Jac las: Schitterend lichaam – Agustina Bazterrica

Agustina Bazterrica – Schitterend lichaam

Bij het laatste bezoek aan de bieb op het tafeltje met de nieuwe uitgaven, lag een klein boekje te wachten op een nieuwe lezer. Een vreemde cover: een half vrouwengezicht voorzien van een dierlijke hoofdbedekking met, nog net voor het oog zichtbaar, een koeienoor en een majestueuze hoorn. Een thriller? Neen, een dystopische roman over een walgelijke toekomst. Dystopische romans lees ik zelden of nooit, om de eenvoudige reden dat het veelal donkere tot zeer donkere beelden betreft van een genadeloze, zwarte, toekomstige aarde. Of zoals de uitgever het weergeeft in ronkende uitgeverstaal: ‘… Agustina zet een genadeloos kritisch en huiveringwekkend beeld neer van een moreel failliete maatschappij’.

Laten we maar met compliment beginnen. Schitterend lichaam is een goed geschreven boek; de uitwerking van de achtergrondinfo wijst op een grondige documentatie. En dat is prijzenswaardig. Maar dan… De inhoud is te bizar voor woorden, aan alle kanten spettert de overdrijving er af en valt met dikke, zwarte druppels op een ijskoude bodem. Waar gaat het dan over? In een koude, kille wereld zonder empathie, is er het leven vóór het virus en het leven daarna, als het dierenvlees niet langer eetbaar is. Toch wordt er geslacht en vlees gegeten: het speciale vlees. Ik vraag me nog steeds af wat de schrijfster wil zeggen met deze inktzwarte weergave van een pikzwarte toekomst. Ja, kritiek op de verrotte vleeswereld, dat moge duidelijk zijn. En een bizar pleidooi om te stoppen met het eten van vlees? Uit ervaring is mij bekend dat de vleeswereld een bedrijfstak met vele misstanden is. Maar verder? Het waarom en hoe, de achtergronden, van de precaire toestand van deze dystopische wereld worden niet toegelicht. Maar, het boek doet me niks en dat is vreemd; in het recente verleden nog heb ik een thriller met moeite uitgelezen door bepaalde martelpraktijken. De vraag is of een boek een dergelijke impact kan hebben op het menselijk gedrag dat het eten van vlees stopgezet wordt. Is dit de ultieme dystopische roman, die alle reeds geschreven romans en alle nog te schrijven verhalen in dit genre overbodig maakt? Ik ben geneigd om ja te zeggen.

De ontluisterende hardheid en onverschilligheid van de mens(heid) zullen gelukkig nooit bewaarheid worden. Tegenkrachten zullen dit nooit toestaan. Daar neem ik gif op in en zoveel vertrouwen heb ik wel in de mensen om mij heen.

Voor meer info, zie het interview van 7 mei 2020 op: https://pushkinpress.com/hes-eating-a-baby-a-qa-with-agustina-bazterrica/

NB. Het boek is niet uitgelezen. Mijn visuele instelling laat dit niet toe.

Jac Claasen.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Dank aan Uitgeverij Boekerij / Best of Historische Romans voor het recensie-exemplaar.

Over Het geheime kistje van Elle ( verschijnt op 19 februari) :

Voor de lezers van De nachtegaal van Kristin Hannah, Bloemen voor mijn dochter van Sarah Jio en Het familieportret van Jenna Blum.

Wit-Rusland, 1941. Tijdens een razzia in haar geboortedorp is de Joodse Ella getuige van de moord op haar familie. Ze weet zelf te ontkomen en vlucht het bos in, waar ze wordt opgenomen door een groep verzetsstrijders die zich daar schuilhoudt. In hun midden wordt Ella onverwacht weer gelukkig, maar helaas is dat van korte duur. Na de bevrijding krijgt Ella, die niets meer te verliezen heeft, valse papieren met de naam Elle. Ze reist verder naar Parijs om informatie door te geven over voortvluchtige nazi’s. Over haar afkomst en haar verleden zwijgt ze als het graf.

Nederland, 2013. Janna maakt een moeilijke tijd door nadat haar man haar heeft verlaten. Als haar oma Elle in diezelfde periode overlijdt, helpt Janna haar moeder met het uitruimen van oma’s huis. Ze vindt een versleten kistje op zolder waar spullen in zitten die ze niet kan plaatsen: een davidster, een oud identiteitsbewijs in een onleesbare taal, en een gladde metalen ring. Had haar stille, gesloten oma een geheim verleden? Janna gaat op zoek naar de waarheid, een reis die haar via Parijs en Wit-Rusland terugbrengt naar haarzelf.

Riejanne leest:

*Blogtour* Dank aan Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar.

