Corina las: Na de bevrijding-Barbara Skarga****

Met dank aan Uitgeverij De Bezige Bij voor het recensie-exemplaar.

Originele titel: Po wyzuoleniu 1944-1956

Vertaling: Steven Lepez

Aantal pagina’s: 431

Genre: Geschiedenis algemeen / NUR 680

Verschijningsdatum: november 2022

Over de auteur:

Barbara Skarga (1919-2009) is de belangrijkste Poolse filosofe van de twintigste eeuw. Ze werd in Warschau geboren, maar groeide op een landgoed bij Vilnius op. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot ze zich aan bij het verzet. In september 1944 werd ze opgepakt door het Rode Leger en tot tien jaar dwangarbeid veroordeeld. Na haar vrijlating werd ze nog gedwongen te werken in een kolchoz, zodat ze pas in 1956 de draad van haar leven in Polen weer kon oppakken. Ze studeerde af, promoveerde en werkte haar hele leven als hoogleraar. Ze mengde zich actief in het publieke debat en was betrokken bij de Poolse solidariteitsbeweging Solidarnosc. Ze liet een uitgebreid filosofisch oeuvre na.

http://www.debezigebij.nl

Achterflap:

Het einde van de Tweede Wereldoorlog hangt in de lucht. Je bent 25 jaar, de zon schijnt. Je doet een licht zomerjurkje aan, omdat het een mooie dag belooft te worden. En dan word je opgepakt door het Russische leger, eindeloos verhoord en na een schijnproces beland je als volksvijand van de Sovjet-Unie voor tien jaar in de goelagkampen.

Dit was het lot van Barbara Skarga. Ze maakte naam met filosofische essays en boeken, maar een van haar belangrijkste werken bleef lang onopgemerkt. In 1985 publiceerde ze onder pseudoniem haar persoonlijke getuigenis van haar leven in de goelagkampen. Na de bevrijding is een urgent boek, nu een beter begrip van de complexe realiteit en verhouding van Rusland met zijn buurlanden meer dan ooit noodzakelijk is.

Mijn mening:

Zo hé wat een verhaal was dit. Het was interessant, moeilijk, heftig, bijzonder en nog zo veel meer. Vooral het voorwoord was taai en een klein beetje moeilijk door te komen en toch had ik het niet willen missen.

Het verhaal zelf wordt verhalend verteld en is over het algemeen heel goed te volgen. Ik wist al wel wat dingen over het Rusland van vroeger en las wat verhalen over de Goelag, maar mensen het blijft toch heftig om te lezen hoe jonge (maar ook oudere) mensen zonder ook maar enig proces, bewijs of wat dan ook veroordeeld werden tot jaren en jaren van dwangarbeid in de meest onmenselijke omstandigheden. En als je dan vrij was, dan stond je daar duizenden kilometers van je geboorteplaats zonder geld en zonder middelen.

Skarga omschrijft de omstandigheden ietwat koud en klinisch. Echte emotie voel ik niet in het boek, maar misschien is dat maar goed ook, want eigenlijk is niets van wat ze schrijft ook maar enigszins te bevatten. Als je daar te veel emotie aan toevoegt zit een ieder met tranen in zijn ogen en bij tijd en wijle kokhalzend te lezen. Toch zijn er ook passages die hoop en vertrouwen uit proberen te stralen. Dat is vooral mooi verwoord in het stukje aan de binnenkant van de omslag.

“Wij willen leven, dat is onze enige hoop. En leven, dat is lachen wanneer je maar kunt, dat is liefhebben, als de mogelijkheid zich aandient, dat is je gelukkig prijzen met elk straaltje flauwe, koude zon. “

Vier sterren voor Na de bevrijding.

Corina Nieuwenhuis.

Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