De Top 12 van 2018 van: Corina

En daar zijn we weer met de lijstjes in december. Deden we vorig jaar nog een top vijf per zes maanden (oké met een beetje gesjoemel van mij en Jac), dit jaar doen we een Top12 aan het einde van het jaar. Twaalf maanden in een jaar dus een Top12. Goed idee leek het…. net als die Top5 van vorig jaar, tot je er voor gaat zitten. Man man man (of vrouw vrouw vrouw), wat een ellende toch weer elk jaar.

Mijn nummer één had ik eigenlijk gelijk wel in mijn hoofd, en als je naar de collage kijkt kan je het wel raden misschien ook. Maar oké mijn absolute nummer één van het jaar 2018 isssss

De laatste getuige van Frank Krake! 

Wat heeft dat boek een indruk op mij gemaakt en wat vind ik het nog steeds zonde dat ik meneer Aloserij niet heb kunnen ontmoeten bij een signeersessie. Wat een man en wat een verhaal! Echt met stip op één!!

Recensie gemist? Klik even hier:

Corina las: De laatste getuige-Frank Krake*****

Maar dit gezegd te hebben begint dus de thriller van het jaar in Aalsmeer, want nu moet ik nog elf plekken vergeven. Natuurlijk pak ik mijn recensies erbij, maar waarom ga ik de ene vijf sterren recensie op nummer twee zetten en de andere op bijvoorbeeld vier? Het is weer een duivels dilemma. Geloof me patat bakken is makkelijker. Maar oké here we go….

Op twee zet ik dan Het verdriet van Wilhelmina van onze meesterverteller van eigen bodem Tomas Ross. Faction ten top en gewoon kei goed!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross*****

Op nummertje drie komt dan de meer dan mooie roman Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. Ik quote uit mijn recensie: “Een verhaal dat zeker verteld moest worden! Geromantiseerd? Ja natuurlijk, maar dat doet geen afbreuk aan de triestheid van het verleden en het mooie van wat sommige mensen voor elkaar over hebben. Toen en nu.” 

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Kinderen van de rivier-Lisa Wingate*****

Op vier komt dan weer een roman, namelijk De tatoeëerder van Auschwitz van Heather Morris. Dit soort verhalen blijven me raken, hoeveel ik er ook over lees. Altijd weer is er kippenvel en ongeloof, en ook bewondering voor de drang van overleven.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: De tatoeëerder van Auschwitz-Heather Morris*****

Op numero vijf komt dan echt de beste thriller van 2018. Want OMG wat was Oktober van Søren Sveistrup toch een keigoede thriller. Ongelooflijk goed in elkaar/ bij elkaar geschreven. Keihard en gruwelijk, maar alles met de juiste dosis.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Oktober-Søren Sveistrup*****

Op nummer zes komt ook een thriller, en dit was ook een vijf sterren recensie. Hierna zijn de vijf sterren recensies op, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er van de laatste zes niet genoten is (anders stonden ze natuurlijk ook niet in de Top12), maar oké nummertje zes dus….. Dat is het debuut Het meisje in het ijs van Robert Bryndza. Ik vond het echt een ijzersterk debuut!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het meisje in het ijs-Robert Bryndza*****

En dan hebben we nog te gaan de nummers zeven tot en met twaalf, ja het is allemaal wat hé! Het wordt er niet makkelijker op en jullie krijgen wel een hele lap tekst voor geschoteld. Excuses daarvoor :-p Maar we gaan dus nog even verder…

Op zeven komt, Persona van Soraya Vink, echt een prachtig debuut uit ons eigen koude kikkerlandje. “Joder” wat een knaller!

Op acht komt alweer een boek van eigen bodem, namelijk De man van Venus van Daniël Meyer. Een razendsnelle actiethriller met een originele invalshoek.

Vanuit ons buurland België verschijnt op nummer negen de bijzondere thriller De tragische eindes van Boris Bastarache van Koen Strobbe. Niet nagelbijtend spannend, maar toch bijzonder moeilijk weg te leggen.

En dan op tien komt Stalker in de nacht. Dit is het tweede deel in de Erika Foster serie, en al werd er van genoten hij haalde net niet hetzelfde hoge niveau als van deel één. 

Nummertje elf wordt dan Op het spel van Karen Rose. Wat heerlijk schrijven doet deze auteur. Spanning met de juiste dosis romantiek er door geweven, I love it!!

