Myrtle (16) las: De Staf van Apophis-Mathijs Hulster***1/2

Met dank aan Mathijs Hulster voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Mathijs Hulster

Serie: Portaal-serie boek 2

Uitgever: Zilverbron

Aantal pagina’s: 331

Genre: YA / Fantasy

Verschijningsdatum: 27 november 2018

Over de auteur:

Mathijs Hulster begon in zijn tienertijd met het schrijven van fantasy- en sciencefictionverhalen en artikelen voor levensbeschouwelijke tijdschriften. In 2008 startte hij naast zijn werk als fysiotherapeut met De Vrije Wereld. Fans kenmerken zijn zijn werk als origineel en diepgaand. De Staf van Apophis is het tweede boek van de Portaal-serie en het vervolg op De Vrije Wereld.

( http://www.mathijshulster.nl )

Cover:

De cover heeft een zelfde soort opbouw als het eerste deel, bovenaan zie je de titel en onderaan de naam van de schrijver, de twee covers passen mooi bij elkaar.  Je ziet een man met een staf staan, De Staf van Apophis. De cover past goed bij het verhaal, maar ik vind het niet een hele mooie cover. Het gezicht van de man ziet er een beetje gek uit.

Achterflap:

Het Egypte van het dodenrijk bereidt zich voor op oorlog.

Farao Ramses is rusteloos nadat er in de kerkers onder zijn stad een raadselachtig magiespoor wordt ontdekt. In Perzië vinden zijn spionnen een omvangrijke legermacht die onderweg is naar Egypte. Ondertussen onthuld Meester Lhanima in de donkere wouden van Bharat een kracht die er al een eeuw lang ongestoord woekert.

Thyranoens meesterplan ontwikkelt zich snel dankzij een machtig nieuw wapen. Maar door het te hanteren, stelt hij zichzelf bloot aan een groot gevaar.

Voor Jessy lijkt er een bijzondere taak weggelegd. Kan de Meester haar leren de kracht van het masker te gebruiken? Zal ze eindelijk de oorsprong van haar gave ontdekken?

Mijn mening:

Ik heb het eerste deel van deze serie ook gelezen, ik was toen nog een stukje jonger en het was mijn eerste fantasy boek. Ik merkte tijdens het lezen van dit boek dat ik het nog best wel lastig vond om alles te begrijpen aangezien het al een tijdje geleden was dat ik het eerste deel had gelezen. Het eerste deel vond ik erg leuk en daarom had ik veel zin om in het tweede deel te beginnen.

Ik moest echt even inkomen, het waren nieuwe en oude verhaallijnen, en soms wist ik even niet meer goed wie wie was, omdat er ook wel lastige namen worden gebruikt, daardoor kon ik soms niet goed verder lezen. Hoe verder ik in het boek kwam hoe leuker ik het vond worden, in het begin zijn er veel verhaallijnen die ik niet goed begreep, maar later werden dit er minder en las het al veel makkelijker. Er gebeurt erg veel en je moet je hoofd er echt bijhouden, soms werden dingen voor mijn gevoel iets te uitgebreid omschreven of ging een gesprek langer door dan nodig was, en verloor ik mijn interesse. Andere stukken werden juist weer erg mooi omschreven, waardoor ik alles erg goed voor mij zag. Aangezien het soms ook ging over dingen die niet echt bestaan, is het knap om het zo te schrijven dat het echt lijkt.

Hoe dichter ik bij het einde kwam hoe sneller ik door het boek heen ging, het werd erg spannend en ik werd echt meegesleurd met het verhaal. Het boek eindigt niet met een echte afsluiter, dus nu maar wachten op het derde deel!

Drie en halve sterren voor De Staf van Apophis.

Myrtle Meinen.

Wat lezen wij nu?

Corina leest:

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over DNA:

In Reykjavik wordt een jonge vrouw op gruwelijke wijze vermoord. Haar zevenjarige dochter verstopt zich onder haar bed en is de enige getuige. Wanneer niet veel later een tweede vrouw op eenzelfde manier ter dood wordt gebracht, staat de politie voor een raadsel: wat is het verband tussen de twee vrouwen?

Voor commissaris Huldar is het de eerste zaak in zijn nieuwe functie. Hij moet daarbij samenwerken met psychologe Freyja, die het getraumatiseerde meisje onder haar hoede heeft. De samenwerking wordt extra gecompliceerd door hun onenightstand, waarbij Huldar Freyja voorloog over zijn leven.

