De Sjoemel Top Tien 2022 van: Corina

Heleholaaa ja ja ook ik heb vorig jaar prachtige boeken gelezen. En natuurlijk maak ook ik daar een Top Tien van. En ja sorry dames en heren ook ik ga sjoemelen. Want echt mien god wat maken we het ons elke keer weer lastig met dit item. Maar swa uiteindelijk komt alles altijd goed dus ook deze Top Tien gaat er komen.

In willekeurige volgorde komt hier dan mijn gesjoemelde Top zoveel. De laatste drie zullen (ook in willenkeurige volgorde) mijn echt absolute toppers van 2022 worden.

Let’s goooo … dit zijn ze dan:

De trouwe lezer las ik aan het begin van 2022 en oi oi oi wat heb ik genoten zeg. Scandinavisch I just love it. Net geen vijf sterren, maar echt mensen pak je behangrol maar.

Corina las: De trouwe lezer-Max Seeck****1/2

Ook Scandinavisch ennnnn een eerste deel in een nieuwe serie was Waterkoud en weer net geen vijf sterren, maar ik kijk met smart uit naar het volgende deel.

Corina las: Waterkoud-A.M. Ollikainen ****1/2

Niet voor recensie maar whoejahaaaa zeker het vermelden waard in dit gesjoemel zijn:

De Paarse Engel van Era Richmen

Perfecte Misdaad van Helen Fields

Verraderlijk spel van Nadine Barroso

De Camino van Anya Niewera

Maar goed het wordt een beetje druk in mijn top zoveel dus we gaan langzaam bewegen naar de absolute top drie, maar eerst nog even dit…. want met vier sterren mogen deze natuurlijk niet ontbreken in mijn lijstje. Komt ie dan hè.

Ik las namelijk van eigen boden Moordende Hitte en wat genieten was dat. 🙂 There was a happy duck and Crien.

Corina las: Moordende Hitte-Sophie Wester****

Ook Zeventien kreeg vier stallende sterren. Echt snel, vlot en pakkend dit verhaal. Voor de liefhebbers van Gregg Hurwitz zeker een aanrader.

Corina las: Zeventien-John Brownlow ****

Geen thriller maar mensen wat indrukwekkend en hoe actueel nog steeds (helaas) was Na de bevrijding. Echt voor de geschiedenis liefhebbers een must read.

Corina las: Na de bevrijding-Barbara Skarga****

Juist oké nou let’s goooo mijn absolute toppers van 2022 en ga nu als auteur niet vechten om de hoofdprijs, cause there ain’t one.

Een absolute mega aanrader voor wie houdt van geschiedenis en meer wil weten over dit vergeten stukje geschiedenis is In Barbarije van John Meilink. Een dikke beuker maar mennnn wat goed.

Corina las: In Barbarije-John Meilink*****

Nog meer geschiedenis, jawel en ook van eigen bodem is De roos van Napoleon. Jacobine van den Hoek heeft dit verhaal echt zo allej.z.. mooi beschreven, die moet echt op een ieder zijn ntl (zolang je van geschiedenis houdt dan hè)

Corina las: De roos van Napoleon-Jacobine van den Hoek*****

En het moet niet gekker worden, maar ook mijn laatste is van eigen bodem. In mijn ogen de meester in Faction Tomas Ross schreef De man zonder gezicht en zoals van elk boek van deze auteur kon ik alleen maar genieten met een hoofdletter G.

Corina las: De man zonder gezicht-Tomas Ross*****

Zoooo deze bevalling zit er weer op en ik vind mijn gesjoemel reuze meevallen al zeg ik het zelf. Wat is één boek meer of minder op een mensenleven. We gaan dit jaar vol goede leesmoed weer verder zodat we in 2023 weer onze hersens kunnen laten kraken over een Top Tien c.q. Elf c.q. Zestien (hè Kaat oppersjoemelaar van ons twee)

Groetjes van mij, Crien.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Corina las: De man zonder gezicht-Tomas Ross*****

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Tomas Ross

Genre: Literaire thriller / NUR 305

Aantal pagina’s: 368

Verschijningsdatum: maart 2022

Over de auteur:

Tomas Ross (1944) is al meer dan dertig jaar een van de meest toonaangevende thrillerauteurs in ons land. Hij is de godfather van de Nederlandse faction. Met zijn spannende en gedurfde thrillers balanceert hij op de scheidslijn tussen feit en fictie. Hij won driemaal de Gouden Strop en werkte als scenarioschrijver mee aan vele gelauwerde films en series.

