Samenlezenisleuker De leesclub – 1000 nachten van Sophia Drenth: Duorecensie Liesbeth en Saskia!

1000nachtenLeesclub

Met dank aan Sophia Drenth voor de recensie-exemplaren.

Auteur: Sophia Drenth

Uitgever: Staaldruk

Aantal pagina’s: 268

Genre: Fantasy

Verschijningsdatum: 23 april  2019

Over de auteur:

Het eerste boek van Sophia Drenths Bloedwetten, Bloedwetten: Vonnis, werd genomineerd voor de Hebban Award 2015 en won de Bastaard Fantasy Award. Het vervolg Verlossing verscheen in april 2017. Ook dit deel won de Bastaard Fantasy Award en sleepte The Indie Award voor beste boek in de wacht. Luitingh-Sijthoff publiceerde haar verhaal Gedichten van licht en schaduw in de bundel Halloween Horror Verhalen en bij Quasis Uitgevers verscheen Zwart hart, een afzonderlijk leesbare Bloedwetten-bronvertelling. Na Kleine moordenaar volgt nu de derde bronvertelling: 1000 nachten.

( www.bloedwetten.com )

 Achterflap:

De mooiste vrouw van het noordelijk halfrond is onderweg naar een nieuw leven. Op een continent waar de gebruiken haar vreemd zijn, zal zij in het huwelijk treden met een man die ze nog nooit heeft ontmoet.

Wanneer haar karavaan wordt overvallen, valt zij in handen van een geheimzinnige bloedcultus. Vanaf dat moment zwaait een zwarte koningin de scepter over haar leven. Deze meedogenloze heerseres geeft haar de keus om na duizend nachten dienen te sterven of het eeuwige leven te omarmen.

Zij legt zich niet bij haar noodlot neer en smeedt een plan om te ontsnappen. Tot haar verbazing lijkt dat te werken, maar ze verliest twee natuurkrachten uit het oog: de dood en de liefde.

1000 nachten vertelt hoe Katine LaSoeur, de femme fatale onder de Ath’vacii, in naam van de liefde haar menselijkheid opoffert.

Meningen:

Liesbeth:

Ik mocht dit boek lezen via de leesclub van Samenlezenisleuker, waarvoor dank. Ook Sophia bedankt voor het beschikbaar stellen van de boeken!

Voor het lezen van 1000 nachten had ik al veel gehoord over het werk van Sophia Drenth. Haar boeken spraken mij erg aan, maar ik had nog nooit iets van haar gelezen. Sterker nog, ik wist voor het lezen niet eens dat de Bloedwetten-serie over vampieren gaat. En dat geeft ook niet, want 1000 nachten is uitstekend los te lezen van de andere Bloedwetten boeken, je hebt dus geen voorkennis nodig.

1000 nachten vertelt het verhaal van de menselijke Katine LaSoeur. Ze is de mooiste vrouw van het noordelijk halfrond. Samen met haar broer Einar, haar neef en een karavaan van bediendes en bewakers reist ze door de woestijn, op weg naar haar toekomstige echtgenoot.

Saskia:

Kun je de eerste twee bronvertellingen uit de wereld van Bloedwetten nog novelle of novelette  noemen, de derde bronvertelling 1000 Nachten uit 2019 is een heuse roman geworden. En dat is niet het enige verschil met de boeken uit de Bloedwettenreeks. Ook de schrijfstijl wijkt volledig af. Voorheen  beschreef Sophia Drenth de gebeurtenissen in de verleden tijd en maakte ze gebruik van een (wisselende) personale verteller. Met 1000 nachten  breekt ze met deze gewoonte: ze schrijft in de tegenwoordige tijd en hanteert  een ik-verteller. Dat heeft flink wat invloed op de beleving van de lezer, waardoor deze bronvertelling meer is dan enkel een leuk naslagwerkje voor de fan. 1000 nachten is een heuse meeslepende roman die de lezer bij zijn haren grijpt en mee de afgrond in sleurt.

