Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Over Inktzwart ( Duister IJsland deel twee ) :

Op een heldere zomeravond, aan de oever van een stille fjord in Noord-IJsland, wordt een man op brute wijze doodgeslagen. Als een vulkaanuitbarsting een aswolk veroorzaakt die het heldere midzomerlicht verduistert, verlaat een jonge verslaggever Reykjavík om op onderzoek uit te gaan. Ze is zich er niet van bewust dat het leven van een onschuldig persoon op het spel staat.

Ari Thór Arason en zijn collega’s van het piepkleine politieteam van Siglufjörður worstelen met de complexe zaak, terwijl ze ook kampen met hun eigen sores. Welke geheimen had de dode man? En wat verbergt de jonge verslaggever? Onuitgesproken verschrikkingen uit het verleden hangen als een donkere wolk boven alle betrokkenen en intussen moet Ari Thór alles op alles zetten om de zaak op te lossen voordat er nog meer doden vallen.

Riejanne leest:

Over Oorlogsvader – een herinnering :

Als Catherine Keyl tijdens een spelletje ontdekt dat geen van de aanwezige jongeren weet wat of wie ‘een nazi’ is, reageert ze verbijsterd.

Catherine duikt, na dat gesprek met de onwetende jongeren, in haar verleden in na-oorlogs Den Haag. De nazi’s en alles wat met de Tweede Wereldoorlog te maken had, tekenden haar jeugd. Haar vader keerde in 1945 terug uit concentratiekamp Sachsenhausen. Zijn leven daarna was getekend door zijn oorlogstrauma’s. Hoe was het om in zo’n gezin op te groeien?

Catherine ontdekt tijdens haar zoektocht opzienbarende dingen. Haar vader werd, dankzij zijn valse persoonsbewijs, nooit als jood opgepakt. Het was zijn werk in het ondergrondse verzet dat hem in de gevangenis deed belanden. Ze komt erachter dat haar vader heldendaden verrichtte. Waarom had hij zijn gezin hierover nooit verteld? Stukje bij beetje komt Catherine achter de waarheid.

Catherine Keyl schreef een ontroerend en persoonlijk boek, om met een brok in de keel te lezen. In deze aangrijpende terugblik haalt ze niet alleen herinneringen aan haar Haagse jeugd op, maar vertelt ze ook over haar zoektocht naar de emoties van haar vader. Voor Catherine zal altijd gelden: ‘the show must go on’. Geheel in de stijl van haar heldhaftige vader. Op het moment dat hij op sterven ligt, verwelkomt Catherine Keyl glimlachend haar gasten in de studio: ‘Wat ben ik blij dat u bent gekomen.’

Jac leest:

Over Tiergarten Strasse :

‘Verreweg Larsons beste en boeiendste werk van narratieve non-fictie.’ – New York Times

Berlijn 1933. William E. Dodd wordt de eerste Amerikaanse ambassadeur in het Duitsland van Adolf Hitler, in het jaar dat een keerpunt in de moderne geschiedenis zou blijken.

Dodd, een kalme professor uit Chicago, neemt zijn vrouw, zijn zoon en zijn flamboyante dochter Marthe mee. In eerste instantie is Marthe erg onder de indruk van de pracht en praal, de feesten en de knappe politici en officieren van het Derde Rijk. Hun grenzeloze enthousiasme voor dit ‘nieuwe Duitsland’ is aanstekelijk en ze heeft ene affaire na de andere, onder meer met het eerste hoofd van de later zo gevreesde Gestapo, Rudolf Diels.

Maar als bewijs van de Jodenvervolging zich begint op te stapelen en ooggetuigen schokkende verklaringen afleggen, begint William Dodd berichten naar de VS te sturen waarin hij zijn zorgen uit. Het State Department reageert echter grotendeels met onverschilligheid.

Gedurende 1933 wordt de situatie steeds grimmiger en komt het leven van de ambassadeursfamilie in een storm terecht, vol intrige, romantiek en uiteindelijk afgrijzen als Hitler zijn ware gezicht laat zien met een uitbarsting van schokkend geweld tijdesn de Kristallnacht.

Doordrenkt van de gespannen sfeer van deze periodeen vol indrukwekkende portretten van de bizarre Göring en de charmante maar zeer sinistere Goebbels geeft Tiergarten Strasse een ooggetuigenverslag van de gebeurtenissen zoals die elkaar in hoog tempo opvolgen.

Tiergarten Strasse is een indrukwekkend boek over een grote dreiging die iedereen pas veel te laat heeft zien aankomen waarmee het ook een actueel en noodzakelijk boek is.

