De Top 12 van 2018 van: Karin

**Zooo, we gaan weer fijn een vierkant ei leggen. Ik las pak hem beet gooi hem weg 61 boeken dit jaar en kom-tie dan. Kom-tie kom-tie dan hè!

De Top 12 van 2018; op de collage zijn 13 boeken te zien, dus ik doop het om tot de Sjoemel Top 12 van Karin. Daar begint het gedonder al 🤪

Ik begin al vals te spelen met twee maal een nummer 1 en dat is in de categorie Young Adult: Hart-Slag van Joanne Carlton. Ik kan werkelijk niet één boek in deze categorie opnoemen dat zo’n indruk op me heeft gemaakt, prachtverhaal.

Blogtour – Karin las: Hart-Slag Joanne Carlton*****

**Hopsekee en door naar mijn andere favoriet van 2018. Jonges wat een bruut thriller debuut en ik kan niet wachten op het volgende deel! Nieuwsgierig naar Geir Tangen en Joanne Carlton? Onder het kopje Samen Praten zijn onze interviews met de beide nummers 1 te vinden, ben ik ook best wel trots op.

Karin las: Het meesterwerk-Geir Tangen*****

**Hè jong, dat waren de nummers 1 en het zou geen Sjoemel Top 12 zijn als ik nu netjes af ging tellen naar de nummer 12. Ik ga dat dus ook niet doen maar ik ga gewoon even verder met de thrillers. Want mensen, deze boeken zijn DE voorbeelden wat mij betreft waarom dit genre ook zo populair is!

Ik begin even met Buitenlands Gedistilleerd en om het verhaal niet langer dan nodig te maken som ik mijn favorieten even voor jullie op:

De Krijtman van C.J. Tudor ( petje af voor zo’n debuut en ook daar is een interview van te vinden)

De Opvolger van Fiona Cummins ( De opvolger ook van De verzamelaar, je weet wel die enge bottenkerel, mennnnn wat een goed en spannend tweeluik is dit)

Lazarus van Lars Kepler (waar de één denkt too much, denk ik alleen maar geef me méér van dit. Hoe dan ook, er zit een flinke ontwikkeling in deze topserie en ai lof Joona Linna)

Het oordeel van John Grisham (dit is thriller, dit is legal, dit is historisch. Dit was ook echt zó mijn boek! Genieten met een grote G ook weer)

**Las ik alleen thrillers? Hell no en er was één roman die me steil van de klompen blies, te weten:

Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. (ontroerend mooi, echt ontroerend mooi en ook hier is een interview van te vinden, mag ik ons stoer vinden met onze stoere hobby?)

**Uiteráárd las ik ook Fantasy en dan is er maar één de koning ook hè. Toch.

De buitenstaander van Stephen King. ( dit boek is weer waarom ik al jaren fan ben, had ook graag de link naar ons interview geplaatst! *keihardelachhardop*)

**Oké, ik zit op 7 stuks nu. Een gestechelde 8. Tijd voorrrr:

Binnenlands gedistilleerd!

Allereerst noem ik onze Keizerin van de Fantasy. Ik smul ook van haar korte verhalen maar welk boek ik dan zo geweldig vond?

Kleine moordenaar van Sophia Drenth (bestaat dat? Literaire Fantasy? Man wat schrijven en Bloedwetten gaat in 2019 op zeker opgepakt worden)

**Gaan we weer even terug naar de thrillers en jongesjonges wat hebben we toch veel abnormaal moois van eigen bodem. Ik begin even met een spectaculair duo:

Meedogenloos van Sharpe & Skye (de titel is precies what you get, onmenselijk goed dit)

**Mooi bruggetje van duo naar de solisten en over solisten gesproken! Euhmm damn, dit is ook wel weer een duo eigenlijk maar dan in het verhaal:

Vonk van Anita Terpstra (ik was al fan, hier zou je groupie van worden)

