.
Wat is dit een intens en intens goed boek. Maar zelden gebeurt het me dat tijdens het lezen emoties echt in de brand worden gezet en nu gebeurt het keer op keer. Ik absorbeer de letters, want dit is genieten van hoge kwaliteit. Dit vertraagt op die uniek mooie manier het lezen, want elk dingetje, elk gevoel, elke kennismaking is belangrijk, is verdrietig of prachtig en je wil gewoon niks missen. In de ik-vorm vertelt Alice Lee haar geschiedenis en het verleden smelt als boter samen met het heden. Daarnaast vloeit dit moeiteloos over naar het perspectief vanuit Ruby daar dit in de derde persoon geschreven is, om vervolgens weer moeiteloos over te worden genomen door Alice Lee met haar helicopterblik. Wat is dit bijzonder!
Twee vrouwen die tegelijkertijd hun eigen vlucht maken naar New York. Twee vrouwen die elkaar nooit zullen ontmoeten maar die compleet samensmelten, hoe kan dat? Het kan, en hoe. Deze trant.. Och jonges wat uniek en beeldschoon. Naast Alice en Ruby maken ook de overige personages een eigen diepe indruk. Nieuwe vriendschappen weten eenzaamheid te verdringen maar dat niet alleen. Het geeft dialogen met een grote D. Al sparrend komen fantastische visies en filosofieën voorbij en dit is sowieso ook wel kenmerkend voor het hele boek. Bublitz weet regelmatig maatschappelijk moraal, zeker ook met betrekking tot vrouwen, op duidelijke maar respectvolle wijze aan te stippen en in passages door te laten sijpelen.
Het thrillergehalte is hoog en vooral richting einde zit ik echt bang en met gekromde tenen te lezen. Allekeizers wat spannend want dat waarvan je dacht: nee kom op, die kant zal het toch niet opgaan….naja, daar gaat het dus wel heen!
Dreiging ten top en dan wat als? Eigenlijk brengen Alice Lee en Ruby je alles. Dit staat bol van vriendschap, van verlies. Van hoop en geluk maar ook van verdriet. Van misdaad, van onbreekbare banden, van ontplooiing en het heeft DIE diepgang waar ik helemaal in verdwijn en ook van bij moet komen. Hoe kan dit in hemelsnaam een debuut zijn?
Diepe, diepe buiging en petje tien keer af.
Conclusie:
Vijf sterren op alle fronten. Voordat je wist wie ik was blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift.
Karin Meinen.
PS Als ik dan nog één advies en / of wens zou hebben: verfilm ditboek.
*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Vertaling: Ambo|Anthos, Ernst de Boer, Ankie Klootwijk
Genre: Thriller
Aantal pagina’s: 480
Verschijningsdatum: 7 september 2021
Over de auteur:
Helen Fields studeerde rechten en werkte daarna meer dan tien jaar als advocaat in Londen en runde ze samen met haar echtgenoot een filmproductiemaatschappij in Los Angeles. Tegenwoordig woont ze in Engeland. De serie met Luc Callanach en Ava Turner in de hoofdrol is inmiddels vertaald in zestien talen. Perfecte stilte is het vierde deel in de Luc Callanach-serie.
Het lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden aan de rand van Edinburgh. Wanneer de patholoog-anatoom het lijk onderzoekt, doet deze een schokkende ontdekking: uit de huid is een silhouet van een pop gesneden.
Rechercheurs Ava Turner en Luc Callanach lijken op een dood spoor te zitten in de zaak,totdat een van huidgemaakt pop in een kinderwagen wordt gevonden, naast een achtergelaten baby. Luc en Ava realiseren zich al snel dat de moordenaar een afschuwelijk spel speelt wanneer ze opnieuw het lichaam van een vermoorde jonge vrouw aantreffen. Ieder moment kan hij opnieuw toeslaan.
Kunnen Luc en Ava hem stoppen voordat hij een derde slachtoffer maakt?
Mening:
Allereerst, heb je de eerste drie delen nog niet gelezen en hou je ook zo van gruwel gecombineerd met fantastische personages in ijzersterke verhalen, begin dan nu direct aan het eerste deel van deze serie.
De eerste bladzijdes zijn nog niet gelezen of een gevoel van leesgeluk overspoelt me gewoon. Helen Fields is direct Home Sweet Home. Klinkt in deze context best bizar want de aftrap is echt wel thriller ten top. Het verhaal speelt zich uiteraard weer af in Edinburgh en vanuit het eerste slachtoffer worden de afschuwelijkheden weer héél treffend gebracht. Godsamme Zoey, ik heb met je te doen schiet hier wel heel ernstig tekort…In welke afschuwelijke handen ben je beland?
