De Top 12 van 2018 van: Corina

En daar zijn we weer met de lijstjes in december. Deden we vorig jaar nog een top vijf per zes maanden (oké met een beetje gesjoemel van mij en Jac), dit jaar doen we een Top12 aan het einde van het jaar. Twaalf maanden in een jaar dus een Top12. Goed idee leek het…. net als die Top5 van vorig jaar, tot je er voor gaat zitten. Man man man (of vrouw vrouw vrouw), wat een ellende toch weer elk jaar.

Mijn nummer één had ik eigenlijk gelijk wel in mijn hoofd, en als je naar de collage kijkt kan je het wel raden misschien ook. Maar oké mijn absolute nummer één van het jaar 2018 isssss

De laatste getuige van Frank Krake! 

Wat heeft dat boek een indruk op mij gemaakt en wat vind ik het nog steeds zonde dat ik meneer Aloserij niet heb kunnen ontmoeten bij een signeersessie. Wat een man en wat een verhaal! Echt met stip op één!!

Recensie gemist? Klik even hier:

Corina las: De laatste getuige-Frank Krake*****

Maar dit gezegd te hebben begint dus de thriller van het jaar in Aalsmeer, want nu moet ik nog elf plekken vergeven. Natuurlijk pak ik mijn recensies erbij, maar waarom ga ik de ene vijf sterren recensie op nummer twee zetten en de andere op bijvoorbeeld vier? Het is weer een duivels dilemma. Geloof me patat bakken is makkelijker. Maar oké here we go….

Op twee zet ik dan Het verdriet van Wilhelmina van onze meesterverteller van eigen bodem Tomas Ross. Faction ten top en gewoon kei goed!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het verdriet van Wilhelmina-Tomas Ross*****

Op nummertje drie komt dan de meer dan mooie roman Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. Ik quote uit mijn recensie: “Een verhaal dat zeker verteld moest worden! Geromantiseerd? Ja natuurlijk, maar dat doet geen afbreuk aan de triestheid van het verleden en het mooie van wat sommige mensen voor elkaar over hebben. Toen en nu.” 

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Kinderen van de rivier-Lisa Wingate*****

Op vier komt dan weer een roman, namelijk De tatoeëerder van Auschwitz van Heather Morris. Dit soort verhalen blijven me raken, hoeveel ik er ook over lees. Altijd weer is er kippenvel en ongeloof, en ook bewondering voor de drang van overleven.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: De tatoeëerder van Auschwitz-Heather Morris*****

Op numero vijf komt dan echt de beste thriller van 2018. Want OMG wat was Oktober van Søren Sveistrup toch een keigoede thriller. Ongelooflijk goed in elkaar/ bij elkaar geschreven. Keihard en gruwelijk, maar alles met de juiste dosis.

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Oktober-Søren Sveistrup*****

Op nummer zes komt ook een thriller, en dit was ook een vijf sterren recensie. Hierna zijn de vijf sterren recensies op, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er van de laatste zes niet genoten is (anders stonden ze natuurlijk ook niet in de Top12), maar oké nummertje zes dus….. Dat is het debuut Het meisje in het ijs van Robert Bryndza. Ik vond het echt een ijzersterk debuut!

Recensie gemist: Klik even hier:

Corina las: Het meisje in het ijs-Robert Bryndza*****

En dan hebben we nog te gaan de nummers zeven tot en met twaalf, ja het is allemaal wat hé! Het wordt er niet makkelijker op en jullie krijgen wel een hele lap tekst voor geschoteld. Excuses daarvoor :-p Maar we gaan dus nog even verder…

Op zeven komt, Persona van Soraya Vink, echt een prachtig debuut uit ons eigen koude kikkerlandje. “Joder” wat een knaller!

Op acht komt alweer een boek van eigen bodem, namelijk De man van Venus van Daniël Meyer. Een razendsnelle actiethriller met een originele invalshoek.

Vanuit ons buurland België verschijnt op nummer negen de bijzondere thriller De tragische eindes van Boris Bastarache van Koen Strobbe. Niet nagelbijtend spannend, maar toch bijzonder moeilijk weg te leggen.