Over Goud & Lavijn:

Voor verpleegkundige Melle Lavijn is het leven weliswaar druk, maar wel lekker overzichtelijk: ’s nachts werkt ze op de kinderafdeling van het plaatselijke ziekenhuis en overdag is ze zo veel mogelijk bij haar zieke vader. Door een uit de hand gelopen grap raakt ze via Instagram in gesprek met de Amerikaanse muzikant Midas, dé superster van dat moment. Langzaam maar zeker ontstaat er een bijzondere band tussen Melle en Midas. Maar als Midas’ fans en de roddelpers dat ontdekken, staat Melles rustige leven totaal op zijn koop. Al snel wordt het contact met Midas levensgevaarlijk…

Kim Bonefaas maakte in 2019 een succesvol debuut met haar semi-autobiografische roman Julia Jonkers. Haar tweede roman Goud & Lavijn is weer een echte ‘Bonefaas’: meeslepend, ontroerend, grappig en nét even anders.

Jac leest:

• 

Over De dood zingt in Napels:

Napels, 1931. Een bittere wind raast door de straten van de stad. Het Koninklijk Theater San Carlo staat op het punt om een spectaculaire opera uit te voeren, met in de hoofdrol ’s werelds grootste tenor, Arnaldo Vezzi. Maar een paar minuten voor aanvang wordt de arrogante, opvliegende operazanger dood aangetroffen in zijn kleedkamer. Hij is op gruwelijke wijze vermoord: uit zijn hals steekt een stuk spiegel en alles zit onder het bloed…

Het is een zaak voor de mysterieuze, terughoudende commissaris Ricciardi, de meest succesvolle en gevreesde detective van heel Napels. Hoewel Ricciardi geteisterd wordt door het fascistische regime, is hij vastbesloten de waarheid te achterhalen. Zal zijn onverklaarbare gave hem ook dit keer helpen?

De dood zingt in Napels is een intelligente, sfeervolle misdaadroman, die geschiedenis en menselijke relaties moeiteloos mengt.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Lydia las: Ik weet niet wat ik zeggen moet… – Mariska Overman Rob Bruntink*****

Met dank aan Mariska Overman en Bureau MORBidee voor het recensie-exemplaar.

Uitgever: Ten Have

Genre: Non-Fictie, Spiritualiteit.

Aantal pagina’s: 175

Verschijningsdatum: december 2020

Over de auteurs:

Mariska Overman en Rob Bruntink zijn de initiatiefnemers van Bureau MORBidee, dat als missie heeft de dood bespreekbaar te maken. Mariska Overman is van oorsprong docente levensbeschouwing en filosofie. Rob Bruntink is journalist en auteur met specialisaties palliatieve zorg en uitvaartzorg.

Bron: http://www.bureaumorbidee.nl

Achterflap:

Een gids voor praktische tips voor ongemakkelijke en ingewikkelde gesprekken over rouw en verlies.

Ervaringen met dood, verlies en rouw roepen al snel ongemak op. Als een collega ernstig ziek is, een vader op de school van je kind is overleden, of als je hebt vernomen dat die vriendin van vroeger niet lang meer te leven heeft…

Ik weet niet wat ik zeggen moet… helpt je op weg om het gesprek toch aan te gaan of een troostende schouder te bieden. Dit boek biedt praktische tips en slimme handvatten om er op het cruciale moment voor de ander te zijn.

Mijn mening:

Ik heb dit boek gewonnen bij de Facebookgroep Samenlezenisleuker. Zodra ik het boek in bezit had begon ik gelijk te lezen. Ik kwam tijdens het lezen herkenbare elementen tegen, waar ik zelf ook regelmatig tegen aan loop.

Je kent iemand in je vriendenkring die niet lang meer te leven heeft, of je kent iemand in je vriendenkring die een dierbare verloren heeft. Wat zeg je dan? De titel van dit boek Ik weet niet wat ik zeggen moet…. is een zin wat ik dan ook zeg. Ik vind het moeilijk om dan een gesprek aan te gaan. Want dan ben ik toch bang dat ik degene kwets door iets verkeerd te zeggen. Wat ik heb geleerd van dit boek  is dat stuntelen mag. Dit boek laat vele manieren zien hoe je iemand tot steun kan zijn die ernstig ziek is of bij iemand in de rouw. De tips die in dit boek worden beschreven geven je dan ook een waardevol inzicht in de verschillende situaties, praktische ideeën om vrienden of bekenden te steunen.

Ik weet niet wat ik zeggen moet… biedt troost en herkenning zo heb ik dat ervaren tijdens het lezen.

