En daar zijn we dan op deze koude zaterdag. Wat een heerlijke glazen zagen we voorbij komen, maar iets met er kan er maar één de winnaar zijn…. hebben wij alle glaasjes in een ton gegooid en uit alle scherven een winnaar geloot en dat is geworden……
Diana Broer!!
Als je ons je adres gegevens wilt toe sturen via Samenlezenisleuker@gmail.com dan zorgen wij voor de rest en kan je onder het genot van een glaasje wijn op de postbezorger gaan zitten wachten.
Wij bedanken nogmaals Koen Strobbe en WPG Uitgevers België voor alles!! En Diana je kent ons…. heb je het boek ontvangen? Een foto in de groep vinden we leuk 🙂
Jullie hebben het vast niet gemist maar wij mochten dankzij WPG Uitgevers België de nieuwste thriller De wolf van Colombes van Koen Strobbe lezen. Heb je het toch gemist?
Klik dan even deze link: Karin las: De wolf van Colombes-Koen Strobbe****
En toen deden we de stoute klompen/slippers aan en vroegen we een klein gesprekje aan, en te leuk er werd meer dan positief gereageerd. En wat gebeurt daar? We mogen er dankzij de uitgever ook nog eens een winactie aan vast plakken! Hela Hola dat is even een partij gaaf!!
Maar nu eerst:
Het interview:
1: Het is natuurlijk een beetje saai maar we doen het toch…. Kun je ons in drie zinnen vertellen wie Koen is?
Iemand die van vertellen houdt. En goed formuleren. Daarnaast een mediaverslinder die tien keer per dag het embryo van een breathtaking story ziet in de meest banale gebeurtenissen.
Heeft het verder moeilijk om in drie zinnen te vertellen wie hij is en voegt er daarom aan toe dat hij verzot is op buiten leven (wat niet altijd compatibel is met schrijven), met de handen werken, eten, drinken en zijn vrouw en zoontje graag zien.
2: Om daar maar gelijk op voort te borduren, wanneer begon je met schrijven en hoe kwam dat?
Ik heb altijd al een ‘verschrikkelijke’ drang gevoeld om verhalen te verzinnen en op te schrijven. Ik denk dat ik voor het eerst wist dat ik ‘schrijver wilde worden’ toen mijn leraar Nederlands mijn dertienjarige klasgenootjes vertelde dat “die Strobbe een keigoed verhaal had gebracht bij het ‘opstel-proefwerk’”. Mijzelf is hij dat nooit komen vertellen hé, ik moest het stellen met mijn 10/10 🙂
De drang om te schrijven heeft zich dan, na de middelbare school, allereerst vertaald in mijn studies Germaanse Filologie. Ook tijdens mijn studententijd schreef ik veel: literaire wedstrijdjes, stukken voor het studententijdschrift, dat soort dingen.
Zelfs mijn eerste job was nog right up my alley: copywriter in een topcreatief reclamebureau. Maar dan ben ik, om voor mij onverklaarbare redenen :-), afgegleden naar de verkoop en de marketing en werd het een hele tijd tekststil in mijn hoofd. Pas nadat mijn vrouw en ik besloten hadden om in Frankrijk wijn te gaan maken, kwam met dát creatieve proces ook de drang om te schrijven terug.
Dan kwam uitgever Manteau met zijn kortverhaalwedstrijd en was ik plots terug aan het schrijven.
3: Na je eerste bestseller ging je een samenwerking aan met Pieter Aspe (niet de minste auteur) maar De wolf van Colombes schreef je weer alleen. Is dat een bewuste keuze, deze afwisseling?
Ik heb een heel duidelijk doel voor ogen met betrekking tot het ‘wat’ en ‘waar’ van mijn schrijven.
De samenwerking met Pieter is er gekomen op uitdrukkelijke vraag van de uitgeverij omdat Pieter toen in een ernstige dip zat (nvdr: zijn echtgenote was in die periode overleden) en ik gevraagd werd om bij te springen zodat er het volgende voorjaar toch een Aspeboek in de rekken zou liggen. Natuurlijk was, en ben, ik zeer vereerd dat mijn naam aan een van de grootmeesters van de Vlaamse thrillerscène verbonden werd, maar de dingen die ik wil doen met mijn pen liggen elders. Dus wat mij betreft ging het om een eenmalige zijsprong en geen terugkerende ‘afwisseling’ zoals in je vraag vermeld staat.
Ik geloof dat ik, door het feit dat ik nu al vijftien jaar in Zuid-Frankrijk woon, een unieke kans krijg om het concept ‘thriller’ te combineren met de lokale psyche die ik ervaar en de even authentieke belevenissen die me hier te beurt vallen. Ik heb ondertussen, tussen en met de boeren, vijftien jaar keihard gewerkt en lief en leed met de ‘plaatselijke bevolking’, zoals dat zo mooi heet, gedeeld. Wat ik schrijf komt dus niet zomaar van achter een schrijftafeltje op een of andere zolder in Antwerpen of Amsterdam tot bij mijn lezers, maar ademt authenticiteit uit. En dat is wat ik wil brengen: diepgaande, spannende, soms lichtjes gruwelijke, verhalen die de mensen ook meteen terugbrengen naar het magische vakantiegevoel dat ze aan een verblijf in het zuiden overhouden. De droom en de nachtmerrie samen, als het ware.