*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Karin las: Geen slechte daad – Heather Chavez ***1/2

Met dank aan Thrillzone Leesclub  en Karakter Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Een debuut en ik heb genoten! Een spannend verhaal wordt in de ik-vorm neergezet met een sterk hoofdpersonage. Het brengt een verleden dat meerdere karakters in elkaar doet voegen en (gruwelijke) daden weet te verklaren. Allemaal ingrediënten die hier een toffe leeservaring van wisten te  maken.

De ik-vorm wordt fantastisch neergezet, je beleeft het mee en ziet het allemaal moeiteloos voor je. Chavez doet nergens moeilijk en je leest jezelf met gemak deze film in, wat een heerlijke schrijfstijl. Mede ook door de ik-vorm leer je Cassie toch wel heel goed kennen en door steeds een lijntje erbij geeft het ook telkens meer verdieping. Ook Brooklyn gaat in deze lijn mee. De anderen, en met name Sam, blijven in die zin misschien wat achter maar ik vond deze wijze prima zo.

Overall zit het goed in elkaar. Het verleden dat meerdere lijnen samenvoegt en verklaart is ook erg goed neergezet.

De opbouw is lekker en met name het begin vond ik erg sterk neergezet ook. Meerdere lijnen zorgen continue voor (voldoende) spanning en vraagtekens. Richting einde werd het in verhouding een beetje veel, maar Chavez weet het binnen de bochten te houden en het geheel echt prima af te ronden. Je vraagt je als lezer steeds wel af hoe dit zit en hoe dit af gaat lopen, wat dat betreft zat er voldoende onzekerheid in maar had je ook zeker ruimte om zelf je bedenkingen te hebben. Het einde an sich was geen complete verrassing maar ik ben op de weg daar naar toe ook zeker wel op het verkeerde been gezet.

Conclusie:

Spannend met snelheid waar de nadruk op personages ligt en het verleden zaken samenvoegt en weet te verklaren. Psychologische thriller it is!

Spanning: 7                        Sterk begin en spanning bleef aanwezig

Plot: 6.5                               Richting einde werd het wat veel en rommelig, verder dik in orde

Leesplezier: 8                    Prettige stijl en het verhaal bleef onderhoudend

Schrijfstijl: 8                      Makkelijk, beeldend, sterke ik-vorm

Originaliteit: 7                  Goed verhaal met een sterk begin, niet heel uniek.

Psychologie: 7.5               Waar Cassie voor een 9 is uitgewerkt had er bij anderen meer ingezeten.

Gemiddeld: 7,3                 Een mooie drie en halve sterren voor Geen slechte daad.

Karin Meinen.

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂


Wat lezen wij nu?

Corina leest:

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is op-het-verkeerde-moment-100.jpg

Over Op het verkeerde moment:

Je rijdt in een sneeuwstorm over een stil bosweggetje. Er ligt iets op de weg. Zou jij stoppen? Sophie Hofman doet het wel. Ze laat de geestelijk beperkte broer van haar ex achter in de auto en stapt uit om te kijken wat er op de weg ligt. Het blijkt een gewonde man te zijn. De man dwingt haar hem te helpen. Hij zuigt haar mee in een zaak waarbij haar rol verder gaat dan die van een toevallig slachtoffer.

Jac leest:

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is nulpunt.jpg

Over Nulpunt:

Oslo, 2018. 
De bekende atlete Sonja Nordstrøm komt niet opdagen bij de boekpresentatie van haar omstreden autobiografie. Als celebrityblogger Emma Ramm later die dag naar Nordstrøms huis gaat, ziet ze dat de deur openstaat en treft ze binnen tekenen van een worsteling aan. Op de televisie zit een papiertje geplakt met daarop het cijfer 1.

Rechercheur Alexander Blix krijgt de leiding over de zaak-Nordstrøm. Er zijn verschillende aanwijzingen, maar de timing waarmee die verschijnen lijkt zorgvuldig gepland. Is het allemaal onderdeel van een groter geheel dat ze nog niet kunnen overzien?
Uiteindelijk worden Blix en Emma gedwongen om samen te werken. Ze zijn beiden vastbesloten de moordenaar te vinden. Die hunkert naar aandacht – en hij heeft de smaak nog maar net te pakken… 

Karin leest:

Met dank aan Karakter Uitgevers en ThrillZone voor het recensie-exemplaar.