Bron: http://www.uitgeverijcargo.nl

Achterflap:

In de jaren zestig van de vorige eeuw is Nederland een broeinest van activiteiten en infiltraties door geheime diensten aan beide kanten van het IJzeren Gordijn. De Binnenlandse Veiligheidsdienst heeft handenvol werk aan het monitoren van vredesbewegingen, studenten, pacifisten, provo’s en jonge socialisten.
Markus Wolf, de op één na machtigste man van het Ministerium für Staatssicherheit, stuurt zijn topspion Alleman de grens over om een mol binnen de Stasi op te sporen. Er is maar één aanwijzing, de mol wordt vanuit Nederland aangestuurd door iemand met de codenaam Victor.

In Den Haag wordt een acteur op gruwelijke wijze vermoord. Bij de BVD gaan de alarmbellen af wanneer de naam Alleman opduikt in het onderzoek. Luuk Jonker, voormalig BVD’er, joeg na de oorlog op een dubbelspion van het communistische verzet met die naam. Hij heeft de zaak nooit kunnen laten rusten, en krijgt nu de opdracht om Alleman te ontmaskeren. Zijn zoektocht zal hem van het grimmige Oost-Berlijn naar het noorden van Italië leiden, waar hij een schokkende ontdekking doet die een bom zal leggen onder het wankele evenwicht van de Koude Oorlog.

Mening:

Ross zal Ross niet zijn als je niet vanaf het begin af aan de personages, de details en de spanning zo beschrijft dat je er gelijk voor 100% in zit.

De verhaallijnen zijn prima uitgewerkt, de complottheorieën niet van de lucht maar zeer geloofwaardig neergezet en de personages staan als een huis. 

Zoals een echte Ross betaamt zijn er veel personages en moet je wel op opletten om alles te volgen, maar als dat je lukt lees je een geweldig verhaal en denk je om de ongeveer elke 5 bladzijdes dat je weet hoe het zit. Om dan 2 bladzijdes later te ontdekken dat je er faliekant naast zat. De ontknoping is misschien een beetje over de top, maar aan de andere kant wel echt heel erg tof en wie weet….. Kan zomaar echt gebeurd zijn hè?!

Heb ik nog minpuntjes? Nee niet echt, ja misschien één heeeeeel kleintje…. Ik had graag geweten hoe het afgelopen was met het dienstmeisje. Maar ach. Details details….

Overall vijf sterren voor De man zonder gezicht.

Corina Nieuwenhuis.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Over Een lang weekend :

Ellie is een bescheiden en zeer intelligente studente aan New York University. Steven is een knappe en gerespecteerde docent op een elitaire school in Manhattan. In zijn omgeving wordt met jaloezie naar de relatie met zijn jongere vriendin Ellie gekeken.

Wanneer het stel voor het eerst samen een weekend weg gaat, kunnen ze beiden niet wachten om elkaar beter te leren kennen. Maar als ze tijdens een sneeuwstorm vast komen te zitten in het afgelegen huis, slaat de sfeer om en wordt duidelijk dat zowel Ellie als Steven grote geheimen met zich meedraagt – en dat een van hen het weekend niet zal overleven…

Een lang weekend is een slimme, hedendaagse locked room-thriller over een romantisch weekendje weg waarin niets is wat het lijkt.

Riejanne leest:

Over Over Emma :

Voor de fans van Jojo Moyes, Nicholas Sparks en Liane Moriarty

Emma was er vrij zeker van dat ze nooit zo stom zou zijn om opnieuw verliefd te worden. Maar toen ontmoette ze Leo en daar was het dan: allesoverstijgende liefde. Binnen enkele maanden waren ze verloofd. Zeven jaar later kwam Ruby, hun dochter, en vervolgens John Keats, hun reddingshond. Ze zijn gelukkig in hun wellicht ietwat te kleine huis dat haar grootmoeder haar heeft nagelaten.

Leo, die als baby geadopteerd is, voelt zich voor het eerst van zijn leven helemaal thuis, hier hoort hij. En alles zou perfect zijn – als Emma was wie ze beweerde te zijn. Als ‘Emma’ tenminste echt haar naam was.

Dan komt Leo erachter dat sommige dingen niet helemaal lijken te kloppen. Langzaam komt Emma’s oude leven aan het licht, en dreigt alles wat ze zo moeizaam heeft opgebouwd in één golf te worden weggespoeld. Terwijl de duisterste momenten uit Emma’s verleden naar boven komen, moet ze Leo op de een of andere manier bewijzen dat zij nog steeds dezelfde vrouw is.

En hem vertellen over de liefde van haar andere leven.

Marie leest:

Over De moorden op Kingfisher Hill :

Hercule Poirot reist op uitnodiging van Richard Devonport per luxe koets naar Kingfisher Hill. Hij is gevraagd om te bewijzen dat Richards verloofde niet schuldig is aan de dood van zijn broer Frank. In de koets staat een vrouw in paniek op en eist een andere plek, ze beweert dat als ze op haar plek blijft zitten ze vermoord zal worden.