En dan last but not least nummer twaalf, en dat is Het donkerste water van Sharon Bolton. Het was mijn eerste kennismaking met deze serie, maar wat was het genieten! Ik kijk dan ook erg uit naar het vervolg!

2019 here we come, want ook dan is Samenlezenleuker!!

Corina Nieuwenhuis.

Corina las: Op het spel-Karen Rose****1/2

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Karen Rose

Uitgever: De Fontein

Oorspronkelijke titel: Every dark corner

Vertaler: Hans Verbeek

Aantal pagina’s: 656

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 20 februari 2018

Over de auteur:

De thrillers van Karen Rose worden uitgegeven in twaalf landen, en zijn bij verschijning instant-bestsellers in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Duitsland. Met elk nieuw boek neemt haar populariteit toe. Ook in Nederland stijgt de ster van Karen Rose met elk nieuw boek. Voordat ze zich fulltime aan het schrijven wijdde, was Karen Rose een succesvol chemicus. Ze woont in Florida met haar man en kinderen, en als ze niet schrijft traint ze voor haar zwarte band in karate.

( Bron: http://www.uitgeverijdefontein.nl )

De cover:

Eerlijk gezegd vind ik de covers van Rose altijd lelijk en schreeuwerig, maar ik weet ook dat het 9 van de 10 keer niets af doet aan haar schrijven, dus we kijken er weer door heen en pakken de achterflap.

De achterflap:

Wanneer een netwerk van mensenhandel wordt opgerold, realiseert ‘special agent’ Kate Coppola zich dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Haar collega Decker Davenport ontdekt dat er ook tieners worden misbruikt voor webcamseks en de twee slaan de handen ineen om de zaak op te lossen. Hun onderzoek naar het grimmige netwerk wordt met het uur moeilijker en gevaarlijker. Terwijl Kate en Decker dichter naar elkaar toegroeien, is de dader systematisch bezig alle sporen te wissen. Hij is nietsontziend, zelfs als dat betekent dat er mensen voor uit de weg geruimd moeten worden. Elke minuut telt…

Mening:

Vanaf de proloog af aan neemt Rose je weer mee met haar pakkende vlotte schrijfstijl, en je vraagt je vanaf de tweede zin al af  “Wat heeft dit met de achterflap van doen?”….

En dan begint het verhaal van Kate en Decker. Je maakt ook snel kennis met Dani, Deacon, Troy en nog vele andere site-kicks. En ow, hoe heerlijk als je al eens wat las van Rose, want ik kom oude bekenden tegen die ik niet verwachtte, en nee het is geen vervolg op welk boek dan ook waar ze in voorkomen, en nee er wordt niet teruggegrepen op hun verhalen, maar toch word ik er heel blij van! Heb je nou nooit eerder een Rose gelezen, is daar dus geen enkel probleem, en elk personage komt tot zijn recht en past in het verhaal.

Rose pakt een heftig onderwerp, welke je bij de strot grijpt, en dat in combinatie met de FBI-agent met een volle rugtas, side kicks met hun eigen problemen, Mallory die je een tijd lang niet in het geheel kan plaatsen, en natuurlijk de onvermijdelijke romantiek en seks, maakt dat je geen moment het gevoel hebt dat je een boek van ruim 600 blz. aan het lezen bent.

De thrilleraspecten zijn zo geschreven dat je op het puntje van je stoel zit, je onder je werk door leest en de biefstukken vergeet om te draaien. Je wilt niets anders dan dat die hufters gepakt worden, en tegelijkertijd wil je weten wat Mallory doet in het verhaal, en als je daar achter bent wil je alleen maar dat ze het redt, het juiste doet. Dat iedereen op tijd is voor dat er weer een slachtoffer valt. Het grijpt je bij de strot op bepaalde momenten en I LOVE IT!

Als daar de puzzelstukjes in elkaar vallen, de dader ontmaskerd wordt, zit je met een ouderwets wtf momentje en denk je tegelijkertijd sh*t, dit gebeurt gewoon ook echt…. Hoe eng is dat? En ben ik gewoon soort van blij dat ik geen kinderen heb, jong of oud…. Want je zou toch nooit meer rustig slapen?

Heb ik een min-puntje? Ja één….. Waar je normaliter toch echt wel romance hebt in de boeken van Rose, is dat hier veel meer van ondergeschikt belang dan in andere boeken van haar. Ik heb het toch wel een beetje gemist, al is het misschien ook maar goed, gezien het heftige onderwerp.