In het begin staat een zin die mij aan het denken heeft gezet. “De dood discrimineert niet, de dood is niet gebonden aan leeftijd, niet aan status, niet aan sekse, niet aan ras.” En zo is het, iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. De dood is een onderwerp waar men niet graag over praat. Het is toch leuker om bijvoorbeeld te praten over dat ene programma waar iedereen over praat, Big Brother. Of praten over alledaagse dingen, het weer, of een bekende die gaat trouwen. En je haalt daarbij leuke herinneringen op. Maar toch is het zo belangrijk om over de dood te praten. Stel het niet uit tot later, want later komt eerder dan je denkt. Denk bijvoorbeeld aan je wensen. Ik heb naar aanleiding van dit boek een uitvaartwensformulier aangevraagd bij mijn uitvaartverzekering Monuta. Ook kan ik online in mijn account van Monuta mijn wensen kenbaar maken.

Ondanks het serieuze onderwerp leest het boek makkelijk en het is puur geschreven, helder en goed ingedeeld in hoofdstukken. Na het lezen van dit boek ben ik erachter gekomen dat rouw geen tijdslimiet heeft. Ook heb ik naar aanleiding van tips uit dit boek de telefoon gepakt, en gebeld met een dierbare. Het was een mooi telefoongesprek, een gesprek waarbij de ander haar wensen vertelde. En dankzij dit boek durf ik de gesprekken aan te gaan. Eigenlijk is dit boek een must have. En zou iedereen het moeten lezen. Ook denk ik dan aan de mensen die werken in de zorg of in de uitvaartbranche. Hoe fijn is het om een ander tot steun te zijn en troost te bieden. Dit boek Ik weet niet wat ik zeggen moet…. Krijgt een mooie plek in mijn boekenkast, zodat dit boek binnen handbereik is.

Ik wil Mariska Overman en Rob Bruntink bedanken voor het schrijven van dit boek. Een boek dat ik nog vaak zal pakken. Om de tips te gebruiken in gesprekken. Ook is het een aanrader om op de website www.bureaumorbidee.nl te gaan kijken, leerzaam. Ik heb gebruik gemaakt van het werkboek, opdrachten nodigen je uit om na te denken.

Samenlezenisleuker wil ik ook bedanken voor de winactie die ze gehouden hebben met dit boek. Ik voel me echt een bofkont dat ik dit boek heb mogen lezen. Een boek dat indruk op mij heeft gemaakt. Dank je wel.

Ik geef dit boek dan ook de volle 5 sterren.

Lieve leesgroet Lydia Buist.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne las: Mama gezocht! – Chloë Verbist**1/2

Met dank aan Chloë Verbist voor het recensie-exemplaar.

Uitgever: Ambilicious

Genre: Waargebeurd

Aantal pagina’s: 205

Verschijningsdatum: november 2020

Over de auteur:

Chloë is een jonge creatieve vrouw met een passie voor schrijven en beeldende kunst. Haar turbulent verleden, heeft haar gedreven tot het verwezenlijken van een biografie genaamd Mama gezocht!, waarin het ziektebeeld borderline, depressie en het leven met een hechtingsproblematiek, een aantal van de thema’s vormen die aan bod komen. Bron: www.ambilicious.nl

Achterflap:

Chloë kampt met depressies en durft zich aan niemand te hechten. Ondanks haar bewogen verleden, probeert ze de draad weer op te pikken en een normaal leven te leiden, samen met haar partner en 4 kinderen. Een oneindig gemis aan een moederfiguur laat Chloë balanceren op de grens tussen hoop en wanhoop. Na een zoveelste opname in het ziekenhuis, beseft ze dat weglopen van haar verleden geen enkele zin heeft. Samen met een, net afgestudeerde, psychologe bindt ze de strijd aan met zichzelf en haar demonen. Is het wel zo verstandig om terug in de tijd te gaan? Wie kan Chloë nog vertrouwen in een wereld vol teleurstelling?

Mijn mening:

We volgen Chloë van kleins af aan en al vrij snel wordt duidelijk dat haar ouders geen oog hebben voor wat er in Chloë omgaat. Tussen de ouders zijn er veel spanningen die regelmatig uitlopen tot grote ruzies, waarbij Chloë steevast haar moeder troost. Wat me gelijk opvalt zijn de hele korte hoofstukjes, waardoor ik niet lekker in het verhaal kom.

Doordat Chloë de aandacht van haar moeder thuis mist vertoont ze obsessief gedrag t.o.v. haar juf Esther. Ze ziet een moederfiguur in haar en bestookt haar met brieven en telefoontjes. Als Esther door omstandigheden de school verlaat voelt Chloë zich in de steek gelaten. Vanuit haar achtergrond snap ik dit als geen ander en ik vind het schrijnend dat het gebrek aan moederliefde deze uitwerking op haar heeft.

