Gastrecensie
Titel: De fluisteraar
Auteur: Karin Fossum
Genre: Thriller
Uitvoering: Paperback
ISBN:9789460683640
362 pagina’s|Uitgeverij Marmer|2017
4****
Rachel Riegel woont alleen in haar ouderlijk huis. Ze heeft een baan in een goedkoop warenhuis, waar ze het best naar haar zin heeft. Haar enige zoon is verhuisd naar het verre Duitsland, en met hem heeft ze maar weinig contact, op de “verplichte” kerst- en verjaardagskaart na. Ze leeft met de constante vrees van een eenzaam, eentonig en teruggetrokken bestaan, angst die toeneemt als ze op een dag een dreigbrief in haar brievenbus vindt. Hierdoor raakt ze steeds verder in de ban van haar isolement.
Inspecteur Konrad Sejer ondervraagt haar als verdachte in een moordzaak. Rachel Riegel vertelt rustig haar verhaal aan de politie-inspecteur, en ze voelt zich op haar gemak. Konrad luistert aandachtig en maakt aantekeningen. Hij heeft compassie voor Rachel, maar waakt ervoor er niet door verblind te raken. Het verhaal wordt vanuit Rachel verteld.
Van het begin af aan is het duidelijk wie de dader is, maar het hoe en waarom, daar moet je als lezer enig geduld voor hebben. Beetje bij beetje komt alles aan het licht. Het verhaal verloopt rustig, en dat houdt gelijke tred met de snelheid waarin het boek is geschreven.
Kenmerkend aan de boeken van Karin Fossum is dat ze zeer gedetailleerd kan uitweiden over dagelijkse beslommeringen, zo ook in De fluisteraar. Naarmate je aan de hand van verschillende wendingen verder in het verhaal komt, wordt het wel steeds krachtiger. Het leven is voor de moeder en de zoon anders verlopen dan dat ze zich beiden hadden voorgesteld. Door de noodlottige omstandigheden waarin ze verkeren, ontstaat er ruimte voor emoties die ze jarenlang voor elkaar verborgen hebben gehouden.
De fluisteraar is volgens de cover een literaire thriller, maar ik vind het meer een psychologische thriller waarin je de intensiteit ervaart.
Coenraad de Kat.
Samenlezenisleuker 