**En dan was er nog dat bijzondere boek met die fantastische schrijfstijl. Ik heb het over:

Herberekening van Frederik Baas (Baas is een Baas, maar dan ook echt)

**Tijd voor de hekkensluiter en dat is dan weer een roman:

Noem het liefde van Daan Heerma van Voss (origineel en gewoon fantastisch schrijfwerk)

**Volgens mij heb ik ze nu! Viel best mee dat sjoemelen dus ik sjoemel hier nog snel even aanraders die mijn moaten Corina en Jac ook al genoemd hadden. Want als iemand onverhoopt daar wat gemist heeft en mijn lijstje gebruikt om de NTL te spekken dan zou ik met stip de Erika Foster serie van Robert Bryndza noteren. Vergeet dan ook zeker Oktober van Søren Sveistrup niet en als je toch bezig bent zet dan De tattooverzamelaar van Alison Belsham er even bij ook. (Interview te vinden, ja echt!) Niet genoemd door mijn blogmaten maar die moest er gewoon bij ook.

Lieve allemaal hier dan echt de eindboodschap. Ik wens jullie allemaal een fantastisch en geweldig 2019 met uiteraard ook weer veel leesplezier! Tot volgend jaarrrrrrrr. *Cheers* 🥂

Lieve groet Karin Meinen.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

De Top 12 van 2018 van: Corina

En daar zijn we weer met de lijstjes in december. Deden we vorig jaar nog een top vijf per zes maanden (oké met een beetje gesjoemel van mij en Jac), dit jaar doen we een Top12 aan het einde van het jaar. Twaalf maanden in een jaar dus een Top12. Goed idee leek het…. net als die Top5 van vorig jaar, tot je er voor gaat zitten. Man man man (of vrouw vrouw vrouw), wat een ellende toch weer elk jaar.

Mijn nummer één had ik eigenlijk gelijk wel in mijn hoofd, en als je naar de collage kijkt kan je het wel raden misschien ook. Maar oké mijn absolute nummer één van het jaar 2018 isssss

De laatste getuige van Frank Krake! 

Wat heeft dat boek een indruk op mij gemaakt en wat vind ik het nog steeds zonde dat ik meneer Aloserij niet heb kunnen ontmoeten bij een signeersessie. Wat een man en wat een verhaal! Echt met stip op één!!

Recensie gemist? Klik even hier:

Corina las: De laatste getuige-Frank Krake*****

Maar dit gezegd te hebben begint dus de thriller van het jaar in Aalsmeer, want nu moet ik nog elf plekken vergeven. Natuurlijk pak ik mijn recensies erbij, maar waarom ga ik de ene vijf sterren recensie op nummer twee zetten en de andere op bijvoorbeeld vier? Het is weer een duivels dilemma. Geloof me patat bakken is makkelijker. Maar oké here we go….

Op twee zet ik dan Het verdriet van Wilhelmina van onze meesterverteller van eigen bodem Tomas Ross. Faction ten top en gewoon kei goed!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross*****

Op nummertje drie komt dan de meer dan mooie roman Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. Ik quote uit mijn recensie: “Een verhaal dat zeker verteld moest worden! Geromantiseerd? Ja natuurlijk, maar dat doet geen afbreuk aan de triestheid van het verleden en het mooie van wat sommige mensen voor elkaar over hebben. Toen en nu.” 

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Kinderen van de rivier-Lisa Wingate*****

Op vier komt dan weer een roman, namelijk De tatoeëerder van Auschwitz van Heather Morris. Dit soort verhalen blijven me raken, hoeveel ik er ook over lees. Altijd weer is er kippenvel en ongeloof, en ook bewondering voor de drang van overleven.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: De tatoeëerder van Auschwitz-Heather Morris*****

Op numero vijf komt dan echt de beste thriller van 2018. Want OMG wat was Oktober van Søren Sveistrup toch een keigoede thriller. Ongelooflijk goed in elkaar/ bij elkaar geschreven. Keihard en gruwelijk, maar alles met de juiste dosis.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Oktober-Søren Sveistrup*****