En dan op tien komt Stalker in de nacht. Dit is het tweede deel in de Erika Foster serie, en al werd er van genoten hij haalde net niet hetzelfde hoge niveau als van deel één. 

Nummertje elf wordt dan Op het spel van Karen Rose. Wat heerlijk schrijven doet deze auteur. Spanning met de juiste dosis romantiek er door geweven, I love it!!

En dan last but not least nummer twaalf, en dat is Het donkerste water van Sharon Bolton. Het was mijn eerste kennismaking met deze serie, maar wat was het genieten! Ik kijk dan ook erg uit naar het vervolg!

2019 here we come, want ook dan is Samenlezenleuker!!

Corina Nieuwenhuis.

Corina las: De tragische eindes van Boris Bastarache-Koen Strobbe****1/2

 

Met dank aan Standaard Uitgeverij voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Koen Strobbe

Uitgever: Standaard Uitgeverij

Aantal pagina’s: 320

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: mei 2018

Over de auteur:

Koen Strobbe werkt en woont in de Provence, waar hij vijftien jaar lang wijnbouwer was. Na zijn bestseller Kruis en munt schreef hij samen met Pieter Aspe het succesvolle Blankenberge blues. Hun eerste gedeelde pennenvrucht kwam bij verschijning meteen binnen op de eerste plaats in de boeken top tien. Met zijn Provence-thriller De wolf van Colombes keerde Strobbe terug naar zijn roots.

( Bron: http://www.standaarduitgeverij.be )

De achterflap:

Wanneer de elfjarige Boris Bastarache met zijn vrienden in de zomer van 1943 “verzet” speelt, leidt dat tot een geheim dat te allen prijze bewaard moet worden. Wat volgt is een reeks van gebeurtenissen in het Frankrijk van de jaren vijftig tot nu, in het kielzog van een gevaarlijke psychopaat. Een adembenemend verhaal in de traditie van de betere roadmovies.

Mening:

In een prachtige, beeldende manier neemt Strobbe je mee door het leven van Boris Bastarache. Het verhaal begint in 1943 waar Boris samen met zijn vriendjes verzet speelt en je je in het oude Frankrijk waant en je met een glimlach samen met ze door de bossen struint en plannen smeedt om de Duitsers dwars te zitten. En dan gaat het gruwelijk mis en denk je alleen maar…. Komt dit nog goed? Langzaam verdwijnen de vriendjes in de komende jaren van het toneel op één na. En Boris heeft een goede reden om die dicht bij zich te houden. De ander ook, maar dan om heel andere redenen.

Boris zijn levensloop wordt vanuit de ik-persoon verteld en Strobbe laat je al zijn emoties, gedachtes en daden volledig meevoelen. Ook de belangrijkste side-kicks geven je een gevoel alsof je ze al jaren kent. Heb je op het ene moment begrip voor de keuzes, het andere moment denk je ….WTF. Er zitten een paar toffe onverwachte wendingen in en je vraagt je af: hoe kan het? Hoe komt die er mee weg? Maar het vliegt nergens uit de bocht en ook door de tijd waarin het speelt geloof je wat er gebeurt.

Het einde is bijzonder en klopt helemaal bij het verhaal. Strobbe verstaat zonder meer de kunst van het schrijven. Alles klopt en al is het nergens nagelbijtend spannend je zit helemaal in het verhaal en in het Frankrijk van toen en nu en wilt alleen maar weten wat, waar, hoe???

Conclusie:

Schrijfstijl: 4.5

Leesplezier: 5

Originaliteit: 4.5

Plot: 5

Spanning: 4

Psychologie: 4

Vier en halve sterren voor De tragische eindes van Boris Bastarache.

Corina Nieuwenhuis.

*Winactie gesloten* Win de thriller “De tragische eindes van Boris Bastarache” van Koen Strobbe!

En daar zijn we dannn op deze mooie vrijdag in juni. Na ons weer een polsblessure te hebben geschreven aan lootjes met alle namen van de deelnemers die de twee stappen juist hadden ondernomen, is daar dan toch één winnaar! En dat is vandaag……

Jan Los!