Waar een dode valt is uiteraard een plaats delict en whoooo daar komt mijn favoriete duo in beeld. Luc & Ava staan weer garant voor prikkelende dialogen en dan zit je breed grijnzend te lezen. Dit team met onder andere de welbekende personages als de innemende Salter, ik haat je ik hou van je Lively en high heels commissaris Overbeck met de grote bek dragen dit verhaal en ik draag ze op handen. In deze jacht op deze seriemoordenaar zorgen ze voor weer een fantastische (en sarcastische) ontwikkeling binnen de onderlinge relaties waar je gewoonweg van smult. Dit zit dan verweven in een kundig en geweldig geschreven verloop van het onderzoek en uiteraard worden ook bij een autopsie de details niet geschuwd. Brand je geurkaars maar tijdens het lezen, je zal het nodig hebben.
Naast een stuk research, dat kan niet anders, is het plot an sich gewoonweg fenomenaal en Fields werkt alles secuur tot aan het einde uit. Niets wordt aan het toeval overgelaten en het zit natuurlijk net weer anders ook dan je dacht. Van motieven tot achtergronden, vanuit zowel dader als slachtoffers: dit staat als een huis. Spanning? Och jonges die is van begin tot eind aanwezig en het einde is weer briljant. Geweldig afgerond maar eind goed al goed? Ergens wel, misschien ook niet, en damn, het is weer wachten op het vijfde deel maar dit deel is stiekem nu wel mijn favoriet!
Conclusie:
Dit is waarom de thriller het meest gelezen wordt. Op alle fronten vijf sterren voor Perfecte stilte.
Karin Meinen.
*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Anya Niewierra is de schrijfster van de thrillers Vrij uitzicht en Het Dossier. Ze woont, werkt, schildert en schrijft in Zuid-Limburg en in de Pyreneeën. Zowel haar jeugdjaren binnen de serene abdijmuren van Gymnasium Rolduc als het deels wonen in Frans Catalonië hebben Niewierra geïnspireerd tot het schrijven van Het bloemenmeisje. Haar meest recente boek is De Camino (2021).
Het bloemenmeisje is de winnaar van de Hebban Thrillerprijs 2020.
De 44-jarige chocolatier Lotte Bonnet woont al jaren gelukkig in Zuid-Limburg met haar man Emil, een voormalige vluchteling uit Bosnië. Maar dan pleegt Emil onverwacht zelfmoord tijdens het lopen van de Camino en blijft Lotte ontredderd achter. Als ze elf maanden later naar Bosnië reist om zijn as uit te strooien, ontdekt Lotte dat Emil heeft gelogen over zijn identiteit. Ze schakelt een advocaat uit Sarajevo in om onderzoek te doen naar zijn verleden, en die komt tot een schokkende ontdekking. Ondertussen gaat Lotte zelf de Camino lopen, exact volgens de route en planning van Emil. Ze wil achterhalen wat hem tot zijn wanhoopsdaad dreef. Maar iemand volgt haar, iemand die niet wil dat ze de waarheid ontdekt.
Mening:
Vanaf het moment dat het mailtje binnenkwam liep ik al te stuiteren dat ik De Camino mocht recenseren. De verwachtingen waren hoog, maar Niewierra maakt het gewoon weer waar. Vanaf de eerste bladzijde wist ze me het verhaal in te trekken.
Het verhaal gaat over Lotte die de Camino gaat lopen om de dood van haar man te verwerken. Een jaar eerder pleegde haar man totaal onverwachts zelfmoord tijdens de Camino. Hopende op antwoorden volgt Lotte exact dezelfde route als haar man Emil. Een wandeling die haar leven in alle opzichten verandert…
Niewierra verstaat de kunst om zware onderwerpen in haar boek aan te snijden zonder dat het zwaar voelt. Naast het verhaal van Lotte zijn er nog twee verhaallijnen, waarbij het bijna op het einde van het boek pas duidelijk wordt om wie dat gaat. Er waren een aantal passages waarbij mijn maag gewoon omdraaide, zo gruwelijk vond ik dat, maar tegelijkertijd realiseerde ik me dat dit dus de keiharde realiteit was ten tijde van de oorlog in Bosnië.
Het verhaal is zo beeldend geschreven dat ik gewoon het gevoel kreeg dat ik met Lotte meeliep, alles voor me zag wat er beschreven werd. Zoals we van Niewierra gewend zijn bevatte ook dit boek weer meerdere lagen die me niet onberoerd lieten. Meermaals betrapte ik mezelf erop dat ik me afvroeg wat ik zou doen als ik me in dezelfde situatie als Lotte bevond.