Ondertussen ontvangt een radioamateur gecodeerde berichten die de slachtoffers met elkaar in verband brengen, maar niemand gelooft hem en hij besluit zelf op onderzoek uit te gaan.

Jac leest:

Over Het kwaad en de rivier:

Het lichaam van een meisje dat twintig jaar geleden verdween, wordt teruggevonden in de oever van de rivier. Het onderzoek wordt heropend en sherrif John Gaines komt er achter dat er meer meisjes in die tijd verdwenen zijn. Waarom weigeren haar vrienden te praten? Wat is de rol van de invloedrijke familie Wade? Is het toeval dat een belangrijke getuige bij een brand omkomt? En hoe betrouwbaar is het geheugen van de aan Alzheimer lijdende vader van een van de verdachten?

Myrtle leest:

Met dank aan Mathijs Hulster voor het recensie-exemplaar.

Over Portaal Boek 2- De Staf van Apophis:

Het Egypte van het dodenrijk bereidt zich voor op oorlog. Farao Ramses is rusteloos nadat er in de kerkers onder zijn stad een raadselachtig magiespoor wordt ontdekt. In Perzië vinden zijn spionnen een omvangrijke legermacht die onderweg is naar Egypte. Ondertussen onthuld Meester Lhanima in de donkere wouden van Bharat een kracht die er al een eeuw lang ongestoord woekert. Thyranoens meesterplan ontwikkelt zich snel dankzij een machtig nieuw wapen. Maar door het te hanteren, stelt hij zichzelf bloot aan een groot gevaar. Voor Jessy lijkt er een bijzondere taak weggelegd. Kan de Meester haar leren de kracht van het masker te gebruiken? Zal ze eindelijk de oorsprong van haar gave ontdekken?

De Staf van Apophis is het tweede deel van de Portaal-serie, een bloedstollend young adult-fantasy avontuur.

Karin leest:

Met dank aan Ambo|Anthos uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Over Leugens (verschijnt op 10 januari):

Wat als na een verschrikkelijke gebeurtenis je perfecte leven, je perfecte vrouw en je perfecte zoon gebaseerd blijken te zijn op leugens?

Joe Lynch is gelukkig getrouwd met Mel en ze hebben een zoon van vier, William. Op een middag zitten Joe en William samen in de auto als ze Mel zien rijden. In een opwelling besluit Joe haar te volgen om haar te verrassen. Even later ziet hij dat Mel een enorme ruzie heeft met een vriend van hen, en dat is de eerste aanwijzing dat Mel een geheim heeft. Joe kan alleen nog niet bevatten hoe groot dat geheim is….

Kunnen we onze partner werkelijk vertrouwen?

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Wat lezen wij nu?

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

Over Geloof mij:

Claire Wright is een werkloze actrice in New York. Haar enige klus is de rol van lokaas spelen voor een advocatenkantoor gespecialiseerd in scheidingen. Claire moet getrouwde mannen verleiden, haar avances neemt ze op om later tegen hen te gebruiken. Er is maar één regel: zij mag verleiden, de mannen moeten de eerste stap zetten. De advocaten willen bewijs hebben voor overspelig gedrag, onschuldige mannen hebben niks te vrezen. Dan verandert het spel. Een van de mannen wordt door de politie verdacht van de moord op zijn vrouw. Ze vragen Claire om de man een bekentenis te ontlokken. Ze denkt dat ze het kan, al zal het de rol van haar leven worden. Maar al snel gaat Claire twijfelen. Want wie bespeelt wie?

Jac leest:

Over Watergraf:

Watergraf, de vijfde David Hunter-thriller van Simon Beckett, is een huiveringwekkend vervolg op zijn bestseller De geur van sterfelijkheid.

De sympathieke forensisch arts David Hunter wordt bij een waterlijk geroepen dat in het brakke kustgebied van Essex in Engeland is aangetroffen. De zaak ligt gevoelig, met zwijgzame lieden, een onbetrouwbare landlord, genadeloze getijden en verdwenen mensen. Als een lichaam onder water ligt, vindt er een vreemde verandering plaats. De huid laat de eerste effecten zien. Die wordt rimpelig en uitgeteerd, er komen bultjes op. De opperhuid zal uiteindelijk van het lichaam afglijden als een oude jas. Na een paar dagen raken ook het haar en de nagels los, ze vallen weg – een geleidelijke ontmanteling van de lichamelijke integriteit…

Myrtle leest:

Met dank aan Mathijs Hulster voor het recensie-exemplaar.