Whoop stuur ons even een mailtje met je adresgegevens naar *Samenlezenisleuker@gmail.com* Dan regelen wij de rest en kun je rustig onder de brievenbus gaan liggen…..

Standaard Uitgeverij nogmaals een dikke dank voor deze gave actie en Jan heel veel plezier met dit prachtverhaal!

————————————————————–

Wij mochten nog niet zo lang geleden net voor verschijnen het manuscript ontvangen van de nieuwste thriller van de hand/uit de pen van Koen Strobbe, namelijk: De tragische eindes van Boris Bastarache. Nu ligt er een ongelezen fysiek exemplaar klaar voor één van jullie Samenlezenisleukerds. Hoe geweldig is dat dan weer!

Whoooop een dikke dank aan Standaard Uitgeverij.

Natuurlijk moet je daar weer allerlei kei moeilijke dingen voor doen dus even in de oplet modus allemaal!!

1: Like de Facebookpagina van Standaard Uitgeverij via deze link:

Standaard Uitgeverij

2: Reageer onder dit bericht in onze te gezellige Facebookgroep Samenlezenisleuker met een lach-smiley

and last but not least…..

3: Ga geduldig wachten tot 8 juni, check dan de pagina, en wie weet mag jij dan je adres gaan doormailen…. 😀

Nou dit was toch weer appeltje patatje? Let’s do this!!!

Over De tragische eindes van Boris Bastarache:

Wanneer de elfjarige Boris Bastarache met zijn vrienden in de zomer van 1943 “verzet” speelt, leidt dat tot een geheim dat te allen prijze bewaard moet worden. Wat volgt is een reeks van gebeurtenissen in het Frankrijk van de jaren vijftig tot nu, in het kielzog van een gevaarlijke psychopaat. Een adembenemend verhaal in de traditie van de betere roadmovies.

Samen wachten op, om te recenseren

Ze liggen al op schoot dus de recensies gaan op korte termijn de lucht in. Genieten!

**Op 1 mei verscheen bij Uitgeverij De Fontein het tweede deel van de The Cruelty serie Hebzucht van Scott Bergstrom. Onze Myrtle las deel één en was daar héél enthousiast over. Zie haar recensie maar eens via deze link:

Myrtle (14) las: Meedogenloos-Scott Bergstrom*****

Ze deed dan ook een vreugdedans toen bleek dat Hebzucht  naar Drenthe kwam!

**Afgelopen april verscheen ook het tweede deel van De duistere oorlog van Kevin Deckers; Tocht der Schaduwen. Onze Karin las het eerste deel en is heel benieuwd hoe dit tweede deel gaat zijn! Voor haar recensie van deel één klik even deze link:

Karin las: De Duistere Oorlog-Kevin Deckers***

**Afgelopen week rolde het nieuwste boek van Koen Strobbe van de persen om te verschijnen bij Standaard Uitgeverij whoohoo.  We hebben het dan over De tragische eindes van Boris Bastarach. Het manuscript ligt in Aalsmeer bij Corina op schoot en met het fysieke gedrukte exemplaar mogen we wat leuks gaan doen. Gaaf of gaaf?…. Stay tuned!!

Over Hebzucht :

Gwen en haar vader zijn ondergedoken in Uruguay. Het leven is er zwaar: voortdurend over je schouder moeten kijken is killing. Wanneer haar vaders naam op een dodenlijst blijkt te staan, beseft Gwen dat afwachten geen optie meer is. Ze móet proberen hen beiden te redden, maar de tijd dringt.

Met de hulp van haar vriend Terrance, stort een vastberaden Gwen zich in de wereld van geld, spionage en verraad. Daar wachten nieuwe én oude vijanden. En deze keer zijn ze niet van plan haar te laten ontsnappen.

Over De duistere oorlog Boek 2 – Tocht der Schaduwen :

Eindelijk is het moment daar. De Bloedmaan is opgekomen. De Tocht der Tochten zal gereden worden. Een tocht langs alle planeten. Voor de één een reis door het leven, voor de ander een reis naar de dood. Eén ding is zeker: de Dacan zal op de proef worden gesteld. De Bloedmaan kondigt een dertig dagen durende nacht aan, waarin de connectie met de Goden wegvalt. Om dit te herstellen, moeten Rayon en zijn metgezellen de Tocht der Schaduwen afleggen en op alle Planeten van het Licht de Godenpoort openen. Haast is geboden: als dit hen niet binnen een maand lukt, worden alle werelden aan de macht van de Duistere onderworpen. Zonder bijstand van de Goden zal niets de Duistere meer kunnen stoppen.

