Met dank aan Natascha van Limpt voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Natascha van Limpt
Serie: Luotisade deel 1 (van een drieluik)
Uitgever: Zilverbron
Aantal pagina’s: 432
Genre: Fantasy
Verschijningsdatum: april 2016
Over de auteur:
In de zomervakantie vlak voordat Natascha naar de middelbare school ging, begon ze tijdens een logeerpartij bij haar opa en oma aan het schrijven van haar eerste verhaal. Niemand had gedacht dat het verhaal dat toen op papier verscheen de aanzet werd tot een reeks verhalen en een steeds groter wordende passie voor schrijven.
In 2008 dacht ze samen met haar broertje het plot uit voor een heuse fantasy-trilogie, en in 2014 slaagde ze erin Luotisade onder de aandacht te brengen bij uitgeverij Zilverbron. Zij wilden de onbekende schrijfster een kans geven en vol enthousiasme werd maanden en maanden aan het manuscript gewerkt.
Het eerste deel van Luotisade, Schaduwen der Verdoemenis verscheen in april 2016 en werd goed ontvangen. Zo bereikte ze de shortlist van de Stimuleringsprijs van Schrijverspunt en belandde ze in de top 10 “Mosted Wanted: Fantasy”-lijst op Hebban.
Het vervolg werd in mei 2017 uitgebracht en het afsluitende deel zal in de loop van 2018 op de markt verschijnen.
( Bron: www.nataschavanlimpt.weebly.com )
De achterflap:
Aan het sterfbed van haar moeder krijgt Eleanor te horen dat ze nog een broer heeft. Tijd om vragen te stellen is er niet, het dorp wordt aangevallen door trollen en met de grond gelijk gemaakt. De jonge vrouw vlucht weg en bijt zich vast in de zoektocht naar haar broer. Kilometers bij haar vandaan ontdekt de piraat Brian dat hij een mysterieus medaillon bezit, waarover hij van zijn kapitein niet mag spreken. Toch kan hij het geheim maar moeilijk naast zich neerleggen. Wanneer hij aan land gaat om Luotisade te verkennen, gebeuren er dingen die hij niet had voorzien. Zijn leven verandert voorgoed. Eleanor en Brian worden beiden gedwongen de gevreesde Verdoemenis in te trekken, een vergeten streek waar afschuwelijke wezens wonen en de dood constant op de loer ligt. Met gevaar voor eigen leven proberen ze de geheimen te ontrafelen, en het verleden en de toekomst aan elkaar te knopen.
Mening:
Ik heb nog nooit zo lang over een boek gedaan als over dit verhaal. Vier en halve maand, het is me nog nooit eerder gebeurd. Was het dan zo slecht? Nee dat niet perse, maar het was zeker niet mijn ding.
Natascha heeft een fijne schrijfstijl en omschrijft de personages en situaties uitgebreid zonder langdradig te worden. Maar ik kan de dingen niet voor me zien. Ik ben sowieso al niet een die hard fantasy fan, en waar ik normaal echt een beeld lezer ben kan ik dat bij dit verhaal niet. Het land van verdoemenis, ze beschrijft het maar ik zie het niet.
De personages zijn mooi uitgewerkt, maar ze irriteren me omdat ik het niet voor me kan zien. Ik denk wel dat een echte fantasyliefhebber hier van kan genieten. Qua schrijfstijl en het uitwerken van personages bewijst Natascha echt wel dat ze schrijven kan.
Ik geef dit boek geen sterren, omdat het niet eerlijk voelt om deze er aan te hangen in verband met mijn dubbele gevoel over dit boek.
Corina Nieuwenhuis.
Samenlezenisleuker 