Richting het einde wordt het ineens duidelijk hoe alles met elkaar verweven is en vallen alle verhaallijnen als puzzelstukjes in elkaar. Het is geen boek waarbij je op het puntje van de bank zit qua spanning, maar die spanning is wel gedurende het hele verhaal onderhuids aanwezig. Het is een onderhoudende thriller die ons laat zien hoe makkelijk we (ver)oordelen.
De Camino zet je aan het denken en maakt je er van bewust hoe ondoorgrondelijk de mens is, wat voor keuzes zij maken en vooral waarom. Het laat ons zien hoe bepalend je afkomst kan zijn voor je verdere verloop van het leven, maar bovenal laat het ons zien dat er niets zo veranderlijk is als de mens…
Conclusie:
Wederom heeft Niewierra een indrukwekkend boek geschreven en ik kan dan ook niet anders dan dat belonen met 5 stralende sterren, ik ben fan!!
Riejanne Zwiers.
*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Karin Slaughter is een van ’s werelds populairste en meest gewaardeerde schrijvers. Haar thrillers zijn in 120 landen uitgebracht en wereldwijd zijn er meer dan 35 miljoen exemplaren verkocht. Haar standalone-thrillers Gespleten, Goede dochter en Veroordeeld worden binnenkort verfilmd.
Leigh en haar zus Callie zijn geen slechte mensen, maar op een avond meer dan twintig jaar geleden hebben ze iets vreselijks gedaan. Het resulteerde in een leven dat getekend werd door schuldgevoelens, verraad en geheimen.
Jaren later heeft Leigh, inmiddels werkzaam bij een succesvol advocatenkantoor, de herinneringen aan die avond verdrongen. Tot ze tegen haar wil gedwongen wordt om een nieuwe cliënt aan te nemen en de grond onder haar voeten wegvalt. Want de man weet wat er destijds is gebeurd. Hij weet wat Leigh en Callie hebben gedaan. En tenzij ze hem stoppen, zal hij hun levens verwoesten…
Mening:
Kan de Queen of Crime zichzelf overtreffen? Dat is een dikke ja: Valse getuige vind ik, naast de series, met stip de beste standalone van Karin Slaughter!
Eigenlijk is gewoon alles bizar goed in dit verhaal. Met maar weinig personages wordt hier een verleden en heden neergezet dat zó goed in elkaar zit. De zussen; zo verschillend en toch ook een eenheid eersteklas. Het kijkje in hun jeugd dat je buikspieren doen laten krampen, want wat verschrikkelijk is het waar kinderen in kunnen belanden. En dan hoop je op een veilig thuisfront maar ook dat is ijdele hoop. Hoe ze dat ‘oplossen’ is net zo gruwelijk maar het voelt terecht, erg hè. Fantastisch dat je jezelf toestaat als lezer zo iets fouts als gerechtigheid te zien.
Dat verleden heeft toch nog onverwacht gevolgen voor het heden en het jongetje is een man geworden. Een hele enge en staatsgevaarlijke man wel te verstaan en het gaat van spanning, naar angst. En weer terug. Jongesjonges wat een gevecht om veiligheid en duidelijkheid te creëren en de relatie Leigh & Callie weet me in deze top thriller diep te raken en te ontroeren ook. Hoe hier situaties en gevoelens overgebracht worden, de personages neergezet worden, is in de categorie: maak van Queen maar Keizerin.
De schrijfstijl is beeldend, alsof je in een film zit en je wordt hier compleet ingezogen. Het is onvoorstelbaar hoe Slaughter zulke heftige thema’s zo abnormaal goed in personages weet te plaatsen. Je voelt het mee tot in je botten. Ook een fenomenaal feit: dit boek werd meer dan een jaar geleden geschreven en de wijze waarop COVID-19 hierin verweven zit is groots. Juist ik, die zei laat dat alsteblieft achterwege in een boek, zeg in dit geval: dit leest heel natuurlijk en over zoveel jaar is dit een boek waarvan we dan zeggen, owja, zo was dat! Het is er, maar het speelt geen rol waar nadruk op ligt. Dat gegeven ook vooraf zo weten neer te pennen getuigt wederom van grote klasse.
Dan het plot an sich. Wat een opbouw, wat absurd goed uitgewerkt en dit houdt je van de eerste tot de laatste letter zooo ontzettend leesgretig! Alles klopt en wéér slaat een stukje van het einde in als een bom. Wéér ben ik ontzettend onder de indruk en daarnaast ook een gelukkig lezer.
Het besef één van de beste boeken van 2021 nu gelezen te hebben, is een feit.
Conclusie:
Op alle fronten vijf sterren voor Valse getuige.
Karin Meinen.
*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Samenlezenisleuker 