Een wonderschone blonde en hooggeboren jongedame uit het Hoge Noorden is met een karavaan onderweg naar haar aanstaande echtgenoot, ergens ver weg in de woestijn. Haar vader heeft haar uitgehuwelijkt en broer Einar begeleidt haar tijdens haar reis naar een nieuw bestaan. Wanneer het verhaal begint is de karavaan overvallen door mannen gehuld in lange gewaden en met bedekte gezichten. Haar bedienden zijn doodsbang, maar zelf heeft ze geen idee wat haar te wachten staat. Ze besluit te ontsnappen, maar haar poging lijkt tot mislukken gedoemd. En dan staat ze voor de meedogenloze zwarte koningin die haar een onmogelijke keus biedt. Sterven of 1000 nachten dienen in gevangenschap en dan….

Liesbeth:

Als haar karavaan wordt overvallen, belandt Katine in een geheimzinnige bloedcultus. Haar broer Einar wordt gedwongen om als zogenaamde creotim de koningin, Rah, te dienen. Katine moet Rah ook dienen. Hoe beter zij dat doet, hoe meer bà’rash (genade) Einar krijgt. Na 1000 nachten (vandaar de titel) zal Katine een keuze moeten maken. Sterven, of veranderen in een bloeddorstige feeks en eeuwig leven.

De andere feeksen, die Rahs zusters worden genoemd, zien eruit als afzichtelijke monsters en Katine wil dàt absoluut voorkomen. Ze smeedt een plan om te ontsnappen, maar kan ze haar broer zomaar achterlaten? Dit alles zorgt ervoor dat Katine vergaande beslissingen moet nemen, beslissingen die verder gaan dan zij ooit kan overzien en niet alleen gevolgen hebben voor haar eigen leven.

Saskia:

Hoewel hoofdpersoon Katine LaSoeur aanvankelijk overkomt als een Young Adult held met nogal wat onvolwassen arrogante trekjes, verandert ze langzaam in een interessante volwassen vrouw met groeiend zelfinzicht. Haar opstandigheid tegen het lot en tegen autoriteit is eerst nog wat puberaal, en meer emotioneel en impulsief dan doordacht. Ook vindt ze het vanzelfsprekend dat iedereen naar haar pijpen danst. Maar de omstandigheden dwingen haar om te overleven en  daarom de keuzes die ze maakt eerst te overdenken. Ze is nog steeds heel emotioneel, maar haar karakter is groeiende. Zo bedenkt ze manieren om aan bà’rash te komen (gedroogd bloed van een gemaakte) zodat ze een dierbare kan helpen om te overleven.

De spanning in dit vampierenverhaal zit dan ook niet alleen in actie en gebeurtenissen, maar wordt grotendeels veroorzaakt door de emoties en innerlijke worstelingen van Katine. Ze sleept ons mee  in bloederige avonturen en diepe innerlijke worstelingen, en het zijn haar onverwachte keuzes die je aan het boek gekluisterd houden. Toch is dit boek niet bepaald een zoetsappige feelgood roman. Daar is het horrorgedeelte veel te groot voor. Het zit vol martelingen, en er is sprake van buitensporig seksueel misbruik. Het bloed vloeit meer dan rijkelijk en voor de connaisseurs…een dp’tje wordt niet geschuwd. De benaming feelbad-roman zou daarom beter passen, ware het niet dat je na het dichtslaan van het boek achterblijft met een gevoel van respect en bewondering voor deze hoofdpersoon.

Zit er dan ook een boodschap in het verhaal? Ja, min of meer wel. De schrijfster onderzoekt de vraag hoe ver je mag gaan voor liefde. Mag je daarvoor alles opofferen?

Liesbeth:

Aan het begin van het boek is Katine gewend om in alles bediend te worden. Ook is het voor haar normaal dat mannen haar schoonheid aanbidden en voor haar door het stof kruipen. Naarmate het verhaal vordert, komt steeds meer een andere kant naar boven. Katine blijkt ook zeer zorgzaam te zijn en bereid om veel (alles?) op te offeren om haar dierbaren te kunnen redden.

Sophia heeft een beeldend taalgebruik, dat niet geschikt is voor tere zieltjes. Ze schuwt er niet voor terug om erotische scenes en/of gewelddadige passages tot in detail te beschrijven. Als 1000 nachten ooit verfilmd wordt (wat ik heel erg hoop) dan krijgt het zeker de labels 16+, seks en angst.