Op nummer zes komt ook een thriller, en dit was ook een vijf sterren recensie. Hierna zijn de vijf sterren recensies op, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er van de laatste zes niet genoten is (anders stonden ze natuurlijk ook niet in de Top12), maar oké nummertje zes dus….. Dat is het debuut Het meisje in het ijs van Robert Bryndza. Ik vond het echt een ijzersterk debuut!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het meisje in het ijs-Robert Bryndza*****

En dan hebben we nog te gaan de nummers zeven tot en met twaalf, ja het is allemaal wat hé! Het wordt er niet makkelijker op en jullie krijgen wel een hele lap tekst voor geschoteld. Excuses daarvoor :-p Maar we gaan dus nog even verder…

Op zeven komt, Persona van Soraya Vink, echt een prachtig debuut uit ons eigen koude kikkerlandje. “Joder” wat een knaller!

Op acht komt alweer een boek van eigen bodem, namelijk De man van Venus van Daniël Meyer. Een razendsnelle actiethriller met een originele invalshoek.

Vanuit ons buurland België verschijnt op nummer negen de bijzondere thriller De tragische eindes van Boris Bastarache van Koen Strobbe. Niet nagelbijtend spannend, maar toch bijzonder moeilijk weg te leggen.

En dan op tien komt Stalker in de nacht. Dit is het tweede deel in de Erika Foster serie, en al werd er van genoten hij haalde net niet hetzelfde hoge niveau als van deel één. 

Nummertje elf wordt dan Op het spel van Karen Rose. Wat heerlijk schrijven doet deze auteur. Spanning met de juiste dosis romantiek er door geweven, I love it!!

En dan last but not least nummer twaalf, en dat is Het donkerste water van Sharon Bolton. Het was mijn eerste kennismaking met deze serie, maar wat was het genieten! Ik kijk dan ook erg uit naar het vervolg!

2019 here we come, want ook dan is Samenlezenleuker!!

Corina Nieuwenhuis.

Jac las: Oktober-Søren Sveistrup****1/2

Over het boek:

Het extreem gewelddadige intro, spelend in 1989, op 31 oktober om precies te zijn, verhaalt van een aantal bloedige moorden. Het is een bloedbad, een welhaast horrorachtig scenario met twee overlevenden, een jongen en een meisje.

De auteur springt naar maandag 5 oktober nu. Laura Kjer wordt op een beestachtige manier afgemaakt. Een van haar handen is afgehakt. Er volgen nog twee wrede moorden, op vrouwen, waarbij opnieuw sprake is van afgezaagde ledematen.

Nieuwe scène. Naia Thulin en Mark Hess worden op de zaak gezet, als onderdeel van een heel team van de afdeling Moordzaken met aan het hoofd de streber Nylander. Thulin en Hess zijn interessante figuren. Hess is om disciplinaire redenen vanuit het hoofdkantoor van Europol in Den Haag zolang teruggeplaatst naar Kopenhagen, en Thulin wil weg naar NC3, de cybercriminaliteit. Het vlot niet tussen die twee.

Snelle scènewisseling. Naar de opening van het parlementaire jaar in Denemarken. Rosa Hartung, minister van sociale zaken, wiens 12 jarige dochter vorig jaar spoorloos verdwenen is, keert terug in de politieke arena na een lang  ziekteverlof, en trekt, niet onverwacht, alle aandacht naar zich toe. Bijzonderheid: iemand heeft de moord op haar dochter bekend, echter het stoffelijk overschot is nooit gevonden.

De lezer is al aan het gissen.

Wie is de dader van de moorden in oktober nu en is er een verband met de  ontvoering c.q. moord op Kristine Hartung? En hoe moeten we de slachtpartij op 31 oktober 1989 plaatsen?