Over Geen slechte daad:

Op weg naar huis is Cassie ’s nachts getuige van een gruwelijke aanval. Een man slaat een vrouw in elkaar. Cassie besluit het alarmnummer te bellen, maar dan doet ze precies waarvoor de meldkamer haar had gewaarschuwd: ze stapt uit de auto. Direct raakt ze betrokken bij het gevecht. Ze loopt een paar blauwe plekken op, maar wat vooral indruk maakt is het dreigement van de aanvaller: hij laat Cassie alleen leven als zij zijn slachtoffer laat sterven.

Terwijl Cassie toch besluit om de vrouw te helpen, gaat de man er met haar auto vandoor. Hij weet nu hoe ze heet, waar ze woont en dat ze kinderen heeft. De politie adviseert Cassie om voorzichtig te zijn. Maar de volgende dag verdwijnt haar man met hun 6-jarige dochter. Heeft het voorval van de vorige avond iets met de verdwijning te maken? Of is er iets anders aan de hand?

Riejanne leest:

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is nulpunt.jpg

Over Nulpunt:

Oslo, 2018. 
De bekende atlete Sonja Nordstrøm komt niet opdagen bij de boekpresentatie van haar omstreden autobiografie. Als celebrityblogger Emma Ramm later die dag naar Nordstrøms huis gaat, ziet ze dat de deur openstaat en treft ze binnen tekenen van een worsteling aan. Op de televisie zit een papiertje geplakt met daarop het cijfer 1.

Rechercheur Alexander Blix krijgt de leiding over de zaak-Nordstrøm. Er zijn verschillende aanwijzingen, maar de timing waarmee die verschijnen lijkt zorgvuldig gepland. Is het allemaal onderdeel van een groter geheel dat ze nog niet kunnen overzien?
Uiteindelijk worden Blix en Emma gedwongen om samen te werken. Ze zijn beiden vastbesloten de moordenaar te vinden. Die hunkert naar aandacht – en hij heeft de smaak nog maar net te pakken… 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂

Jac las: De erfenis van Fontanelli – Andreas Eschbach **

DeerfenisvanFontanelli

Over het boek:

Een eenvoudige pizzakoerier in New York erft onverwacht een vermogen dat een verre voorvader, een Florentijnse koopman, hem in de 15e eeuw heeft nagelaten. Een vermogen dat in 500 jaar door samengestelde rente tot een biljoen dollar is uitgegroeid. Maar bij de erfenis hoort een raadselachtige profetie: de erfgenaam, voorspelt het testament, zal de mensheid haar verloren toekomst teruggeven…

Conclusie:

De erfenis van Fontanelli is een grote tegenvaller. Nochtans is het thema uitdagend: hoe verbeter ik de wereld met 1 biljoen dollar ( duizend maal 1 miljard dollar) op zak.

De bezwaren op een rijtje:

–      Het oneindig aantal herhalingen over de effecten van rente op rente ( samengestelde intrest) en de bedreigingen over het einde van de mensheid. Andreas Eschbach is als een overijverige schoolmeester die zijn leerlingen keer op keer overhoort over de lesstof die ze al lang begrepen hebben.

–      Een dweil van een hoofdpersoon die zelfs de blut- und bodentheorie als onderdeel van de nationaalsocialistische ideologie pas laat aan de kant schuift.

–      De schrijfstijl: een rapport. En u weet hoe het gaat met rapporten. De conclusie is belangrijk, de rest wordt nauwelijks gelezen. Het grootste bezwaar zijn de bouquetreeksachtige opmerkingen, de onnozele schrijfstijl, de papieren hoofdfiguren, het gebrek aan inlevingsvermogen en enige diepte in de persoonlijkheden. Eschbach heeft ongetwijfeld veel research gepleegd, maar door het gebrek aan emotie en empathie, blijft het een saaie lege huls in een veel te lange thriller.

–      Het boek is veel te omvangrijk. Er kunnen minimaal 250 bladzijden de papiervernietiger in.

–      Het verhaal is een houtjes-touwtjes geheel van feitjes en weetjes, en erg tijdgebonden door de vele nieuwsitems uit de jaren negentig van de vorige eeuw.  Bepaalde verhaallijnen verdwijnen als sneeuw voor de zon en worden niet afgewerkt. Het einde is bizar zwak in de trant van “Toen kwam Toontje van Schijndel met zijn fluit en die blies het hele verhaaltje uit”.

De waardering is vooral afhankelijk van het leesplezier. Dat was bij bepaalde stukken in het boek best aanwezig, maar te gering in aantal en tijdsduur om van een geslaagd boek te spreken.

Twee sterren.

Jac Claasen.