Karin las: De hemelse tafel-Donald Ray Pollock*****

Met dank aan Uitgeverij De Bezige Bij voor het recensie-exemplaar.

Auteur: Donald Ray Pollock

Uitgever: De Bezige Bij

Vertaler: Luc de Rooy

Aantal pagina’s: 448

Genre: Literaire Roman

Verschijningsdatum: januari 2017

Over de auteur:

Donald Ray Pollock (1954) werkte dertig jaar lang in een papierfabriek voor hij zich bij de universiteit inschreef voor een cursus creative writing. Daarna ging het snel. Zijn debuut Knockemstiff leverde hem de PEN/Robert W. Bingham Prize op. En ook het daaropvolgende Al die tijd de duivel werd bekroond met prijzen. Pollock woont en werkt in Chillicothe, Ohio.

Cover:

Wat een sfeer zeg, het doet een beetje zwaar aan zelfs. Het blauw/wit/zwart, de mannen te paard. Het lijkt Western en ik vind het een prachtcover!

Achterflap:

Het is 1917, op de grens van Georgia en Alabama. De broers Cane, Cob en Chimney Jewett leven in diepe armoede en worden onder de duim gehouden door hun tirannieke en godvrezende vader Pearl.

Als hij onverwacht sterft trekken ze, geïnspireerd door een pulpromannetje, eropuit om rijk en beroemd te worden. Het loopt vrijwel meteen verschrikkelijk uit de hand, en allerhande wilde verhalen beginnen de ronde te doen. De broers zouden moordenaars zijn en bankrovers, de succesvolste uit de geschiedenis. Achtervolgd door de autoriteiten en premiejagers laten ze een spoor van moord en verderf achter op weg naar een vreedzaam stadje in het zuiden van Ohio.

De hemelse tafel is rauw, gewelddadig en staat bol van de sardonische humor. Het bewijst eens te meer het unieke talent van Donald Ray Pollock, en zijn plek tussen de beste Amerikaanse schrijvers van dit moment.

Mening:

Wat een ge-wel-dig boek is De hemelse tafel! Onvoorstelbaar hoe dit me van het begin tot het eind met elke letter wist te pakken. Het doet Western aan en het neemt je mee naar 1917. Over beeldend en filmisch schrijven gesproken, je waant je werkelijk in die wereld.

Wat een opbouw, wat een personages en hoe origineel wil je het hebben? Wat een verhaal! Het mooie en briljante is, vaak denk je tijdens het lezen: er gebeurt eigenlijk niet zo heel veel maar er gebeurt echt jùist van alles. Abnormaal goed.

Hoe de broers van absolute armoe, en na het wegvallen van hun ‘Godswaanzinnige’ vader vervallen in moord, diefstal en voortvluchtig zijn. De hemelse tafel als begrip an sich op verbazingwekkende wijze duidelijk wordt en als een rode draad meegevoerd wordt in het hele verhaal.

Meerdere zijlijnen en personages doen hun intrede; van een homofiele Luitenant, tot een echtpaar wat opgelicht is en te kampen hebben met een loser van een zoon. Een pooier, de hoeren, een aan lager wal geraakte ‘neger’,  een sanitair inspecteur met een te groot geschapen lid. Ja echt! Mensen dit is een geheel wat je zo aan de bladzijden gekluisterd weet te houden en met passages waarbij je wenkbrauwen in je haargrens weten te verdwijnen. Het is her en der hard, gruwelijk ook en het is tegelijkertijd tussen de lagen door zo subtiel en vol gevoel dat het je zelfs weet te ontroeren. Wat een staaltje schrijfkunst wordt hier tentoongesteld!  De humor is vaak bijna bruut maar geniaal, en wist me van grijnzen tot grinniken tot hardop lachen te brengen.

De lijnen en lagen weten stukje bij beetje feilloos in elkaar te schuiven, en langzaam maar zeker valt alles op zijn plaats en is het fantastische geheel je als lezer compleet duidelijk. Ik heb niet zoveel op met termen als bijvoorbeeld de ‘vrouwenthriller’, maar toch denk ik in dit geval dat juist dit boek ook de mannen onder ons zal kunnen bekoren.  Dit was mijn eerste kennismaking met Pollock. Een man die na 32 jaar papierfabriek besloot om schrijver te worden. Manman, wat een juiste beslissing en minstens net zo bijzonder als zijn schrijfstijl!

Van de sokken geblazen en direct fan, dat ben ik.

Conclusie:

Vijf sterren op alle fronten.

Karin Meinen.