Conclusie:

Oktober is een vrij spectaculaire thriller, waarin de auteur in staat is gebleken  het hele boek de spanning er in te houden. En dat is een hele prestatie, want het boek telt 542 bladzijden.

Voor een groot deel is dit gelukt door de vele scènewisselingen en bijbehorende cliffhangers aan het einde van de hoofdstukjes, 130 in getal, cliffhangers die stuk voor stuk de illusie geven van geweldige ontwikkelingen, maar dat lang niet altijd zijn. Søren Sveistrup is een uiterst geroutineerde, functionele schrijver.

Personen, omstandigheden, achtergronden en de geschiedenis van hoofdpersonen, worden zorgvuldig en boeiend uit de doeken gedaan. Daar blijft het bij. Geen zijlijntjes of interessante toelichting op onderwerpen die het boek net wat extra’s kunnen geven. De auteur beschrijft een eenduidige verhaallijn, die hier en daar rammelt. Maar een kniesoor die daar op let. Verrassend genoeg ontbreekt het aan psychologische diepgang bij veel hoofdrolspelers , Naia Thulin en Mark Hess zijn overigens wel behoorlijk uitgewerkt.

De enorme spanning is het gehele boek door aanwezig, dankzij een werkelijk ingenieus plot, en dat vergoedt veel, heel veel. Maar niet alles. De kale schrijfstijl gooit toch wat roet in het eten.

4,5 sterren.

Jac Claasen.

NB: Het is onbegrijpelijk dat de uitgever de oorspronkelijke titel Kastanjemanden (Kastanjemannetje) niet heeft gehandhaafd. En ook die gotspe ‘literaire thriller’ staat weer prominent op het voorblad. Ik kan u verzekeren, er is niets literairs te vinden in dit boek. Het is een uiterst leesbare wegleesthriller van grote klasse. Niet meer en niet minder.

Wat lezen wij nu?

Corina leest:

Dank aan Uitgeverij HarperCollins Holland voor het recensie-exemplaar.

Over Persona :

Na een mislukte actie is rechercheur Elvira Selas gedwongen haar carrière als undercoveragente te beëindigen. Na een jaar van de radar in de Spaanse zon keert ze terug naar de Nederlandse politie, waar ze als laatste kans aan de slag kan op de afdeling Zware Criminaliteit.

Haar eerste zaak is een raadselachtige dubbelmoord. Het eerste slachtoffer wordt aangetroffen zonder tong, het tweede mist een pink. Op beide plaatsen delict wordt een rouwkaart met een Latijnse tekst gevonden. Is Nederland in de greep van een seriemoordenaar?

Wat het politiekorps niet weet, is dat Elvira’s undercovertijd bij een berucht drugskartel nog niet voorbij is. Ze vermoedt namelijk dat haar verdwenen broer nog steeds banden met deze bende onderhoudt en is vastberaden hem te vinden. Daarom moet ze terug. Terug naar een verleden waar ze het liefst ver vandaan was gebleven.

Waar ligt haar loyaliteit? Bij haar familie of bij de wet? En in hoeverre kan je de wet naar je eigen hand zetten?

Jac leest:

Over Oktober :

Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Een psychisch gestoorde man heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar het lichaam is nooit gevonden. Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Een van haar handen is eraf gehakt.

Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

Karin leest:

Over Nooit en te nimmer :

Politieagent Jenny Aaron is blind sinds een geheime operatie in Barcelona helemaal misging. Nu wordt ze gevraagd terug te keren bij de elite-eenheid van de politie, maar wil ze dat? En kan ze dat wel, nu haar wereld vooral donker is?

Zodra haar aartsvijand weer ten tonele verschijnt, is er geen keuze meer. In Marrakesh zal Jenny definitief kunnen afrekenen met haar verleden…

Nooit en te nimmer is een razendsnelle thriller van hoog niveau, met een gelaagde, intrigerende hoofdpersoon en een spannende mix van goed en kwaad.