Het is triest om te lezen hoe ze in verschillende situaties terecht komt, waarvan iedereen weet dat ze niet goed voor haar zijn, die je haar absoluut niet gunt, maar vanuit haar achtergrond wel heel begrijpelijk zijn. Je leest in alles door dat Chloë slachtoffer van haar verleden is. Een verleden wat zwaar op haar drukt en die bepalend is voor de keuzes in haar verdere leven. De angst om zich aan mensen te hechten is in haar basis gelegd en dat laat zich in al haar contacten gelden. Een lange periode van therapie volgt, waarin Chloë de spoken uit haar verleden onder ogen moet zien, maar waarin ze ook leert dat ze dichterbij haar zelf komt, weer in contact komt te staan met haar eigen gevoel, waarin ze een nieuwe basis legt voor de rest van haar leven.

Hoewel het me tijdens het lezen duidelijk was hoe eenzaam Chloë is geweest, hoe hard ze gevochten heeft om haar verleden achter zich te laten voelde ik het niet. Het boek is met een bepaalde afstandelijkheid geschreven, waardoor het niet bij me binnen kwam. Het voelde niet als een geheel. Ik had meer het gevoel alsof ik allemaal korte stukjes las in plaats van een verhaal, iets wat ik heel erg jammer vond.

Nadat ik het boek dichtsloeg betrapte ik mezelf erop dat ik met een aantal vragen bleef zitten. Vragen die wellicht voor Chloë niet relevant genoeg zijn, maar die het voor mij wel afgemaakt zouden hebben. Daarnaast werd er ook heel veel herhaald, wat echt de vaart uit het boek haalde. Desondanks maak ik wel een diepe buiging voor Chloë voor alles wat ze overwonnen heeft en wens haar alle goeds toe voor de toekomst.

Twee en halve sterren voor Mama gezocht!

Riejanne Zwiers.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Riejanne schrijft: Over grenzen en vriendschap

Hoever wil je gaan in een vriendschap en wat betekent een vriendschap nog als het ten koste van jezelf en de mensen waar je om geeft gaat? Ook ik had zo’n vriendschap, waarvan ik dacht dat die voor het leven was…

Zo’n vriendin die er altijd de kantjes van af loopt en elk gesprek naar zichzelf weet toe te draaien, maar ook een vriendin die ontzettend veel humor had…

Zo’n vriendin waar je letterlijk maandenlang dag en nacht mee bezig bent, omdat het leven haar niet toelacht, terwijl je haar dat zo gunt…

Zo’n vriendin die roept dat ze er ook altijd voor jou is, maar altijd over je verhaal heen walst, met stomme grappen die dan op dat moment gedeeld moeten worden…

Zo’n vriendin die duizend keer sorry zegt, om vervolgens weer precies hetzelfde te doen…

Zo’n vriendin die grenzeloos is, maar waardoor ik ook grenzen ging verleggen….

Zo’n vriendin die zich door externe factoren liet leiden en niet in wilde zien hoe ver ze al heen was, maar het daardoor ook niet zo nauw met de waarheid nam… Zo’n vriendin waardoor ik een dierbare vriendin zag breken…

Wanneer is het genoeg? Waarom verschuiven we die grens van onze toelaatbaarheid keer op keer? Is dat omdat we altijd het goede in de mensen willen zien, omdat we mensen niet willen verliezen, omdat we het gedrag vergoelijken omdat je weet dat de ander het zo moeilijk heeft? Ik zeg altijd dat humor het bitterste zoet maakt en zo zag ik deze vriendschap ook lange tijd. De humor won het van de ergernissen, tot dat ze ook haar humor verloor en daar uiteraard weer sorry voor zei….

Vriendschap is geen weegschaal waarin geven en nemen volledig in evenwicht moeten zijn, maar als de vriendschap doorslaat naar alleen maar geven is er toch iets mis. Waarom is het voor sommige mensen nooit genoeg? Ze nemen, nemen, nemen en durven dan hardop bij anderen te zeggen dat ze gehoord willen worden, dat ze aandacht willen hebben. Daar waar ik steeds mijn grenzen had verlegd, was die grens ineens bereikt. Het was genoeg geweest! Sterker nog, het had allemaal veel te lang geduurd, maar dat besef kwam pas nadat alle contacten verbroken waren.

