Duorecensie Jac & Corina: De andere vrouw-Michael Robotham****1/2

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar van Corina.

Auteur: Michael Robotham

Uitgever: Cargo

Originele titel: The other wife

Vertaler: Danielle Stensen

Aantal pagina’s: 366

Genre: Thriller

Verschijningsdatum: 11 oktober 2018

Over de auteur:

De Australische journalist Michael Robotham (1960) schreef eerder de zeer succesvolle thrillers De verdenking, Het verlies, Nachtboot, Gebroken, Zeg dat het je spijt, Door mijn ogen, Leven of dood en Sluit je ogen. Zijn werk is bekroond met de Ned Kelly Award.

(Bron: http://www.uitgeverijcargo.nl )

Achterflap:

Een geheim leven. Een geheim huwelijk.

Een moordenaar die je geheimen kent.

William en Mary zijn al zestig jaar getrouwd. William is een gerenommeerd chirurg, Mary zijn liefdevolle echtgenote. Ze geloven beiden dat je de wereld in goed of slecht kan indelen. William en Olivia zijn al twintig jaar samen. William is een gerenommeerd chirurg, Olivia een oud-tennisspeelster. Ze maken samen prachtige reizen en zijn getrouwd op Bali. Klinisch psycholoog Joe O’Loughlin kent maar een van deze twee verhalen, maar als hij zijn vader bezoekt in het ziekenhuis komt zijn leven op de kop te staan. Wie is de mysterieuze vrouw die aan Williams bed zit te huilen? Een vriendin, een maîtresse, een leugenaar, of een moordenaar?

Over het boek:

Jac:

God’s Persoonlijke Lijfarts, professor in de heelkunde en volksgezondheid, adviseur van diverse regeringen, oprichter van het International Trauma Research Center, docent, schrijver en filantroop, heeft een maîtresse, een tweede vrouw met wie hij zelfs getrouwd is?

William O ‘Loughlin, de vader van Joe, wordt in zijn tweede huis in Londen, in het huis waar zijn andere vrouw woont, aangevallen en met een hard voorwerp zodanig geslagen dat hij opgenomen moet worden op de afdeling traumachirurgie van het St. Mary’s. Hij komt in een levensbedreigende coma terecht, en wordt als een kasplantje in leven gehouden. Bij aankomst van Joe in het ziekenhuis zit een vrouw, Olivia Blackmore, aan het ziekbed van zijn vader. Zij stelt zich voor als zijn andere vrouw. De ontreddering is groot. William is al twintig jaar samen met deze Olivia en tegelijkertijd al  zestig jaar getrouwd met zijn geliefde Mary. Wat is er gebeurd? Is er sprake van een dief die gestoord is bij zijn inbraak of een geplande aanslag op het leven van William? Waarom en wie? Dat zijn de vragen die inspecteur Stuart Macdermid moet oplossen. Tegelijkertijd  moeten Mary en haar kinderen, Joe en zijn drie zussen, de strijd aan met die Olivia.

De derde verhaallijn vertelt hoe Joe omgaat met het opvoeden van zijn kinderen Emma, 12 jaar, intelligent en licht autistisch lijkt het wel, en Charlie, die inmiddels uit huis is en studeert. Psychologie. En dat valt niet altijd mee, zoals alle ouders weten.

Corina:

Daar kom je dan bij je vader in het ziekenhuis en zit daar een andere vrouw aan zijn bed. Joe wil en kan niet geloven dat wat zij vertelt waar is. Hij kent zijn vader toch het beste? En al voelt hij misschien geen liefde, ontzag ja dat heeft hij wel, maar dat ontzag begint te wankelen. Dit eerste mysterieuze gedeelte van het verhaal, brengt je gelijk ook in het privéleven van Joe die worstelt met het opvoeden van Emma, zijn gesloten ietwat vreemde (?) dochter en brengt hem weer in contact met zijn vriend Vincent. Al is hij een  rechercheur in ruste, hij bijt zich vast in de zaak.

Daarnaast loopt nog een andere verhaallijn en je vraagt je lange tijd af hoe Michael dat nu ooit bij elkaar gaat brengen!

Mening:

Jac:

Robotham beschrijft feilloos het milieu van een typische upperclassfamilie in de Engelse standenmaatschappij, waar deugden als tucht en emotieloze emotie belangrijk zijn. De verhoudingen tussen William en Mary, en de kinderen Joe, Lucy, Patricia en Rebecca, de opvoeding , de relatie van Joe met zijn vader, worden genadeloos beschreven en uitgebeend. William, hoofd van een gezin, ‘ waar kinderlijke gehoorzaamheid een gebod was en persoonlijk geluk genotzucht’.  Joe voelt zich verraden, vernederd en verlaten door zijn vader, die door ‘ The Times’ beschreven wordt als een ‘ baanbrekend chirurg’ en ‘ medisch filantroop’. Liefde voor zijn vader? Neen, wel ontzag.