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Corina las: Oktober-Søren Sveistrup*****

Met dank aan  A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Søren Sveistrup

Uitgeverij: A.W. Bruna

Originele titel: Oktober

Vertaler: Corry van Bree

Aantal pagina’s: 533

Genre: Literaire Thriller/NUR 305

Verschijningsdatum: 2 oktober 2018

Over de auteur:

Søren Sveistrup (1968) is de internationaal bejubelde bedenker en scenarioschrijver van het Deense televisiefenomeen The Killing ( Forbrydelsen), dat bekroond werd met met diverse internationale awards en waarvan de uitzendrechten aan meer dan honderd landen verkocht werden. Meer recentelijk was Sveistrup verantwoordelijk voor de scripts van de films The Day Will Come en Jo Nesbø’s The Snowman.

Sveistrup behaalde zijn masters in Letterkunde en in Geschiedenis aan de Universiteit van Kopenhagen en studeerde af aan de Deense Filmschool. Hij won talloze prijzen, waaronder een Robert Award voor The Day Will Come (2017), een Emmy Award voor Nikolaj and Julie (2003) en een BAFTA voor The Killing (2011).
Oktober is Sveistrups thrillerdebuut.

( Bron: http://www.awbruna.nl )

De achterflap:

Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Een psychisch gestoorde man heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar het lichaam is nooit gevonden. Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Een van haar handen is eraf gehakt.

Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

Mening:

We beginnen met hoofdstuk één in het verleden en hoe! Vanaf de eerste paar regels waan ik mij in Denemarken en zie ik de omgeving voor me. Met een vlotte gedetailleerde pen neemt Søren je mee en aan het eind van hoofdstuk één wil ik alleen maar doorlezen. Deze moet uit, niet morgen, niet overmorgen, maar vandaag!

Als we vanaf daar in het heden belanden, pijnig ik mijn hersens met de vraag hoe dit gaat samenkomen en wat de verdwenen dochter van Rosa met alles te maken heeft. Søren schrijft vanuit verschillende perspectieven, maar op zo een manier dat je alles moeiteloos kan volgen. Thulin en Hess worden meer dan mooi uitgewerkt al blijft Thulin wat mysterieuzer dan Hess het gehele verhaal door. Maar ik sluit ze allebei al snel in mijn hart samen met hun eigenzinnigheid, eigenwijsheid en soms wat egocentrische manier van werken. Ook Rosa en haar man Steen komen goed bij je binnen. Hun verdriet, hun onmacht om het verlies een plek te geven en de hartverscheurende hoop dat het misschien toch?

Als langzaam de lijntjes bij elkaar komen en je de verbinding ziet tussen de vermoorde vrouwen en de daarbij komende gruweldaden welke Søren niet schuwt om net niet te gedetailleerd te beschrijven, komen er in eerste instantie alleen maar vragen bij. Heerlijk die hersenkrakers. De kastanje-poppetjes zijn een gave toevoeging aan het hele mysterie en geven het hele verhaal net dat extra waar een echte thrillerliefhebber van houdt.

En dan het plot! WAUW!!! Ik had van alles bedacht, helemaal door een paar kleine dingetjes die speelden in het onderzoek, Rosa haar privé leven, maar deze zag ik niet aankomen! Je begrijpt dan ook eindelijk het eerste hoofdstuk en dan valt alles op zijn plek.

Conclusie:

Een keiharde, gruwelijke thriller met op alle momenten de juiste emotie en de juiste dosis gruwel. Een page-tuner eerste klas! Laat maar komen die volgende thrillers van Søren Sveistrup.

Vijf sterren op alle fronten.

Corina Nieuwenhuis.

Wat lezen wij nu?

Corina leest:

Dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Over Oktober :

Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Een psychisch gestoorde man heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar het lichaam is nooit gevonden.

Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Een van haar handen is eraf gehakt.

Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

Myrtle (16) leest:

Over Op het einde gaan ze allebei dood :

Een intrigerende roman over de laatste dag van twee Amerikaanse jongens. Een New York Times-bestseller voor young adults.

Iets na middernacht krijgt Mateo een telefoontje. Het is Death-Cast, de organisatie die mensen inlicht dat ze binnen 24 uur zullen sterven. Ook Rufus wordt gebeld. De twee kennen elkaar niet, maar sluiten vriendschap tijdens hun End Day. Ze beslissen samen nog een laatste avontuur te beleven, een onvergetelijke dag die hun beider levens voor altijd zal veranderen. Maar maak je geen illusies: op het einde gaan ze allebei dood.

Jac leest:

Over Een dodelijk venijn (Jean-Baptiste Adamsberg serie) :

In Nîmes bezwijken binnen een maand drie mannen van rond de tachtig aan de gevolgen van een spinnenbeet. Dat is al curieus – nog vreemder is dat de beet van deze spinnensoort, de bruine kluizenaarsspin, doorgaans niet dodelijk is. Commissaris Adamsberg voelt dat er meer achter zit. Zijn onderzoek voert hem naar de vroegere wanpraktijken in een weeshuis, waar deze spin ook al gebruikt werd om angst te zaaien. Maar daar is het spoor niet niet ten einde…

Karin leest:

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn.

Over Verminkte Toekomst (VT serie deel 4) :

De moeder van Sanne Philips verdwijnt spoorloos als haar dochtertje nog maar tien jaar oud is. Sanne groeit op bij haar grootouders en kiest later voor het beroep van rechercheur, mede ingegeven door die eerdere verdwijning.

Vierentwintig jaar later ontvangt Sanne een envelop met daarin de ketting die ze haar moeder kort voor de verdwijning gaf. Op advies van paragnost Will de Jager duikt ze in het verleden en daarbij stuit ze op een hele reeks verdwenen jonge vrouwen. Het onderzoek dat volgt, levert in eerste instantie meer vragen dan antwoorden. Leeft Sannes moeder nog? Waar is ze dan al die jaren geweest? Wie heeft de ketting verstuurd?

Een melding over mogelijke kindermishandeling en een nieuwe vermissing van een vrouw, slokt bijna alle tijd van de rechercheur op. Sanne zet haar zoektocht door en wordt daarbij geholpen door haar collega Luca Borra en paragnost Will.

Samen wachten op, om te recenseren..

Whooooooop wij mogen weer recensies gaan uitbroeden! Want er komen weer mooierds naar Drenthe en Noord-Hollland. Welke zouden jullie op je lijstje zetten? Wij gaan sowieso samen ruilen als ze uit zijn..

**Op 2 oktober verschijnt bij A.W. Bruna Uitgevers de debuut thriller Oktober van Søren Sveistrup. Wij zijn toch wel fan van Scandinavische thrillers, zeker ook van The Killing, en als Jens Henrik Jensen dan ook nog ‘zegt’ dat Sveistrup een meesterlijke grip heeft op het verhaal én de lezers dan zijn wij natuurlijk meer dan enthousiast!

**Op 4 oktober verschijnt bij Uitgeverij De Crime Compagnie het tweede boek Uitgeschakeld van Angelique Haak. Corina las het eerste boek, maar dit tweede boek gaat nu eerst naar Karin!

Over Oktober:

Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Een psychisch gestoorde man heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar het lichaam is nooit gevonden.

Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Een van haar handen is eraf gehakt.

Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

Over Uitgeschakeld:

Met jullie dochter is het begonnen, maar met haar zal het niet eindigen…

Deze tekst ziet Dorine van Sevère, als ze nietsvermoedend haar post opent. Haar dochter Jorinde pleegde 2 maanden eerder zelfmoord.

Rechercheur Jennifer Brugman en haar partner Ricardo de Graaf, raken verstrikt in een bizar onderzoek en komen er al snel achter dat iemand bezig is een groep jonge vrouwen uit te roeien.