En nee, de fout ligt niet volledig bij de ander, want ik liet het gebeuren…

Naast het feit dat de vriendschap over is kwam daar ook het besef dat ik in dat opzicht net zo grenzeloos als haar was geweest. Zij denderde over mijn grenzen heen en ik verlegde mijn grenzen waardoor zij nog meer ruimte kreeg, net zolang tot ik bijna stikte op dat kleine stukje dat nog over was. Loyaliteit in vriendschap is mooi, maar het mag niet grenzeloos zijn, dat gaat altijd ten koste van jezelf en de ander. Nu deze vriendschap al een tijdje achter me ligt, zie ik steeds meer. Ik zie hoe ze nog steeds draait, contact met mensen aangaat die ze altijd ver op afstand hield, omdat het haar mensen niet waren…

En toch wil ik haar bedanken voor de tijd die ze in mijn leven is geweest, omdat ik dankzij haar geleerd heb, wat ik nooit meer in mijn leven wil, omdat ik dankzij haar besef dat vriendschap niet grenzeloos mag zijn, omdat ik dankzij haar besef hoe waardevol en gelijkwaardig mijn andere vriendschappen zijn!

Riejanne Zwiers

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Blogtour-Corina las: De Dagen-Anita Larkens***

Met dank aan Uitgeverij De Crime Compagnie voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Anita Larkens

Uitgever: De Crime Compagnie

Aantal pagina’s: 300

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 16 maart 2017

Over de auteur:

Anita Larkens schrijft fictie en non-fictie. In 2001 verscheen bij Ambo De volmaakte vrouw. In januari 2015 verscheen haar eerste thriller Schaduwdochter bij De Crime Compagnie. Nadat ook haar tweede thriller De beproeving goed werd ontvangen, is nu haar nieuwste boek, De Dagen verschenen.

Anita woont samen met haar man en twee zoons nabij Groningen.

( Bron: http://www.crimecompagnie.nl )

De cover:

Niet heel mooi, maar door de koptekst pak je hem wel op om de achterflap te lezen.

De achterflap:

Tijdens een voorjaarsnacht verdwijnen de kleuters Frida en Mees uit het huis van hun moeder. Beide ouders, Maud en Maarten, zijn de eerste verdachten. Hoewel de ex-geliefden al meer dan een jaar uit elkaar zijn, brengt het noodlot hen weer samen. In de dagen en weken die volgen, wordt er met man en macht naar de kinderen gezocht. Vanaf het begin duiken de media bovenop het verhaal van de losbandige, jonge moeder die in het openbaar haar tranen niet toont.

Maar waar moet je beginnen als het spoor al bij de voordeur eindigt?

Mijn mening:

Anita heeft een vlotte, makkelijk te lezen schrijfstijl en je zit vanaf bladzijde één in het verhaal. Via korte hoofdstukken, welke afwisselend door Maud, Maarten, Stella en Ageeth verteld worden, neemt Anita je mee in de hel van onzekerheid als je kinderen verdwenen zijn.

Maud komt over als een onverantwoordelijke vrouw, die niet nadenkt over de gevolgen van haar daden. Maarten lijkt een beetje een passief figuur die weinig diepgang kent. Anita beschrijft de gevoelens en daden uitstekend, maar het blijft net even te lang door kabbelen. De hoofdstukjes van Stella en Ageeth zijn in het begin verwarrend, en je vraagt je af wat het van doen heeft met het uiteindelijke verhaal. Langzaam wordt dat duidelijk en vallen de verhalen samen. Mooi gedaan!

En dan denk je te weten hoe het zit, en komt daar DE twist en sta je even gek te kijken. Het hele verhaal komt in een ander daglicht te staan, en waar ik de hele tijd dacht “Het is niet bijster origineel”, denk ik nu “WOW dat ziet niemand aankomen.”  Super knap gedaan, en het eind maakt dan ook veel goed na een voortkabbelend verhaal.

Conclusie:

Leesplezier: 3

Schrijfstijl: 3

Originaliteit: 3

Spanning: 3

Plot: 4

Psychologie: 3

Drie sterren voor De Dagen.

Corina Nieuwenhuis.

Leesclub Samenlezenisleuker: Over het spoor-De cover!

Yes!!! De leesclub is van start gegaan en natuurlijk wilden we alvast graag weten wat iedereen van de cover vond! Here we goooo.

Jac:

De cover heeft een neutrale uitstraling. Ik zie geen relatie met de synopsis van het boek.

Marc-Jan:

De jongen op de voorkant heeft een enorm donkere blik. Op de huid na is alles ook donker. Geeft misschien al iets weer van de spanning! Al snap ik het ook wanneer mensen zouden zeggen dat het er een beetje saai er uit ziet, veel is er niet te zien naast een gezicht 😉

Elsa:

De cover spreekt mij aan ondanks dat ik meestal niet zo van de grote gezichtsfoto’s/portretfoto’s ben. Toch door de kleurstelling en de opvallende plaatsing van de titel valt de cover wel in de smaak bij mij  🙂

Benieuwd naar het daadwerkelijke verhaal!