Over Portaal Boek 2- De Staf van Apophis:

Het Egypte van het dodenrijk bereidt zich voor op oorlog. Farao Ramses is rusteloos nadat er in de kerkers onder zijn stad een raadselachtig magiespoor wordt ontdekt. In Perzië vinden zijn spionnen een omvangrijke legermacht die onderweg is naar Egypte. Ondertussen onthuld Meester Lhanima in de donkere wouden van Bharat een kracht die er al een eeuw lang ongestoord woekert. Thyranoens meesterplan ontwikkelt zich snel dankzij een machtig nieuw wapen. Maar door het te hanteren, stelt hij zichzelf bloot aan een groot gevaar. Voor Jessy lijkt er een bijzondere taak weggelegd. Kan de Meester haar leren de kracht van het masker te gebruiken? Zal ze eindelijk de oorsprong van haar gave ontdekken?

De Staf van Apophis is het tweede deel van de Portaal-serie, een bloedstollend young adult-fantasy avontuur.

Karin leest:

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Over De lange weg naar genade:

Dertig jaar geleden werd de tweelingzus van special agent Atlee Pine ontvoerd uit de slaapkamer die ze als kinderen deelden. Mercy werd meegenomen, Atlee werd gespaard. Het was de laatste keer dat ze elkaar zouden zien. Enkele jaren later werd seriemoordenaar Daniel James Tor opgepakt en tot levenslang veroordeeld. Hoewel Mercy’s lichaam is teruggevonden, is Atlee ervan overtuigd dat Tor meer weet over wat er met haar gebeurd is.

Als FBI-agent is Atlee gestationeerd in het zuidwestelijke deel van de Verenigde Staten, waar de bevolking op zichzelf is, de overheid wordt gewantrouwd en de natuur geen genade kent. Wanneer in de Grand Canyon het karkas van een muilezel wordt gevonden dat vreemde snijwonden vertoont, wordt haar hulp ingeroepen. De berijder wordt vermist en hij blijkt niet de enige persoon te zijn die recentelijk is verdwenen. Atlee weet misschien wel meer over moordenaars en andere misdadigers dan welke profiler ook, maar om deze test te doorstaan zal ze al haar kennis, moed en ervaring moeten aanspreken. Want niet alleen moet ze de confrontatie aangaan met een nieuw monster, ze zal ook het monster uit haar nachtmerries onder ogen moeten zien.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 😀

Samen praten met Mathijs Hulster!

Onze Myrtle las alweer even geleden De Vrije Wereld van Mathijs Hulster, zie de link:

Myrtle (14) las: De Vrije Wereld-Mathijs Hulster****1/2

dus eigenlijk werd het hoog tijd voor een praatje met deze sympathieke schrijver!

Over Mathijs Hulster:

Mathijs Hulster (1985) is een schrijver van fantastische korte verhalen en boeken. In zijn werk verweeft hij elementen van fantasy en sciencefiction, en spoort hij de lezer aan zich te verwonderen.

Al van jongs af aan liet Mathijs zich inspireren door het onverklaarde en ongewone. Hij schreef verschillende (nog) ongepubliceerde boeken en korte verhalen. Koning van de Stilte (2003) kwam uit in eigen beheer. Daarna verdiepte hij zich steeds verder in de kunst van het schrijven. Vanaf 2011 werkte Mathijs hard aan verschillende lange en korte verhalen bedoeld voor publicatie. Een daarvan is zijn nieuwe boek De Vrije Wereld, dat het eerste boek zal zijn van de fantasy serie Portaal. De Vrije Wereld kwam in augustus 2016 uit bij uitgeverij Zilverbron.

(Bron: http://www.mathijshulster.nl)

Het interview:

1: Kun je ons in vijf steekwoorden vertellen wie Mathijs is?

Nou, vijf is niet veel. Oeps… Hier dan poging twee: nieuwsgierig, doorzetter, koppig, dagdromer, perfectionist (je wilt niet weten hoe lang ik heb gewikt en gewogen voordat ik deze vijf woorden koos).

2: De Vrije Wereld is deel één van de Portaal serie, hoeveel delen mogen we nog verwachten en hoever ben je met deel twee? Kan en wil je ons daar wat over vertellen?

Voor zover ik het kan overzien zal de serie uit drie delen gaan bestaan. Dat zal een uitdaging worden, want ik weet hoe alles tot een einde zal komen en hoeveel ontwikkelingen er nog op stapel staan. Als het een al te bonte bende wordt – ik ken mezelf – zal er een vierde boek moeten komen. Maar vooralsnog ga ik uit van een trilogie.

