Met dank aan Kevin Deckers voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Kevin Deckers
Serie: De Duistere Oorlog deel 2
Uitgever: Zilverbron
Aantal pagina’s: 242
Genre: Fantasy, NUR 334 / 285
Verschijningsdatum: april 2018
Over de auteur:
Kevin (1996) woont in het Limburgse plaatsje Heythuysen. Hij leest graag Fantasy en heeft al op jonge leeftijd besloten zelf een Fantasy boek te schrijven. In 2016 verscheen het eerste deel van de Duistere Oorlog getiteld Het begin van het einde bij uitgeverij Zilverbron.
Achterflap:
Eindelijk is het moment daar. De Bloedmaan is opgekomen. De Tocht der Tochten zal gereden worden. Een tocht langs alle planeten. Voor de één een reis door het leven, voor de ander een reis naar de dood. Eén ding is zeker: de Dacan zal op de proef worden gesteld.
De Bloedmaan kondigt een dertig dagen durende nacht aan, waarin de connectie met de Goden wegvalt. Om dit te herstellen, moeten Rayon en zijn metgezellen de Tocht der Schaduwen afleggen en op alle Planeten van het Licht de Godenpoort openen. Haast is geboden: als dit hen niet binnen een maand lukt, worden alle werelden aan de macht van de Duistere onderworpen. Zonder bijstand van de Goden zal niets de Duistere meer kunnen stoppen.
Mening:
Deckers start dit tweede deel met Een toelichting van het Orakel, gevolgd door een overzicht van de personages. Waar ik in deel 1 nog wel eens van het padje afkwam door de hoeveelheid aan personages en lijntjes, vliegt het in dit tweede deel nergens uit de bocht en is het allemaal in balans en goed te volgen. Dit overzicht is dan ook echt een meerwaarde en het is prettig om tijdens het lezen even terug te kunnen kijken.
Vanaf het begin is de missie duidelijk. Het verhaal achter de Bloedmaan wordt op mooie wijze verteld, de belangrijke rol van de Dacan is een feit en vanaf nu rol je het avontuur van de Tocht der Schaduwen in.
Deckers zet dit verhaal heel beeldend neer, maakt regelmatig gebruik van krachtige korte zinnen en het heeft zich ontwikkeld tot een prima eigen stijl. Daarbij worden die elementen toegevoegd die ik zo graag zie in Fantasy. Het is spannend, vooral ook de lijn van de Drakenkrijger Donol liet me letters vreten, er wordt onverwachts fiks verlies geleden (de welbekende wtf momenten), en ook in dit boek wordt het gebruik van de magie prachtig verwoord; je voelt het gewoon mee.
Actie, gruwel, gevechten, avontuur, vriendschap. You win some you lose some en het blijft steeds een verrassing hoe dit zal gaan verlopen. De personages zijn grotendeels al eigen, ze voelen als thuiskomen en uiteraard staat tegenover dit gevarieerde en fantastische gezelschap het kwaad. En waar je aan Orks al genoeg zou hebben komt daar dan een tweelingbroer van Rayon op de proppen? En hoe! En hoe zit dit? Het is tot het einde toe een leesfeest hoe dit alles samen weet te komen. Uiteraard liggen er aan dit einde zeker nog voldoende lijntjes open en rest me nog maar 1 ding. Me verheugen op deel 3!
Conclusie:
Ik rond naar boven af: vier sterren voor de Tocht der Schaduwen.
Karin Meinen.
Samenlezenisleuker 