Simone:

Je ziet het gezicht van een puberjongen. Hij kijkt wat boos, naar mijn idee. Er zit een blauwe gloed overheen, wat een ijzigheid met zich meebrengt.

De titel van het boek is in gele letters geschreven, dat springt er ook uit.

Wilma:

Ik vind de kaft wat mysterieus hebben, het maakt me nieuwsgierig. Wat zou deze jongen er al dan niet mee te maken hebben en hoe komt hij voor in het verhaal. Deze persoon krijgt gelijk een gezicht, ben benieuwd of mijn beeld van deze persoon en de foto op de kaft overeenkomen.

Inge:

De cover triggert je wel. Die jongen kijkt je echt aan maar is meteen mysterieus. Je zou het spoor bijster worden. Ik ben wel heel erg benieuwd nu naar het verhaal hoor.

Katrien:

Op het eerste zicht, zeg ik dat ik het boek niet zou opnemen in de boekhandel. Foto’s op de cover vind ik sowieso niet zo fijn. In dit geval is het een gezicht redelijk dichtbij gefotografeerd en dat stoot mij af. Weliswaar kan ik van het gefotografeerde gezicht wel zeggen, dat het boekdelen spreekt. Een karaktervolle uiting met een diepe droefenis.

De keuze van de gele kleur om de titel weer te geven, vind ik ook niet zo geslaagd. Maar wellicht zal de verklaring hiervan duidelijk worden tijdens het lezen van dit boek. De titel daarentegen triggert wel.

“Over het spoor” kan vele richtingen uitgaan. Nieuwsgierig zie ik uit waar deze heen leidt. De naam van de auteur vind ik wel goed geplaatst. Sereen, klassevol, duidelijk maar niet overheersend, zachtjes neergestreken op een plaats met een totaal zicht. Fijn gevonden!

Yvonne:

Ik zie het gezicht van een tiener denk ik, een jongen zo lijkt maar hij lijkt ouder als 10, dus ik denk dat het Ingmar is. Verder zie je niet zoveel op de cover. Deze verraadt ook niet zoveel over het verhaal.En ik zou hem ook vanwege de cover niet opgepakt hebben eerlijk gezegd.

Corina:

Een close-up met een half weggevaagd jongensgezicht. Mysterieus maar niet perse mooi.

Karin:

Zo op het eerste gezicht denk ik met een YA te maken te hebben. Ik hou ook van YA en wanneer ik verder kijk is de aangename verrassing daar. Een thriller! Het blauw gecombineerd met de gele letters vind ik gaaf. Eva Keuris is me nog onbekend en het ‘over de auteur’ maakt indruk. Een debuut maar een cv waar ik U tegen zeg. Bloednieuwsgierig nu!

Over Over het spoor:

Op donderdag 21 augustus verschijnt de naam van Jordi de Wit om 20.30 uur op de politietelex. Het tienjarige jongetje is door zijn moeder als vermist opgegeven. Om 23.34 uur ziet agente Wilma de Rijk iets drijven in het riet van een vijver in het natuurgebied tussen Hilversum en Bussum, ongeveer anderhalve kilometer van de speelplaats waar Jordi voor het laatst werd gezien. De staat waarin het lichaam wordt aangetroffen, maakt al snel duidelijk dat het jongetje niet uit zichzelf in het water beland is. Jordi de Wit wordt op 30 augustus begraven. Zijn hele school is aanwezig, hij is nog nooit zo populair geweest.

Kort na de moord worden drie puberjongens opgepakt. Wanneer zij na hun gevangenisstraf vrijkomen, besluit ghostwriter Stella uit fascinatie voor de zaak en de dubieuze schuldtoekenning een boek te schrijven over de meest charismatische, hoogopgeleide van het stel, de enige van ‘de goede kant van het spoor’ in Hilversum: Ingmar. Voor hem en zijn reputatiegerichte familie is het de kans om zijn onschuld te bewijzen en zijn imago te verbeteren, zodat zijn toekomst er zonniger uit komt te zien. Naarmate Stella en Ingmar dichter bij elkaar komen, lijkt de waarheid echter steeds verder weg te raken. Maar íemand moet toch weten wat daar gebeurd is, die avond?

**Winactie!** Win de roman Eva van Bregje Bleeker! And the winner issss….

En daar zijn we dan met DE winnaar!! Wat een reacties weer! Te leuk en namens ons en Uitgeverij The House of Books bedankt allemaal voor het super enthousiasme!!

Maar er kan er ook deze keer maar één de winnaar zijn en dat isssssssss

Alice van Staaten!!

“Haar debuut was de walrus. Lijkt mij een aangrijpend boek. Ik werk zelf in de PG zorg en zou het boek graag willen lezen.”