Conclusie:

Schrijfstijl: 5

Originaliteit: 4

Plot: 4

Spanning: 4.5

Psychologie: 4

Leesplezier: 5

Vier en halve sterren voor Op het spel.

Corina Nieuwenhuis.

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan SVM Publishing voor het recensie-exemplaar.

Over Flirten met de baas:

Eén blik, één aanraking. Eén nacht. Als we de regels breken, zal ons leven nooit meer hetzelfde zijn. Dus het is een goede zaak, dat regels werden gemaakt om te verbreken.

Myrtle (15) leest:

Over Crash:

‘(…) Het vliegtuig van de Italiaanse maatschappij Italiana crashte op 28 juli dit jaar bij het Italiaanse bergplaatsje Valsugana na een defect in het hydraulische systeem. Een noodlanding werd ingezet, maar deze verliep uiterst tragisch. Bij de crash kwamen 143 mensen om het leven, waaronder de voltallige bemanning en vier Nederlanders: twee vrouwen, een man en een baby. Veertien mensen overleefden de ramp, onder hen bevonden zich twee Nederlanders.’

Ontmoet Anna Kranenburg. Eenendertig jaar, eigenaresse van een kookwinkel en overlevende van de ramp met IT 642. Naast haar zat Jesse Wilgers, drieëndertig jaar, partner bij Boulder Maze Accountancy op Wall Street, New York. Hij is de tweede Nederlandse overlevende.

Nadat Anna is aangeschoven bij De Avondshow, om naar aanleiding van een nieuwe vliegramp geïnterviewd te worden over de crash die zij overleefde, gebeurt het onmogelijke. Haar verhaal komt terecht bij Ruben Partier, die er vervolgens voor zorgt dat de levens van Anna, haar man Daan en van Jesse, nooit meer hetzelfde zullen zijn. Ruben krijgt het voor elkaar om geheim na geheim te ontrafelen. Wat heeft hij met de crash te maken? Wat hebben Anna en Jesse met elkaar te maken? Wat gebeurde er aan boord van IT 642, voordat het toestel neerstortte?

Wees gewaarschuwd … Brace for impact.

Jac leest:

Over Erfenis van de botten:

Ruw, fascinerend en meeslepend: een Spaanse thriller van het hoogste niveau

Wanneer de briljante, koppige inspecteur Amaia Salazar de heiligschennis van de kerk in haar geboorteplaats Elizondo onderzoekt, moet de man die ze een jaar eerder voor moord gearresteerd heeft voor de rechter verschijnen. Maar dan pleegt hij zelfmoord in de toiletten van het gerechtsgebouw. Het enige dat hij achterlaat, is een cryptisch briefje met maar één woord: ‘Tartallo’.

Tot Amaia’s grote verbijstering is dit niet de enige zaak waarin een agressieve man zijn partner vermoord, daarna zichzelf en dezelfde mythologische boodschap achterlaat. Doen zij dit in opdracht van iemand? Amaia en haar team storten zich in het onderzoek tijdens de mistige, donkere winter en eindeloze regens van de Baztan-vallei.

Maar dan raakt Amaia emotioneel betrokken bij de duistere zelfmoorden en wordt haar werk een persoonlijke last die al haar grenzen overschrijdt. Naarmate ze de waarheid ontrafelt, komt degene die het dichtst bij haar staat in levensgevaar…

Erfenis van de botten is het tweede deel in de succesvolle Baztan-serie, waar in Spanje al 600.000 exemplaren van werden verkocht.

Corina leest:

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar

 

Over Op het spel:

Een nieuwe thriller van bestsellerauteur Karen Rose, de koningin van Romantic Suspense. Op het spel is wederom doorspekt met spanning, erotiek, intriges, moord en bedrog.

Wanneer een netwerk van mensenhandel wordt opgerold, realiseert ‘special agent’ Kate Coppola zich dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Haar collega Decker Davenport ontdekt dat er ook tieners worden misbruikt voor webcamseks en de twee slaan de handen ineen om de zaak op te lossen. Hun onderzoek naar het grimmige netwerk wordt met het uur moeilijker en gevaarlijker. Terwijl Kate en Decker dichter naar elkaar toegroeien, is de dader systematisch bezig alle sporen te wissen. Hij is nietsontziend, zelfs als dat betekent dat er mensen voor uit de weg geruimd moeten worden. Elke minuut telt…