Over De tragische eindes van Boris Bastarach :

Wanneer de elfjarige Boris Bastarache met zijn vrienden in de zomer van 1943 “verzet” speelt, leidt dat tot een geheim dat te allen prijze bewaard moet worden. Wat volgt is een reeks van gebeurtenissen in het Frankrijk van de jaren vijftig tot nu, in het kielzog van een gevaarlijke psychopaat. Een adembenemend verhaal in de traditie van de betere roadmovies.

Wat lezen wij nu?

Karin leest:

Met dank aan Kevin Deckers voor het recensie-exemplaar.

Over De duistere oorlog Boek 2 – Tocht der schaduwen :

Eindelijk is het moment daar. De Bloedmaan is opgekomen. De Tocht der Tochten zal gereden worden. Een tocht langs alle planeten. Voor de één een reis door het leven, voor de ander een reis naar de dood. Eén ding is zeker: de Dacan zal op de proef worden gesteld. De Bloedmaan kondigt een dertig dagen durende nacht aan, waarin de connectie met de Goden wegvalt. Om dit te herstellen, moeten Rayon en zijn metgezellen de Tocht der Schaduwen afleggen en op alle Planeten van het Licht de Godenpoort openen. Haast is geboden: als dit hen niet binnen een maand lukt, worden alle werelden aan de macht van de Duistere onderworpen. Zonder bijstand van de Goden zal niets de Duistere meer kunnen stoppen.

Myrtle (15) leest:

Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Over The Cruelty 2 – Hebzucht :

Gwen en haar vader zijn ondergedoken in Uruguay. Het leven is er zwaar: voortdurend over je schouder moeten kijken is killing. Wanneer haar vaders naam op een dodenlijst blijkt te staan, beseft Gwen dat afwachten geen optie meer is. Ze moet proberen hen beiden te redden, maar de tijd dringt. Met de hulp van haar vriend Terrance, stort een vastberaden Gwen zich in de wereld van geld, spionage en verraad. Daar wachten nieuwe én oude vijanden. En deze keer zijn ze niet van plan haar te laten ontsnappen.

Jac leest:

Over Vergeven en vergeten :

München, 1957. Na verschillende carrières in de loop der jaren werkt Bernie Gunther nu voor een verzekeringskantoor. Het is een logische stap: zowel politieagenten als verzekeraars zijn erbij gebaat leugenaars te ontmaskeren, en Bernie Gunther kan wat dat betreft bogen op een schat aan ervaring.

Bernie wordt naar Athene gestuurd om een claim voor een gezonken schip van een Duitser te onderzoeken. Als hij ontdekt dat het schip in kwestie ooit toebehoorde aan een Griekse Jood die werd gedeporteerd naar Auschwitz, is hij ervan overtuigd dat dit geen ongeluk was, maar wraak. Dan wordt de Duitser dood gevonden, vermoord. De Griekse politie haalt Bernie over om te assisteren bij het moordonderzoek en hij wordt wederom meegezogen in de zwarte geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de deportatie van de Joden van Thessaloniki. Europa is bereid om de vijandschap met Duitsland aan de kant te zetten, maar minstens één persoon in Griekenland lijkt daar niet klaar voor te zijn…

Corina leest:

Met dank aan Standaard Uitgeverij / Manteau voor het recensie-exemplaar.

Over De tragische eindes van Boris Bastarache :

Wanneer de elfjarige Boris Bastarache met zijn vrienden in de zomer van 1943 “verzet” speelt, leidt dat tot een geheim dat te allen prijze bewaard moet worden. Wat volgt is een reeks van gebeurtenissen in het Frankrijk van de jaren vijftig tot nu, in het kielzog van een gevaarlijke psychopaat. Een adembenemend verhaal in de traditie van de betere roadmovies.