Poirot ruilt van plek met haar en gaat aan de slag als hij bij de Devonports aankomt. De verbijstering is groot als de vrouwelijke passagier daar aanklopt en even later vermoord wordt gevonden. Wie is de mysterieuze vrouw en wie heeft haar vermoord?

Sandra leest:

Over De perfecte echtgenote :

Hun leven lijkt perfect. Zij lijkt perfect. Maar schijn bedriegt…

Lila Ridgefield woont in een idyllisch stadje met haar man, Aaron, die lesgeeft op de plaatselijke school. Ze lijken een perfect leven te hebben. Als Aaron niet komt opdagen op zijn werk en zijn auto ook nergens wordt aangetroffen maakt Lila zich enorme zorgen. Want hoe kan Aaron vermist zijn als zij zijn lijk een paar uur geleden in zijn auto op de parkeerplaats van de school heeft achtergelaten?

Terwijl Lila worstelt met de angst dat Aaron het op de een of andere manier heeft overleefd en nu ergens op wraak zint, speelt ze de bezorgde echtgenote en probeert ze de politie om de tuin te leiden. Maar Ginny Davis, de ambi¬tieuze detective die de zaak onderzoekt, vertrouwt Lila’s koele houding niet helemaal en zet alles op alles om de waarheid boven tafel te krijgen.

Corina leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over De man zonder gezicht :

In de jaren zestig van de vorige eeuw is Nederland een broeinest van activiteiten en infiltraties door geheime diensten aan beide kanten van het IJzeren Gordijn. De Binnenlandse Veiligheidsdienst heeft handenvol werk aan het monitoren van vredesbewegingen, studenten, pacifisten, provo’s en jonge socialisten.

Markus Wolf, de op één na machtigste man van het Ministerium für Staatssicherheit, stuurt zijn topspion Alleman de grens over om een mol binnen de Stasi op te sporen. Er is maar één aanwijzing, de mol wordt vanuit Nederland aangestuurd door iemand met de codenaam Victor.

In Den Haag wordt een acteur op gruwelijke wijze vermoord. Bij de BVD gaan de alarmbellen af wanneer de naam Alleman opduikt in het onderzoek. Luuk Jonker, voormalig BVD’er, joeg na de oorlog op een dubbelspion van het communistische verzet met die naam. Hij heeft de zaak nooit kunnen laten rusten, en krijgt nu de opdracht om Alleman te ontmaskeren. Zijn zoektocht zal hem van het grimmige Oost-Berlijn naar het noorden van Italië leiden, waar hij een schokkende ontdekking doet die een bom zal leggen onder het wankele evenwicht van de Koude Oorlog.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Over Kamer 19 (Tom Babylon deel 2) :

Op het openingsevenement van de Berlinale zorgt een snuff-movie voor een massale schok. Ruim 1800 sterren en beroemdheden zien hoe een gruwelijke moord op camera is vastgelegd. Het slachtoffer is de dochter van burgemeester Otto Keller. De dader dreigt dat het niet bij deze moord zal blijven.

Rechercheur Tom Babylon en psychologe Sita Johanns staan met hun onderzoek naar de moord onder hoge druk. Maar een groep beroemdheden rond Otto Keller werkt hen tegen. De burgemeester heeft duidelijk iets te verbergen.

Op de plaats-delict ontmoet Babylon een angstige getuige: een meisje van elf jaar oud dat niet kan praten. Haar enorme gelijkenis met Toms vermiste zus Viola rijt oude wonden bij hem open.

Dan wordt de dochter van een andere Berlijnse beroemdheid ontvoerd. En plotseling realiseert Sita Johanns zich dat er een verband bestaat tussen haar en de slachtoffers: een vreselijke gebeurtenis in haar jeugd – en het getal negentien.

Riejanne leest:

Met dank aan Yvonne Sonke voor het recensie-exemplaar.

Over Wodka & Ranja :

Moeder Ria, 1970: ‘Mijn kinderen zijn mijn alles, ik doe mijn best om alles draaiende te houden, ook als ik koppijn heb en misselijk ben. Tussen de bedrijven door moet ik mijn kleine jongen bezoeken in het ziekenhuis. Ik hoop dat hij mee naar huis mag, hoewel de zorg voor me meissies al zwaar genoeg is. Als het me te veel wordt, ben ik blij dat Jacob er is. Me meissies, de liefde en de drank. Ik houd van hen alle drie … als er maar genoeg wodka en bier in huis is. ’

Jasmijn (6), 1972: ‘Mama heeft vaak hoofdpijn en soms moet ze spugen, dan help ik haar. Ik pas ook op mijn zusje. Dat kan ik best, als oom Jacob ons maar met rust laat. Mama drinkt biertjes met hem en dat andere, dat op water lijkt. Er komt weleens een mevrouw met ons praten. Mama zegt dat we haar moeten vertellen dat alles goed gaat. Mijn mama is de aller, allerliefste mama. Ik hoop dat ze een brood koopt, alles is op. Er is alleen nog ranja. Waar mijn papa is weet ik niet.’

