Auteur: Laura McHugh
Oorspronkelijke titel: Arrowood
Vertaling: Fanneke Cnossen
Uitgever: Cargo
Aantal pagina’s: 320
Genre: Thriller
Verschijningsdatum: augustus 2017
Over de auteur:
Laura McHugh woont en werkt in Missouri, en debuteerde met het zeer goed ontvangen Het gewicht van bloed, winnaar van de International Thriller Writers Award 2015. Onvindbaar is haar tweede thriller.
( Bron: https://www.uitgeverijcargo.nl/ )
Cover:
De tweeling op de voorgrond, het huis op de achtergrond. Prachtige en beladen sfeer, ik vind de cover echt heel gaaf. De quote van Karin Slaughter maakt me toch wel extra nieuwsgierig.
Achterflap:
Wanneer de tienjarige Arden op haar jonge tweelingzusjes past, ontsnappen ze even aan haar aandacht. Vervolgens ziet ze de meisjes in een glimp in een onbekende auto voorbijsnellen. Sindsdien is de tweeling spoorloos verdwenen.
Twintig jaar later heeft Arden haar leven nog maar nauwelijks op de rails, haar studie lijkt te mislukken en de vraag of haar zusjes nog leven houdt haar nog altijd bezig. Als haar vader overlijdt, erft ze het familiehuis dat sinds het drama leegstaat, en besluit ze terug te keren naar haar geboortedorp. Daar blijkt al snel dat haar herinneringen aan die verschrikkelijke middag niet kunnen kloppen, en ze gaat op zoek naar de man die korte tijd verdacht werd van de verdwijning. Arden is vastberaden om de waarheid te achterhalen, maar het stadje en het familiehuis geven hun geheimen niet zomaar prijs.
Mening:
Onvindbaar is mijn kennismaking met Laura McHugh, en in eerste instantie weet deze thriller zwaar indruk op me te maken. In de ik-vorm sleept McHugh je de belevingswereld van Arden in.
De schrijfstijl is ietwat zwaar, filmisch en vol detail. Je waant je moeiteloos in Amerika en ook een stukje historie wordt niet uit de weg gegaan. Ik vind dit zó goed en ronduit zalig lezen. We maken kennis met Arden, met haar verleden, en uiteraard is de hoofdvraag; Wat is er toen gebeurd met haar tweelingzusjes?
Door de schrijfstijl, de introductie van personages, en de herinneringen aan het verleden, weet dit verhaal me getriggerd te houden. Toch verlies ik richting het midden enigszins mijn gretigheid. Het gebrek aan echte spanning, het her en der veel uitweiden, veroorzaken een lichte daling in mijn leesplezier. De foutjes wat betreft de (wisselende) leeftijden van de meisjes zijn misschien geen halszaak, maar jammer is het wel.
Richting einde komt er weer meer vaart in het verhaal en zitten er echt wel spannende stukken tussen. Het plot in zijn geheel is me uiteindelijk wat te gekunsteld en het weet me nergens ècht te verrassen.
Al met al is Onvindbaar een boek wat qua schrijfstijl echt zó mijn ding is. Waar het verhaal me wel in de greep hield, maar waar het met de sticker Thriller erop me niet volledig wist te overtuigen.
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Spanning: 2.5
Leesplezier: 3.5
Plot: 2.5
Drie sterren voor Onvindbaar.
Karin Meinen.
Samenlezenisleuker 