Met dank aan Uitgeverij Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Marc Kerkhofs
Uitgever: Godijn Publishing
Aantal pagina’s: 262
Genre: Thriller / NUR 332
Verschijningsdatum: december 2017
Over de auteur:
Marc Kerkhofs ( 1964 ) woont en werkt in Edegem, bij Antwerpen. Hij observeert en beschrijft, veronderstelt en vertelt.
Gewone gebeurtenissen blijken verrassende achtergronden te hebben. Hij debuteerde met de roman Verloren Tijd.
Cover:
Goede opvallende cover met in het oog springende kleuren. Lekker verfrissend en het oogt spannend. Het gezicht had van mij, vooral ook na het lezen van het verhaal, achterwege mogen blijven. Ik vind het minder passend en de tweedeling maakt het wat rommelig.
Achterflap:
George is onderhoudsman op een carwash. Op een avond, als hij moet overwerken, ontdekt hij een vreemd schepsel in de waterput. Zonder dat hij het wil, hecht het dier zich aan hem en met gemengde gevoelens aanvaardt George die vriendschap. Zijn vrouw Diana ontfermt zich over het wezen en bekommert zich niet om de herhaaldelijke waarschuwingen van haar man. Als boerendochter weet ze hoe ze moet omgaan met dieren. Dat de vreemde indringer hun hele wereld op zijn kop zet, beseft George pas wanneer het te laat is.
BEET is een roman over het onbekende en vervreemding. Over vastgeroeste gewoontes en de angst om te verliezen.
Mening:
Genre Thriller, NUR 332. Achterflap: Beet is een roman, en we treffen in de flaptekst tevens een vreemd schepsel aan. Wat gaat Beet brengen is de grote vraag? In mijn ogen vooral een prima weglezende roman waar fictie op een hele eigen en natuurlijke wijze verweven wordt met non-fictie. Een thriller met tanden bekt lekker, en is mooi gevonden, maar van thriller is in mijn ogen weinig sprake. Verwacht in deze geen nagelbijtende spanning want dan kom je bedrogen uit.
Marc Kerkhofs weet me met zijn fijne en charmante schrijfstijl in te pakken. De kennis over het reilen en zeilen in een carwash is duidelijk aanwezig, al hadden sommige stukjes met betrekking tot het onderhoud ietwat beperkter gekund. Het stoorde niet, maar het stimuleerde in die zin mijn gretigheid tot lezen ook niet.
In zijn geheel leest het allemaal bijzonder prettig en makkelijk weg en zowel de hoofdpersonages als de side-kicks worden geloofwaardig en op gevarieerde wijze neergezet. Relaties worden prachtig uitgewerkt, verschillende zijlijnen geven leuke wendingen en op de juiste momenten diepte, en in dit alles weet de vloekgrage George je, naast de dikke ellende, aan het lachen te maken.
Splinter wordt vrij eenvoudig neergezet en het is vermakelijk, het is absoluut onderhoudend, maar ik blijf een stukje echte spanning missen. Het plot zit al met al goed in elkaar. Kerkhofs knoopt de lijntjes keurig aan elkaar en het einde had niet passender gekund.
Conclusie:
Ben je toe aan een heerlijk ‘Go with the flow’ boek waarin fictie en non-fictie op leuke wijze gemixt worden, met als toetje wat thrillerelementen?
Dan heb je aan Beet echt een lekker boek.
Drie dikke sterren.
Karin Meinen.
Samenlezenisleuker 