
Met dank aan Chloë Verbist voor het recensie-exemplaar.
Uitgever: Ambilicious
Genre: Waargebeurd
Aantal pagina’s: 205
Verschijningsdatum: november 2020
Over de auteur:
Chloë is een jonge creatieve vrouw met een passie voor schrijven en beeldende kunst. Haar turbulent verleden, heeft haar gedreven tot het verwezenlijken van een biografie genaamd Mama gezocht!, waarin het ziektebeeld borderline, depressie en het leven met een hechtingsproblematiek, een aantal van de thema’s vormen die aan bod komen. Bron: www.ambilicious.nl
Achterflap:
Chloë kampt met depressies en durft zich aan niemand te hechten. Ondanks haar bewogen verleden, probeert ze de draad weer op te pikken en een normaal leven te leiden, samen met haar partner en 4 kinderen. Een oneindig gemis aan een moederfiguur laat Chloë balanceren op de grens tussen hoop en wanhoop. Na een zoveelste opname in het ziekenhuis, beseft ze dat weglopen van haar verleden geen enkele zin heeft. Samen met een, net afgestudeerde, psychologe bindt ze de strijd aan met zichzelf en haar demonen. Is het wel zo verstandig om terug in de tijd te gaan? Wie kan Chloë nog vertrouwen in een wereld vol teleurstelling?
Mijn mening:
We volgen Chloë van kleins af aan en al vrij snel wordt duidelijk dat haar ouders geen oog hebben voor wat er in Chloë omgaat. Tussen de ouders zijn er veel spanningen die regelmatig uitlopen tot grote ruzies, waarbij Chloë steevast haar moeder troost. Wat me gelijk opvalt zijn de hele korte hoofstukjes, waardoor ik niet lekker in het verhaal kom.
Doordat Chloë de aandacht van haar moeder thuis mist vertoont ze obsessief gedrag t.o.v. haar juf Esther. Ze ziet een moederfiguur in haar en bestookt haar met brieven en telefoontjes. Als Esther door omstandigheden de school verlaat voelt Chloë zich in de steek gelaten. Vanuit haar achtergrond snap ik dit als geen ander en ik vind het schrijnend dat het gebrek aan moederliefde deze uitwerking op haar heeft.
Het is triest om te lezen hoe ze in verschillende situaties terecht komt, waarvan iedereen weet dat ze niet goed voor haar zijn, die je haar absoluut niet gunt, maar vanuit haar achtergrond wel heel begrijpelijk zijn. Je leest in alles door dat Chloë slachtoffer van haar verleden is. Een verleden wat zwaar op haar drukt en die bepalend is voor de keuzes in haar verdere leven. De angst om zich aan mensen te hechten is in haar basis gelegd en dat laat zich in al haar contacten gelden. Een lange periode van therapie volgt, waarin Chloë de spoken uit haar verleden onder ogen moet zien, maar waarin ze ook leert dat ze dichterbij haar zelf komt, weer in contact komt te staan met haar eigen gevoel, waarin ze een nieuwe basis legt voor de rest van haar leven.
Hoewel het me tijdens het lezen duidelijk was hoe eenzaam Chloë is geweest, hoe hard ze gevochten heeft om haar verleden achter zich te laten voelde ik het niet. Het boek is met een bepaalde afstandelijkheid geschreven, waardoor het niet bij me binnen kwam. Het voelde niet als een geheel. Ik had meer het gevoel alsof ik allemaal korte stukjes las in plaats van een verhaal, iets wat ik heel erg jammer vond.
Nadat ik het boek dichtsloeg betrapte ik mezelf erop dat ik met een aantal vragen bleef zitten. Vragen die wellicht voor Chloë niet relevant genoeg zijn, maar die het voor mij wel afgemaakt zouden hebben. Daarnaast werd er ook heel veel herhaald, wat echt de vaart uit het boek haalde. Desondanks maak ik wel een diepe buiging voor Chloë voor alles wat ze overwonnen heeft en wens haar alle goeds toe voor de toekomst.
Twee en halve sterren voor Mama gezocht!
Riejanne Zwiers.
*Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?
Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker 📚🥂
Niet doen geen buiging…. Ze liegt! Veel heeft ze zelf niet meegemaakt…. Duimzuigen dat heeft ze geleerd ja!
LikeLike