Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Michael Koryta
Uitgever: Uitgeverij Cargo
Aantal pagina’s: 480
Genre: Literaire Thriller
Verschijningsdatum: 9 maart 2017
Over de auteur:
Michael Koryta (Bloomington, 1982) is voormalig privédetective en journalist. Hij was eenentwintig toen zijn thrillerdebuut in Amerika direct op de shortlist van de Edgar Award belandde. Zijn werk wordt in meer dan vijftien landen uitgegeven.
( Bron: http://www.uitgeverijcargo.nl )
De Cover:
Een zee, een grot en een hele grote titel. Ik hou er wel van en als je dan ook nog ziet dat Stephen King zegt “Niet weg te leggen” dan MOET je wel de achterflap lezen.
De Achterflap:
Markus Novak weet uit eigen ervaring dat niet iedere politiezaak wordt opgelost. Maar het gebeurt niet vaak dat een verdachte zelf vraagt om de heropening van een zaak. Tien jaar geleden verdween een tienjarig meisje in een ondergronds gangenstelsel, waar Ridley Barnes dagen later uit kwam lopen, met het meisje in zijn armen. Barnes heeft nog altijd geen idee waar en hoe hij het meisje vond en is na al die jaren nog steeds op zoek naar antwoorden. Novak vermoedt echter dat er andere redenen zijn om de zaak te heropenen en ontdekt dat de geheimen die de grotten verbergen nauw verbonden zijn met zijn eigen verleden.
Mening.
Koryta neemt je in een vlotte, beeldende schrijfstijl mee door het leven van Markus. De proloog begint in 2012, Florida waar Markus leven een dramatische wending neemt. En gelijk wordt de titel duidelijk. Heerlijk i love it, but what next?
Dan verspringt Koryta naar 2014 en word je meegenomen in een zoektocht naar de waarheid. Het duurt even voor je de link legt met de proloog, maar vanaf het begin zit de vaart er in. De gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op met paranormale aspecten waar ik persoonlijk even aan moest wennen. Toch past het compleet in het verhaal en houdt juist dát je in het boek.
De verschillende draadjes komen langzaam bij elkaar en steeds als je denkt NU weet ik het heeft Koryta weer een twist en kan je mooi opnieuw beginnen met nadenken. Heerlijk!
Barnes wordt goed neergezet en vanaf regel één denk je “Dat is een vreemde snuiter, die spoort niet.” Markus komt het ene moment sympathiek over en het andere moment denk je “Ongevoelige kl******” Knap gedaan!
Het uiteindelijke plot is onverwacht en het einde is in mijn ogen redelijk open dus wie weet zien we Markus nog eens terug! Ik zou het zeker niet erg vinden!!
Conclusie:
Schrijfstijl: 5
Leesplezier: 5
Plot: 4
Psychologie: 4
Spanning: 4.5
Originaliteit: 4
Vier en halve sterren voor De laatste woorden
Corina Nieuwenhuis.
Samenlezenisleuker 