Gastrecensie.
Titel: Wisselwerking
Auteur: Bertina Mulder
Uitgever: Paris Books
Genre: Literaire roman
Paperback: 200 bladzijden
ISBN: 9789492179548 / NUR 301
Verschijningsdatum : 27 November 2016
Over de auteur:
Bertina Mulder (1962) is geboren in Winterswijk. Zij heeft een achtergrond in de online communicatie. Naast haar werk als webredacteur is zij ook praktijkmanager bij een huisartsenpraktijk. Vanaf augustus 2014 woonde zij een half jaar op Curaçao, waar zij de eerste versie van haar debuutroman Wisselwerking schreef. In 2016 startte ze haar eigen bedrijf ‘Bertina Mulder Tekst & Redactie’. Bertina is nu bezig met een thriller die zich afspeelt tegen de achtergrond van de eerste bemande missie naar Mars, met als titel ‘De rode magneet’.
Over de cover:
Deze is voornamelijk grijs, en stelt het plein bij het stadhuis voor waar Arend zit te tekenen. Onder op de cover zie je ook zijn houtskooltekening. In het midden zie je een grijze schaduw van de drone. Dit past perfect bij het verhaal. Minpuntje vind ik de achterflap die groen is, en de tekst wit, wat maakt dat het moeilijk lezen is. De titel in grote zwarte letters spreekt mij aan, en dit zou ook de reden zijn waarom ik het boek in mijn handen zou nemen in een winkel.
Achterflap:
Sjoerd, een student journalistiek, organiseert voor zijn afstudeerproject een flashmob die geregistreerd wordt met de drone van zijn vriend Zom. Social media en webtechniek staan in de snelle wereld van de jongeren centraal, maar ook vriendschap en een voorzichtige coming-out.
Op het plein waar de flashmob plaatsvindt, maakt de oude man Arend een tekening voor zijn vrouw in het ziekenhuis. Met dit cadeau wil hij een fout uit hun verleden goedmaken.
De werelden van Sjoerd en Arend lijken mijlenver uit elkaar te staan, maar op de dag van de flashmob ontstaat er een bijzondere wisselwerking. Contrasten maken plaats voor overeenkomsten, hun zoektocht naar liefde, acceptatie en vergeving. Uiteindelijk blijken ze meer met elkaar verbonden te zijn dan ze wisten.
Mijn mening over de inhoud:
De titel spreekt mij meteen zeer aan, en ben dan ook heel benieuwd naar de inhoud. De tekst op de achterflap maakt mij nieuwsgierig. Het boek begint met een quote van de auteur:
“Op een gegeven moment moet je besluiten dat dit je debuut wordt, in de wetenschap dat perfectie saai is.”
Daarna volgt een proloog over Arend, die gedateerd is op 6 oktober 1971, de dag dat hij een fout maakte die hem de rest van zijn leven zal blijven achtervolgen.
Arend en Arlette zijn al 51 getrouwd, als Arlette een hartoperatie moet ondergaan. Dit kan enkele uren duren, en op advies van de verpleegkundige gaat Arend naar buiten, en besluit een houtskooltekening van het stadhuis te maken voor zijn vrouw. Ten eerste, omdat hij een fout van jaren geleden goed wil maken, en omdat ze beiden mooie herinneringen hebben aan het stadhuis. Vervolgens maak ik kennis met Sjoerd en Zom. Twee studenten die samen een afstudeerproject maken met een drone. Sjoerd die journalistiek studeert wil graag een flashmob maken, maar heeft daar de hulp bij nodig van Zom zijn drone. Dit alles gebeurt op het plein voor het stadhuis waar Arend zijn tekening maakt.
Twee heel verschillende werelden, en een generatiekloof kruisen elkaar per toeval. Toch blijkt achteraf dat ze meer met elkaar gemeen hebben en kunnen betekenen voor elkaar, dan dat ze ooit hadden gedacht.
Onderwerpen als: verdriet, schuld, spijt, coming-out, liefde, vriendschap, gevoelens en vergiffenis schenken worden prachtig beschreven. Arend ontroerde mij meteen. Hij stal mijn hart. Een lieve oudere man met een enorm schuldgevoel, die probeert zijn fout goed te maken. Heeft zijn vrouw Arlette hem vergeven? Sjoerd die worstelt met zijn coming-out en een zeer gedreven student journalistiek is. De karakters worden zeer goed uitgediept, waardoor ik mij helemaal kon inleven in de leefwereld en gevoelens van Arend en Sjoerd.
De hoofdstukken zijn kort, en afwisselend lees je het verhaal van Arend en Sjoerd, zowel in het heden als verleden. Flashbacks maken duidelijk wat ze heeft gevormd tot de personen die ze nu zijn. De auteur heeft een prettige en fijne schrijfstijl, die zeer toegankelijk is voor velen. Het boek zal jong en oud zeker aanspreken.
Dit debuut is zeer geslaagd! Heel knap hoe de auteur in slechts 200 bladzijden oud en jong, digirati en digibeet, en twee totaal verschillende leefwerelden bij elkaar weet te brengen. Een generatiekloof weet te overbruggen.
4****
Mieke Wijnants.
Samenlezenisleuker 