Wodka & Ranja is gebaseerd op herinneringen uit de vroege jeugd van de auteur, aangevuld met fictie. Grotendeels waargebeurd, semi-autobiografisch en kan ook als non-fictie worden gezien.

Marie leest:

Met dank aan Uitgeverij Macc voor het recensie-exemplaar.

Over De Gigant van Eenoogeiland :

De Eilanden worden overschaduwd door het ijzige beleid van de gemaskerde Griseine. Eén voor één legt zij de sterkste Beschermers lam, terwijl haar sinistere Manheksen in het geheim een reusachtig Vuurvogelleger klaarstomen.

Zullen Okjo-Ri en Cleo – de jonge vertegenwoordigers van de oude volkeren – in staat zijn om Griseine te ontmaskeren en haar te stoppen voordat zij ongenaakbaar wordt?

Een spannend nieuw Fantasy avontuur van de Belgische schrijver Gerd Goris die zijn debuut beleefde met het sprookjesachtige Goedzo en de Zoeker.

Sandra leest:

Over De Das :

Elk jaar, in de nacht van 5 op 6 november, slaat hij toe, de Das. Een seriemoordenaar die inbreekt in de kelder van het huis van zijn prooi. Zijn slachtoffers worden de grond in gesleept en verdwijnen vervolgens spoorloos.

Op een dag vindt uitgever Annika Granlund voor de deur van haar kantoor een met modder besmeurd manuscript. De titel is De Das en het verhaal is een morbide biografie van een seriemoordenaar die ondergronds leeft. Annika ziet kans met dit manuscript haar noodlijdende uitgeverij te redden, die failliet zal gaan als ze niet snel een bestseller vindt.

Ze besluit het uit te geven, ook al is het een controversieel verhaal. Haar beslissing blijkt dramatische gevolgen te hebben en langzaam maar zeker raakt ze weer in de greep van de duistere krachten die ze als kind dacht te hebben overwonnen.

Wie is de Das? Wie schreef het boek? En wie of wat houdt zich schuil onder de grond?

Corina leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over De man zonder gezicht :

In de jaren zestig van de vorige eeuw is Nederland een broeinest van activiteiten en infiltraties door geheime diensten aan beide kanten van het IJzeren Gordijn. De Binnenlandse Veiligheidsdienst heeft handenvol werk aan het monitoren van vredesbewegingen, studenten, pacifisten, provo’s en jonge socialisten.

Markus Wolf, de op één na machtigste man van het Ministerium für Staatssicherheit, stuurt zijn topspion Alleman de grens over om een mol binnen de Stasi op te sporen. Er is maar één aanwijzing, de mol wordt vanuit Nederland aangestuurd door iemand met de codenaam Victor.

In Den Haag wordt een acteur op gruwelijke wijze vermoord. Bij de BVD gaan de alarmbellen af wanneer de naam Alleman opduikt in het onderzoek. Luuk Jonker, voormalig BVD’er, joeg na de oorlog op een dubbelspion van het communistische verzet met die naam. Hij heeft de zaak nooit kunnen laten rusten, en krijgt nu de opdracht om Alleman te ontmaskeren. Zijn zoektocht zal hem van het grimmige Oost-Berlijn naar het noorden van Italië leiden, waar hij een schokkende ontdekking doet die een bom zal leggen onder het wankele evenwicht van de Koude Oorlog.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Corina las: Blonde Dolly – Tomas Ross ****1/2

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Tomas Ross

Uitgever: Cargo

Aantal pagina’s: 400

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 7 februari 2019

Over de auteur:

Tomas Ross (1944, pseudoniem van Willem Hogendoorn) is auteur en scenarist. Na zijn studie aan de School voor Journalistiek in Utrecht, werkte hij korte tijd als journalist voor Het Vaderland, waarna hij in 1974 zijn doctoraal niet-westerse sociologie behaalde aan de Universiteit van Amsterdam. In 1979 schreef hij zijn eerste boek, Loch Ness – Mythe of werkelijkheid. Niet lang daarna volgende onder het pseudoniem Tomas Ross zijn eerste thriller De honden van het verraad (1980).

( Bron: www.uitgeverijcargo.nl )

De achterflap:

Zestig jaar na haar dood is de naam Blonde Dolly nog springlevend. Al decennia zoeken politiemensen en journalisten naar haar moordenaar. Haar moord is een raadsel, een mysterie, zoals Sebilla Niemans alias Blonde Dolly dat zelf ook was. Een prostituee aan de zelfkant van Den Haag, maar getrouwd met een violist van het gerenommeerde Residentie Orkest. Ze reisde naar Londen, Antwerpen en Parijs, en overnachtte met rijke en prominente Nederlanders in chique hotels.

