Recensie-actie Samenlezenisleuker met dank aan Uitgeverij De Kring
José Fernanda levert met Mevrouw C. haar derde roman, die ook weer deels autobiografisch is. Deze roman beschrijft het leven van 2 zussen, de een, Constance, heel erg rijk, weduwe, ziek en eenzaam. De ander, Sophie, vrijgevochten, artistiek maar vastgelopen in haar werk. Het lijkt voor Sophie een geschenk uit de hemel als het verzoek van Constance komt om voor haar te komen werken. In het grote kasteel, waar Constance alleen woont en met harde hand over haar personeel regeert, probeert Sophie contact te krijgen met haar zus. Dit doet ze door middel van het schrijven van een ontroerend verhaal voor haar. Eigenlijk is dit een verhaal in een verhaal. Constance lijkt te ontdooien, maar niets is minder waar als blijkt dat de zwager van Constance zijn oog laat vallen op Sophie. De omgang met Constance wordt slechter. Uiteindelijk verlaat Sophie Brussel, en gaat weer in Amsterdam wonen. De zussen kunnen niet met, maar ook niet zonder elkaar. Het is een verhaal met veel vaart geschreven, en blijft boeien tot op het eind. Dit eind is echter zeer abrupt, en voor mijn gevoel is het hiermee niet af.
Vier sterren.
Wilma Veltkamp.
Over Mevrouw C. :
Vrienden kies je, familie niet
De steenrijke doch eenzame, kille en godsdienstwaanzinnige Constance woont op een kasteel en regeert met harde hand over haar personeel. Als ze ziek is, vraagt ze haar artistieke, vrijgevochten zus Sophie voor haar te komen werken. De zussen zijn elkaars tegenpolen, en blijken allebei zo hun geheimen te hebben.
Tegen het decor van het grote lege kasteel, met ontevreden personeel, is het de komst van een man die de verhoudingen finaal doen ontsporen. Om toch door te dringen tot haar zus, schrijft Sophie een ontroerend verhaal voor haar.
Mevrouw C. is een intrigerende, verrassende roman over twee zussen die niet zonder, maar zeker ook niet met elkaar kunnen. Het is deels gebaseerd op waargebeurde feiten.
Samenlezenisleuker 