Corina las: Gespleten – Karin Slaughter***1/2

Met dank aan Uitgeverij HarperCollins Holland voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Karin Slaughter

Uitgever: HarperCollins

Originele titel: Pieces of Her

Vertaling: Ineke Lenting

Aantal pagina’s: 496

Genre: Literaire Thriller

Verschijningsdatum: 12 juni 2018

Over de auteur:

Internationaal bestsellerauteur Karin Slaughter is een van ’s werelds meest gewaardeerde schrijvers. Haar weergaloze thrillers zijn in 33 talen verschenen, en wereldwijd zijn er meer dan 30 miljoen exemplaren van verkocht. Karin Slaughter baseert haar boeken altijd op waargebeurde misdaden, waarbij het haar meer gaat om het motief dan om de misdaad zelf. Ze grijpt de kans die ze als auteur heeft om lastige thema’s aan de kaak te stellen. Geweld tegen vrouwen speelt een belangrijke rol in haar oeuvre.

( Bron: www.harpercollins.nl )

De achterflap:

Andrea Cooper kent haar moeder door en door. Maar wanneer het restaurant waar Andrea en Laura lunchen onder vuur wordt genomen en een doodgewone middag in een bloedbad verandert, ziet Andrea een heel andere kant van haar. De koelbloedigheid waarmee Laura de schutter overmeestert en doodt, verbijstert Andrea.

Dan blijkt dat Laura zich al dertig jaar schuilhoudt onder een andere naam, en dat alles wat ze over haar verleden heeft verteld gelogen is. Wat heeft Laura op haar geweten? Waarom zien anderen haar liever dood dan levend? En hoe kun je iemand nog vertrouwen die een leugenaar, of erger, blijkt te zijn?

Mening:

Het begin is zoals we van Slaughter gewend zijn. Bam, pracht proloog! Je zit er meteen in en vraagt je af hoe en waarom Laura zo reageert. Daarna valt het verhaal een beetje stil, het gaat langzaam en ik vraag me af of ik wel echt een Slaughter lees. Maar dan is daar opeens een twist en denk ik: ooooow ja she is back. 

Via flashbacks naar 1986 leer je Laura vooral goed kennen. Andrea is ook wel goed uitgewerkt, maar ze verandert wel in moordend tempo qua karakter, wat me een beetje stoort. Het komt wat ongeloofwaardig over en dat ben ik niet gewend van Slaughter. 

Op het einde wordt het dan toch weer even spannend en zit je weer ouderwets aan je boek gekluisterd, maar het einde vind ik dan weer een beetje vreemd over komen. Al met al ben ik een beetje teleurgesteld. Ja, er is een goed verhaal, beeldend en met de nodige mooie spannende twist geschreven, maar ik heb ook bij gedeeltes moeten worstelen omdat het langdradig werd. Psychologisch zit het ijzersterk in elkaar, maar in mijn ogen was het net niet des Slaughters. 

 Drie en halve sterren voor Gespleten. 

 Corina Nieuwenhuis.

Samen wachten op, om te recenseren..

Oi oi oi en ook juni wordt weer een heelijke leesmaand in Drenthe en Noord-Holland! Wat komen er toch weer een fijne boeken onze kant op, life is gooddd.

**Op 8 mei verscheen bij Uitgeverij Marmer de thriller Grote zus van de Scandinavische auteur Gunnar Staalesen. Dit 21ste deel met Varg Veum in de hoofdrol gaat in Noord-Holland gelezen worden en Co is heel benieuwd of de vergelijking met Jo Nesbø terecht is… stay tuned!!

**Op 5 juni verschijnt bij Uitgeverij Boekerij de debuut thriller van Samantha Stroombergen De witte kamer en whooohooo hij gaat in Drenthe op de mat vallen, want jullie weten het wel hè… wij  zijn fan van debuten!!!

**12 juni verschijnt de nieuwste thriller van de Queen of Crime Karin Slaughter Gespleten bij Uitgeverij HarperCollins Holland Als groot fan zijn Ka & Co dan ook mega blij dat we deze op mogen pakken ter recensie!! Whoooooooop.

Over Grote zus :

Privédetective Varg Veum uit het Noorse Bergen krijgt bezoek van een vrouw die zich tot zijn verbazing voorstelt als zijn halfzuster. Maar ze is niet gekomen om de familiebanden aan te halen, ze wil dat hij haar petekind zoekt, de 19-jarige Emma, die naar Bergen is vertrokken om daar te studeren. Na haar verhuizing uit het studentenhuis is ze spoorloos verdwenen zonder een adres achter te laten. Het onderzoek voert Veum naar het ruige kustgebied tussen Bergen en Haugesund waar een criminele motorbende de lakens uitdeelt. Veum zou Veum niet zijn als hij zich door bruut geweld laat afschrikken. Maar dan neemt de zaak een onverwachte wending, die hem ook persoonlijk raakt.

Over De witte kamer :

In een park in Leiden doet een wandelaar een schokkende vondst: een uitgemergeld lichaam met het cijfer 5 in zijn buik gekerfd. Rechercheur Léon Coeur is direct gefascineerd: het slachtoffer was journalist bij een bekend opinietijdschrift, verdween enkele maanden daarvoor en liet een afscheidsbriefje achter. Léon is geschorst vanwege een schietincident en moet zich eigenlijk gedeisd houden, maar ziet deze moordzaak als zijn kans om te bewijzen dat zijn team hem nodig heeft. Hij besluit de hulp in te roepen van zijn nichtje Hanna, die criminologie studeert. Als blijkt dat de journalist is onderworpen aan een wrede Midden-Oosterse marteltechniek, opsluiting in een volledig witte kamer, vermoeden ze dat hij te veel wist over de recente terroristische aanslag in Amsterdam. Was hij een complot op het spoor? Zou het kunnen dat de werkelijke dader van de aanslag niet de vluchteling was die samen met de bom tot ontploffing kwam? Stukje bij beetje komen Léon en Hanna dichter bij de angstaanjagende waarheid.

Over Gespleten :

Andrea Cooper kent haar moeder door en door. Ze weet dat Laura een onopvallend maar tevreden bestaan leidt en nooit iets voor haar verborgen zou houden. Maar wanneer het restaurant waar Andrea en Laura elke week lunchen onder vuur wordt genomen en een doodgewone middag verandert in een bloedbad, ziet Andrea een heel andere kant van haar. Een kant die mijlenver verwijderd is van de kalme zachtmoedigheid die ze van haar moeder kent. De koelbloedigheid waarmee Laura de schutter overmeestert en doodt, verbijstert Andrea. Dan blijkt dat de schutter het op haar moeder gemunt had. De politie wil weten waarom, maar Laura weigert elke medewerking. Ze vraagt Andrea zelfs om haar te helpen allerlei sporen uit te wissen. Zo ontdekt Andrea dat haar moeder zich al dertig jaar schuilhoudt onder een andere naam en dat alles wat ze over haar verleden heeft verteld gelogen is.

Wat heeft Laura op haar geweten? Waarom zien anderen haar liever dood dan levend? En kun je iemand nog vertrouwen als die een volslagen vreemde blijkt te zijn ook als diegene je moeder is?