Hoever ik met deel twee ben? Je bent de eerste die het vraagt! ;P Het onvoltooide manuscript ligt al sinds 2012 op de plank. Ik ben de tweehonderd bladzijden ijverig aan het doorspitten, herschrijven, spannender aan het maken. Ik schat in dat ik daarmee op de helft ben – schatten is moeilijk, want ik ga er kriskras doorheen. Daarna zullen er nog enkele hoofdstukken moeten volgen. Het boek zal, net als De Vrije Wereld, meer dan driehonderd bladzijden gaan tellen.

Ik kan zeker al iets vertellen! Waar boek één vragen opwerpt, zal boek twee een boek zijn van antwoorden. In De Vrije Wereld blijft er nog veel geheimzinnig. Het universum van de Portaal serie is groot en in boek twee zullen verschillende geheimen worden ontrafeld. Natuurlijk over het masker, maar ook over Thyranoen, zijn Orde van Apophis en de meesters van het Verzonken Continent. Het zal een duister boek worden. Dat moet het tweede deel van een trilogie nu eenmaal zijn…

3: Waar komt je inspiratie voor Fantasy vandaan?

Mysteries hebben altijd een magnetische werking op mij gehad. De oudheid, vreemde plekken op aarde, het bovennatuurlijke… Ik herinner me dat ik tien was toen ik van de bieb thuiskwam met een boek vol getuigenverslagen van slachtoffers van Ufo-ontvoeringen. Ik heb het ademloos uit gelezen. Wat nu als er ook maar 1% van waar is? dacht ik. Mijn fantasie sloeg op hol. Op de basisschool gingen mijn eerste opstellen over legers van aliens met mind control-krachten. Ik herinner me niet dat ik er van de juf een sticker voor kreeg… 😦

Later ben ik fantasy gaan lezen. Ik genoot erg van de werelden van Raymond E. Feist, Terry Goodkind en Terry Brooks. Ik heb veel gereisd en gezien dat ik veel gemeen heb met mensen die me ooit totaal verschillend voor kwamen. Vooral het onbekende en onverklaarde inspireert me. Bij het schrijven zoek ik vaak naar een mysterie en een manier om me te verwonderen over hoe veel we eigenlijk nog niet weten.

4: Hoe lastig is het je schrijfwerk te combineren met je andere werkzaamheden?

Lastig! Ik werk vier lange dagen als fysiotherapeut. Donderdag is mijn schrijf-boodschappen-e-mails-beantwoorden-klusjesdag en in het weekend schrijf ik wanneer het uit komt, vaak in porties van 3 à vier uur achtereen. Ik ben een langzame schrijver, dus ik pak alle tijd die ik kan vinden, zodat ik kan voldoen aan de verwachtingen van mensen die steeds vragen wanneer boek twee er komt… 🙂 Zo nu en dan neem ik ‘schrijfvakantie’ – een week waarin ik mezelf elke ochtend opfok met de woorden: ‘SCHRIJVEN! Nu heb je de tijd! NU!’

5: Op je eigen website zien we dat je heel veel verhalen hebt klaar liggen die nog niet gepubliceerd zijn. Gaat dat ooit nog gebeuren?

Misschien later. Er zijn enkele kortere verhalen van jaren geleden die ik ooit wel een kans zou willen geven. Maar ze moeten flink worden herschreven. Vooralsnog beschouw ik ze als oefenmateriaal. Dat geldt ook voor twee voltooide manuscripten van een trilogie waarmee mijn schrijfavontuur in 2003 begon. Ik ben bang dat het erg lang zou duren om ze publiceerbaar te maken. Daarom zie ik er vooral naar uit om nieuwe verhalen te schrijven. Dat wil zeggen, na de Portaal serie, want daar heb ik voorlopig nog een hele kluif aan.

6: Hoe eng waren de eerste recensies? Of blijft het bij elke recensie spannend?

Het begin was inderdaad eng. Alleen mijn redactrice en ik hadden de herziene versie van De Vrije Wereld gelezen. Wat zou de wijde wereld ervan vinden? Gelukkig kreeg ik al snel een verschillende vier en vijf sterren recensies en natuurlijk de 4,5 ster van Myrtle. Leuk was ook dat de recensies erg van elkaar verschilden – verschillende mensen haalden verschillende dingen uit het verhaal. De eerste recensies zijn het meest spannend. Maar elke recensie vertolkt een unieke leeservaring. Als ik er weer een ontdek, drijft dat altijd mijn hartslag wat omhoog, ook nu nog.