Als je ons je adres nog even wilt mailen naar Samenlezenisleuker@gmail.com dan geven wij het door en komt het boek zo snel mogelijk naar je toe! En natuurlijk veel plezier alvast met lezen!!

 

 

 

Pas geleden mochten wij bofkonten deze roman lezen ter recensie, zie deze link:

Corina las: Eva-Bregje Bleeker***1/2 

Rapapa, rapapa,  nu mogen wij ook nog één exemplaar verloten dankzij Uitgeverij The House of Books!

Hoe leuk is dat! Zoals je gewend bent van ons doen we niets te moeilijks, alleen gezellig dus wel even een toffe vraag juist beantwoorden en je antwoord mailen naar Samenlezenisleuker@gmail.com

en de pagina van de uitgever liken via deze link: The House of Books.

Hopsekee dan nu de vraag van vandaag!!

Hoe heette het literaire debuut van Bregje?

We maken zaterdag 25 maart de winnaar bekend!!

Als je het leuk vindt, kijk dan ook eens in onze gezellige Facebookgroep via deze link: Samenlezenisleuker  😀

Over Eva:

Nog voor haar vijftigste blijkt Eva te lijden aan een hersenziekte met dementie en parkinson als gevolg. Wanneer de diagnose wordt gesteld is ze net hoogleraar. Ze heeft zich opgewerkt vanuit armoede en carrière gemaakt in een tijd waarin dat voor vrouwen nog uitzonderlijk was. Ze is hét voorbeeld voor een generatie die zich wilde vrijmaken van oude structuren en godsdienstige gewoonten. De ziekte van Eva zet de verhoudingen in het gezin op scherp. Ziek zijn? Dat was iets voor anderen. Niet voor Eva.

In de loop van vele jaren verandert een zelfstandige moeder in een kindse vrouw in een rolstoel die haar eigen tranen niet meer kon wegvegen. De rollen draaien zich om, moeder wordt kind. Maar de relatie tussen Eva en haar jongste dochter verbetert tijdens het ziekteproces. Haar ziekte maakt dat Eva op een bepaalde manier ook in positieve zin verandert. Ze kan eindelijk de controle loslaten en niet alles hoeft meer perfect te zijn.

Heel veel succes allemaal!!!

Samen winnen met Sweek!!! And the winner isss….

En daar zijn we dan met DE winnaar!! Namens Sweek en ons super bedankt en hoe leuk dat je nu overal kan lezen en/of je eigen verhalen kwijt kan! Zoals bij elke wedstrijd kan er maar eentje winnen (nou ja soms wel meer, maar vandaag echt maar één) en dat is deze zaterdag……

Diana Broer

Als je ons je adres gegevens wilt mailen op Samenlezenisleuker@gmail.com dan geven wij het door en komt de goodiebag jouw kant op!! Whoop whoop is dat leuk of is dat leuk?

Geniet ervan!!!

Wij houden van lezen EN van winacties en daarom doen we weer een Ka & Co Weggeef-show!! Deze keer in samenwerking met Sweek!

Wat is Sweek? Laten we daar eerst mee beginnen 🙂

-Sweek is een open platform dat iedereen – overal ter wereld – in staat stelt om verhalen te lezen, te schrijven en te delen. Gemakkelijk, snel en helemaal gratis. Op Sweek kan je verhalen vinden van zowel opkomende schrijvers als gevestigde auteurs, in alle genres. Volg je favoriete verhalen, ontvang notificaties wanneer nieuwe hoofdstukken gepubliceerd zijn en deel je feedback. Ga je op reis? De verhalen die je volgt worden opgeslagen, zodat je zelfs kunt lezen als je offline bent. Heb je een eigen meesterwerk in gedachten? Met Sweek kun je gemakkelijk schrijven en publiceren op je smartphone, tablet of computer.

– Sweek heeft een iOS en Android app. Je kan zien wie nog meer een verhaal volgt en je kan reacties achterlaten op verhalen. Wanneer er een nieuw hoofdstuk beschikbaar is, krijg je een notificatie.

– Volledige boeken van Jen Minkman kan je op Sweek lezen. Maar ook bijvoorbeeld thrillerauteur Corine Hartman heeft een exclusief verhaal geschreven. In de ‘Uitgelicht’ lijst kan je verhalen vinden die door het Sweek team worden aangeraden. Bijvoorbeeld van bloggers en beginnende auteurs!

– Je kan zelf in de instellingen je leestaal aanpassen, zodat je naast Nederlandse bijvoorbeeld ook Engelse verhalen kan lezen.

Klinkt goed toch? En wij mogen een goodiebag verloten! Wat moet je doen?