Corina:

Vanaf regel één is het weer thuiskomen met de schrijfstijl van Michael. Vlot, beeldend en met een mooie dosis humor. Wat kan ik genieten van zijn gesprekjes met dochter Emma en de dialogen met bijvoorbeeld Vincent. Dat is de extra kers op het taartje! Ik las niet alle delen met Joe als hoofdpersoon, maar heb geen enkel moment het gevoel dat ik iets mis. Michael pakt subtiel af en toe terug op het verleden. De emoties van alle betrokkenen komen goed over en laten je medelijden voelen, maar ook geven ze je bij tijd en wijle het gevoel van kom op nou gast!

Jac:

In de fijne schrijfstijl van Robotham worden vileine dialogen afgewisseld met briljante beschouwingen en hilarische scènes, zoals met de schoolcounselor meneer Carmine, maar vooral veel sprankelende, lichtvoetige zinsneden, zoals over de relatie ‘ Jongere vrouw — oudere man’. De opname in het ziekenhuis is het begin van de ontmanteling van het fort, het bastion dat William en Mary schijnbaar hadden opgetrokken. Het thema van de in scherven vallende façade is niet onbekend in de literatuur en film.

Corina:

De andere vrouw is geen keiharde bloedstollende thriller, maar de spanning is wel degelijk aanwezig. Door kleine speldenprikjes blijf je geïntrigeerd en wil je weten hoe wat en waar! Michael geeft ook de side-kicks allemaal net dat extra waardoor je van iedereen wil weten wat ze beweegt en hoe het af gaat lopen.

Jac:

Het boek is met veel empathie geschreven, zonder in goedkope dramatiek te vervallen. Het is bovenal intelligent geconstrueerd met fraaie zinnen en mooie quotes die je doen glimlachen of die je als lezer wat langer doen stil staan. En een goed plot met een bloedstollende actiescène. Vertaalster Danielle Stensen heeft goed werk  afgeleverd. Voor zover dat beoordeeld kan worden. Robotham is terug op zijn oude niveau.

Corina:

Als de ontknoping nadert wordt het nog wel even echt spannend en zit ik toch nog even een mooi aantal bladzijdes op het puntje van mijn stoel. Heerlijk! Dit is Michael Robotham ten voeten uit. Onverwacht, maar kloppend tot de laatste punt.

Conclusie:

Jac:

Het was een genoegen dit boek te lezen. Het is geen thriller die je ’s nachts doorleest, omdat de ontknoping bekend moet zijn voor de zon opkomt, het is wat zo mooi genoemd wordt door de uitgevers een boek ‘op het snijvlak van roman en thriller’. En daar tendeert Michael Robotham steeds meer naar. En daar kunnen we blij om zijn. U begrijpt De andere vrouw is niet alleen door de thrillerbril bekeken.

Corina:

Schrijfstijl: 5

Leesplezier: 5

Originaliteit: 4

Spanning: 4

Plot: 4.5

Psychologie: 4.5

Dat maakt unaniem vierenhalve sterren voor De andere vrouw!

Jac Claasen en Corina Nieuwenhuis.

 

NB: Extra info over de schrijver:

Dit is het dertiende deel uit de Joe O’Loughlin en Vincent Ruiz reeks. De schrijver zegt in zijn dankwoord daarover het volgende : “Toen ik professor Joe O’Loughlin introduceerde in De verdenking, had ik er nog geen idee van dat hij mijn langst blijvende  en geliefdste personage zou worden… een briljante psycholoog met een enorm inzicht in het beste en het slechtste van de mens.”

“Joe (Joseph) O’ Loughlin, klinisch psycholoog van professie, heeft mijn hart gestolen. Simpel, omdat deze briljante psycholoog ook maar een mens is en dus afschuwelijke blunders maakt. ‘Hij is geniaal in het oppikken van kleine incidentele details, patronen die anderen niet zien, constateert afwijkingen en onvoorspelbare handelingen die uitschieters zijn en de grenzen van het menselijk gedrag vormen.”

“Vincent Ruiz, is in dit boek al met pensioen, maar blijft de keiharde politieagent die maar een ding verkeerd doet. Hij kiest altijd de verkeerde vrouwen. Wellicht kiezen de verkeerde vrouwen hem. Of zou het dan toch zo zijn dat de vrouw altijd kiest en de man blij is met wat hij kan krijgen?”