De vragen rond haar raadselachtige dood op 31 oktober 1959 zijn nooit beantwoord. Waarom leidde de hoofdcommissaris van Den Haag zelf het onderzoek? Hoe kwam Dolly aan een fortuin aan geld en huizen? En waar is haar beruchte blauwe boekje gebleven waarin ze de namen van haar clientèle zou hebben genoteerd?

Mening:

Vanaf regel één zit je in het verhaal en weet je dit is Ross ten voeten uit. Feiten en fictie worden weer mooi door elkaar verweven, en door de lijst met personages voorin kan je dat qua personages zeer goed uit elkaar houden. Vanuit verschillende personages en af en toe vanuit verschillende tijdsperiodes word je mee genomen door het na-oorlogse Den Haag.

Hannah/Hanneke is een mooi uitgewerkt persoon, waar je vanaf het eerste moment voeling mee hebt. Blonde Dolly en al haar aliassen blijft het hele boek door een mysterieuze vrouw, en al voel ik enerzijds met haar mee, toch houd ik ook het gevoel dat ze erg “uitgenast” is. Wat haar werkelijke bedoelingen/redenen geweest zijn zullen we ook in dit boek niet ontdekken. Maar dat is voor mij niet erg, zo blijft de mysterieuze sluier mooi bestaan.

Op veel vlakken kun je voelen waar feiten en fictie elkaar kruisen, maar Ross weet op een prachtige manier alles zo bij elkaar te brengen dat je kan geloven dat het daadwerkelijk zo gegaan is. Zelfs de fictieve personages hadden gewoon echt kunnen bestaan. Prachtig.

Is de thriller nagelbijtend spannend? Nee. Is dat erg? Wederom nee. Ross pakt het oorlogsverleden en de periode daarna in een heel mooi onder de huid kruipend jasje, waardoor je helemaal in het verhaal getrokken wordt.

Conclusie:

Schrijfstijl: 5

Leesplezier: 5

Spanning: 3,5

Plot: 4,5

Psychologie: 4

Originaliteit: 4

Vier en halve sterren voor Blonde Dolly.

Corina Nieuwenhuis.

Jac las: Blonde Dolly – Tomas Ross****

Blonde Dolly was een prostituee die op 30 oktober 1959 door een misdrijf om het leven is gebracht. De dader staat voor 99,9% vast. Haar dood is omgeven door tal van raadsels, want Sebilla Johanna Alida Niemans was werkzaam onder de namen Zwarte Molly en Blonde Dolly en was geen standaardprostituee. Iemand met twee gezichten. Beschikbaar achter het raam en dan vijftien of twintig arbeiders en de armoedzaaiers afwerkend, maar ook werkzaam in de luxe hotels en villa’s voor de diplomaten, zakenmensen en politici. Daar is zij de mevrouw van goede komaf, die goed gekleed, haar talen spreekt, van opera en theater houdt, en zich moeiteloos in de hoogste kringen beweegt. Een Dolle Mina en ZZP’er avant la lettre, economisch zelfstandig – zij heeft haar pooier uitgekocht – en vermogend, welgesteld.

Tomas Ross heeft een tijdsdocument geschreven over die late jaren vijftig. Talloze feitjes en weetjes worden over de lezer uit gestrooid. Het is bijzonder amusant hoe er gedacht werd over Jan Cremers (een prutser) en over ene K. Appel. Ross mengt fictie met realiteit ( faction). Zijn boeken zijn uitzonderlijk goed gedocumenteerd. Het raadsel van de onvrijwillige dood van Blonde Dolly wordt door Ross verklaard met een theorie die net zo goed is als iedere andere. Hij klinkt logisch. Het levert een mooie thriller op, zijn beste in jaren. WO II en met name  de Velser affaire levert de basisstof op voor de diverse verhaallijnen. Af en toe speelt het toeval een (te) grote rol. In dit boek is de spaghetti aan gebeurtenissen goed overzienbaar en amusant. Verwacht van Ross geen psychologische diepgang van de hoofdpersonen.

Vier sterren.

Jac Claasen.

Samen wachten op, om te recenseren….

Nog één keer dan deze maand, want er komen weer een paar prachtboeken op de te recenseren stapel. Whooooooop wij worden hier toch zo blij van hè!

**Op 14 februari verschijnt Xander Uitgevers het vijfde en prima op zichzelfstaand te lezen deel van de serie van Bernard Minier, namelijk Weerzin. En wij mochten de drukproef ontvangen en zijn helemaal in de ban van rechercheur Servaz…. hou het in de gaten.