Like de Facebookpagina van Sweek via deze link: Sweek Facebook.

Maak een account aan via deze link: Sweek website.

En laat in een reactie op deze post weten dat je mee doet en wie weet komt hij jouw kant op!!

Zaterdag 25 maart maken we de winnaar bekend!

 

Samen wachten op, om te recenseren

Whooooo daar zijn we weer! Deze vier parels komen onze kant op ter recensie! Jullie snappen dat wij weer een dansje doen op our slippers en wooden shoes!

**25 maart aanstaande verschijnt bij Uitgeverij Ellessy het thrillerdebuut Evenwicht van Jacqueline Coppens. Voor het verschijnen is dit debuut al genomineerd voor de Coffee Company Book Award, een literaire prijs voor het beste manuscript van niet eerder gepubliceerde schrijvers.

Onze Karin gaat naar de boekpresentatie en mag dit debuut daarna van een recensie voorzien. Is dat tof of is dat tof?

Over Evenwicht:

In Evenwicht heeft Marli na een moeilijke jeugd haar leven weer op orde en wil ze eindelijk iets aan haar overgewicht doen. In het Oostland ziekenhuis, waar ze op de medische registratie werkt, worden sinds enige tijd maagverkleiningen uitgevoerd door dokter Van de Boom, een alom geprezen chirurg. Marli wil meer weten over deze ingreep en duikt wat dieper in de patiëntendossiers, maar komt dan tot een schokkende ontdekking. Als ze meerdere bedreigingen ontvangt, beseft ze dat iemand niet zo blij is met haar gesnuffel. Moet ze de waarheid naar buiten brengen en tegen welke prijs? Wie kan ze nog vertrouwen?

**Bij Uitgeverij De Crime Compagnie komt op 13 april ook een thrillerdebuut uit! Hoofdzaak van Mariska Overman it is! We love thrillers en debutanten dus hoe tof dat we ook deze op mogen pakken voor een recensie!

Over Hoofdzaak:

Specialist Postmortale zorg Isabel Dieudonné heeft twee jaar geleden haar werk als rechercheur vaarwel gezegd na een heftige zaak. Tot nu. Haar halfbroer, rechercheur David Nichols, roept haar hulp in als hij een hoofd op zijn keukentafel vindt. Van wie is dat hoofd? Waarom ligt het in zijn keuken?

**14 april verschijnt bij Uitgeverij LetterRijn de nieuwste thriller van Melissa Skaye, In Onschuld. De presentatie is de dag ervoor in Hoorn en met een beetje mazzel gaat Corina het lukken om die bij te wonen. Of dat lukt is nog even een werkgerelateerd probleempje maar de recensie komt er in ieder geval!

Over In Onschuld:

Yara de Best is een 31-jarige single, woonachtig in Hoorn, wiens leven op z’n kop komt te staan als ze op een dag wakker wordt i n haar eigen achtertuin. Ze is bont en blauw, schaars gekleed en smerig en kan zich niet herinneren hoe ze daar terechtgekomen is.Ze komt in contact met Kyle Hendriks, een oude bekende die hypnotherapeut is.

Door middel van hypnose komt ze langzamerhand te weten wat haar voor gruwelijks is overkomen.Yara is door een vreemde in het donker gevangen gehouden en gedwongen in haar verleden te duiken, terwijl ze het juist al jarenlang krampachtig probeert te negeren. Elke keer als haar ontvoerder Yara door middel van kernwoorden dwingt na te denken, krijgt haar losbandige leven betekenis. De sleutel van haar lot ligt in het verleden en hangt samen met haar tot dan toe altijd best bewaarde, grootste geheim.

**Bij A.W. Bruna Uitgevers verschijnt op 18 april de nieuwste van Liane Moriarty, je weet wel, van de bestsellers Grote kleine leugens en Het geheim van mijn man. Heel benieuwd zijn we of de verwachtingen van deze uitkomen! So stay tuned….:)

Over Bijna echt gebeurd:

Sam en Clementine hebben een mooi, maar druk leven: twee jonge dochters, een verantwoordelijke baan voor Sam en de hectiek van een belangrijke auditie voor Clementine, die celliste is. Van jongs af aan is Clementine bevriend met Erika. Een enkele blik tussen hen kan een complete conversatie vervangen. Maar hun vriendschap is gecompliceerd.

Als Clementine en Sam op bezoek gaan bij Erika en haar man Oliver, en hun buren iedereen onverwachts uitnodigen voor een barbecue, zegt Clementine dan ook snel ja. Het gezelschap van de levenslustige buren lijkt haar een welkome afleiding.

Twee maanden later vragen Clementine en Sam zich steeds weer af: wat als we nooit naar die barbecue waren gegaan?