Met dank aan Katrien Van Effelterre voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Katrien Van Effelterre
Uitgever: aquaZZ
Aantal pagina’s: 350
Genre: Thriller
Verschijningsdatum: april 2017
Over de auteur:
Katrien Van Effelterre (1979) promoveerde na haar studie Germaanse taal- en letterkunde met een doctoraatsonderzoek naar terugkerende doden in de volkse vertelcultuur. Door haar creativiteit, rijke fantasie en passie voor schrijven, verruilde ze later academische publicaties voor fictie.
( Bron: www.katrienvaneffelterre.com )
Cover:
Mooie kaft! De sfeer is bedrukt, zorgelijk en het kindje met de fiets zet te denken. Pas na het lezen wordt het tekeningetje linksboven het meisje me duidelijk. Dat is het enige wat ik wat minder mooi vind, maar passend.
Achterflap:
Voor je kind doe je alles. Want als je kind gelukkig is, ben jij dat ook. We maken kinderen om zelf gelukkig te zijn. Hoe onzelfzuchtig zijn we dan?
Een moeder die door het kinderdagverblijf wordt opgebeld omdat haar dochtertje ziek is geworden, wordt op het parkeerterrein neergeschoten. Het tragische incident wordt gevolgd door een reeks van misdaden die op een uiterst bizarre wijze met elkaar verbonden zijn.
De maakbaarheid van geluk heeft een hoge prijs.
Patricia Rodiers en haar team staan voor een raadsel. Met de hulp van Marnix Veldkamp probeert ze de zaak te ontrafelen. De ontbrekende sleutel saboteert niet alleen de zoektocht naar de dader, maar ook het liefdesgeluk in haar prille relatie.
Restafval is na Levend Aas het afzonderlijk te lezen tweede deel in de thrillerreeks met rechercheur Patricia Rodiers in de hoofdrol.
Mening:
Om maar met de deur in huis te vallen: wat een ge-wel-dig boek vind ik Restafval!
Dit was letters vreten vanaf de eerste bladzijde. Alles wat ik graag tegenkom in een thriller is aanwezig: het is spannend, de personages staan als een huis, de verhaallijnen maken dat je wil doorlezen, het plot klinkt als een klok!
Het boek is prima op zichzelf staand te lezen, maar wat heerlijk om de voor mij bekende personages na Levend Aas weer tegen te komen. De moorden, het recherche team wat laagje voor laagje af weet te pellen tijdens het onderzoek en steeds dichter bij de dader lijkt te komen. En uiteraard Patricia Rodiers zelf. Een vrouw naar mijn hart! Haar privéleven wordt perfect gedoseerd weergegeven, geloofwaardig ook en tussen de spannende passages door vraag je je af of zij en Marnix hier uit gaan komen. Aan de seks zal het niet liggen, en het zorgt alles bij elkaar voor een passend geheel. Dit ligt op de zijlijn want hoofdzaak hier zijn de moorden die opgelost dienen te worden. De schrijfstijl is zalig, het thema kinderwens zo briljant verweven in dit gelaagde, zo goed in elkaar zittende verhaal.
Meerdere malen werd ik op het verkeerde been gezet, werd ik met verrassingen om de oren geslagen en vroeg ik me tot ver in het boek af wie toch verantwoordelijk kon zijn voor deze gruweldaden en waarommm? Wanneer dat dan eindelijk duidelijk wordt, ook geldend voor de titel van dit boek, is het besef daar: wat een goed en heerlijk boek is dit!
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Plot: 4.5
Psychologie: 4
Leesplezier: 5
Spanning: 4
Originaliteit: 4
Vier en halve sterren voor Restafval.
Karin Meinen.
Samenlezenisleuker 