**Bij Uitgeverij  De Crime Compagnie verschijnt op 13 februari het nieuwste deel in de Ik vertrek serie van Marella Boersma met de titel Ciao Sicilia. Onze Karin las al het eerste deel in deze serie en heeft er weer zin in.

**In december vorig jaar verscheen bij Uitgeverij Ambilicious het debuut van Fenne van Heemstede. Een erotische roman, speels, warm, vrolijk en lief volgens de auteur. Dus we zijn heel benieuwd…

**And last but least: op 7 februari verschijnt bij Uitgeverij Cargo de nieuwste thriller van Tomas Ross namelijk Blonde Dolly. Crien is fan van deze auteur die feiten en fictie subliem in elkaar kan verweven dus hoe vet dat hij eraan komt?!

Over Weerzin:

Het is 1993 en Martin Servaz staat aan het begin van zijn succesvolle carrière. Hij raakt als kersverse agent verwikkeld in de spraakmakende en onopgeloste zaak van de dood van twee zussen die geobsedeerd waren door een misdaadschrijver. Vijfentwintig jaar later kruist diezelfde misdaadschrijver nogmaals Servaz’ pad en krijgt de zaak een zeer onheilspellend vervolg…

Weerzin is het vijfde deel in de zenuwslopende reeks met commandant Servaz, maar de delen zijn ook goed los te lezen.

Over Ciao Sicilia:

Op het moment dat Anne de envelop in een brievenbus laat vallen, weet ze dat ze nooit meer terug kan. Haar werk als chocolatier, haar echtgenoot Benny en haar vriendschap met Daan, alles moet ze achterlaten. Ze vertrekt naar het Italiaanse eiland Sicilië in de hoop dat ze daar niet gevonden wordt…

Over Lava:

Fleur is een levenslustige, poly-amorische, jonge vrouw, die samen met haar partner een kunstgalerie runt. Prettig in de omgang, aantrekkelijk en bruisend van energie legt ze makkelijk contacten. Connecties die vaak verder gaan dan gebruikelijk, want Fleur houdt van de goede dingen van het leven én van erotiek. In tegenstelling tot het woord “delen’ komt “ontrouw’ in haar woordenboek niet voor.

Fleur is een groot liefhebber van verleiden en verleid worden en deelt dit gul met degenen die haar na aan het hart liggen. Innemende mannen en aantrekkelijke vrouwen om mee te praten, te lachen, te eten, maar zeker ook om met veel plezier de liefde mee te bedrijven. Van nature is ze wat verlegen, maar als haar altijd sluimerende vlindertjes zich eenmaal roeren, gaat ze er volledig voor.

Over Blonde Dolly:

Zestig jaar na haar dood is de naam Blonde Dolly nog springlevend. Al decennia zoeken politiemensen en journalisten naar haar moordenaar. Haar moord is een raadsel, een mysterie, zoals Sebilla Niemans alias Blonde Dolly dat zelf ook was. Een prostituee aan de zelfkant van Den Haag, maar getrouwd met een violist van het gerenommeerde Residentie Orkest. Ze reisde naar Londen, Antwerpen en Parijs en overnachtte met rijke en prominente Nederlanders in chique hotels.

De vragen rond haar raadselachtige dood op 31 oktober 1959 zijn nooit beantwoord. Waarom leidde de hoofdcommissaris van Den Haag zelf het onderzoek? Hoe kwam Dolly aan een fortuin aan geld en huizen? En waar is haar beruchte blauwe boekje gebleven waarin ze de namen van haar clientèle zou hebben genoteerd?

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

 

De Top 12 van 2018 van: Corina

En daar zijn we weer met de lijstjes in december. Deden we vorig jaar nog een top vijf per zes maanden (oké met een beetje gesjoemel van mij en Jac), dit jaar doen we een Top12 aan het einde van het jaar. Twaalf maanden in een jaar dus een Top12. Goed idee leek het…. net als die Top5 van vorig jaar, tot je er voor gaat zitten. Man man man (of vrouw vrouw vrouw), wat een ellende toch weer elk jaar.

Mijn nummer één had ik eigenlijk gelijk wel in mijn hoofd, en als je naar de collage kijkt kan je het wel raden misschien ook. Maar oké mijn absolute nummer één van het jaar 2018 isssss

De laatste getuige van Frank Krake! 

Wat heeft dat boek een indruk op mij gemaakt en wat vind ik het nog steeds zonde dat ik meneer Aloserij niet heb kunnen ontmoeten bij een signeersessie. Wat een man en wat een verhaal! Echt met stip op één!!