Op de cover staat een in grijstinten afgebeelde vrouw, waarvan het hoofd niet te zien is. Een tepel schijnt door haar gewaad en dat maakt haar verleidelijk en mysterieus. Precies hoe hoofdpersoon Katine is. De zwarte achtergrond maakt het geheel wat duister, wat goed bij de inhoud van het boek past.

Saskia:

Maar er is ook sprake van een onderliggende vraag: in hoeverre offer je jezelf echt op voor een ander? Is dat echt uit liefde of uit eigenbelang omdat je de ander niet wilt verliezen. Dat zijn moeilijke levensvragen voor een mens, en Katine wordt daar al vroeg in haar leven mee geconfronteerd. Ze neemt bewonderenswaardig moedige besluiten en wordt daardoor een ware heldin.

Het moderne maar rijke taalgebruik van Drenth is prachtig en het versterkt de beleving van Katine’s emoties. Het wat stijvere taalgebruik uit Vonnis lijkt de schrijfster definitief van zich afgeschud te hebben. Het maakt het echter lastiger om uit te vinden in welke tijdspanne het verhaal speelt. 1000 nachten  is op geen enkele wijze in de tijd te plaatsen, en daarom weten we ook niet hoe lang de onsterfelijke Madame Katine al op aarde resideert. Men vraagt een dame natuurlijk niet naar haar leeftijd, maar de nieuwsgierigheid (daarnaar) is zeer zeker geprikkeld.

De taal van de Ath’vacii komt in dit boek meer tot leven dan in de vorige boeken.  Wellicht is dat omdat de lezer door de vertelstijl dichter op het personage zit waardoor de gebruikte zinnen een directe en diepere betekenis krijgen voor zowel de hoofdpersoon als de lezer. De betekenis van bijvoorbeeld het zinnetje  Soi bà’rash ( Ik ben genade), verandert naarmate de hoofdpersoon leert en verandert. Het krijgt in elke setting een andere lading, soms letterlijk en soms meer figuurlijk. Het zorgt ervoor dat je als het ware met Katine meegroeit.

Liesbeth:

Hoewel de hele Bloedwetten-serie over vampieren gaat, weet Sophia het klassieke beeld van deze wezens totaal overhoop te gooien.

1000 nachten is een afgerond verhaal, maar toch heb je als lezer het gevoel dat het verhaal verder gaat. Voor wie de Bloedwetten-serie in chronologische volgorde wil lezen, dus beginnend bij het begin van het verhaal en zo verder, dan is dit de volgorde:

  1. 1000 nachten
  2. Zwart hart
  3. Kleine moordenaar
  4. Vonnis
  5. Verlossing

Alleen bij Verlossing heb je voorkennis nodig (van Vonnis), alle andere boeken zijn los te lezen.

Wie meer wil weten over Sophia Drenth, moet zeker een kijkje nemen op haar website: www.bloedwetten.com. Je kunt Sophia ook volgen op www.facebook.com/bloedwetten.

Vijf sterren voor 1000 nachten.

Saskia:

Madame LaSoeur is een markante persoonlijkheid die zich in het leven niet onbetuigd laat. Ze weet zonder meer onze harten te beroeren en een snaar te raken. Ze is zowel held als anti-held in haar strijd om haar menselijkheid te behouden. Sophia Drenth brengt deze indrukwekkende dame op een meeslepende wijze tot leven in 1000 nachten, een zeer aangename bronvertelling die als een  op zichzelf staand boek gelezen kan worden. Het is een boek met een geheel unieke bekoring.

Vier sterren.

Saskia Jacobs-Labree en Liesbeth Jochemsen.

Dat geeft wederom een meer dan mooi gemiddelde van vier en halve sterren!

 

**Vinden jullie het leuk ons op Facebook te volgen?

Like dan onze pagina Samenlezenisleuker en word om mee te kletsen over boeken lid van onze echte gezellige boekengroep! En dat kan hier: Samenlezenisleuker

Sophia Drenth volgen? Dat kan hier:

Facebookpagina Bloedwetten

 

 

Gepubliceerd door

Samenlezenisleuker

Recensies, winacties, tips, leesclubs, columns, een kort verhaal of interviews! Kortom, alles wat maar gezellig en leuk is met betrekking tot boeken :-D

Eén gedachte over “Samenlezenisleuker De leesclub – 1000 nachten van Sophia Drenth: Duorecensie Liesbeth en Saskia!”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s