Daarom wijk ik ook af van de typische thriller-format, waarbij een steeds terugkerende politieploeg-met-held/in in elk boek weer een zoveelste misdaad oplost. Mijn ‘terugkerend hoofdpersonage’ is niet een mens, maar wel een setting: de Provence met zijn oppervlakkig zorgeloos en hemels karakter, maar waar onder het dunne laklaagje een harde, mysterieuze wereld schuilgaat.
Eigenlijk sluit wat ik hier beleef eerder aan bij de typisch Scandinavische thrillersfeer, maar dan in een lavendelblauwe, zonovergoten setting.
4: Je maakt gebruik van gevarieerde verhaallijnen in De wolf van Colombes. Geweldig vonden we dat. Heb je daar een muur vol post-its voor ? Of houd je dat in je hoofd bij?
Ik houd inderdaad van een verhaal waarbij de lezer merkt dat zij/hij een beetje moet werken om het allemaal te volgen. In mijn debuut Kruis en munt ben ik daarmee begonnen en die schrijftechniek ligt me wel. Dat komt ook omdat ik eerst maanden nadenk over mijn verhaal, vooraleer er ook maar één letter op papier komt te staan. Van al die flitsen die me te binnen schieten, houd ik kleine ‘steekkaartjes’ bij, die dan vlak voor het schrijven op tafel belanden en dermate worden geschud dat ze een compleet/complex, maar helder en logisch verhaal op zouden moeten leveren.
5: Ook de personages vonden we fantastisch. Welk personage staat het dichtst bij je, of is je favoriet?
Ik zie al mijn kinderen even graag, ook zij die van de kudde zijn afgedwaald 😉
Even serieus: je kan je als schrijver eigenlijk niet echt vereenzelvigen met een personage, of je zou autobiografisch bezig moeten zijn.
Ik zweef als een puppeteer boven het verhaal en geef de verschillende personages duwtjes, daar waar de verhaallijnen het vergen. Voor de rest gaat alles vanzelf en doen, zeggen, de personages dingen waarvan ik zelf soms ook mijn wenkbrauwen frons. Vandaar dat die ‘steekkaartjes’ mijn enige gids zijn. Als je álles al op voorhand bedenkt en uitschrijft, beland je willens nillens in een zekere steriliteit. Als je een verhaallijn fris wil houden, moet je ze kakelvers in de pan leggen, terwijl je ze schrijft.
6: Lees je zelf ook graag thrillers of juist liever niet?
Ik lees heel graag thrillers, maar wel met een minimum aan literaire kwaliteit. Dan Brown is voor mij het instapniveau, al zit zijn laatste boek er nu toch onder. Auteurs als Harris, Tart of Dicker kan ik wel smaken. Daarnaast lees ik ook graag Cabré, Zafón, Rushdie en Irving.
7: Wij zijn direct fan na De wolf van Colombes. Zit er ondertussen een nieuw boek in de pen?
Ik ben volop bezig aan mijn volgende boek dat er met wat meeval in de late lente zal liggen. Deze keer volg ik één moordlustig hoofdpersonage zowat zijn leven lang. Het wordt een hele opdracht om het verhaal, dat heel complex in elkaar zit, op een heldere manier tot bij de lezer te brengen. Bonus is wel dat die lezer er in de marge een dosis tastbare culturele geschiedenis van la douce France gratis bij krijgt.
8: In een “vorig” leven was je wijnbouwer. Wat voor wijntje raad je ons aan? Dan gaan we voor nu graag samen proosten op het succes van dit geweldige boek!
Ik weet dat ik me nu in woelig water begeef, maar ik ben geen al te grote fan van rosé… Voor mij is wijn wit of rood, wat daartussen zit is limonade met alcohol.
Dus, wie mijn boeken op de middag leest, raad ik een volle blend van viognier en grenache aan, om dan naar te avond toe tijdens het lezen over te schakelen op de vlezig volle structuur van een overweldigende syrah.
Dat gaat goedkomen, we kijken uit naar de late lente alvast, en hierbij bedanken we Koen voor zijn tijd en meer dan mooie antwoorden!
En nu wil je natuurlijk weten hoe jij dit prachtboek kan winnen. Oké, let je even op? 😀
1: Like de Facebookpagina van Koen Strobbe via deze link:
Koen Strobbe
2: Like de Facebookpagina van WPG Uitgevers be via deze link:
WPG Uitgevers België
en last but not least:
3: Reageer onder deze post in onze gezellige Facebookgroep: Samenlezenisleuker met een gifje of foto van jouw favoriete kleurtje wijn… (drink je geen wijn? Doe dan lekker een ander favoriet drankje 🙂 )
Vrijdag 8 december maken we de gelukkige winnaar bekend!
Over De wolf van Colombes:
Nadat Laura en Nicolas hun drukke leven in Parijs vaarwel zegden, wordt een oude Provençaalse dokterswoning hun nieuwe droom. Terwijl ze gulzig het herfstige Zuiden ontdekken, worden ze geconfronteerd met de intriges van de plaatselijke bevolking.
Het hele dorp aast op het landgoed van een rijke truffelboer, de plaatselijke notaris draait zijn hand niet om voor wat fraude meer of minder en zelfs aan het verleden van hun nieuwe woning ontdekken ze een diepzwarte rand.
Voor ze het goed en wel beseffen, raken ze verstrikt in een kluwen van vastgoedzwendel, onfrisse wijnhandel, kinderroof en iets wat veel weg heeft van nazipraktijken.
Samenlezenisleuker 