Recensie gemist? Klik even hier:

Corina las: De laatste getuige-Frank Krake*****

Maar dit gezegd te hebben begint dus de thriller van het jaar in Aalsmeer, want nu moet ik nog elf plekken vergeven. Natuurlijk pak ik mijn recensies erbij, maar waarom ga ik de ene vijf sterren recensie op nummer twee zetten en de andere op bijvoorbeeld vier? Het is weer een duivels dilemma. Geloof me patat bakken is makkelijker. Maar oké here we go….

Op twee zet ik dan Het verdriet van Wilhelmina van onze meesterverteller van eigen bodem Tomas Ross. Faction ten top en gewoon kei goed!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross*****

Op nummertje drie komt dan de meer dan mooie roman Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. Ik quote uit mijn recensie: “Een verhaal dat zeker verteld moest worden! Geromantiseerd? Ja natuurlijk, maar dat doet geen afbreuk aan de triestheid van het verleden en het mooie van wat sommige mensen voor elkaar over hebben. Toen en nu.” 

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Kinderen van de rivier-Lisa Wingate*****

Op vier komt dan weer een roman, namelijk De tatoeëerder van Auschwitz van Heather Morris. Dit soort verhalen blijven me raken, hoeveel ik er ook over lees. Altijd weer is er kippenvel en ongeloof, en ook bewondering voor de drang van overleven.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: De tatoeëerder van Auschwitz-Heather Morris*****

Op numero vijf komt dan echt de beste thriller van 2018. Want OMG wat was Oktober van Søren Sveistrup toch een keigoede thriller. Ongelooflijk goed in elkaar/ bij elkaar geschreven. Keihard en gruwelijk, maar alles met de juiste dosis.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Oktober-Søren Sveistrup*****

Op nummer zes komt ook een thriller, en dit was ook een vijf sterren recensie. Hierna zijn de vijf sterren recensies op, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er van de laatste zes niet genoten is (anders stonden ze natuurlijk ook niet in de Top12), maar oké nummertje zes dus….. Dat is het debuut Het meisje in het ijs van Robert Bryndza. Ik vond het echt een ijzersterk debuut!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het meisje in het ijs-Robert Bryndza*****

En dan hebben we nog te gaan de nummers zeven tot en met twaalf, ja het is allemaal wat hé! Het wordt er niet makkelijker op en jullie krijgen wel een hele lap tekst voor geschoteld. Excuses daarvoor :-p Maar we gaan dus nog even verder…

Op zeven komt, Persona van Soraya Vink, echt een prachtig debuut uit ons eigen koude kikkerlandje. “Joder” wat een knaller!

Op acht komt alweer een boek van eigen bodem, namelijk De man van Venus van Daniël Meyer. Een razendsnelle actiethriller met een originele invalshoek.

Vanuit ons buurland België verschijnt op nummer negen de bijzondere thriller De tragische eindes van Boris Bastarache van Koen Strobbe. Niet nagelbijtend spannend, maar toch bijzonder moeilijk weg te leggen.

En dan op tien komt Stalker in de nacht. Dit is het tweede deel in de Erika Foster serie, en al werd er van genoten hij haalde net niet hetzelfde hoge niveau als van deel één. 

Nummertje elf wordt dan Op het spel van Karen Rose. Wat heerlijk schrijven doet deze auteur. Spanning met de juiste dosis romantiek er door geweven, I love it!!

En dan last but not least nummer twaalf, en dat is Het donkerste water van Sharon Bolton. Het was mijn eerste kennismaking met deze serie, maar wat was het genieten! Ik kijk dan ook erg uit naar het vervolg!

2019 here we come, want ook dan is Samenlezenleuker!!

Corina Nieuwenhuis.

Samen praten met: Tomas Ross!

Wij lazen  nog niet zo lang geleden de afsluiter van de meer dan mooie trilogie van Tomas Ross: Het verdriet van Wilhelmina. Genoten hebben we en met dank aan Uitgeverij Cargo mochten wij deze grootse Nederlands auteur een paar vragen stellen. Whoooo gaaf of gaaf? En recensie gemist? Klik dan even deze link:

Corina las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross*****

Het interview:

1: Je hebt al vele boeken geschreven, alleen en met een coauteur, heb je een favoriet in je eigen oeuvre?

Mijn debuut uit 1980 De Honden van het Verraad, Koerier voor Serajevo (1996) en de laatste Het Verdriet van Wilhelmina.

2: De laatste drie boeken die je uitbracht gingen over de tijd net na de oorlog en met terugblikken op de oorlog. Komt je interesse voor dat onderwerp doordat je zelf na de oorlog opgroeide?

Absoluut. Juist omdat ik er al was, maar geen idee had wat er toen gebeurde, net als de oorlog zelf waarin ik werd geboren. En ook wel omdat mijn vader zei dat die eerste na-oorlogse jaren chaotischer waren dan de vijf jaren bezetting.

