Dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Anita Terpstra
Genre: Literaire Thriller / NUR 305
Aantal pagina’s: 351
Verschijningsdatum: 10 juni 2021
Over de auteur:
Anita Terpstra (1974) studeerde journalistiek en kunstgeschiedenis. Ze schreef enkele veelgeprezen thrillers, waaronder het voor de Gouden Strop genomineerde Samen. Haar thrillers zijn ook in Duitsland en Frankrijk uitgegeven. Terpstra schreef daarnaast een non-fictieboek over grote gezinnen van vroeger, Het huis vol, dat enkele weken in de bestsellerlijsten stond, en De moedermaffia.
Achterflap:
Nadat Rens haar verloofde voor het altaar liet staan omdat hij vreemdging, verdween hij spoorloos. Ze maakt een nieuwe start en richt zich volledig op de renovatie van een vervallen landhuis. Dorpsbewoners waarschuwen haar dat de state vervloekt is en dat er onverklaarbare dingen gebeuren, maar Rens gelooft niet in fabels en geesten. Dan wordt het lichaam van haar ex gevonden op het terrein van de state. Als vlak bij het landhuis nog meer doden vallen terwijl Rens in de buurt is, wordt ze het middelpunt van het politieonderzoek.
Ondertussen blijven de vreemde, angstaanjagende gebeurtenissen in de state elkaar opvolgen. Maar Rens weigert zich bang te laten maken, en gaat op zoek naar antwoorden. Wie probeert haar bang te maken? Of zijn er andere krachten aan het werk?
Mening:
Het maakt ook eigenlijk weinig uit in welke setting Terpstra haar verhaal gaat neerzetten, want wat ze ook kiest, het is altijd treffend met de grote T. Neem Amerika, de balletwereld of zoals in dit geval ons eigen Nederland en dan wel in de vorm van Friesland; Hollandser en waarheidsgetrouwer dan dit gaat het niet worden op dat vlak. Fantastisch gedaan weer, het is wat mij betreft een geweldige en typerende gave van deze auteur.
Het verhaal wordt kundig opgebouwd. Rens laat haar man terecht voor het altaar staan en vanaf dat moment begint het gedonder. Rens maakt de meest gekke dingen mee en bij gek moet je dan onder andere denken aan vermiste personen en dode mensen. Meerdere personages doen hun intrede en tante Rita is stiekem ook wel een beetje mijn favoriet. Het is zoeken naar hoe dit zit en wie er te vertrouwen is. Meerdere lijnen worden achter personages vandaan uitgegooid en het is van onderhoudende aard.
Die onderliggende lagen en lijnen weten het verhaal met name later wederom sterk te maken. Waar gedragingen van onder andere Rens zelf me meerdere malen een ‘ver van mijn bed show gevoel’ weten te geven, weet het verdere uitvouwen van dit hele gebeuren me dan weer heel plezierig te verrassen. Hier zat ik op te wachten: mooie twists met betrekking tot zowel personages als zeker ook in de plot an sich. Terpstra weet hier een onderwerp aan te snijden dat ook tegenwoordig nog een groot probleem is. Toch miste ik net dat gevoel bij dit alles, het had nog wat harder bij me binnen mogen komen.
Doet niets af aan de wijze van brengen, want die is zeker van een professionele en beeldende aard. Het leest makkelijk weg maar het is niet eenvoudig en daar hou ik echt van. Resumé: Het huis van berouw is al met al een hele fijne thriller die garant staat voor een mooi aantal uren leesplezier.
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Spanning: 3
Originaliteit: 3.5
Psychologie: 4
Leesplezier: 4
Plot: 4
Maakt naar boven afgerond vier sterren voor Het huis van berouw.
Karin Meinen.
*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze ècht gezellige besloten Facebookgroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Samenlezenisleuker 