
Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Isa Hoes & Merlijn Kamerling
Genre: Literaire non-fictie algemeen NUR/320
Aantal pagina’s: 223
Verschijningsdatum: 1 maart 2022
Over de auteur:
Isa Hoes (1967) is actrice en schrijfster. Ze speelde onder meer in Goede tijden, slechte tijden, De gelukkige huisvrouw, Celblok H en Rozengeur & Wodka Lime. Haar eerste boek Toen ik je zag (2013) stond wekenlang op nummer 1 in de Bestseller 60 en er zijn inmiddels meer dan 350.000 exemplaren van verkocht.
Merlijn Kamerling (1998) groeide op in het dorpje Zevenhoven, waar hij tot zijn elfde met zijn ouders, Antonie Kamerling en Isa Hoes, en zijn zusje Vlinder woonde. Na de tragische dood van zijn vader verhuisden Merlijn, Vlinder en Isa naar Amsterdam. In zijn eerste boek Nu ik je zie (2020) ging hij op zoek naar een completer beeld van zijn vader. Er zijn inmiddels 40.000 exemplaren van verkocht.
Achterflap:
In hun eerste gezamenlijke boek Je bent niet alleen beschrijven moeder Isa Hoes en zoon Merlijn Kamerling hoe het is om te rouwen om iemand die heel dicht bij je stond. Zo dichtbij dat door het wegvallen van die persoon je leven totaal anders wordt. In het geval van Isa en Merlijn was die persoon een echtgenoot en vader, Antonie Kamerling, maar dit boek is herkenbaar voor iedereen die een broer, zus, kind, ouder of partner verloren heeft. Isa en Merlijn reiken handvatten aan om met zulk intens verdriet om te gaan. Ze beschrijven hoe zij hun grote verlies hebben moeten verwerken. Ze gaan in op de verschillende fases van rouw, hoe je dicht bij jezelf kunt blijven, hoe je grenzen aan kunt geven, hoe je je voorbereidt op de klappen die nog gaan komen, hoe je het verstikkende verdriet niet de overhand laat krijgen, maar ook hoe je leert er niet voor weg te lopen.
Hoe kun je het beste handelen als een familielid, vriend of collega een naaste verliest? Wat zou je kunnen zeggen en voor welke adviezen of opmerkingen is het nog te vroeg? Ze vertellen over de waardevolle betekenis van kleine gebaren en het averechtse effect dat grote gebaren kunnen hebben, al zijn ze nog zo goedbedoeld. Zelfs de mensen die absoluut niet met het verdriet van een ander om kunnen gaan, weten na het lezen van dit boek hoe ze toch een waardevolle bijdrage aan iemands rouwproces kunnen leveren. Want soms is het zwijgzaam bereiden van een simpele maaltijd ruim voldoende om te laten weten: je bent niet alleen.
Ook gaan Isa en Merlijn in gesprek over de verschillende vormen van rouw met Kluun en zijn dochter Eva, met Humberto Tan, met Xandra en Lola Brood, met Marjan Huydts over haar dochter Fréderique, en met Edwin Spee en Julian van de Kamp, de weduwnaar en zoon van Bibian Mentel.
Mening:
Wow, wat een liefdevol geschreven boek. Het eerste hoofdstuk voelt als een warme deken en komt gelijk binnen! Wat ik vooral heel mooi vind is dat er geen oordeel gegeven wordt en er benadrukt wordt dat er geen goed of fout is aan wat je voelt. Dat een ieder zijn eigen rouwproces heeft en dat dat ook gewoon mag.
Het zijn korte hoofdstukjes vanuit Isa, Merlijn en vanuit hen samen en ondanks dat het een zwaar onderwerp is voelt het niet zwaar. Alle fases van het rouwen komen aan bod en het geeft ons een mooi inkijkje in hoe zij dat ervaren hebben. Daarnaast schuwen ze het niet om eerlijk naar zichzelf in het rouwproces te kijken, waardoor je een heel openhartig verhaal leest.
De gesprekken die ze met anderen voeren vind ik hartverwarmend. Het is mooi om te lezen hoe ze elkaar vinden in die gemeenschappelijke deler, namelijk het verdriet om het verlies van iemand. Daarnaast blijkt uit elk gesprek hoeveel respect ze voor elkaar hebben, ongeacht de dingen die gezegd worden en de keuzes die men maakt met betrekking tot de overledene en de manier van rouwen.
Ik vind het prachtig hoe Isa benadrukt dat je naast verdriet en rouw ook gewoon leuke dingen mag doen en geluk mag ervaren. Iets waar veel mensen vaak moeite hebben, omdat dan gelijk het schuldgevoel overheerst en het lijkt alsof je de overledene vergeet.
Wat voor velen misschien heel prettig is om te lezen is dat er in dit boek ook gesproken wordt over hoe bevrijdend de dood ook kan voelen. De opluchting die je kan voelen omdat het lijden van een dierbare eindelijk voorbij is, wat ook weer voor een schuldgevoel kan zorgen, maar hier in dit boek lees je gewoon dat het oké is. Het is geen of/of, maar en/en en ik denk dat velen daar wat aan kunnen hebben.
In dit boek worden verschillende muzieknummers aangehaald en al die liedjes zijn verzameld in een Spotify playlist die je heel makkelijk terug kunt vinden door de code te scannen. Een mooie toevoeging aan het boek!
Conclusie:
Isa en Merlijn hebben een prachtig boek geschreven, waarin velen zich zullen herkennen, maar ook voelen dat hun verdriet erkent wordt. Dat er geen tijd staat voor rouw en dat het gewoon oké is om je verdrietig te voelen. Het biedt inzicht, maar voelt daarnaast ook als een troostende arm om je heen.
Vier sterren voor Je bent niet alleen.
Riejanne Zwiers.
Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