3: Hoe lastig is het om feiten en fictie te mengen tot een
geloofwaardig verhaal, zodat mensen ( waaronder Corina bijvoorbeeld) gaan twijfelen aan de bekende geschiedenis? En is dat een bewuste keuze?

Het is vooral lastig om fictie te schrijven, terwijl je je moet houden aan de feiten. Want soms zou je wel willen dat die anders waren. Dat is het prettige van pure fictie, daar mag de auteur naar hartelust verzinnen. En geschiedenis lijkt wel bekend, maar veel is verdoezeld, archieven zijn weg of vernietigd of niet toegankelijk. Ik probeer dan zo plausibel maar ook zo spannend als kan een oplossing te vinden.

4: Is er nog een verhaal wat je “moet” vertellen als auteur?

O ja, goddank wel. En veel ook. De eerste, het volgende boek over de raadselachtige moord op het Haagse hoertje Blonde Dolly in l959.

5: Hoe anders is het schrijven van een verhaal nu in vergelijking met het begin van je carrière? Is er door social media bijvoorbeeld nu meer druk?

Nee, al is het wat makkelijker geworden om research te doen, omdat mensen nu na al die boeken makkelijker met me willen praten.

6: Als je geen auteur was geworden, wat zou je dan gedaan hebben?

Journalist of historicus.

7: Op een carrière als deze willen wij natuurlijk graag proosten… met welk drankje mogen wij met jou het glas heffen?

Een goed glas Schotse whisky. Of twee.

Wij bedanken Tomas Ross en Uitgeverij Cargo voor dit interview. Wat onwijs leuk om wat meer te weten te komen en hey, we lusten dan misschien geen whisky maar het wordt ons vast vergeven als we een glaasje wijn tegen de whisky aan klinken….. Cheers, op nog vele mooie verhalen!

Jac las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross***

Dit is het derde deel van een trilogie. Van de doden niets dan goeds en De onderkoning van Indie zijn de titels van beide voorafgaande delen uit deze serie.

Hoofdpersoon is Arnie Springer, een jazzklarinettist en spion bij de Nederlandse veiligheidsdienst. Springer is, samen met zijn zus Anke, het ideale verbindende element in de drie delen, die overigens gemakkelijk los van elkaar te lezen zijn.

In Het verdriet van Wilhelmina draait het om een aanslag op drie december 1941. De Hr. Mrs.’ Van Linschoten’, een Nederlandse onderzeebootjager, verdwijnt in de golven, in de buurt van de Babuyaneilanden in de Zuid-Chinese zee. Is de boot op een zeemijn van de Jappen gelopen  of is er iets anders aan de hand? Officieel zijn er 28 doden. Een man overleeft het drama: korporaal John de Bruyn, die in de Fokker aanwezig was, die de Sinterklaascadeautjes bracht. Het jaar 1947. De Bruyn duikt, na een miraculeuze redding, weer op. Bovendien is hij in het bezit van kennis, kennis omtrent de waarheid van de ondergang van de ‘Van Linschoten’.

Diezelfde John de Bruyn wordt gezien het feit dat hij de waarheid kent en hard bewijs daarover in zijn bezit heeft, de inzet van een strijd tussen alle belanghebbenden: de Amerikanen en Britten willen hem hebben, de Nederlanders, maar ook de Indonesische nationalisten van Soekarno en de communisten. Ross beschrijft met gebruikmaking van alternatieve feiten dit proces. Tevens gaan talloze complottheorieën over de tafel.  Aan de hand van de hoofdpersoon Arnie Springer, wordt de lezer mee teruggenomen naar WO II en het jaar 1947, de geopolitieke machtsverdeling in die tijd, maar ook het relaas van het individu.

Conclusie:

Ross schrijfstijl wordt gekenmerkt door een uitbundige veelheid aan (onnodige) details, in vele verhaallijnen die zich in verschillende tijdvakken en locaties afspelen: Londen, Scheveningen, Den Haag, Batavia/ Djakarta. Wilhelmina wordt neergezet als een eigengereide, godsvruchtige tante die geen zicht heeft op de werkelijkheid.

Corruptie, machtspolitiek, bureaucratie, verraad, veelvuldige relaties en overspel, veiligheidsdiensten die maar wat aan klooien, Waffen SS’ ers die en masse naar Indonesië gestuurd worden, Ross sleept er alles bij in dit laatste deel. Spanning is nauwelijks aanwezig in dit boek, dat het toch meer moet hebben van de aanwezigheid van talloze bekende figuren, zowel goed als fout, en de manier waarop deze figureren in het machtsspel tussen Nederland, Indonesië en  de grote mogendheden. Een boek bestemd voor de Ross fans en Oud-Indiëgangers met heimwee.

Drie sterren.

Jac Claasen.