7: Ooit produceerde je elektronische muziek, hoe belangrijk is muziek bij je schrijfproces? Wil je ooit weer wat met muziek gaan doen?

Leuke vraag! 😀 Ik maakte muziek in FLStudio, vaak trance-ish, maar ook geïnspireerd op filmmuziek zoals van Hans Zimmer en James Horner (luister enkele van mijn tracks op mijn website!). Als ik een periode wat tijd heb, maak ik nog wel eens een nummertje. Nu je ernaar vraagt, begint het weer te kriebelen!

Tot een jaar of drie geleden kon ik amper schrijven als ik geen muziek aan had staan. Ik had vaak een favoriet, die ik dan drie uur lang in de repeat liet staan. Tegenwoordig schrijf ik wat vaker zonder muziek. Bij het schrijven van een nieuw stuk helpt muziek me om de tragiek van de scene te doorvoelen – vaak zijn het soundtracks van films, of is het trance of electornische muziek. Ik herinner me ook dat ik een keer met Gangnam Style in de repeat diep in een epische veldslag verwikkeld heb gezeten. Trouwens, als ik het commentaar van de redactie aan het verwerken ben, slaat mijn creatieve blik om in een perfectionistische en moet het muis en muisstil zijn…

8: Welk Fantasy feestje mogen we dit jaar eigenlijk echt niet missen en waarom?

Sowieso zijn de grote festivals Elfia Haarzuilens op 28/29 april, Elfia Arcen op 23/24 september en Castlefest op 3, 4, 5 en 6 augustus een groot feest. Verder is de Dag van het Fantastische Boek (8 april) altijd een bruisend en goed verzorgd spectakel. Dan zal de langverwachte uitslag van de Harland Awards Romanprijs en de Harland Awards Verhalenwedstrijd worden bekendgemaakt – ik zie dat als het Nedelands Kampioenschap voor schrijvers binnen het fantastische genre. Helaas kon De Vrije Wereld niet meedingen voor de Romanprijs 2016, omdat het een tweede editie is (de eerste editie was uit 2011, toen was het nog een kinderboek voor 12+!).

9: Je hebt gereisd door Azië en Afrika, welk land of continent zou je nog willen zien?

Ik zie erg uit naar Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Het heeft geen haast, mijn reisbezetenheid is de laatste jaren niet zo extreem als geweest. Ik zou nog wel graag een keer naar Zuid-Afrika, Nepal en Japan willen terugkeren. De Alpen zijn tegenwoordig ook goed genoeg. Als de natuur maar indrukwekkend is en de mensen maar genoeg inspirerende verhalen te vertellen hebben. Dat geeft mij veel energie.

O ja, en Egypte natuurlijk! Het is schandalig dat ik daar nog steeds niet ben geweest. Ik zou dolgraag de piramides, tempels en de Sfinx van dichtbij willen zien.

10: Lees je zelf ook veel? En wat treffen we dan aan in je boekenkast?

Ik lees lang niet zo veel als ik zou willen, voornamelijk vanwege tijdgebrek. Daarbij lees ik ook nog erg langzaam, ik moet in mijn hoofd horen wat ik lees om het te begrijpen – het schijnt een vorm van dyslexie te zijn. Maar dat belet me er niet van om tijdens het lezen hopeloos de tijd te vergeten!

Ik heb twee boekenkasten voor non-fictie en twee voor fictie. De non-fictiekasten zijn gereserveerd voor anatomie-atlassen, boeken over inspanningsfysiologie, geschiedenis, mythologie, reizen, acupunctuur en wat mij nog meer allemaal fascineert. In mijn fictiekasten staan voornamelijk fantasy boeken en thrillers, in het Nederlands en het Engels. De plank met gesigneerde boeken van collega schrijvers neemt een speciale plek in. Op boekarme planken heb ik wijnflessen neergezet, die wachten om te worden ontkurkt wanneer ik met nieuwe aanwinsten thuiskom… Dan zal ik een proost uitbrengen op ieders gezondheid, en dat er nog vele mooie boeken mogen volgen! 🙂

Wij bedanken Mathijs voor zijn tijd en de gezellige antwoorden! En natuurlijk houden wij alles in de gaten omtrent het tweede deel!!