Met dank aan Mathijs Hulster voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Mathijs Hulster
Serie: Portaal-serie boek 2
Uitgever: Zilverbron
Aantal pagina’s: 331
Genre: YA / Fantasy
Verschijningsdatum: 27 november 2018
Over de auteur:
Mathijs Hulster begon in zijn tienertijd met het schrijven van fantasy- en sciencefictionverhalen en artikelen voor levensbeschouwelijke tijdschriften. In 2008 startte hij naast zijn werk als fysiotherapeut met De Vrije Wereld. Fans kenmerken zijn zijn werk als origineel en diepgaand. De Staf van Apophis is het tweede boek van de Portaal-serie en het vervolg op De Vrije Wereld.
( http://www.mathijshulster.nl )
Cover:
De cover heeft een zelfde soort opbouw als het eerste deel, bovenaan zie je de titel en onderaan de naam van de schrijver, de twee covers passen mooi bij elkaar. Je ziet een man met een staf staan, De Staf van Apophis. De cover past goed bij het verhaal, maar ik vind het niet een hele mooie cover. Het gezicht van de man ziet er een beetje gek uit.
Achterflap:
Het Egypte van het dodenrijk bereidt zich voor op oorlog.
Farao Ramses is rusteloos nadat er in de kerkers onder zijn stad een raadselachtig magiespoor wordt ontdekt. In Perzië vinden zijn spionnen een omvangrijke legermacht die onderweg is naar Egypte. Ondertussen onthuld Meester Lhanima in de donkere wouden van Bharat een kracht die er al een eeuw lang ongestoord woekert.
Thyranoens meesterplan ontwikkelt zich snel dankzij een machtig nieuw wapen. Maar door het te hanteren, stelt hij zichzelf bloot aan een groot gevaar.
Voor Jessy lijkt er een bijzondere taak weggelegd. Kan de Meester haar leren de kracht van het masker te gebruiken? Zal ze eindelijk de oorsprong van haar gave ontdekken?
Mijn mening:
Ik heb het eerste deel van deze serie ook gelezen, ik was toen nog een stukje jonger en het was mijn eerste fantasy boek. Ik merkte tijdens het lezen van dit boek dat ik het nog best wel lastig vond om alles te begrijpen aangezien het al een tijdje geleden was dat ik het eerste deel had gelezen. Het eerste deel vond ik erg leuk en daarom had ik veel zin om in het tweede deel te beginnen.
Ik moest echt even inkomen, het waren nieuwe en oude verhaallijnen, en soms wist ik even niet meer goed wie wie was, omdat er ook wel lastige namen worden gebruikt, daardoor kon ik soms niet goed verder lezen. Hoe verder ik in het boek kwam hoe leuker ik het vond worden, in het begin zijn er veel verhaallijnen die ik niet goed begreep, maar later werden dit er minder en las het al veel makkelijker. Er gebeurt erg veel en je moet je hoofd er echt bijhouden, soms werden dingen voor mijn gevoel iets te uitgebreid omschreven of ging een gesprek langer door dan nodig was, en verloor ik mijn interesse. Andere stukken werden juist weer erg mooi omschreven, waardoor ik alles erg goed voor mij zag. Aangezien het soms ook ging over dingen die niet echt bestaan, is het knap om het zo te schrijven dat het echt lijkt.
Hoe dichter ik bij het einde kwam hoe sneller ik door het boek heen ging, het werd erg spannend en ik werd echt meegesleurd met het verhaal. Het boek eindigt niet met een echte afsluiter, dus nu maar wachten op het derde deel!
Drie en halve sterren voor De Staf van Apophis.
Myrtle Meinen.
Samenlezenisleuker 